Rozdział 7

Co mówi o tobie twoja powierzchowność?

 1-4. Dlaczego nasz ubiór świadczy o tym, czym jesteśmy wewnętrznie? Podaj przykłady.

CZY podziwiałeś już kiedy przepyszne w barwach kwiaty wiosenne albo wspaniałe odcienie koloru ryb tropikalnych? Wszystko to jest dla nas przekonywającym dowodem, że nasz Stwórca ceni sobie różnorodność i piękno. Nie chce, żeby wszystko było nudne, szare i monotonne. Jakże interesująca jest ogromna różnorodność fasonów odzieży noszonej w różnych częściach świata! A czy zastanawiałeś się nad tym, że twoja powierzchowność wyjawia, co się kryje w twoim wnętrzu?

² Dopóki byłeś (byłaś) małym dzieckiem, twoja odzież niewiele mówiła o tym, jakim jesteś człowiekiem. Rodzice dobierali dla ciebie odzież i czesali ci włosy. Ale w miarę upływu czasu pozwalali ci zabierać głos w sprawie twego ubioru i uczesania. Stopniowo coraz większą rolę zaczął odgrywać twój własny gust, a tym samym twoja powierzchowność zaczęła coraz bardziej odzwierciedlać twoją osobowość, czyli to, czym jesteś wewnętrznie. Co mówi o tobie twój ubiór i twój wygląd?

POTRZEBA ZRÓWNOWAŻENIA

³ Ludzie, którzy mają wygórowane mniemanie o sobie, często ujawniają to krańcowym hołdowaniem najnowszym nakazom mody. Chcą swoim ubiorem względnie wyglądem usunąć drugich w cień. Ale równie dobrze oznaką dumy bądź samolubstwa może być ubiór niedbały. Dlaczego? Ponieważ niechlujny wygląd bywa co prawda świadectwem lenistwa, ale może też zdradzać samolubną obojętność na to, co sobie ktoś pomyśli. Między tymi dwiema skrajnościami jest miejsce dla tych, którzy nie mają zbyt wysokiego mniemania o sobie i liczą się z drugimi. Przejawem takiego nastawienia jest dobry gust i skromność w ubiorze.

⁴ Niekiedy młodzi myślą sobie, że będą uchodzić za staroświeckich, jeżeli nie dotrzymają kroku modzie. Ale przecież możesz wybrać złoty środek, żeby nie być zbyt konserwatywnym ani supermodnym. Trzymanie się tej zasady sprawi, że zawsze będziesz się zaliczać do ludzi dobrze ubranych i nie będziesz od razu reagować na każdy ostatni krzyk mody niby marionetka, która się porusza za byle pociągnięciem nitki.

 5-7. (a) Kto w gruncie rzeczy odnosi korzyść z prób nadążania za modą? (b) Jak nawet bez większych wydatków można swoim ubiorem dawać dowód szacunku dla samego siebie? (c) Jak można zastosować do sposobu ubierania się zasady podane w Listach do Filipian 2:3, 4 i Rzymian 15:2?

⁵ Zastanów się: Kto w gruncie rzeczy odnosi najwięcej korzyści z tego, że za wszelką cenę starasz się nadążyć za modą? Przede wszystkim świat interesu, który dyktuje modę albo przynajmniej zaleca stosowanie się do niej. Handlowców w zasadzie interesuje tylko jedno: zbijanie pieniędzy. Jeżeli stale wciskasz im pieniądze do ręki, odnoszą z tego korzyść, natomiast ty nie masz z tego ani krzty rzeczywistego i trwałego pożytku.

⁶ Niechlujna powierzchowność zdaje się nie wymagać większych nakładów, niemniej może cię dużo kosztować pod niejednym względem. Możesz stracić posadę albo szacunek drugich. Nawet jeśli nie możesz sobie sprawić droższej odzieży, ale ubierasz się schludnie i czysto, dajesz tym dowód szacunku dla samego siebie. Wtedy również drudzy będą cię bardziej szanować i mieć do ciebie więcej zaufania.

⁷ We wszystkich sprawach życiowych dobrze jest stosować się do zasady biblijnej z Listu do Rzymian 15:2: „Niech każdy z nas stara się o to, co dla bliźniego dogodne — dla jego dobra, dla zbudowania”. Drudzy lepiej nas widzą niż my samych siebie. Czyż więc nie powinno się dbać o to, żeby patrzyli na nas z przyjemnością? Ale nie chcemy też, żeby nasza powierzchowność wprawiała drugich w zakłopotanie lub onieśmielała ich; raczej chcemy się liczyć z ich uczuciami.

Z KIM CIĘ UTOŻSAMIA TWÓJ UBIÓR?

 8-11. (a) Dlaczego nasz ubiór może nas utożsamiać z określoną grupą lub klasą ludzi? (b) Co inni mogą wywnioskować z naszego ubioru i dlaczego może to powodować trudności?

