Pozostańmy „bez splamienia światem”
„Forma wielbienia czysta i nieskalana z punktu widzenia naszego Boga i Ojca polega na tym: doglądać sierot i wdów w udręce, a siebie zachowywać bez splamienia światem” (Jak. 1:27).
1, 2. Jakie są podstawowe wymagania czystego wielbienia Boga?
JEHOWA oczekuje czystego wielbienia (Jana 4:23, 24). Religia nieskalana pobudza między innymi do czynnej, serdecznej troski o znajdujących się w potrzebie (Gal. 2:10). Wymaga też od nas, byśmy się wystrzegali splamienia światem, to znaczy niesprawiedliwym społeczeństwem ludzkim, które się oddaliło od Boga i „leży w mocy Złego”, Szatana Diabła (1 Jana 5:19, Biblia Tysiąclecia).
2 „Forma wielbienia czysta i nieskalana z punktu widzenia naszego Boga i Ojca polega na tym”, jak pisał uczeń Jakub, aby „doglądać sierot i wdów w udręce, a siebie zachowywać bez splamienia światem” (Jak. 1:27). W innym ujęciu myśl tę oddano następującymi słowami: „Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata” (BT).
3. Jakie kwestie weźmiemy teraz pod rozwagę?
3 Ale w jaki sposób, będąc sługami Jehowy, mamy zachowywać siebie ‛nieskalanymi od wpływów świata’? Jaki jest pogląd biblijny na sprawy świeckie w rodzaju życia towarzyskiego, szans kształcenia się, na prowadzenie interesów lub korzystanie z rozrywek?
‛NIESKALANI WPŁYWAMI ŚWIATA’
4. Jakiego stosunku do świata żąda od nas Ewangelia według Jana 17:14 oraz Księga Izajasza 2:2-4?
4 Ponieważ jako świadkowie na rzecz Jehowy ‛nie należymy do świata’, więc musimy się odróżniać od niesprawiedliwego społeczeństwa ludzkiego (Jana 17:14). Z jednej strony musimy pozostać neutralni wobec sporów politycznych tego świata. Nie wolno nam też dać się uwikłać w jego akty przemocy, musimy bowiem dążyć do pokoju jako ludzie, którzy ‛już przekuli miecze na lemiesze’ (Izaj. 2:2-4).
5. O co musimy dbać, żeby pozostać niesplamieni tym światem w myśl (a) Listu 1 do Koryntian 6:9-11? (b) Listu do Efezjan 5:3-5?
5 Chcąc pozostawać niezbrukani tym światem, musimy ponadto unikać wszystkiego, co w mowie, czynach i całym usposobieniu jest tak powszechne u ludzi ze świata, a co nie licuje ze Słowem Bożym. W naszym życiu na przykład nie mogą mieć miejsca nienawiść, chciwość, bezwstydne zachowanie i nieprzyzwoite żarty (1 Kor. 6:9-11; Efez. 5:3-5). Nie ma w tym nic dziwnego, że pod względem postępowania i stosunku do drugich różnimy się od osób świeckich, gdyż nie mają one żadnego udziału w naszej nadziei chrześcijańskiej.
KRÓTKI CZAS DLA OBECNEGO PORZĄDKU NA ŚWIECIE
6. Jak w świetle Listu 1 do Koryntian 7:29-31 Świadkowie Jehowy powinni się zapatrywać na małżeństwo, dobra doczesne i inne ziemskie sprawy?
6 Apostoł Paweł napisał: „Czas jest coraz krótszy. Odtąd niech ci, którzy mają żony, zachowują się tak, jakby ich nie mieli, a płaczący, jakby nie płakali, i rozradowani, jakby się nie radowali; kupujący, jakby niczego nie nabyli, a ci, którzy używali świata, jak gdyby go nie potrzebowali, gdyż obecny porządek na świecie przemija” (1 Kor. 7:29-31, Modern Language Bible). Z tego wynika, że chociaż mężowie chrześcijańscy muszą się wywiązywać z zadań, jakie na siebie wzięli, to jednak małżeństwo nie powinno im wypełniać całego życia. Zrodzeni z ducha chrześcijanie w chwili śmierci na zawsze pozostawiają wszelkie ziemskie powiązania, radości, smutki i dobra materialne. Zresztą nawet bez względu na to, czy mają nadzieję niebiańską, czy ziemską, mogą każdej chwili utracić żony lub dotychczasowy swój dorobek! Co więcej, w „wielkim ucisku” będzie można liczyć na ocalenie życia, ale nie mienia (Mat. 24:21; Kazn. 9:11). Dlatego w dobie obecnej żaden Świadek Jehowy nie powinien stawiać na pierwszym miejscu w życiu małżeństwa, dóbr ani innych rzeczy ziemskich. Wszyscy chrześcijanie powinni raczej przywiązywać największą wagę do dobrych stosunków z Bogiem Jehową, zwłaszcza, że faktycznie nadeszły „dni ostatnie” i „obecny porządek na świecie przemija” (2 Tym. 3:1).
