mniej to jednak więcej osób czynnych było w dziele głoszenia i więcej zostało ochrzczonych.

 9, 10. (a) Jak hojnie Jehowa błogosławił temu dziełu głoszenia w ostatnich kilku latach? (b) Jakie nasuwa się w związku z tym pytanie? Jaka odpowiedź zdaje się być oczywista?

⁹ Z tego krótkiego przeglądu sprawozdania za ubiegły rok służby widzimy, że świadkowie Jehowy na całej ziemi z całą pewnością dostąpili licznych błogosławieństw od Boga, w którego imieniu zdecydowali się chodzić (Mich. 4:5, NW). Nie ma wątpliwości co do tego, że On darzy powodzeniem to uszczęśliwiające dzieło, którego się podjęli ku Jego chwale. Pomyśl tylko: w ostatnich pięciu latach aż 680 871 osób oddało swe życie na spełnianie Jego najwyższej woli!

¹⁰ Czy ty również pragniesz uchwycić się mocno rzeczywistego życia, życia wiecznotrwałego na rajskiej ziemi? W takim razie bez ociągania przyłącz się do tych oddanych naśladowców Pana Jezusa Chrystusa. Potem razem z nimi będziesz mógł wielbić Jehowę Boga i pełnić służbę dla Niego.

Pytania czytelników

● Czy ze względu na prawo Boże, zakazujące spożywania krwi, istnieją jakieś zastrzeżenia co do zażywania witamin lub innych odżywek zawierających czerwony szpik kostny, suszoną wątrobę albo podobne substancje organiczne?

Prawo Boże dotyczące krwi, jakie nadane było Noemu i jego rodzinie, wymagało, aby zwierzęta zostały właściwie wykrwawione przed użyciem ich na pokarm (Rodz. 9:3, 4). Wymaganie to — jak wynika z tekstu Dziejów Apostolskich 21:25 — odnosi się także do chrześcijan.

Żydów podlegających Przymierzu Prawa obowiązywały bardziej szczegółowe przepisy: „Zależnie od twej chęci (...) możesz uprawiać ubój i jeść mięso (...). Tylko od krwi będziesz się wstrzymywał, wylejesz ją na ziemię jak wodę”. A także: „Ani tłuszczu, ani krwi jeść nie będziecie” (Powt. Pr. 12:15, 16; Kapł. 3:17). Noemu nie było narzucone żadne ograniczenie co do jedzenia tłuszczu, a w pierwszym stuleciu naszej ery, gdy chrześcijańskie ciało kierownicze potwierdziło zakaz spożywania krwi, nie objęło nim tłuszczu. Zakaz taki dotyczył więc tylko Izraela. Jednakże wykluczenie krwi ze środków spożywczych odnosi się również do chrześcijan, a dzięki szczegółom podanym w Prawie Mojżeszowym łatwiej nam zrozumieć bezpośrednie zastosowania tej zasady.

Oczywiście nawet właściwe wykrwawienie nie usuwa w całej pełni wszelkich cząsteczek krwi z mięśni czy narządów danych zwierząt. Jeżeli jednak zwierzę zostało należycie wykrwawione, każda część jego ciała może być użyta na pokarm albo spożytkowana w inny sposób.

Czerwony szpik kostny wprawdzie odgrywa ważną rolę w wytwarzaniu krwi, niemniej ta okoliczność, nie przekreśla możliwości jego spożycia. Warto tu wspomnieć, że prorok Izajasz, opisując „ucztę”, którą sam Jehowa urządza dla swego ludu, nadmienia o ‚rzeczach tłustych [nasączonych oliwą, NW], szpik w sobie mających’. — Izaj. 25:6, Gd.

Z powyższego wynika, że nie powinno być żadnych zastrzeżeń do użycia produktów zwierzęcych, pod warunkiem, iż respektowane jest prawo Boże co do krwi. Jeżeli ktoś ma jakiekolwiek wątpliwości, czy pewne odżywki i inne produkty są wytwarzane ze zwierząt właściwie wykrwawionych, to najlepiej zrobi, gdy zbada sprawę osobiście, na przykład zwracając się pisemnie do wytwórni tych artykułów.