24. Dlaczego potrzebujemy Syna Bożego w roli „Baranka”?

²⁴ Przekonaliśmy się więc, jakim sposobem Bóg dostarczył tego człowieka, który nam jest potrzebny dla naszego wiecznego zbawienia, człowieka równie doskonałego i bezgrzesznego jak Adam w Ogrodzie Eden. Jedynie ten człowiek mógł się stawić Bogu do dyspozycji, aby być ofiarowany jako „Baranek Boży, który gładzi grzech świata” (Jana 1:29). A ponieważ tu chodzi także o nasz grzech, potrzebujemy tego Wybawcy.

Dlaczego potrzebne nam jest Królestwo Jezusa Chrystusa

 1. Synem którego „Boga” narodził się Jezus? Dlaczego nie był to przypadek?

PRZY OMAWIANIU sprawy Syna Bożego, który w pierwszym stuleciu naszej ery przebywał na ziemi jako człowiek, rzuca się w oczy pewien istotny szczegół: Nie urodził się w jakiejś hinduskiej rodzinie na terenie Indii ani w buddyjskiej rodzinie gdzieś w Tybecie, ani w królewskim rodzie starożytnych Chińczyków, ani też w rodzinie cesarskiej w Rzymie (Estery 1:1; Łuk. 2:1, 2). Pochodził „według ciała z rodu Dawida” (Rzym. 1:3). Nie było to dziełem przypadku. Syn Boży musiał przyjść na świat „z rodu Dawida”. Właśnie dlatego Bóg wybrał na matkę Jezusa Chrystusa żydowską dziewicę spośród potomstwa Dawida z Betlejem (Łuk. 1:26-32). Maria oddawała cześć Bogu, którego cud sprawił, że stała się brzemienną. Syn jej nie urodził się więc jako syn jakiegoś boga hinduskiego, bóstwa buddyjskiego ani rzymskiego Jowisza albo greckiego Zeusa. — Łuk. 1:34-55; Dzieje 14:12, 13.

 2. Dlaczego Jezus nie musiał się narodzić w pokoleniu Lewiego i w rodzinie Aarona, by stanowić ofiarnego „Baranka”? Którego dnia oddał swoje życie?

² Król Dawid, panujący w starożytnym Izraelu, wywodził się z pokolenia Judy. Ze szczepu tego nie brano kapłanów do składania ofiar. Niemniej Jezus Chrystus mógł się urodzić w „rodzie Dawida” z pokolenia Judy i mimo to stać się ‛Barankiem Bożym, który gładzi grzech świata’ (Jana 1:29). Nie musiał należeć do pokolenia Lewiego i kapłańskiej rodziny Aarona, z której to rodziny powoływano kapłanów Izraela. Mógł także w Dawidowym pokoleniu Judy urodzić się jako doskonały, bezgrzeszny człowiek, odpowiedni na doskonałą, nieskazitelną ofiarę, godną przyjęcia u Boga. W niebie dobrze strzegł swej doskonałości, swego bezgrzesznego stanu. Wysłany na ziemię, by się stać człowiekiem całkowicie równym doskonałemu, bezgrzesznemu Adamowi w dniu jego stworzenia w Ogrodzie Eden, pozostał również doskonały i bezgrzeszny. Jezus Chrystus musiał być takim, jeśli miał się nadawać na „okup odpowiedni za wszystkich” (1 Tym. 2:5, 6, NW; Mat. 20:28). Przelał swą krew w charakterze ofiary przebłagania za grzech w dniu Paschy roku 33 n.e., kiedy to Żydzi zabijali baranka paschalnego i spożywali jego pieczone mięso w ramach obchodów rocznicy wyprowadzenia tego narodu z niewoli w starożytnym Egipcie.

 3. Co w Księdze Kapłańskiej 17:11, 12 powiedziano o krwi? Jaką więc korzyść możemy odnieść z krwi Jezusa i w jaki sposób?

³ Wśród przepisów przymierza, jakie Bóg zawarł ze starożytnym