-
Biblia podwaliną społeczności świadków KrólestwaStrażnica — 1966 | nr 18
-
-
w strukturze całej społeczności. Ponieważ chrześcijanie miłują sprawiedliwość i nie naśladują ludzi, tylko Chrystusa, taka metoda postępowania nie powinna dla nikogo spośród nich być kamieniem obrazy. (Hebr. 12:1, 2; Łuk. 17:1; 2 Piotra 2:1, 2) Przeciwnie, daje to każdemu pewność, że się związał z czystą społecznością, która ma błogosławieństwo od Boga. — Efez. 5:27; 1 Piotra 1:15, 16.
A SŁUŻBA BOŻA W RODZINIE?
Jak ważną rzeczą jest wielbienie Jehowy także w gronie rodzinnym i częste rozmawianie o Jego Słowie, uwypukla tekst 5 Mojżeszowej 6:6, 7. Nadarza się do tego wiele sposobności, na przykład: modlitwa przy jedzeniu, osobista modlitwa przed snem, osobiste studium biblijne i studium w kręgu najbliższych. Rodzice i dzieci, młodsi i starsi, są najszczęśliwsi, gdy wszyscy harmonijnie współdziałają według zasad chrześcijańskich. (Efez. 5:22 do 6:4) Przewidziane na każdy dzień teksty biblijne i komentarze, ukazujące się w Roczniku albo w osobnej broszurze, świadkowie Jehowy uważają za pobudzający temat do omówienia przy śniadaniu. Rozpoczynaj dzień odpowiednio już w domu, troszcząc się najpierw o sprawy Królestwa Bożego. — Mat. 6:33.
PODSUMOWANIE
Niniejsze rozważania dały ci ogólny obraz ugruntowanej na Biblii społeczności świadków Królestwa. Przytoczone teksty Pisma świętego pokazały ci, że trzyma się ona ściśle zasad biblijnych. Przez nią dotarła do ciebie życiodajna treść Słowa Jehowy, dobra nowina o Jego Królestwie. (Jana 17:3) Przez nią otrzymujesz zachętę do miłości i dobrych czynów. Właśnie ta chrześcijańska społeczność, gotowa jest pobudzać cię do wierności wobec Boga. (Hebr. 10:23-25) Istnienie jej przynosi cześć Jehowie Bogu, jej Twórcy. Wspiera ją Jego duch i dlatego szczerzy obserwatorzy z całego świata muszą przyznać rację docentowi historii Charlesowi Samuelowi Bradenowi, który w książce These Also Believe (Ci również wierzą) oświadczył:
„Świadkowie Jehowy, czując na sobie nałożony im przez Boga obowiązek ogłoszenia nadciągającego końca wieków i ustanowienia teokracji, starają się dotrzeć do ludzi ze swoim poselstwem we wszelki możliwy sposób. Dlatego też nie jest niespodzianką, że ciągle rozwijają nowe metody. (...) Świadkowie Jehowy objęli swoim świadczeniem dosłownie całą ziemię. (...) Można słusznie powiedzieć, że żadna społeczność religijna na świecie nie głosiła ewangelii o Królestwie Bożym gorliwiej i z większą wytrwałością niż świadkowie Jehowy.”
Jeżeli także chcesz spełniać wolę Bożą i wziąć udział w ogłaszaniu Królestwa, jakie się teraz odbywa wśród wszystkich narodów, to świadkowie Jehowy życzliwie zapraszają cię, żebyś się przyłączył do nich i również skorzystał ze środków zgotowanych miłościwie przez Jehowę Boga, które świadków Jego Królestwa wyposażają do przeprowadzania zleconego im dzieła.
-
-
Pytania czytelnikówStrażnica — 1966 | nr 18
-
-
Pytania czytelników
● Co za władze wspomniane są w liście do Kolosan 1:16, NW? Czy można to określenie odnieść do „władz zwierzchnich” z listu do Rzymian 13:1, NW?
