Sprawiedliwość dla wszystkich zaprowadzona przez Sędziego, którego ustanowił Bóg
„Ojciec (...) kocha Syna i (...) wszelkie sądzenie powierzył Synowi” (JANA 5:20, 22).
1. Jak ustosunkowujesz się do pytań przypominających te, które mogli sobie stawiać niektórzy ludzie w I wieku?
JAKIE znaczenie ma dla ciebie sprawiedliwość? Ile wysiłku jesteś gotów włożyć, Czytelniku, dla zapewnienia sobie prawdziwej sprawiedliwości, a także życia w okresie, gdy zapanuje ona na całej ziemi? Powinieneś przemyśleć sobie te pytania, jak to uczynili niektórzy wybitni mężczyźni i niewiasty w greckim mieście Ateny.
2, 3. (a) Jak Paweł przygotował grunt pod wezwanie do skruchy, skierowane do słuchaczy w Atenach? (b) Dlaczego pojęcie prawdziwej skruchy było im raczej obce?
2 Ludzie ci wysłuchali pamiętnego przemówienia, które chrześcijański apostoł Paweł wygłosił przed słynnym trybunałem na Areopagu. Przekonywał on najpierw o istnieniu jedynego Boga, Stwórcy, któremu każdy z nas zawdzięcza życie. Z faktu tego wypływa logiczny wniosek, że wszyscy jesteśmy przed tym Bogiem odpowiedzialni. I w tym momencie Paweł oświadczył: „Bóg wprawdzie nie zwracał uwagi na czasy takiej niewiedzy [gdy czczono bożki], lecz teraz powiadamia ludzi, żeby wszyscy i wszędzie okazali skruchę” (Dzieje Apostolskie 17:30).
3 Zgromadzonym słuchaczom, prawdę mówiąc, myśl o skrusze mogła się wydać zaskakująca. Dlaczego? Starożytni Grecy znali skruchę rozumianą jako wyrzuty sumienia z powodu jakichś czynów lub wypowiedzi. Jak jednak podaje pewien słownik, dany wyraz „nigdy się nie kojarzy[ł] z gruntownym przeobrażeniem postawy moralnej, zupełną zmianą trybu życia, a więc nawróceniem, które by wywarło wpływ na całe postępowanie”.
4. Na jakim rozumowaniu Paweł oparł swoją wzmiankę o skrusze?
4 Natomiast my bez wątpienia potrafimy zrozumieć, dlaczego taka głęboka skrucha jest stosowna. Prześledźmy tok rozumowania Pawła: Wszyscy ludzie zawdzięczają życie Bogu, wszyscy więc są przed Nim odpowiedzialni. Ma On wobec tego pełne prawo oczekiwać, że będą Go szukać, nabywać wiedzy o Nim. Skoro ci Ateńczycy nie znali woli Bożej ani Jego zasad, powinni je poznać, a następnie odczuć skruchę, aby dostosować do nich swoje życie. Nie miała tu znaczenia okoliczność, jak dalece to komuś odpowiadało. Dlaczego tak jest, Paweł wyjaśnił w szczytowym punkcie swego przemówienia: „Ustalił bowiem dzień, kiedy zamierza sprawiedliwie sądzić zamieszkaną ziemię przez męża, którego na to wyznaczył, a rękojmię tego dał wszystkim, wskrzeszając go z umarłych” (Dzieje Apostolskie 17:31).
5. Jak słuchacze zareagowali na przemówienie Pawła i dlaczego?
5 Ten niezwykle wymowny i bogaty w treść werset warto starannie przeanalizować, ponieważ budzi nadzieję na doskonałą sprawiedliwość w naszych czasach. Zwróćmy uwagę na wyrażenia: „ustalić dzień”, „sądzić zamieszkaną ziemię”, „sprawiedliwie”, „mąż, którego wyznaczył”, „dał rękojmię”, „wskrzeszając go”. Słowa: „wskrzeszając go” wywołały żywą reakcję u słuchaczy Pawła. Jak wynika z wersetów od 32 do 34, niektórzy zaczęli drwić. Inni po prostu odeszli. Mimo to kilka osób zdobyło się na skruchę i stało się ludźmi wierzącymi. Bądźmy jednak mądrzejsi niż większość ówczesnych Ateńczyków. Jest to sprawa najwyższej wagi, jeśli tęsknimy za prawdziwą sprawiedliwością. Aby w pełni pojąć sens wersetu 31, przyjrzyjmy się najpierw wyrażeniu: „Zamierza (...) sądzić zamieszkaną ziemię”. O kim tu mowa i jakie są jego mierniki, zwłaszcza w zakresie sprawiedliwości?