7. Co zdaniem pewnego ekonomisty potęguje się wraz ze wzrostem dochodów oraz postępem w zakresie wykształcenia i w innych dziedzinach?
7 Niejeden człowiek niepokoi się o przyszłość „obecnego porządku na świecie”. Na przykład dziennikarka Nancy Brown przytacza słowa, które w odniesieniu do lepszego wykształcenia i wzrostu dochodów wypowiedział ekonomista Ezra Misham: „Nie uległy [przez to] poprawie stosunki społeczne. Równolegle do postępu wiedzy, rozwoju oświaty i podniesienia poziomu życia społeczeństwo staje wobec nasilania się aktów przemocy, przestępczości i pomniejszych wykroczeń, wandalizmu, mordów i samobójstw, wulgarności i sprośności”. Doprawdy trafna jest myśl zawarta w zdaniu wprowadzającym ten artykuł: „Jedynie interwencja Boska może ocalić świat od samozagłady” (Times-Colonist z Victorii w Kanadzie, wydanie z 25 marca 1982 roku).
8. Dlaczego nie powinniśmy czerpać z tego świata wszystkiego, co się da?
8 Oczywiście Jehowa stworzył ziemię nie po to, żeby ją zamieszkiwało niesprawiedliwe społeczeństwo, ale żeby na niej żyli ludzie sprawiedliwi i doskonali (Izaj. 45:18; Ps. 37:29, 38). Toteż Bóg nie dopuści do tego, by jej mieszkańcy sami nawzajem się wyniszczyli. Nie ma jednak ani cienia wątpliwości, że stary porządek na świecie wkrótce całkowicie przeminie. Właśnie z tej przyczyny oddani słudzy Jehowy nie korzystają ze świata „w pełni”. Inaczej mówiąc, jak podaje jeden z przekładów: „Chociaż korzystacie ze świata, nie próbujcie czerpać z niego wszystkiego, co tylko się da, ponieważ ten świat w obecnym kształcie przemija” (1 Kor. 7:31, William F. Beck: The New Testament in the Language of Today).
CZY W OGÓLE UŻYWAĆ ŚWIATA
9. (a) W jakiej mierze lud Jehowy słusznie może korzystać z tego świata? (b) Jak powinniśmy traktować dobra materialne w świetle Mateusza 6:31-33 oraz 1 Tymoteusza 6:7, 8?
9 Jeżeli jesteśmy świadkami oddanymi Jehowie, czy w ogóle przystoi nam robienie użytku z tego świata? Tak, Paweł zaznaczył, że możemy używać świata, lecz nie „w pełni”. Toteż wolno nam korzystać z prawnie dopuszczonych w nim sposobów wykonywania naszych obowiązków biblijnych oraz rozprzestrzeniania orędzia Królestwa (1 Tym. 5:8; 6:17-19). Ponieważ jednak pragniemy pozostać „bez splamienia światem”, więc nie możemy pod żadnym pozorem wdawać się w jego spory, przyłączać się do marszów protestacyjnych, uczestniczyć w zimnych lub gorących wojnach ani tym podobnych sprawach. Nawet w myślach nie powinniśmy jednej strony stawiać wyżej od drugiej. Nie trzeba też zbytnio się niepokoić o swe utrzymanie i dobrobyt materialny. Jezus bowiem powiedział: „Niech was nigdy nie dręczy troska i nie mówcie: ‛Co mamy jeść?’ Albo: ‛Co mamy pić?’ Albo: ‛W co mamy się ubierać?’ Wszak za tym wszystkim skwapliwie uganiają się narody. Ojciec wasz niebiański wie przecież, że tego potrzebujecie. Stale więc szukajcie wpierw królestwa i sprawiedliwości Jego, a wszystkie te drugie rzeczy będą wam dołożone”. Jezus stosował w praktyce to, co głosił, bo chociaż lisy mają legowisko i ptaki swe siedliska, on nie miał gdzie złożyć głowy. Poprzestawajmy zatem na wyżywieniu i odzieniu ‛szukając wpierw Królestwa’ (Mat. 6:31-33; Łuk. 9:58; 1 Tym. 6:7, 8).
