Za organizacją Jehowy czy organizacją Szatana?

„Wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć” (Joz. 24:15)

 1, 2. (a) Jakiego wyboru trzeba dziś dokonać? Jak pilna jest ta decyzja? (b) Czyja decyzja w tej sprawie miała dziewiętnaście wieków temu znaczenie ogólnoświatowe? Jakiego wyboru ten ktoś dokonał?

TRZEBA się obecnie zdecydować na wybór między dwiema największymi z istniejących organizacji. Z historycznego punktu widzenia nie ma w tym niczego nowego, niemniej jednak konieczność dokonania trafnego wyboru jest dziś pilniejsza niż w jakiejkolwiek dotychczasowej chwili. Dwa tysiące lat temu w obliczu takiego rozstrzygnięcia stanął pewien szeroko znany człowiek, którego decyzja w tej sprawie miała pociągnąć za sobą daleko idące skutki dla całego wszechświata.

² Wspomniany fakt potwierdzają dwaj wiarogodni świadkowie, pilni badacze ówczesnych wydarzeń, mianowicie Mateusz Lewi, były poborca podatków, oraz Łukasz, z zawodu lekarz. Postacią historyczną, na którą kierowały się wtedy oczy całego wszechświata, był Jezus Chrystus żyjący i działający na Bliskim Wschodzie. Mateusz Lewi podaje, że Szatan Diabeł „pokazał mu [Jezusowi] wszystkie królestwa świata i chwałę ich, i powiedział mu: ‛Wszystko to dam tobie, jeśli upadniesz i dokonasz przede mną aktu uwielbienia’”. Jezus nie zakwestionował roszczeń Szatana do dysponowania zorganizowanym światem, natomiast bez wahania odrzucił jego propozycję (Mat. 4:8-10).a Nie chciał wystąpić z organizacji, do której już należał, i przejść do organizacji Szatana.

 3. Jak w Objawieniu danym apostołowi Janowi opisano Szatana Diabła? Kto wszedł w skład jego organizacji?

³ Jeden z najbliższych współpracowników Jezusa Chrystusa, były rybak Jan, syn Zebedeusza, sporządził opis, który obecnie jest znany jako ostatnia księga składowa Biblii. W księdze tej przeciwnik, Szatan Diabeł, jest przedstawiony jako dziwny stwór, którego wyglądu Jan na pewno nie zdołałby sam wymyśleć. Będąc więc pod natchnieniem Bożym nadmienił, że ukazał mu się „wielki smok barwy ognistej z siedmioma głowami i dziesięcioma rogami, a na jego głowach siedem diademów” (Obj. 1:1, 9, 10; 12:3). Monstrum owo, o tak niespotykanej budowie, to „wielki smok, pierwotny Wąż, nazywany Diabłem i Szatanem”. W wyniku wojny, która wybuchła — pomyślmy tylko — w niewidzialnych niebiosach, czyli w dziedzinie duchowej, ten symboliczny smok „zrzucony został na ziemię, a jego aniołowie zostali zrzuceni wraz z nim” (Obj. 12:7-9). Z tych właśnie demonicznych aniołów walczących po stronie Szatana składa się jego duchowa organizacja.

 4. (a) Co przedstawia „dziki zwierz” wychodzący z morza, ukazany w 13 rozdziale Objawienia? (b) Jak się ustosunkowuje ludzkość do tego „zwierza”? Gdzie i w jaki sposób zostaną jej odebrane złudzenia?

⁴ Istnieje też widzialna, ludzka część organizacji Szatana Diabła. Czy do niej należymy lub za nią się opowiadamy? W 13 rozdziale Księgi Objawienia przedstawiono ją pod postacią dzikiego zwierza wychodzącego z morza. Jak zachowuje się ludzkość wobec tego symbolicznego tworu? Posłuchajmy: „A smok dał zwierzowi moc swoją i tron swój, i wielką władzę (...) i cała ziemia z podziwem szła za dzikim zwierzem. Oddawali też cześć smokowi, ponieważ przekazał dzikiemu zwierzowi władzę, i oddawali cześć dzikiemu zwierzowi słowami: ‛Któż jest jak dziki zwierz i kto potrafi z nim wojować?’” (Obj. 13:2-4). Zachwyceni zwolennicy widzialnej, ziemskiej części organizacji Szatana zostaną wyprowadzeni z błędu, gdyż według Objawienia 19:11-21 wyniesiony do chwały Jezus Chrystus i jego zorganizowane zastępy anielskie wydadzą bitwę „dzikiemu zwierzowi” podczas Har-Magedonu i go zniszczą (Obj. 16:14-16).

 5. Jaki system rzeczy będzie istniał do czasu walki Har-Magedonu?

⁵ Do tego czasu, jak mówi apostoł Paweł w Liście do Efezjan 2:2, będzie istniał system rzeczy „pod panowaniem władcy powietrza, ducha działającego teraz w synach nieposłuszeństwa”. Paweł podaje również w Liście 2 do Koryntian 4:4, że „bóg tego systemu rzeczy zaślepił umysły niewierzących”. W jakim celu? „Aby tam nie docierało oświecenie chwalebną dobrą nowiną o Chrystusie, który jest obrazem Boga”.

