Biblii udzielić pociechy i dodać otuchy. Niewykluczone, że tym razem nasze słowa zostaną wdzięcznie przyjęte przez tego, którego uszy i serce dotąd były zamknięte.

21. Jak powinien postąpić chrześcijanin, gdy nadarza mu się okazja do rozmowy na temat Biblii z niewierzącym małżonkiem?

²¹ Jak należy postąpić, gdy nadarzy się sposobność do porozmawiania z niewierzącym na temat Biblii? Nie wszczynaj z nim sprzeczki. Pozwól jemu mówić. To ci ukaże, w czym można mu pomóc. Bądź wyrozumiały dla niego. Postaraj się wczuć w jego położenie. Spróbuj rozważyć daną kwestię z jego punktu widzenia. Jeśli możliwe, pochwal go. Może on na przykład nie pojmuje, dlaczego świadkowie Jehowy wzbraniają się od transfuzji krwi. Powiedz mu więc, że niejedni spośród świadków Jehowy podzielali kiedyś jego poglądy. Jeśli było tak również u ciebie, powiedz mu o tym. Możesz mu także wyjaśnić, że reprezentowałeś ten punkt widzenia do czasu, gdy poznałeś, co na temat krwi mówi Biblia. Wówczas byłoby dobrze skierować jego uwagę na takie teksty, jak: 1 Mojżeszowa 9:3, 4 i Dzieje Apostolskie 15:28, 29, aby mu pokazać stanowisko Słowa Bożego. Życzliwością i cierpliwością uda ci się chyba danej osobie bardzo wiele dopomóc.

22. Co można powiedzieć takiemu niewierzącemu odnośnie do oddania się Bogu oraz zadania świadków Jehowy? Do czego to może doprowadzić?

²² Przy odpowiedniej sposobności możesz takiemu niewierzącemu mężowi również wykazać, że jest wobec samego siebie i wobec żony zobowiązany do bliższego zainteresowania się tym, w co ona wierzy. Dobrze też będzie mu wyjaśnić, co oznacza oddanie się Bogu i dlaczego jego chrześcijańska żona już przez całe życie musi dotrzymywać ślubowania, jakie złożyła, oddając się Jehowie na spełnianie Jego woli. (Kazn. 5:4, 5) Przy innej okazji można mu przedstawić, że świadkowie Jehowy nauczają prawd biblijnych, aby ludziom udostępnić właściwą wiedzę i zgodne z nią postępowanie. (Rzym. 10:13-15) Uzasadnij mu dobitnie, dlaczego badanie nauk biblijnych będzie dla niego korzyścią. Wówczas na podstawie rozsądnych przemyśleń postanowi, którą drogą zechce kroczyć. Kiedy wreszcie dojdzie już do tego, że z owym niewierzącym będzie można rozpocząć studium biblijne, byłoby ewentualnie lepiej, gdyby jego żona — przynajmniej początkowo — nie brała w nim udziału, bo prawdopodobnie będzie się wtedy czuł swobodniejszy. Zastosuj się pod tym względem do okoliczności. Nigdy nie zapomnij, że jeśli ty jako chrześcijanin okażesz danemu człowiekowi szczere zainteresowanie, może dojść do tego, iż pewnego dnia zacznie innych nauczać „Słowa Życia”, ogłaszając wraz z tobą i swoją żoną „wiecznotrwałą dobrą nowinę”. Co za cudowna perspektywa! — Obj. 14:6, NW; Filip. 2:16, BT.