10. Jakie pytania w sprawie wykształcenia zasługują na rozważenie z modlitwą? Jak byś na nie odpowiedział?
10 Co w takim razie należy powiedzieć o robieniu kariery w świecie? Czy z uwagi na to, że w naszych czasach ten świat przeminie, byłoby rozsądnie nastawiać swoje życie na szukanie w nim powodzenia? (Mat. 24:34). Chyba nie! I czy taka perspektywa nie powinna wywierać wpływu również na nasz stosunek do zdobywania świeckiego wykształcenia? Chociaż podstawowe wiadomości niewątpliwie są człowiekowi potrzebne, to jednak na wyższych uczelniach bardzo trudno jest uniknąć porwania przez wezbraną falę światowego sposobu myślenia. Oczywiście w sprawie wykształcenia trzeba samemu podjąć decyzję (Gal. 6:5). Jednakże na rozważenie z modlitwą zasługują następujące pytania: Czy w ciągu lat spędzonych na uniwersytecie studenci są w stanie ‛stale szukać wpierw Królestwa i sprawiedliwości’ Jehowy? Czy są całkowicie wolni od wpływu teorii i filozofii, które podkopują prawdziwą wiarę? (Kol. 2:8). Czy towarzystwo świeckie oddziałuje na nich dodatnio, czy raczej szkodzi im duchowo? (1 Kor. 15:33). Wreszcie czy dużo osób z wyższym wykształceniem naprawdę zachowało pokorę? (Filip. 2:2, 3).
11. Co pomoże nam zbadać pobudki niezależnie od tego, o jakie wykształcenie by chodziło?
11 Co prawda młodych ludzi uczących się w szkołach zawodowych także może do tego stopnia zaabsorbować jakiś fach, że nie pozostanie im już dużo czasu na pełnienie służby dla Jehowy. Toteż bez względu na to, o jakie wykształcenie by chodziło, dużo zależy od pobudek danej osoby. Czy chodzi jej głównie o uzyskanie niezależności i bogactwa? Czy zdobycie wykształcenia znacznie ograniczy pełnienie świętej służby dla Jehowy, czy na odwrót, pomoże trwać w niej? Czy będąc chrześcijaninem, który nie powinien się splamić światem, mimo wszystko usiłujesz zapewnić sobie pozycję w tym systemie rzeczy, czy raczej starasz się faktycznie stawiać sprawy Królestwa na pierwszym miejscu w życiu?
12. Co skłoniło niektóre wysoko wykształcone osoby do przyjęcia prawdy o Królestwie?
12 Cieszymy się, że niektórzy ludzie z wyższym wykształceniem przyjęli prawdę o Królestwie. Ale nie zawdzięczają tego swemu wykształceniu, tylko uprzytomnieniu sobie, że pomimo zdobycia rozległej wiedzy ich życie nie miało sensu, dopóki byli bez Boga i niezawodnej nadziei. Teraz rozumieją, że ‛niewielu mądrych, możnych i szlachetnego rodu’ zaskarbia sobie uznanie Boże (1 Kor. 1:26-31). Są jednak zadowoleni, że w końcu znaleźli rzeczywisty sens życia jako świadkowie na rzecz Jehowy.
