Bądźcie naśladowcami Chrystusa i dajcie dowód swej odwagi
1. (a) Co to znaczy być chrześcijaninem? (b) Czy wystarczy oddać się Bogu i przyjąć chrzest?
CZY twierdzisz, że jesteś chrześcijaninem? Jeśli tak, to czy mógłbyś dać na to dowód apostołowi Pawłowi? Posłuchaj, co on mówi: „Zaniechawszy elementarnej nauki o Chrystusie przyjmy naprzód ku dojrzałości, nie zakładając znowu fundamentu, mianowicie skruchy za martwe uczynki i wiary w Boga.” (Hebr. 6:1, NW) Być chrześcijaninem znaczy oddać się służbie Bożej, czyli wielbieniu Boga i publicznie wyznać to przez przyjęcie chrztu. Czy jako chrześcijanie poprzestaliśmy na tym? Nie sądźmy przypadkiem, że zrobiliśmy dosyć, jeśli tak postąpiliśmy! To nie wystarcza. To dopiero początek nowego ‚zrodzenia do nadziei żywej’. — 1 Piotra 1:3, NW.
2. Z czym Paweł porównał oddanych Bogn chrześcijan i jaką nagrodę otrzymują tacy chrześcijanie?
2 Ten, kto się naprawdę oddał Bogu, musi robić postępy. Gdy ‚skosztuje dobrego Słowa Bożego’, musi odważnie naśladować Chrystusa i ustawicznie spełniać wolę Bożą. W tym celu Jehowa wylał swego świętego ducha na wszelkiego rodzaju ciało i przez to objawił swe wielkie dzieła. Chrześcijanin, który ma sposobność nabywać wiedzy o Bogu i Jego zamyśle, jest podobny ziemi wchłaniającej deszcz. Musi więc wydawać owoce. Apostoł Paweł powiedział: „Albowiem ziemia, która piła deszcz często na nią przychodzący i rodzi ziele pożyteczne tym, dla których jest uprawiana, otrzymuje błogosławieństwo od Boga; Lecz ta, która wydaje ciernie i osty, niegodna jest i bliska przekleństwa, której końcem jest spalenie.” (Hebr. 6:7, 8, NT) Jakiego rodzaju glebą chcielibyśmy być? Oczywiście dobrą, gdyż Jezus powiedział o niej: „Na właściwej glebie, to są Ci, którzy po wysłuchaniu słowa sercem prawym i dobrym zachowują je i wydają owoc z wytrwałością.” — Łuk. 8:15, NW.
3. (a) Co należy do „uczynków ciała” i kto je popełnia? (b) Jakie owoce wydają prawdziwi chrześcijanie?
3 Jaki owoc wydajesz jako chrześcijanin w organizacji Bożej? Dobry? A może taki, jaki wydają miliony tak zwanych chrześcijan, czyli — jak mówi Paweł — „uczynki ciała”? „Uczynkami ciała” nazywa on bez ogródek „wszeteczeństwo, nieczystość, rozwiązłe prowadzenie się, bałwochwalstwo, praktykowanie spirytyzmu, nienawiści, zwalczanie się, zawiść, napady gniewu, spory, rozdziały, sekty, zazdrości, pijackie wyczyny, biesiadowania i temu podobne.” (Gal. 5:19 do 21, NW) To są złe owoce, „ciernie i osty”. A ile ludzi w obrębie chrześcijaństwa wydaje dobre owoce „z wytrwałością”? Chrześcijanin, który prze do dojrzałości, powinien wydawać takie owoce, jak: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wiara, łagodność, opanowanie.” (Gal. 5:22, 23, NW) W obecnym świecie, w którym na porządku dziennym są spory, nienawiść i napady gniewu, „wydawanie” miłości, radości i pokoju wymaga odwagi.