6. Jak można poznać Tego, który ustalił dzień na sądzenie ziemi?
6 Dzieje Apostolskie 17:30 jasno wskazują, kogo Paweł miał na myśli: samego Boga, który wzywa wszystkich do okazania skruchy — naszego Stwórcę i Życiodawcę. Z pewnością można się o Nim dużo dowiedzieć z obserwacji tego, co stworzył. Ale Boskie mierniki sprawiedliwości poznajemy przede wszystkim z innego źródła — z Biblii, która zawiera doniesienia o Jego postępowaniu z różnymi ludźmi, na przykład z Mojżeszem, a także zbiór praw Bożych nadanych Izraelowi.
Jaki sąd i jaka sprawiedliwość
7. Jakie świadectwo o Jehowie i Jego sprawiedliwości złożył Mojżesz?
7 Zapewne wiesz o tym, że Mojżesz przez dziesiątki lat pozostawał w bliskich stosunkach z Jehową Bogiem; były one tak bliskie, że Bóg nawet powiedział, iż rozmawiał z nim „usta w usta” (Liczb 12:8). Mojżesz widział, jak Jehowa odnosił się do niego, a także jak postępował z innymi ludźmi oraz całymi narodami. Dlatego pod koniec życia złożył taką oto pokrzepiającą deklarację: „Skała to, doskonały jest w swych poczynaniach, bo wszystkie Jego drogi są sprawiedliwością. Bóg wierny, u którego nie ma niesprawiedliwości; jest rzetelny i prostolinijny” (Powtórzonego Prawa 32:4).
8. Dlaczego warto wziąć pod uwagę to, co na temat sprawiedliwości powiedział Elihu?
8 Zastanów się również nad świadectwem Elihu, mężczyzny znanego z mądrości i spostrzegawczości. Z całą pewnością nie był to człowiek wyciągający pochopne wnioski. Wręcz przeciwnie, pewnego razu przesiedział ponad tydzień, słuchając długich wywodów dwóch dyskutujących ze sobą stron. Do jakiej konkluzji, jeśli chodzi o Boga, doszedł Elihu na podstawie własnego doświadczenia oraz rozważań nad Bożymi metodami postępowania? Oświadczył: „Posłuchajcie, rozumni mężowie: Bóg jest daleki od grzechu, Wszechmocny — od nieprawości. Według czynów każdemu zapłaci, odda, kto na co zasłużył. Nie, Bóg nie działa zdradliwie ni Wszechmocny praw niczyich nie łamie” (Hioba 34:10-12, BT, wyd. III).
9, 10. Dlaczego powinny dodać nam otuchy mierniki Boże, ustalone dla ziemskich sędziów? (Kapłańska 19:15).
9 Zechciej postawić sobie pytanie: Czyż nie jest to doskonały opis tego, co chętnie bym widział u każdego sędziego — że traktuje wszystkich według ich poczynań, bez stronniczości bądź wypaczania sprawiedliwości? A jeślibyś musiał stanąć przed człowieczym sędzią, czy nie byłoby ci lżej na sercu, gdyby powyższy opis do niego pasował?
10 Biblia informuje, że Jehowa jest „Sędzią całej ziemi” (Rodzaju 18:25). Ale czasem funkcje sędziowskie powierzał On ludziom. Czego oczekiwał od sędziów izraelskich, którzy występowali w Jego imieniu? W Księdze Powtórzonego Prawa 16:19, 20 możemy się zapoznać ze wskazówkami, które stanowią jakby regulamin ich pracy: „Nie będziesz wypaczać sądu. Nie będziesz stronniczy ani nie będziesz przyjmować łapówki, gdyż łapówka zaślepia oczy mędrców i wywraca słowa sprawiedliwych. Sprawiedliwość — o sprawiedliwość powinieneś zabiegać, abyś pozostał przy życiu”. Twórcy współczesnych posągów bogini sprawiedliwości nieraz celowo ją przedstawiają z oczyma zawiązanymi na znak bezstronności, ale jak widać Bóg posunął się o wiele dalej. Faktycznie wymagał takiej bezstronności od człowieczych sędziów, którzy mieli Go reprezentować i dbać o przestrzeganie Jego prawa.