⁸ Twój sposób ubierania się świadczy jeszcze o czymś więcej. Może cię utożsamiać z określoną grupą bądź klasą ludzi. Tak było już tysiące lat temu, gdy spisywano Biblię. Na przykład w Księdze 2 Królewskiej czytamy, że gdy posłańcy króla Ochozjasza powrócili do niego i opowiedzieli mu o spotkaniu męża, który im przekazał ważne orędzie, król spytał: „Jak wyglądał ten człowiek”? Kiedy opisali jego ubiór, król zawołał od razu: „To Eliasz”. Skąd o tym wiedział? Stąd, że Eliasz nosił charakterystyczne szaty prorockie. — 2 Królewska 1:2, 5-8.

⁹ Uznanie kogoś za proroka było zaszczytem. Jednakże inny przykład z Biblii świadczy o tym, że ubiór mógł też kojarzyć człowieka z czymś niechlubnym. Chcąc osiągnąć pewien cel, synowa Judy imieniem Tamar zdjęła szaty wdowie, założyła szal i welon i usiadła przy drodze. Kiedy tamtędy przechodził Juda, „pomyślał, że jest ona nierządnicą, gdyż miała twarz zasłoniętą [welonem]”. Strój nadawał jej wygląd ówczesnej prostytutki. — Rodzaju 38:13-15.

¹⁰ Również dzisiaj nasz ubiór może nas utożsamiać z pewnymi ludźmi, choćbyśmy nie postępowali ani nie myśleli jak oni. Ludzie mogą sądzić, że przynajmniej sympatyzujemy z osobnikami, którzy się tak ubierają. Czy można im to mieć za złe?

¹¹ Po ubiorze rozpoznaje się nie tylko milicjanta, strażaka czy pielęgniarkę, lecz także osoby, których zajęcie jest haniebne. Prostytutki rzadko dzisiaj noszą szale albo welony, jak to było w zwyczaju w Kanaanie około 3500 lat temu. Niemniej jednak ich wyzywający, rzucający się w oczy ubiór wskazuje nawet jeszcze wyraźniej, czym się trudnią. Wśród mężczyzn odmiennie noszą się rewolucjoniści albo członkowie innych radykalnych ugrupowań politycznych, a także niektórzy homoseksualiści. Czy chciałbyś, żeby cię kojarzono z takimi ludźmi? A jeśli ubieramy się tak jak oni (lub one), czy możemy się dziwić, że potem mamy trudności, na przykład przy szukaniu pracy lub ubieganiu się o przywileje w zborze chrześcijańskim?

CZYM SIĘ KIEROWAĆ PRZY WYBORZE FRYZURY

12-15. (a) Jakie fryzury twoim zdaniem do dnia dzisiejszego bardzo zwracają na siebie uwagę? Dlaczego? (b) O co chodzi w radzie zapisanej w Liście 1 Piotra 3:3? (c) Co oznaczają słowa z Listu 1 Koryntian 11:14, 15? Jak byś zastosował ten werset do obecnych prądów mody? (d) Co myśleć o mężczyznach, którzy noszą takie włosy jak kobiety?

¹² Istnieje mnóstwo sposobów układania i czesania włosów. Od wieków fryzury noszone w poszczególnych krajach zmieniają się co jakiś czas. Czy wybór sposobu uczesania odgrywa jakąś rolę? Oczywiście. Niekiedy owocem próżności ludzkiej bywały nadzwyczaj wyszukane fryzury. Z tego powodu apostołowie Paweł i Piotr uznali za konieczne udzielić chrześcijankom rady, żeby nie przywiązywały zbyt wielkiej wagi do układania włosów. „Niech ozdobą ich nie będzie to, co zewnętrzne: piękne uczesanie, obwieszanie się złotem”. — 1 Piotra 3:3, Poz.

¹³ W ostatnich latach wielu młodych mężczyzn zwraca na siebie uwagę bardzo długimi włosami i bokobrodami. Ale czy w czasach biblijnych mężczyźni nie nosili na ogół dłuższych włosów niż to jest obecnie przyjęte w większości krajów? Owszem, tylko nie wolno zapominać o jednym: Włosy mężczyzn zawsze były wyraźnie krótsze niż włosy kobiet. Dlatego apostoł Paweł mógł napisać do zboru w greckim mieście Koryncie: „Czyż sama natura nie poucza nas, że hańbą jest dla mężczyzny nosić długie włosy, podczas gdy dla kobiety jest to właśnie chwałą?” (1 Koryntian 11:14, 15). Jak „natura” poucza nas o tym?

¹⁴ Przede wszystkim u ludów mających kręcone włosy, na przykład u Semitów i Europejczyków, do których pisał Paweł, zachodzi na ogół znaczna różnica między długością włosów mężczyzn i kobiet. W większości wypadków włosy mężczyzn są krótsze. Poza tym większość ludzi uznaje za rzecz „naturalną”, to znaczy słuszną i stosowną, żeby mężczyźni strzygli włosy do rozsądnej długości i mieli je krótsze niż kobiety. Dla mężczyzny bądź chłopca noszenie długich włosów, upodabniających go do dziewczyny, nadal jest nienaturalne. Zwyczaj ten jest typowy dla okresów (i krajów), w których nasila się fala homoseksualizmu. A Biblia wskazuje, że homoseksualizm jest „przeciwny naturze”, nieprzyzwoity i wstrętny w oczach Bożych. — Rzymian 1:26, 27.