„INTERESY ŻYCIOWE”
13. Co powiedziano w Liście 2 do Tymoteusza 2:3, 4 na temat chrześcijanina oddanego Bogu i robienia interesów?
13 Jak się ustosunkować do tak rozpowszechnionego dziś zabiegania o zyski, skoro nie chcemy się splamić tym światem? Słusznie apostoł Paweł napisał Tymoteuszowi: „Jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa podejmij swoją cząstkę w cierpieniu zła. Żaden człowiek pełniący służbę żołnierską nie wdaje się w interesy życiowe, aby pozyskać uznanie tego, który go powołał na żołnierza” (2 Tym. 2:3, 4). Chrześcijanie — owszem — muszą pracować, aby w uczciwy sposób zapewnić byt sobie i swoim rodzinom. Czy jednak nie byłoby to dziwne, gdyby człowiek oddany Bogu stał się znany nie tyle jako kaznodzieja, ile z tego, że zręcznie potrafi prowadzić interesy? Czy nie powinien zasłynąć przede wszystkim jako głosiciel Królestwa i „dobry żołnierz Chrystusa Jezusa”?
14. Jaki związek z prowadzeniem interesów ma List do Hebrajczyków 13:18?
14 Osoba zaangażowana w interesach powinna zatem stosować różnokierunkową samokontrolę. Okoliczność, że ma się do czynienia z samolubnymi ludźmi ze świata, w żaden sposób nie może usprawiedliwiać przejęcia ich przebiegłych, oszukańczych praktyk ani pieprznych wyrażeń. Przeciwnie, trzeba „we wszystkim (...) postępować rzetelnie” (Hebr. 13:18). Co prawda w tym świecie zatwardziali ludzie interesu mogą nie odwzajemnić się potraktowaniem nas na odpowiednim poziomie, ale bądźmy pewni, że Jehowa pobłogosławi nas za uczciwość i staniemy się przez to „ozdobą nauki naszego Wybawiciela, Boga” (Tyt. 2:9, 10).
15. Jakiej rady biblijnej udzielono w związku z osobistymi przedsięwzięciami podejmowanymi dla zysku?
15 Chcąc pozostać nieskalani wpływami świata, powinniśmy czynić „dobrze wszystkim, a zwłaszcza naszym braciom w wierze” (Gal. 6:10, BT). Nie wyświadczalibyśmy im jednak dobra, gdybyśmy samolubnie forsowali jakieś własne dochodowe przedsięwzięcia, usiłując wyzyskać znajomość z ludem Bożym do zbicia fortuny. Chrześcijanie powinni postępować, jak przystoi mądrym (Efez. 5:15). Sam fakt, że ktoś, kto nam podsuwa projekt szybkiego wzbogacenia się, mieni się bratem, nie powinien nas skłaniać do pochopnego wniesienia wkładu i pozbycia się swoich pieniędzy. Nie bez uzasadnionego powodu organizacja Boża od czasu do czasu ostrzegała przed osobnikami, którzy udają jedność duchową z nami, byleby tylko wyzyskiwać „owce” Jehowy.
WE WSZYSTKIM NIE PO ŚWIATOWEMU
16. Jakimi jeszcze metodami możemy wykazać, że pozostajemy „bez splamienia światem”?
16 Rzecz jasna nie możemy tutaj wymienić każdej dziedziny, w której Świadkowie Jehowy wykazują, że pozostają „bez splamienia światem”. Z pewnością wszakże nadużywanie napojów alkoholowych, emocjonowanie się zaciętą rywalizacją czy przemocą właściwą niektórym sportom, spędzanie wielu godzin na oglądaniu filmów bądź programów telewizyjnych ukazujących gangsterów, morderców i inne niemoralne postacie, czytanie lektury przepojonej kultem płci oraz pogrążanie się w grach ekranowych wymagających bezwzględnej walki — to nie sposoby trzymania się z dala od świata (1 Kor. 6:9, 10; 15:33; Gal. 5:19-26; 1 Piotra 4:3). Jehowa oczekuje od swych świadków, że będą unikać rozpowszechnionych w świecie wybryków, niemoralności i przemocy. Nie powinniśmy więc dążyć do poznania niegodziwości tego świata ani eksperymentować z nią, gdyż mamy być niewinnymi „niemowlętami co do zła” (1 Kor. 14:20; zobacz też List 1 Jana 3:2, 3).