4. Jak Paweł napominał chrześcijan, aby wydawali lepsze owoce?
4 Paweł miłował z całego serca swych braci i był przekonany, że nie wydadzą żadnych „cierni i ostów”, ale coś lepszego, co by się przyczyniło do ich zbawienia. Z tego powodu pragnął zachęcić chrześcijan do wydawania lepszych owoców. Oni potrzebowali tej zachęty. Dlatego powiedział: „Bo Bóg nie jest niesprawiedliwy, żeby zapomniał waszej pracy (...) Lecz pragniemy, aby każdy z was okazał tę samą pracowitość (...), abyście nie zgnuśnieli, lecz byli naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość dziedziczą obietnice.” (Hebr. 6:10-12, NW) Każdy chrześcijanin powinien usilnie dążyć do tego, aby zachować swą nadzieję aż do końca. Nikomu nie wolno stać się gnuśnym, bo w przeciwnym razie nie odziedziczy obietnic.
5. Dlaczego chrześcijanom nigdy nie wolno zgnuśnieć?
5 Te słowa Pawła są obecnie tak samo ważne, jak wówczas przed dziewiętnastu wiekami. Dzisiaj wszyscy członkowie zboru Bożego muszą być ochrzczonymi, ordynowanymi sługami Bożymi, którzy głoszą i nauczają, i którzy nigdy „aż do końca” nie staną się gnuśni. Chrześcijanin musi być pracowity. On przystąpił do tego dzieła po to, żeby brać w nim udział. Jeżeli tego nie robi, to nie może się spodziewać spełnienia swych nadziei. Paweł naprawdę czuł się obowiązany do spełnienia swego zadania, gdyż powiedział: „W istocie biada mi, gdybym nie oznajmiał dobrej nowiny!” (1 Kor. 9:16, NW) Jeśli był kiedykolwiek jakiś energiczny naśladowca Chrystusa, który chciał wszystkim pomóc w obwieszczaniu Królestwa Bożego, to był nim właśnie Paweł. On powiedział: „Uczyniłem siebie niewolnikiem wszystkich, aby pozyskać jak najwięcej osób.” (1 Kor. 9:19, NW) Ludzie opieszali nie byli mu potrzebni. On musiał wykonać dzieło. Jego Mistrz, Jezus umarł w tym dziele, a Paweł był dobrym naśladowcą Jezusa. Dlatego mógł słusznie powiedzieć: „Bądźcie naśladowcami moimi, tak jak ja Chrystusa.” — 1 Kor. 11:1, NDą.
6. Jakie pytania powinniśmy sobie postawić jako chrześcijanie i jak powinniśmy być w stanie na nie odpowiedzieć?
6 Czy jako chrześcijanin możesz powiedzieć, że ‚nie mitrężysz przy swych zajęciach’, ale że ‚pałasz duchem’ i jesteś ‚niewolnikiem Jehowy’? Czy ostajesz się w ucisku, aby głosić dobrą nowinę o Królestwie Bożym? (Rzym. 12:11, 12, NW) Może powiesz, że tak. Ale ile czasu poświęcasz na rozmowy z innymi o Jehowie, Stwórcy nieba i ziemi oraz o Jego Synu, Chrystusie Jezusie, jak również o Królestwie, o które się modlisz w „Ojcze nasz”? Czy poświęcasz na to dziesięć godzin każdego miesiąca, to znaczy dwie i pół godziny w tygodniu lub przynajmniej dwadzieścia minut dziennie? Zastanów się! To na pewno nie jest za dużo dla chrześcijanina, jeśli chodzi o udowodnienie, że on jest naśladowcą Chrystusa. Czyżbyś tak sądził?
7. (a) Ile głosicieli przeciętnie co miesiąc brało udział w obwieszczaniu dobrej nowiny w ubiegłym roku? W ilu krajach? (b) Co się stało w krajach, w których rządy są totalitarne? (c) Do czego powinna zachęcać wszystkich chrześcijan odwaga ich braci w państwach dyktatorskich?