¹⁵ Czy to nie nakłada na nas zbyt rygorystycznych ograniczeń? Nie, bo podobnie jak w wyborze ubioru, tak też w wyborze fryzury istnieje mnóstwo możliwości przyjemnego i interesującego uczesania, które nie nadaje nieskromnego ani nienaturalnego wyglądu. Można skorzystać z najróżniejszych możliwości bez potrzeby wykraczania poza granice tego, co się podoba Bogu.

JAK SIĘ ZAPATRYWAĆ NA KOSMETYKI

16-19. (a) Co myślisz o korzystaniu z kosmetyków? (b) Do jakich ujemnych skutków może to prowadzić? (c) Jak zasady biblijne pomagają nam wyrobić sobie zrównoważony pogląd w tej sprawie?

¹⁶ Biblia wskazuje, że ludzie używali kosmetyków już w starożytności. Wiemy, że ubiór służy nie tylko do okrycia ciała, ale także do wywołania miłego wrażenia. W celu uprzyjemnienia swej obecności starożytne Hebrajki często używały pachnideł. Są też dowody, że używały pewnych kosmetyków, zwłaszcza maści do pielęgnacji suchej cery i do podkreślania urody.

¹⁷ Czym powinny się kierować młode kobiety, które chcą się podobać Bogu? Powinny się stosować do mądrej rady, by „występować skromnie i powściągliwie”, dbając o to, żeby główną ich ozdobą był „ukryty wewnętrzny człowiek z niezniszczalnym klejnotem łagodnego i cichego ducha, który jedynie ma wartość przed Bogiem”. — 1 Tymoteusza 2:9, 10; 1 Piotra 3:3, 4, NP.

¹⁸ Oczywiście młode dziewczyny powinny zdawać sobie sprawę, że kosmetyki często przynoszą więcej szkody niż pożytku. Potrafią zepsuć dobrą cerę, a nienajlepszą jeszcze pogorszyć. Poza tym często tłumią blask młodości, która jest znacznie piękniejsza niż sztuczny efekt wywołany kosmetykami.

¹⁹ Nadużywaniem kosmetyków dziewczęta często jeszcze podkreślają defekty swojej urody. Co gorsza, mogą tym sposobem uniemożliwiać ujawnienie się cennych zalet ich osobowości, które w gruncie rzeczy są bardziej atrakcyjne a przy tym trwalsze niż ładna buzia. Nadużywanie kosmetyków może więc zniekształcić obraz twojej osobowości w oczach innych ludzi, a z czasem może się nawet przyczynić do ukształtowania jej według szmirowatego obrazu, jaki sobą reprezentujesz.

KIEROWANIE SIĘ WŁAŚCIWYMI WYTYCZNYMI

20-22. (a) Co znajdujemy w Biblii zamiast szczegółowych przepisów dotyczących ubioru i fryzury? Co zatem powinniśmy zrobić, jeżeli chcemy się kierować tymi wytycznymi? (Przysłów 2:10, 11) (b) Dlaczego rodzice mają prawo ustalać dla swoich dzieci dodatkowe wytyczne?

²⁰ W Słowie Bożym nie ma szczegółowych przepisów, które by regulowały te sprawy, natomiast można w nim znaleźć pouczające wytyczne. Młodzi ludzie powinni być pod tym względem zrównoważeni, korzystając z pomocy Biblii.

²¹ Oczywiście rodzice mają prawo ustalić dla was dodatkowe wytyczne. Gdyby dom, w którym mieszkacie, został pomalowany bez ładu i składu dziwaczną mieszaniną kolorów, ludzie zastanawialiby się, czy czasem pan domu i jego żona nie postradali zmysłów. A gdyby był zaniedbany i przybrał obskurny wygląd, straciliby szacunek dla jego właściciela. Tym bardziej dotyczy to ciebie, ponieważ reprezentujesz swoich rodziców. Nosisz ich nazwisko, a poza tym tak jak twoje postępowanie i wypowiedzi rzucają snop światła na wychowanie, które ci dali, oraz pozwalają się zorientować, jakimi są ludźmi, tak samo oddziałuje twój wygląd. Ale jest jeszcze coś ważniejszego: Jeżeli uważasz się za sługę Bożego, to reprezentujesz także Boga. Czy swoją powierzchownością potwierdzasz, że jesteś tym, za kogo się podajesz?

²² Pamiętaj o słowach Jezusa: „Wiedząc to będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować” (Jana 13:17). Czy pojmujesz tę radę biblijną? Możesz dowieść swego rozsądku i siły charakteru, gdy w życiu codziennym będziesz się stosować do rad podanych w Biblii. Wtedy zaznasz uszczęśliwiającego uczucia, że się podobasz Bogu i Jego Synowi, jak również wszystkim, którzy Ich miłują i Im służą.

[Napis na stronie 53]

Co mówi o tobie twój ubiór?