23. Jaką cnotę należy w małżeństwie szczególnie pielęgnować? Dlaczego trzeba respektować pouczenia Jehowy?

²³ Zatem cóż powiemy teraz o małżeństwie, po rozważeniu pouczeń Jehowy? Że w Społeczeństwie Nowego Świata może ono prowadzić do prawdziwego szczęścia. Gdyby jednak w twoim małżeństwie powstały jakieś problemy, bądź zdecydowany rozwiązać je w miłości i z zastosowaniem zasad biblijnych. Dołóż wszelkich starań, żeby wspólne jarzmo, sprzęgnięte przez Boga, pozostało nierozerwalne. Jeśli masz niewierzącego współmałżonka, szczerze staraj się mu pomóc. Ozdabiaj swe małżeństwo miłością, gdyż ze wszystkich cnót ta jest najzacniejsza. „Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki.” (Pieśń 8:7, BT) Mężowie i żony, którzy jesteście połączeni węzłem małżeńskim, nadal miłujcie się wzajemnie słowem i czynem. Bierzcie sobie do serca napomnienia Jehowy, a będziecie szczęśliwi. Jakże cudownym urządzeniem jest małżeństwo chrześcijańskie, skoro w nim panuje miłość, a doradcą jest Biblia!

Rozważanie kwestii małżeństwa w dniach ostatnich

„Zatem i ten czyni dobrze, kto oddaje swą dziewiczość w stan małżeński, ale kto jej nie oddaje w stan małżeński, uczyni lepiej.” — 1 Kor. 7:38, NW.

 1. Dlaczego dla Adama wybranie żony nie było kwestią trudną?

DLA PIERWSZEGO człowieka Adama wybranie żony nie stanowiło problemu. Pojął żonę specjalnie dla niego stworzoną. Nadał już był imiona przeróżnym zwierzętom, lecz „nie była [mu] znaleziona pomoc, która by przy nim była”. Sprawozdanie biblijne podaje, że wobec tego „przypuścił Pan [w tekście orygin.: Jehowa] Bóg twardy sen na Adama i zasnął; i wyjął jedno żebro jego i napełnił ciałem miasto [zamiast] niego. I zbudował Pan Bóg z żebra onego, które wyjął z Adama, niewiastę, i przywiódł ją do Adama.” Czy wyobrażasz sobie radość Adama? „Toć teraz jest kość z kości moich”, wykrzyknął, „i ciało z ciała mego; dlategoż będzie nazwana mężatką, bo ona z męża wzięta jest.” Nic więc dziwnego, że mąż miał lgnąć do swej żony. Bezgrzeszna niewiasta była jego doskonałym uzupełnieniem. — 1 Mojż. 2:18-25.

 2. Wykaż na podstawie Biblii, czego Jehowa oczekuje od chrześcijan, którzy zamierzają wstąpić w związek małżeński.

² Dzisiaj, gdy wszyscy ludzie są niedoskonali, chrześcijaninowi często jest trudno znaleźć odpowiedniego kandydata lub odpowiednią kandydatkę do małżeństwa. W tym wypadku oddany Jehowie chrześcijanin oczywiście przezornie daje posłuch natchnionej radzie apostoła Pawła, by poślubić kogoś wierzącego, to znaczy „tylko w Panu”. (1 Kor. 7:39) Tego oczekuje Jehowa od chrześcijanina, który się zdecydował wstąpić w związek małżeński. Setki lat przed apostołem Pawłem do Izraela, ówczesnego ludu Bożego, który wkrótce miał się zetknąć z pogańskimi Kananejczykami, skierowano następujące ostrzegawcze słowa: „Nie będziesz z nimi zawierał małżeństw: ich synowi nie oddasz za małżonkę swojej córki ani nie weźmiesz od nich córki dla swojego syna.” Zlekceważenie tego ostrzeżenia mogło w myśl słów Bożych pociągnąć za sobą przykre dla nich następstwa: „Odwiodła by twojego syna ode mnie, by służył bogom obcym.” Tego rodzaju małżeństwo miałoby zgubne następstwa nie tylko dla synów albo córek, ale również dla rodziców, którzy doprowadzili do takiego związku, gdyż przez to ściągnęliby na siebie gniew Jehowy. Zapowiedziano im: „Wówczas rozpaliłby się gniew Jahwe [albo: Jehowy] na was, i prędko by was zniszczył.” — 5 Mojż. 7:3, 4, BT.

 3. O jakich przykładach z czasów patriarchalnych powinni pamiętać chrześcijańscy rodzice?

³ Jeszcze wcześniej, w czasach patriarchów, żyli pewni wierni i Bogu oddani rodzice, których to wielce martwiło, gdy ich dorosły syn za żony wziął