WSPANIAŁE PRZYKŁADY CIERPLIWOŚCI POWINNY NAS POBUDZAĆ DO DZIAŁANIA

15. Dlaczego mamy jeszcze więcej powodów do okazywania cierpliwości niż prorocy hebrajscy?

¹⁵ Jeżeli starożytni prorocy hebrajscy potrafili być tak cierpliwi w obliczu wielkich trudności, my z pewnością mamy jeszcze więcej podstaw do zachowywania cierpliwości. Dlaczego? Ponieważ pod niejednym względem jesteśmy od nich bogatsi. Prorocy z wiarą wyczekiwali przyjścia Mesjasza, ale wiedzieli, że nie dożyją tego wielkiego wydarzenia. Jezus Chrystus rzekł do Żydów: „Zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli” (Mat. 13:17). Wiele wydarzeń, na które prorocy oczekiwali z wiarą, urzeczywistniło się przed wiekami. Poza tym mnóstwo ludzi żyjących obecnie osobiście było świadkami spełnienia się dalszych proroctw (Apok. 6:1-8; 17:8). Składając w ofierze swe życie, Jezus Chrystus dostarczył niezachwianej rękojmi, że zostaną wypełnione wszystkie obietnice Boże (2 Kor. 1:20, 21). Codziennie oglądamy dowody tego, że żyjemy w „czasie końca” (Dan. 11:40-43; 12:1, 4, BT, wyd. I; Mat. 24:7-14). Dlatego też nas dotyczy zachęta Jezusa Chrystusa: „Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie” (Łuk. 21:28). Wkrótce Syn Boży jako „Król królów i Pan panów” podejmie działanie przeciw bezbożnym, sprowadzając dawno oczekiwaną ulgę od wszelkich cierpień i udręk. — Apok. 19:11-21.

16. Jak możemy pokazać, że doceniamy cierpliwość Jehowy?

¹⁶ Czyż nie powinniśmy cierpliwie oczekiwać tego wielkiego dnia, szczególnie teraz, kiedy jest tak bliski? Czy nie powinno nami kierować pragnienie dopomożenia jak największej liczbie ludzi w poznaniu Bożej drogi zbawienia? A jeśli chodzi o cudze niedociągnięcia — czy nie powinniśmy być gotowi je cierpliwie znosić? Jeżeli w pełni zdamy sobie sprawę z faktu, że cierpliwość Boża udostępniła nam zbawienie, serce samo nas do tego pobudzi.

DROGOCENNE OWOCE CIERPLIWOŚCI

17. Jakie porównanie z Listu Jakuba 5:7, 8 świadczy o tym, że od okazywania cierpliwości zależy, czy będziemy oglądali wspaniałe owoce?

¹⁷ Ciągłe okazywanie cierpliwości na wzór wiernych proroków może sprawić, że ujrzymy jej wspaniałe owoce. Świadczą o tym wyraźnie słowa ucznia Jakuba: „Bądźcie cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie oczekuje cennego owocu ziemi, aż spadnie wczesny i późniejszy deszcz. Bądźcie i wy cierpliwi, umocnijcie serca swoje”. — Jak. 5:7, 8, NP.

18. Co może zrobić rolnik w oczekiwaniu na plony, chociaż nie potrafi przyspieszyć deszczu ani wzrostu roślin?

¹⁸ Rolnik nie jest w stanie przyśpieszyć opadów ani wzrostu roślin uprawnych. Może tylko wykonać to, co należy do niego jako do pracowitego gospodarza — przygotować glebę, zasiać ziarno i przeprowadzać prace pielęgnacyjne. Ale nie ma władzy nad deszczem ani nie może zmienić ustalonych praw Stwórcy dotyczących wzrostu roślin. Takie zdanie się na okoliczności, których nie sposób zmienić, zdanie się na prawa Jehowy, zostało nazwane ‛cierpliwym oczekiwaniem’. Kiedy rolnik robi to, co w jego mocy, rośliny w końcu wzrastają i wydają owoce.

19. Jak cierpliwość wiąże się z wydawaniem owoców w postaci prawdziwych uczniów?

¹⁹ Powyższe można z powodzeniem odnieść do współczesnych chrześcijan. Mamy obowiązek ogłaszać innym „dobrą nowinę” i nauczać ludzi zainteresowanych Słowa Bożego (1 Kor. 9:16; Mat. 28:19, 20). Ale własną pomysłowością czy opracowanymi przez nas metodami nie potrafimy wywołać ani przyspieszyć duchowego wzrostu. W tym względzie musimy czekać na Jehowę, wykonując cierpliwie, co do nas należy, i działając zgodnie z Jego Słowem. Apostoł Paweł wyraził to jasno, pisząc: „Ja siałem, Apollos podlewał, lecz Bóg dał wzrost. Otóż nic nie znaczy ten, który sieje, ani ten, który podlewa, tylko Ten, który daje wzrost — Bóg. Ten, który sieje, i ten, który podlewa, stanowią jedno; każdy według własnego trudu otrzyma należną mu zapłatę. My bowiem jesteśmy pomocnikami Boga” (1 Kor. 3:6-9). Jehowa Bóg ze swej strony nie zawiedzie i spełni to, co należy do Niego. Obyśmy więc dowiedli, że jesteśmy Jego wiernymi współpracownikami, przejawiając w ten sposób docenianie okazanej nam cierpliwości Jehowy. Jakże szczęśliwi wtedy będziemy, widząc, że niektóre z ziaren zasianych i podlewanych przez nas osiągają pełny chrześcijański wzrost! Będzie to owoc w postaci prawdziwych uczniów Jezusa Chrystusa.

Nie trać cierpliwości

„Ale ja wypatrywać będę Jahwe, wyczekiwać na Boga zbawienia mojego: Bóg mój mnie wysłucha”. — Mich. 7:7.

 1. Jakie wspaniałe dobrodziejstwa wynikły z cierpliwości Jehowy?

NA CIERPLIWOŚCI można naprawdę wiele zyskać. Cierpliwość Boga otworzyła przed ludźmi wspaniałą możliwość życia wiecznego w charakterze jego uznanych sług (Jana 17:3; 2 Piotra 3:9; 1 Tym. 2:3, 4). Dała poszczególnym jednostkom czas na poznanie Jego wymagań i dostosowanie się do nich. Skorzystało z tego wiele osób. W rezultacie cieszą się już teraz życiem pełnym treści, oszczędzając sobie rozczarowań i kłopotów, jakie na siebie ściągają ludzie lekceważący sprawiedliwe mierniki Boże.

 2. Jakie korzyści odnosimy już teraz, jeżeli okazujemy cierpliwość wobec innych?

² Przejawianie cierpliwości opłaca się też w życiu osobistym. Człowiek cierpliwy nie daje się szybko wyprowadzić z równowagi, a stąd mniejsze prawdopodobieństwo, że postąpi pochopnie. Dzięki temu zachowuje czyste sumienie oraz unika niepotrzebnych kłótni i zatargów. Warto też wspomnieć o korzyściach dla zdrowia. Przysłowie biblijne głosi: „Życiem dla ciała jest serce spokojne” (Prz. 14:30). Zachowywanie spokoju i cierpliwości nawet w obliczu sytuacji trudnych do zniesienia sprzyja zdrowiu całego ciała. Natomiast ciągłe rozdrażnienie i zdenerwowanie może jak choroba osłabić organizm człowieka. Z uwagi na korzyści wypływające z zachowywania cierpliwości naprawdę powinniśmy się starać o tę wspaniałą zaletę.