Tekst listu do Kolosan 1:16, 17 brzmi: „Za jego pośrednictwem było stworzone wszystko inne w niebiosach i na ziemi, co widzialne i co niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy zarządy, czy władze. Wszystko to inne zostało stworzone poprzez niego i dla niego. On też jest przed wszystkim innym i za jego pośrednictwem było wszystko inne powołane do istnienia.” — NW.
Na jakie władze wskazuje tutaj apostoł Paweł? Czy na „władze zwierzchnie”, czyli władców tego świata, o których jest mowa w liście do Rzymian 13:1, NW? Nie, gdyż o tamtych „władzach zwierzchnich” powiedziano, że zostały „umieszczone na swych odnośnych stanowiskach przez Boga”, a nie, że Bóg je stworzył. Natomiast władze z listu do Kolosan 1:16 zaliczone są do Boskiego dzieła stwarzania, dokonanego za pośrednictwem Syna Bożego. Ponadto o świeckich „władzach zwierzchnich” nie można powiedzieć, iż zostały stworzone „dla niego”, to jest dla Jezusa Chrystusa, ale raczej dla ludzi na ziemi. Zatem chodzi tu o różne władze. Jedne są częścią składową organizacji Jehowy, drugie zaś należą do świata i organizacji Szatana. Fakt ten dobitnie wyjaśnia kontekst pierwszego rozdziału listu do Kolosan, ponieważ w 13 wierszu Paweł stwierdza: „On wyzwolił nas spod władzy ciemności i przeniósł nas do królestwa”, czyli pod władzę, „Syna swej miłości.” (NW) A więc już tutaj, w tym samym związku myślowym, wspomniano o dwóch odrębnych władzach.
Władze ‚Syna miłości’ należą do niego i zostały stworzone za pośrednictwem tego Syna, którego Bóg użył za swoje narzędzie. Chodzi przy tym nie tylko o władze niebiańskie, duchowe, niewidzialne, ale także o te, które są wyznaczone do zarządzania zborem chrześcijańskim. Tak jak Jehowa posługiwał się pewnym kanałem, który pełnił funkcje władzy, czyli ciałem kierowniczym w czasach apostolskich, po dniu Pięćdziesiątnicy roku 33 n.e., tak też obecnie Jehowa Bóg posiada ciało zarządzające, klasę „niewolnika wiernego i rozumnego”, który nadzoruje działalność chrześcijańskich świadków Jehowy w Społeczeństwie Nowego Świata. — Mat. 24:45-47, NW.
-
-
„Żadną miarą cię nie opuszczę”Strażnica — 1966 | nr 18
-
-
„Żadną miarą cię nie opuszczę”
● W Brazylii, podobnie jak w innych krajach świata, Towarzystwo Strażnica zorganizowało specjalne kursy dla nadzorców zborów, działające pod nazwą Szkoły Służby Królestwa. Chociaż kursy te są bezpłatne, nadzorcy nieraz stają przed wielkimi trudnościami, ponieważ muszą zadbać o utrzymanie rodziny na czas swej miesięcznej nieobecności w domu.
Jeden z takich nadzorców mieszka w miejscowości Salvador (Bahia, Brazylia); jest żonaty i ma czworo dzieci. Uważał, że jego położenie finansowe w żadnym wypadku nie pozwoli mu wziąć udziału w kursie. Wreszcie pozostały tylko dwa tygodnie do rozpoczęcia kursu dla grupy, do której był przewidziany, a on wciąż jeszcze nie widział żadnego wyjścia. Modlił się więc do Jehowy Boga, a odpowiedź, jaką otrzymał, można dobrze wyrazić tekstem listu do Hebrajczyków 13:5, gdzie zapisano obietnicę Jehowy: „Żadnym sposobem cię nie porzucę ani żadną miarą cię nie opuszczę.” (NW) Kilku braci, którzy znali trudności finansowe tego nadzorcy, zatroszczyło się o dobro jego rodziny, podczas gdy on sam — wprawdzie niezasobny w majętności tego świata — wzbogacał swoją wiedzę o Bogu i korzystał z przeszkolenia, dzięki czemu będzie mógł jeszcze w większej mierze pomagać braciom w zborze.
-