7 Świadkom Jehowy nie wolno mitrężyć przy swych zajęciach. Oni otrzymali polecenie prorokowania i głoszenia na całym świecie o cudownych dziełach Bożych. W ubiegłym roku w ich ogólnoświatowej organizacji działało na rzecz obwieszczania dobrej nowiny o Królestwie Bożym co miesiąc po kilka godzin przeciętnie 884 587 osób. W wielu spośród 185 krajów [do których należą też niektóre wyspy], zwłaszcza w krajach ateistycznych, byli oni zaciekle zwalczani z powodu swej działalności kaznodziejskiej. W krajach, w których panuje totalitarny ucisk liczba głosicieli Słowa Bożego znacznie zmalała. Na głosicieli wywierano taki nacisk, że 9405 spośród nich przestało regularnie działać. Co prawda mogło tak być, że nie wszystkie sprawozdania tych prześladowanych i uciskanych świadków Jehowy nadeszły do biur oddziałów. Ale pomyślmy, jaką odwagę musieli mieć świadkowie Jehowy w tych krajach, aby nadal naśladować Chrystusa Jezusa i trwać w służbie! To powinno wszystkich pozostałych chrześcijan zachęcić, aby poświęcali więcej czasu na wielkie biblijne dzieło wychowawcze, które jest wykonywane w tych ostatnich dniach, i które będzie wykonywane aż do końca tych dni.
8. Jakie postępy uczyniło w ubiegłym roku dzieło świadków Jehowy?
8 Na całym świecie liczba świadków Jehowy, którzy obwieszczają Królestwo, zwiększyła się w ubiegłym roku o 3,9%. W 175 krajach [nie licząc krajów ateistycznych oraz tych, w których dzieło jest zakazane i których sprawozdania nie są zupełne] przeciętna liczba głosicieli Królestwa zwiększyła się o 5,8%, czyli o 42 614 świadków Jehowy. Jeśli jednak od tej liczby odliczymy ubytek głosicieli z dziesięciu krajów, w których działalność świadków Jehowy jest zakazana, to liczba głosicieli, którzy byli każdego miesiąca czynni zwiększyła się na całym świecie o 33 209 osób. Najwyższa liczba uczestniczących w którymś miesiącu w działalności kaznodziejskiej wynosiła 965 169 osób — była to rzeczywiście wielka rzesza ludzi wychwalających Boga!
9, 10. (a) O czym powinni wszyscy pamiętać i dlaczego nikt nie powinien usiłować zrzucić z siebie swej odpowiedzialności? (b) Czy w związku z tym, że więcej głosicieli było czynnych, wykonano więcej pracy? (c) W jaki sposób nożna było osiągnąć lepszy wynik?
9 Wielu z tych, którzy twierdzą, że są świadkami Jehowy, powinno się jednak kiedyś poważnie zastanowić nad pewnymi sprawami. Oni wszyscy powinni wiedzieć, że Jehowa patrzy na serce. Powinni również pamiętać o ludziach, którzy nimi zarządzają i mówią im Słowo Boże oraz „przyglądając się pilnie, jaki jest wynik ich prowadzenia się”, powinni naśladować ich wiarę. „Jezus Chrystus jest ten sam wczoraj i dziś, i na zawsze.” (Hebr. 13:7, 8, NW) Paweł powiedział: „Nie dajcie się unieść różnorakim i obcym naukom.” Nikt nie powinien usiłować zrzucić z siebie swej odpowiedzialności. Świadkowie Jehowy jako chrześcijanie mają do wykonania dzieło i dlatego każdy, kto mówi, że się oddał Jehowie Bogu, musi się sam zbadać i stwierdzić, czy jako naśladowca Jezusa Chrystusa rzeczywiście wykonuje dzieło Boże, bez względu na to, czy jeszcze chodzi do szkoły, czy jest samotny i nie ma żadnych obowiązków, czy też jest związany węzłem małżeńskim. Każdy z nich musi dowieść w swym codziennym życiu, że jest chrześcijaninem. Musi pozwolić świecić swemu światłu. Jak i w jakim stopniu pozwalasz świecić swemu światłu?