17. Jak trzymanie się z dala od świata powinno oddziaływać na nasze stosunki z drugimi?
17 Wymaganie, aby się nie splamić tym światem, dotyczy każdego aspektu naszego życia i bezsprzecznie obejmuje stosunki z bliźnimi. Takie cechy, jak paląca zazdrość, kłótliwość, chełpienie się i okłamywanie, co prawda są w świecie bardzo powszechne, nie ma jednak dla nich miejsca u nas, gdyż Jakub napisał: „Kto wśród was jest mądry i rozumny? Niech swoim dobrym prowadzeniem się wykaże to uczynkami, z łagodnością przynależną do mądrości. Jeżeli natomiast macie w sercu gorycz zazdrości i kłótliwość, nie przechwalajcie się i nie kłamcie przeciw prawdzie. Nie jest to mądrość, która zstępuje z góry, lecz przyziemna, zwierzęca, demoniczna. Gdzie bowiem jest zazdrość i kłótliwość, tam też jest nieporządek i wszelka podłość” (Jak. 3:13-16). Jakie to ważne, żeby okazywać „łagodność przynależną do mądrości” i ‛zabiegać o pokój ze wszystkimi ludźmi’! (Hebr. 12:14). Będąc lojalnymi świadkami Bożymi absolutnie nie możemy dopuścić do tego, by czysto osobiste różnice zrujnowały nasze stosunki z braćmi i siostrami w wierze. Musimy raczej ‛znosić jeden drugiego i ochoczo przebaczać sobie nawzajem, jak Jehowa ochoczo nam przebaczył’ (Kol. 3:13). Takie traktowanie drugich nie jest powszechnie przyjęte w świecie, ale jest to metoda postępowania zgodna z wolą Bożą.
18. W czym szczególnie potwierdza się fakt, że nie należymy do świata?
18 Zabieganie o pokój z członkami zboru chrześcijańskiego oraz z ludźmi postronnymi jest ważnym wskaźnikiem dowodzącym, że nie splamiliśmy się tym światem. Ale nasza odrębność od niego uwidacznia się szczególnie wtedy, gdy strzeżemy swej pozycji dzielnych żołnierzy Jezusa Chrystusa, kompletnie odzianych w duchową zbroję Bożą i mających także ‛nogi obute w wyposażenie dobrej nowiny o pokoju’ (Efez. 6:11-18). Jeszcze mnóstwo ludzi łaknie i pragnie życiodajnego orędzia Królestwa. Niesamolubnie zatem spożytkowujmy swoje mienie, zdolności i siły we wspaniałym dziele obwieszczania „dobrej nowiny” w krótkim czasie, jaki jeszcze pozostał, zanim ten system dobiegnie kresu (Mat. 24:14).
19. Czego możemy się spodziewać po Szatanie w przemijających dniach ostatnich? Co jednak nam się uda dzięki pomocy ze strony Boga?
19 W obecnych szybko przemijających dniach ostatnich Szatan, bóg tego świata, niewątpliwie jeszcze ponowi zaciekłe ataki na nas, lojalnych świadków na rzecz Jehowy. W rozpaczliwym usiłowaniu odciągnięcia nas od świętej służby będzie między innymi podsuwał nam bogactwa materialne tego świata i inne błyskotliwe atrakcje, wyższe wykształcenie i tym podobne przynęty. Niemniej dzięki niezawodnej pomocy Stwórcy zdołamy pozostać „bez splamienia światem” ku sławie naszego świętego Boga, Jehowy.
Co powiesz na to:
• Jakie są niektóre wymagania prawdziwego wielbienia według Listu Jakuba 1:27?
• Jak można pozostać nieskalanym wpływami świata?
• Jak się kształtuje nasz pogląd na wyższe wykształcenie wobec przemijania obecnego świata?
• Pod jakimi względami przy prowadzeniu interesów niezbędna jest samokontrola?
• Jak w swoim postępowaniu i stosunkach z drugimi Świadkowie Jehowy mogą wykazać, że pozostają „bez splamienia światem”?
[Ilustracja na stronie 13]
Świadkowie Jehowy jako neutralni chrześcijanie trzymają się z dala od przemocy rozpanoszonej w świecie
[Ilustracja na stronie 14]
Nie przez zrobienie kariery w świecie zjednuje się uznanie u Boga
[Ilustracje na stronie 16]
Jehowa oczekuje od swych świadków, że się nie splamią okrucieństwem, niemoralnością, których pełno jest w świecie