nieochrzczonych dzieci do tego, co wyżej powiedziano, w przeciwnym razie bowiem sprawozdanie ze służby polowej wkrótce przestałoby być rzeczywistym obrazem tego, co się czyni, żeby zanosić dobrą nowinę ludziom postronnym przydzielonym zborowi.

Spotkania towarzyskie

¹ Spotykanie się we własnym gronie jest dla członków ludu Jehowy źródłem radości. Można tak powiedzieć zarówno o małych grupkach, np. o rodzinie, jak i o większych zgromadzeniach. Biblia zachęca nas do spotykania się w celu wzajemnego zachęcania się do miłości i dobrych uczynków. — Hebr. 10:24, 25.

² Okazję do radowania się towarzystwem braci nastręczają nie tylko zebrania zborowe. Czasem zbierają się dwie lub trzy rodziny, żeby wspólnie poczytać Biblię lub przygotować się do cotygodniowego studium Strażnicy. Od czasu do czasu mogą też spędzić trochę czasu razem nie w celu studiowania Biblii, lecz dla odprężenia i odpoczynku. Takie okazje również mogą być budujące. Przy planowaniu takich spotkań trzeba jednak zważać, żeby zachować należny umiar i równowagę.

³ Od czasu do czasu dowiadujemy się, że bracia urządzają spotkania młodzieżowe, organizują chóry i zespoły muzyczne, grupowe wycieczki samochodowe w celach wypoczynkowo-krajoznawczych lub huczne wesela, na których czasem dochodzi do zbytniego folgowania sobie w piciu alkoholu czy w działających na zmysły tańcach. Towarzystwo otrzymuje listy od braci, zaniepokojonych tym, co widzieli lub słyszeli przy takich okazjach. Czy coś takiego jest właściwe?

⁴ Towarzystwo ani starsi zboru nie zamierzają ustanawiać przepisów ani reguł, co komu wolno, a czego nie wolno, jeżeli chodzi o spotkania towarzyskie. Mimo to podyktowane miłością rady starszych na pewno będą tu na miejscu. Okazywanie gościnności jest wśród chrześcijan najzupełniej właściwe (Rzym. 12:13). W urządzaniu spotkań towarzyskich zasadniczym czynnikiem jest cel i rozmiar takiego spotkania. Czy nie wymknie się spod kontroli gospodarza, który przecież odpowiada za to, co się dzieje w jego domu? Warto także zastanowić się nad tym, kogo się zaprasza do swego domu. Uczeń Juda napisał, że są tacy, którzy podają się za chrześcijan, ale „niezasłużoną życzliwość Boga naszego zamieniają w rozwiązłe prowadzenie się”. Ostrzegał przed ludźmi usposobionymi cieleśnie, których przyrównał do ‛skał ukrytych pod powierzchnią wody na waszych ucztach miłości’ do ‛rozhukanych bałwanów morskich’ (Judy 4, 12, 13, NW). Dobrze jest mieć się na baczności przed takimi osobami.

⁵ Oczywiście chodzi nie tylko o to, jak inni mogą się zachować i wypowiadać. Również nasze postępowanie powinno być właściwe, aby nie zachęcało innych do folgowania sobie. W 1 Koryntian 10:31 apostoł Paweł podał zasadę, którą powinniśmy się kierować: „Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie”. Jeżeli pamiętamy o tym, to nie zdarzy się nic, co mogłoby kogoś zgorszyć. Wtedy nasz ubiór i uczesanie będą skromne, jak przystoi chrześcijanom. Nasze rozmowy będą zdrowe i budujące, stanowiąc jaskrawe przeciwieństwo do głupich rozmów i nieprzyzwoitych żartów spotykanych w świecie. Czy tak wyglądają wasze spotkania towarzyskie? — Rzym. 14:13, 21; 1 Tym. 2:9, 10; Efezjan 5:3, 4.

⁶ Każdy lubi odpoczywać w nieco inny sposób i korzystać z innych rozrywek. Czy jednak byłoby rzeczą rozsądną przyznawać odprężeniu jakieś ‛wybitne’ miejsce w swoim rozkładzie zajęć? Czy warto odbywać długie, męczące podróże i wydawać mnóstwo pieniędzy tylko po to, żeby być obecnym na każdym weselu? A gdyby nawet takie spotkania towarzyskie odbywały się w pobliżu, to czy w niedzielę rano ich uczestnicy będą się czuć wypoczęci fizycznie i ożywieni duchowo, żeby pójść na zbiórkę do pracy polowej, jeżeli w sobotę wrócą do domu późno wieczorem?

⁷ Zdrowa, budująca rozrywka również może być pożyteczna. Ale głównym przedmiotem naszej troski jest dbałość o wzmacnianie naszych braci pod względem duchowym i wykonanie pilnej pracy ogłaszania Królestwa i czynienia uczniów. Przede wszystkim o tym powinniśmy myśleć, zważając przy tym, żeby chęć korzystania z rozrywek nie przesłoniła nam tego celu, jeśli chcemy mądrze wykorzystać czas stojący nam jeszcze do dyspozycji.