10 Chociaż liczba świadków Jehowy, którzy w ubiegłym roku złożyli sprawozdanie, zwiększyła się o 33 209, to jednak liczba godzin spędzonych na głoszeniu dobrej nowiny zwiększyła się tylko o 1 032 856. Dlaczego? Gdyby ci świadkowie Jehowy codziennie pozwalali świecić swemu światłu tylko przez dwadzieścia minut, to znaczy przez dwie i pół godziny w tygodniu lub przez dziesięć godzin w miesiącu, wtedy mogliby w ciągu roku spędzić na głoszeniu dobrej nowiny 3 985 080 godzin. Przeciętna liczba godzin głosicieli zborowych, pionierów i pionierów specjalnych zmniejszyła się na całym świecie. Dlaczego?
11. Czy w tym roku przeprowadzano więcej studiów biblijnych niż w roku poprzednim?
11 Również liczba studiów biblijnych zmniejszyła ale w tym roku o 23 443. Gdy przeciętna godzin jest mała, wówczas głosiciele Królestwa prowadzą przeważnie mało studiów biblijnych. Do przeprowadzania studium biblijnego potrzeba czasu a przecież było o wiele więcej osób, które mogłyby przeprowadzać studia biblijne. Co się stało? Czy może niektórzy zbyt się ociągali, zapominając o swej odpowiedzialności i zaniedbując się w naśladowaniu Chrystusa?
12. Czy zwiększyła się liczba pionierów i dlaczego jest to dla organizacji Bożej powodem niepokoju?
12 Dalszym szczególnie słabym punktem tegorocznego sprawozdania jest liczba pionierów, która zmalała o 1227. A przecież działało 33 209 głosicieli Królestwa więcej niż w roku poprzednim, a w krajach, w których panuje większa swoboda, nawet 42 614. Gdzie jest wśród tych i pozostałych głosicieli duch pionierski, którego miał apostoł Paweł?
13. Jakimi słowami Paweł poważnie zwrócił wszystkim uwagę na ich odpowiedzialność?
13 Im większa staje się organizacja świadków Jehowy, tym pilniej trzeba dbać o jednostki. Czy słudzy zborów, jak również słudzy obwodów i słudzy okręgów to robią? Obecnie musimy zważać na następujące ostrzeżenie: „Strzeżcie się, bracia, żeby się czasem nie rozwinęło w kimś z was złe serce, wykazujące brak wiary przez odstępowanie od żywego Boga; ale nadal codziennie napominajcie jeden drugiego, dopóki może się zwać ‚dzisiaj’, aby nikt z was nie stał się zatwardziały przez zwodniczą moc grzechu”. (Hebr. 3:12, 13, NW) Paweł był świadomy swej odpowiedzialności, bracia — a wy?
14. Ile godzin poświęcono w roku 1961 na działalność kaznodziejską, ale jakie pytania możnaby sobie zadać?
14 W większości krajów świadkowie Jehowy nie muszą narazie przechodzić takich prób i trudności, jak ich bracia w krajach ateistycznych. Ilu jednak korzysta z tej sytuacji, aby brać żywszy udział w kazaniu dobrej nowiny tam, gdzie przebywa? Co prawda w ubiegłym roku świadkowie Jehowy spędzili na głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie Bożym 132 695 540 godzin, ale czy nie mogłoby ich być więcej? Czy nam się tak dobrze powodzi w tym starym świecie, że zapominamy już o nowym świecie, w którym chcielibyśmy kiedyś żyć? Odstąpienie w obecnym czasie „od żywego Boga” byłoby niebezpieczne. Zachowajcie silne serca, pokładajcie nadzieję w Jehowie! — Psalm 27:14, NW.