11. Do jakiego wniosku prowadzi ten przegląd zawartych w Biblii informacji na temat sprawiedliwości?
11 Powyższe informacje dotyczące Bożego poglądu na sprawiedliwość mają ścisły związek z punktem kulminacyjnym przemówienia Pawła. W Dziejach Apostolskich 17:31 oświadczył on, że Bóg „ustalił (...) dzień, kiedy zamierza sprawiedliwie sądzić zamieszkaną ziemię”. Właśnie tego możemy oczekiwać od Boga — rzetelności, sprawiedliwości i bezstronności. Niektórzy mogą się jednak zaniepokoić, ponieważ według wersetu 31 Bóg posłuży się do sądzenia wszystkich ludzi jakimś „mężem”. Kim jest ów „mąż” i jaką można mieć pewność, że będzie się trzymał wysokich, Bożych mierników sprawiedliwości?
12, 13. Skąd wiemy, jakim „mężem” Bóg się posłuży jako sędzią?
12 Z Dziejów Apostolskich 17:18 dowiadujemy się, że Paweł już wcześniej „opowiadał dobrą nowinę o Jezusie i zmartwychwstaniu”. Dlatego też osoby, które słuchały końcowych słów jego przemówienia, wiedziały, że zaznaczając, iż Bóg będzie „sprawiedliwie sądzić zamieszkaną ziemię przez męża, którego na to wyznaczył”, i którego ‛wskrzesił z umarłych’ — ma na myśli Jezusa Chrystusa.
13 Jezus przyznał, że Bóg wyznaczył go na sędziego, odpowiadającego Boskim miernikom. Jak czytamy w Ewangelii według Jana 5:22, sam oświadczył: „Ojciec zresztą w ogóle nie sądzi nikogo, lecz wszelkie sądzenie powierzył Synowi”. Po wzmiance o przyszłym zmartwychwstaniu tych, którzy są w grobowcach pamięci, Jezus dodał: „Zgoła niczego nie mogę uczynić z własnej inicjatywy; jak słyszę, tak sądzę; a sąd, który wydaję, jest sprawiedliwy, ponieważ nie szukam własnej woli, ale woli Tego, który mnie posłał” (Jana 5:30; Psalm 72:2-7).
14. Jakiego traktowania możemy się spodziewać ze strony Jezusa?
14 Jakże pięknie harmonizuje to zapewnienie ze słowami zapisanymi w Dziejach Apostolskich 17:31! Paweł także zaręczył tu, że Syn będzie „sprawiedliwie sądzić zamieszkaną ziemię”. Z pewnością nie miał na myśli sprawiedliwości surowej, formalistycznej i bezdusznej. Rzetelne wydawanie wyroków obejmuje raczej łagodzenie sprawiedliwości miłosierdziem i wyrozumiałością. Nie przeoczmy ważnego faktu: Wprawdzie Jezus jest teraz w niebie, ale kiedyś był człowiekiem, potrafi więc wczuwać się w nasze położenie. Paweł wspomina o tym w Liście do Hebrajczyków 4:15, 16, gdzie opisuje Chrystusa w roli arcykapłana.
15. Czym Jezus się różni od człowieczych sędziów?
15 Czytając te wersety, poniżej przytoczone, pomyśl o uldze, jaką powinniśmy odczuć dzięki temu, że naszym Sędzią jest Jezus: „Mamy bowiem nie takiego arcykapłana [i sędziego], który nie potrafi współczuć nam w słabościach, lecz wypróbowanego na nasze podobieństwo pod każdym względem, ale bez grzechu. Przystąpmy zatem ze swobodą mowy do tronu życzliwości niezasłużonej, abyśmy zaznali miłosierdzia i znaleźli niezasłużoną życzliwość ku pomocy w słusznym czasie”. W dzisiejszych salach rozpraw wezwanie przed ławę sędziowską nierzadko budzi lęk. Ale gdy Sędzią jest Chrystus, możemy do niego ‛przystąpić ze swobodą mowy, aby zaznać miłosierdzia, niezasłużonej życzliwości i pomocy w słusznym czasie’. Skoro jednak mowa o czasie, to całkiem stosowne jest pytanie: Kiedy Jezus będzie sprawiedliwie sądzić ludzkość?
Kiedy nastąpi „dzień” sądzenia?
16, 17. Skąd wiemy, że obecnie jest z nieba sprawowany sąd?