15. Do czego zachęcono każdego głosiciela?
15 Rozpatrując wyniki osiągnięte w ubiegłym roku w służbie polowej można stwierdzić, że w pewnych wielkich, uprzemysłowionych krajach, w których panuje pomyślna koniunktura liczba głosicieli wzrosła tylko o 2 lub 3%. Czy potraficie wyjaśnić, dlaczego tak jest? Porównajcie tylko liczbę godzin osiągniętą w waszym kraju z liczbą godzin z poprzedniego roku i stwierdźcie, czy na przydzielonym wam terenie wydaliście większe świadectwo. Jeśli nie wydaliście, to zadajcie sobie pytanie: Dlaczego nie? Czy w jakiś sposób przyczyniłeś się do spadku, pozornego zastoju lub tylko niewielkiego postępu? Każda oddana Bogu osoba jest w oczach Jehowy obowiązana głosić dobrą nowinę. Życie milionów ludzi zależy od głoszenia poselstwa o Królestwie zanim wybuchnie wojna Armagedonu. Jak wyniki waszego zboru wpłynęły na tegoroczne sprawozdanie? Każdy sługa Boży powinien się nad tym zastanowić. Czy uważacie, że na waszym terenie odwiedzano każdą rodzinę dostatecznie często? Czy w waszym zborze można zauważyć jakiekolwiek przejawy pewnej ospałości lub lenistwa? Czy podjęliście szczególne wysiłki, aby udzielić pomocy braciom, których gorliwość osłabła? Czy jesteście zadowoleni z waszego sprawozdania ze służby? Czy służycie Jehowie z całej duszy?
16. Jak powinniśmy się zapatrywać na wypowiedzi osób, które mówią, że za często do nich wstępujemy?
16 Świadkowie Jehowy muszą rozważyć te pytania, gdyż są sługami Bożymi, „ambasadorami zastępującymi Chrystusa” i oni muszą naśladować Chrystusa, aby mogli rzeczywiście nimi być. Co prawda wiele osób mówi, że pukamy do ich drzwi zbyt często. Ale z drugiej strony nasza działalność oznacza pociechę dla milionów ludzi. Czy mielibyśmy ustawać w wyświadczaniu dobra tylko dlatego, że niektórzy go nie pragną? Paweł zapatrywał się na to następująco: „Nie daj się zwyciężyć złemu, ale złe dobrem zwyciężaj.” (Rzym. 12:21, NT) Chrześcijanin, który nie przestaje zwyciężać zła dobrem, może uczynić w tym złym świecie wiele dobrego.
17. Ile dobrego wyświadczono w ciągu roku w związku z czasopismami „Strażnica” i „Przebudźcie się!” oraz ile książek i broszur rozpowszechniono?
17 Ileż dobrego wyświadczono czytelnikom czasopism „Strażnica” i „Przebudźcie się!”! Świadkowie Jehowy zdobyli w tym roku służby 1 322 695 nowych prenumerat. To jest bardzo radosne. Ale oni rozpowszechnili prócz tego jeszcze ogółem 105 281 876 pojedynczych egzemplarzy tych obu czasopism. To znaczy, że liczba prenumerat, które oni przyjęli wzrosła w tym roku o 5686, i że oni rozpowszechnili 8 199 443 egzemplarze czasopism „Strażnica” i „Przebudźcie się!” więcej niż w roku poprzednim. Nadto rozpowszechnili 3 887 207 książek i 10 763 408 broszur.
18. (a) Ile dobrego wyświadczono przez działalność dokonywania odwiedzin ponownych? (b) Ile zborów założono w ciągu roku?
18 A ileż dobrego wyświadczono dzięki działalności odwiedzin ponownych! Liczba odwiedzin ponownych u zainteresowanych wzrosła o 563 287. Ponadto założono 569 zborów, a tym samym ogólna liczba zborów na całym świecie wzrosła do 21 557. Wzrosła również do 1870 liczba sług okręgów i sług obwodów, których wysłano, aby odwiedzali te zbory.