16 Przypomnijmy sobie podaną przez Pawła informację, że Bóg ‛ustalił dzień’, gdy będzie sądzić świat przez Sędziego, którego sam wyznaczył. Oczekując tego „dnia”, Jezus już dziś przeprowadza pewne niezwykle doniosłe dzieło rozsądzania. Dlaczego można tak powiedzieć? Otóż na krótko przed pojmaniem i niesłusznym skazaniem na śmierć wygłosił on historyczne proroctwo, dotyczące naszych czasów. Zanotowano je w 24 rozdziale Ewangelii według Mateusza. Jezus opisał w nim wydarzenia światowe, jakie miały znamionować okres nazwany „zakończeniem systemu rzeczy”. Wojny, braki żywności, trzęsienia ziemi i inne udręki, które nawiedzają całą ziemię od pierwszej wojny światowej, potwierdzają dobitnie, że proroctwo Jezusa obecnie się spełnia i że niebawem „nadejdzie koniec” (Mateusza 24:3-14). Świadkowie Jehowy już od dziesiątków lat wyjaśniają to na podstawie Biblii. Świadkowie Jehowy gotowi są dostarczyć więcej dowodów każdemu, kto życzyłby sobie szerszego uzasadnienia faktu, że żyjemy w dniach ostatnich niesprawiedliwego systemu rzeczy.
17 Przeanalizujmy jednak drugą połowę 25 rozdziału Mateusza, też jeszcze należącą do proroctwa Jezusa o dniach ostatnich. Wersety 31 i 32 sprawdzają się w naszych czasach: „Kiedy już Syn Człowieczy przybędzie w chwale i z nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swym chwalebnym tronie [w niebie]. A wszystkie narody będą zebrane przed nim i będzie oddzielał ludzi jednych od drugich, tak jak pasterz oddziela owce od kozłów”. Spójrzmy teraz niżej, gdzie Jezus mówi o rezultatach tej pracy polegającej na rozdzielaniu, na sądzeniu. W wersecie 46 czytamy: „I odejdą ci [ludzie, których Jezus osądził jako przypominających kozły] w wieczne odcięcie, lecz sprawiedliwi [owce] do życia wiecznego”.
18. Do czego doprowadzi sądzenie odbywające się dzisiaj?
18 Żyjemy więc w decydującym okresie, w okresie sądu. Ludzie, którzy dziś ‛szukają Boga i rzeczywiście Go znajdują’, zostaną uznani za „owce”, uzyskując możność przeżycia końca obecnego systemu i wejścia do nowego świata, jaki potem nastanie. Urzeczywistni się wtedy zapowiedź z Listu 2 Piotra 3:13: „Są jednak nowe niebiosa i ziemia nowa, których według Jego obietnicy oczekujemy, a w nich ma zamieszkać sprawiedliwość”. Będzie to „dzień”, w którym całkowicie się spełnią słowa Pawła z Dziejów Apostolskich 17:31, czas sprawiedliwego sądzenia ziemi.
19, 20. Kto będzie sądzony podczas nadchodzącego Dnia Sądu?
19 W owym Dniu Sądu ma podlegać osądzeniu znacznie więcej ludzi niż tylko ocalone „owce”, już wcześniej uznane za godne wejścia do nowego świata. Przypomnijmy sobie słowa Jezusa, w których nadmienił, że Ojciec powierzył mu sądzenie, a następnie mówił o nadchodzącym zmartwychwstaniu. Jak czytamy w Dziejach Apostolskich 10:42, również apostoł Piotr zaznaczył, że Jezus Chrystus „jest tym, którego Bóg ustanowił sędzią żywych i umarłych”.
20 A zatem wspomniany w Dziejach Apostolskich 17:31 ‛ustalony dzień’, w którym Bóg za pośrednictwem Jezusa Chrystusa zamierza „sprawiedliwie sądzić zamieszkaną ziemię”, będzie okresem wskrzeszania umarłych. Ileż radości sprawi oglądanie, jak moc Boża odnosi zwycięstwo nad śmiercią! Często bowiem właśnie śmierć była największą niesprawiedliwością. Niektórzy ludzie, na przykład sam Jezus, zostali niesłusznie straceni na polecenie władz albo przez wojska najeźdźców. Inni utracili życie w wyniku nieprzewidzianych zdarzeń, takich jak huragany, trzęsienia ziemi, przypadkowe pożary czy inne tego typu nieszczęścia (Kaznodziei 9:11).