19. Jakich ciekawych szczegółów dowiadujemy się ze sprawozdania o uroczystości Pamiątki?
19 Aby pokryć wzrastające na całym świecie zapotrzebowanie na literaturę, zaszła potrzeba zwiększenia liczby współpracowników domów Betel do 1376. Na uroczystości Pamiątki było w ubiegłym roku więcej osób niż rok przedtem. Było ich 1 553 909 osób, czyli o 34 088 więcej niż w roku poprzednim. Natomiast liczba tych, którzy spożywali emblematy zmniejszyła się, gdyż niektórzy członkowie ostatka zakończyli swój ziemski bieg. Wskutek tego chleb i wino spożywało tym razem jedynie 13 284 osoby, czyli o 627 mniej niż podczas poprzedniej uroczystości Pamiątki.
20. Jakie rozmiary przybrało drukowanie literatury?
20 Ponieważ Towarzystwo zawsze stara się popierać obwieszczanie dobrej nowiny, więc musiało w ubiegłym roku wydrukować ogromną liczbę Biblii, książek i czasopism, aby zadośćuczynić życzeniom braci na całym świecie. Ono wydrukowało ogółem 95 296 708 egzemplarzy „Strażnicy” w 61 językach i 88 969 505 egzemplarzy czasopisma „Przebudźcie się!” w 23 językach. Nadto wydrukowało 5 851 105 Biblii i innych książek jak również 13 084 075 broszur. Jest rzeczą interesującą, że Towarzystwo do tej pory drukowało literaturę w 146 językach, a obecnie przygotowuje do wydania w bieżącym roku służby pewne traktaty w dalszych językach.
21. Co towarzystwo mogło uczynić dzięki datkom, które wpłynęły na poparcie dzieła?
21 Towarzystwo cieszy się, że w ciągu roku mogło mianować więcej pionierów specjalnych. Toteż obecnie pracuje 6377 pionierów specjalnych i misjonarzy w 153 krajach, to znaczy 487 więcej niż w roku ubiegłym. Dzięki datkom, które wpłynęły do Towarzystwa Strażnica, mogło ono materialnie wspierać tych braci i siostry, wydając na te cele 2.328.819,69 dolarów.
22. Co jeszcze robili świadkowie Jehowy, okazując przez to, że są energiczni i odważni?
22 Oprócz służby od domu do domu, odwiedzin ponownych i jednogodzinnych studiów biblijnych u ludzi dobrej woli świadkowie Jehowy urządzili na całym świecie 727 482 wykłady publiczne w różnych językach. To wszystko dowodzi, że oni wszędzie energicznie i odważnie głoszą dobrą nowinę o Królestwie Bożym pomimo oporu, prześladowań i wielu przykrości. Jezus Chrystus robiłby to samo, gdyby obecnie przebywał na ziemi. Świadkowie Jehowy naśladują go, ponieważ w niego wierzą. Ta wiara skłania ich do kontynuowania jego dzieła. Piotr, również świadek Jehowy, miał taką samą wiarę i on powiedział: „Według swego wielkiego miłosierdzia dał nam nowe zrodzenie do nadziei żywej przez wskrzeszenie z martwych Jezusa Chrystusa.” (1 Piotra 1:3, NW) Świadkowie Jehowy pragną, żeby wszyscy ludzie mieli tę nadzieję. Dlatego naśladują Chrystusa Jezusa i w ostatnich dniach tego złego systemu rzeczy odważnie głoszą dobrą nowinę.
23. Do czego zachęca się wszystkich, którzy twierdzą, że są chrześcijanami?
23 Czy twierdzisz, że jesteś chrześcijaninem? Czy miłujesz dobrą nowinę o Królestwie Bożym? A co byś na to powiedział, żeby się przyłączyć do świadków Jehowy w ich skromnym dziele i chodzić jak apostołowie od domu do domu, dokonywać odwiedzin ponownych, i prowadzić studia biblijne oraz głosić dobrą nowinę nawet w niesprzyjających okolicznościach? Paweł w paru słowach opisuje, jak możesz dać dowód swej chrześcijańskiej odwagi, gdy mówi: „Bądźcie naśladowcami moimi, jak ja Chrystusa.” — 1 Kor. 11:1, NT.