Usunięcie dawniejszych niesprawiedliwości
21. Jak w nowym świecie zostaną usunięte dawniejsze przejawy niesprawiedliwości?
21 Wyobraźmy sobie spotkanie z naszymi ukochanymi, którym zostanie przywrócone życie! Dla wielu będzie to w ogóle pierwsza sposobność ‛szukania Boga i znalezienia Go rzeczywiście’, a następnie uzyskania możliwości „życia wiecznego”, nagrody przewidzianej dla symbolicznych „owiec”. Niektórzy spośród zmartwychwstałych, a także ludzi, którzy przeżyją koniec tego niesprawiedliwego systemu, byli niegdyś jawnie pokrzywdzeni, cierpiąc z powodu wrodzonego kalectwa, ślepoty, głuchoty albo zaburzeń mowy. Czy takie ułomności pasowałyby do ‛nowej ziemi, w której ma mieszkać sprawiedliwość’? Jehowa za pośrednictwem Izajasza podał wiele proroctw, które się wspaniale i dosłownie spełnią w nadchodzącym Dniu Sądu. Oto czego możemy oczekiwać: „W tym czasie otworzą się oczy niewidomych, a także zostaną odetkane uszy głuchych. Wówczas ułomny będzie się wspinał niczym jeleń, a język niemowy krzyknie wesoło” (Izajasza 35:5, 6).
22. Dlaczego 65 rozdział Izajasza jest tak krzepiący, jeśli chodzi o sprawiedliwość?
22 A co z innymi rodzajami niesprawiedliwości, przysparzającymi tylu cierpień? Nadzwyczaj pokrzepiające wiadomości na ten temat zawarte są w 65 rozdziale Księgi Izajasza. Porównanie 17 wersetu tego rozdziału z Listem 2 Piotra 3:13 wskazuje, że mowa tu o czasach, gdy nastaną „nowe niebiosa i ziemia nowa”, czyli sprawiedliwy nowy system. A co powstrzyma nielicznych złych ludzi od zakłócania tam pokoju i sprawiedliwości? Zostało to wyjaśnione nieco dalej w 65 rozdziale proroctwa Izajasza.
23. Jak dla niektórych może się zakończyć Dzień Sądu?
23 Jezus podczas nadchodzącego Dnia Sądu będzie kontynuował dzieło sądzenia ludzi, orzekając, kto zasługuje na życie wieczne. Niektórzy nie będą tego godni. Po otrzymaniu wystarczająco długiego czasu na szukanie Boga, może nawet „stu lat”, jednostki takie pokażą, że nie chcą wprowadzać w czyn sprawiedliwości. Słusznie więc życie w nowym świecie zostanie im odebrane, jak o tym czytamy w Izajasza 65:20: „A grzesznik, choćby w wieku stu lat, ściągnie na siebie zło”. Osób uznanych za niegodnych życia będzie mniejszość. Mamy wszelkie powody, by przypuszczać, że my sami — podobnie jak większość innych ludzi — będziemy się z całą przyjemnością uczyć sprawiedliwości i według niej postępować (Izajasza 26:9).
24. Jaka zapanuje sytuacja co do niesprawiedliwości w warunkach bytowych?
24 Czy to znaczy, że już nie będzie tam żadnej niesprawiedliwości, nawet pod względem ekonomicznym? Racja! Wskazuje na to proroctwo z Księgi Izajasza 65:21-23: „Niewątpliwie pobudują domy i będą je zajmować; na pewno też zasadzą winnice i będą spożywać ich owoce. Nie będą budować, aby ktoś inny to zajmował; nie będą sadzić, aby kto inny zjadał. Jak dni drzewa bowiem będą dni mego ludu, a pracę swoich rąk wybrani moi spożytkują w pełni. Nie będą mozolić się na próżno ani rodzić dla niepokoju, ponieważ są rodem złożonym z błogosławionych przez Jehowę, a z nimi ich potomkowie”. Jakże odmienne zapanują warunki w porównaniu z dzisiejszymi! Jakież to błogosławieństwo!
25. Jaką żywisz nadzieję i co postanawiasz w odniesieniu do sprawiedliwości, którą zaprowadzi Sędzia wyznaczony przez Boga?
25 Niech zatem nabiorą otuchy wszyscy, którzy tęsknią za nieprzemijającą sprawiedliwością. Z pewnością nastanie ona — i to już niebawem. A w tym krótkim czasie, jaki jeszcze pozostał z obecnego okresu sądu, pora na to, aby razem ze Świadkami Jehowy szukać Boga i rzeczywiście Go znaleźć — ku własnemu wiecznotrwałemu dobru.
Pytania do powtórki
◻ Jakie fakty rzucają światło na Boże mierniki sprawiedliwości?
◻ Jaką rolę odegra Jezus w nadchodzącym Dniu Sądu?
◻ Dlaczego żyjemy w decydującym okresie, jeśli chodzi o osądzenie przez Boga?
◻ Jak w nowym świecie zostaną usunięte skutki dotychczasowej niesprawiedliwości?
[Prawa własności do ilustracji, strona 55]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.