 6. (a) Jakiego rodzaju batalię muszą prowadzić chrześcijanie według Listu do Efezjan 6:11-18? (b) Czy to znaczy, że system Szatana, z którym trzeba walczyć, nie ma żadnego składnika widzialnego?

⁶ Paweł ukazuje niewidzialną organizację Diabła w Liście do Efezjan 6:12, gdzie czytamy: „Nie zmagamy się z krwią i ciałem, lecz z rządcami, ze zwierzchnikami, z władcami świata tej ciemności, ze złymi mocami duchowymi w miejscach niebiańskich”. Ze słów tych nie wynika, jakoby organizacja Szatana nie miała też widzialnej, ziemskiej części składowej. Przypominają nam jedynie, że jako chrześcijanie nie stosujemy przemocy wobec widzialnych ludzkich czynników w łonie tej organizacji i nie usiłujemy jej w ten sposób obalić. Żyjąc w ciele na ziemi, Jezus Chrystus nie starał się zburzyć organizacji Szatana, a jego naśladowcy też nie powinni podejmować takich prób, ponieważ to byłoby tylko stratą czasu i skończyłoby się niepowodzeniem. Muszą toczyć bój duchowy, aby nie dać się wciągnąć do wrogich szeregów, i dlatego mają przywdziać zbroję, którą Paweł opisuje w Liście do Efezjan 6:11-18.

 7. (a) Czego w odniesieniu do Boga dowodzi okoliczność, że Szatan ma swoją organizację? Dlaczego? (b) Jak to przedstawił Jezus w przypowieści o polu, które po gospodarzu obsiał też jego przeciwnik?

⁷ Nie da się zaprzeczyć temu, że Szatan ma potężną organizację składającą się zarówno z części niewidzialnej, jak i widzialnej. Szatan Diabeł dla wprowadzenia w błąd lubi coś naśladować, zaś okoliczność, iż posiada organizację, w gruncie rzeczy dowodzi, że czymś takim dysponuje też jego główny oponent, Jehowa Bóg. A zatem Szatan swym fałszerstwem zwiódł mnóstwo ludzi, wpoiwszy im przeświadczenie o słuszności i stosowności tego, co przyjmują i do czego się przyłączają (2 Kor. 11:13-15). Dla uzmysłowienia charakteru jego podstępu przypomnijmy w tym miejscu przypowieść Jezusa o pszenicy i kąkolu (właściwie życicy, rodzaju trawy). Z początku wspomniany chwast tak bardzo przypominał pszenicę, iż zachodziła obawa wyrwania młodych roślinek pszenicy zamiast zielska nasianego przez Diabła (Mat. 13:24-30, 36-43). Jezus wyjaśnił, że kąkolem, czyli chwastem ‛są synowie niegodziwca, a nieprzyjacielem, który go rozsiał, jest Diabeł’.

 8. Co miały wyobrażać symboliczne chwasty w myśl Pierwszego Listu Jana i Drugiego listu do Tesaloniczan?

⁸ Podczas żniw trwających obecnie przy zakończeniu „systemu rzeczy”, symboliczne zielsko tworzy zapowiedzianego antychrysta. W swoim pierwszym liście, napisanym pod koniec pierwszego wieku n.e., apostoł Jan podaje: „Jak słyszeliście, że antychryst nadchodzi, tak właśnie teraz nastało wielu antychrystów (...). Ten jest antychrystem, kto się zapiera Ojca i Syna” (1 Jana 2:18, 22). Zgadza się to ze słowami dotyczącymi dnia Jehowy, które mniej więcej 50 lat wcześniej napisał apostoł Paweł: „Dzień ten nie nadejdzie, dopóki pierwej nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek nieprawości, syn zatracenia”. Paweł oczywiście nie miał na myśli literalnego człowieka, gdyż dalej oświadczył: „Tajemnica nieprawości już się dokonuje (...) A przyjście jego [człowieka nieprawości] dokona się według działalności szatańskiej, we wszelkiej mocy, wśród znaków i cudów kłamliwych i z wszelką obłudą nieprawości dla tych, którzy są na drodze do wiecznej zguby, bo nie przyjęli miłości prawdy, aby byli zbawieni” (2 Tes. 2:3, 7-10, KUL).b

 9. (a) Jaką rangę pośród dzieł Szatana ma „tajemnica nieprawości”? (b) Jak znaczną częścią Babilonu Wielkiego jest chrześcijaństwo?

⁹ Ze słów tych wynika, że antychryst, inaczej mówiąc, odstępczy człowiek nieprawości, „tajemnica nieprawości”, to arcydzieło Szatana w postaci organizacji. Chodzi o fałszerstwo upodobnione do zorganizowanego chrystianizmu, które zarazem z nim konkuruje. Wcisnąwszy się na miejsce prawdziwego chrystianizmu, przybrało z czasem kształt dzisiejszego nominalnego chrześcijaństwa. Nazwa ta jest wyraźnie oszukańcza, ponieważ w rzeczywistości chrześcijaństwo stanowi najpotężniejszy składnik Babilonu Wielkiego, ogólnoświatowego imperium religii fałszywej pod zwierzchnią władzą Szatana Diabła.

10. Czym właściwie jest dzisiejsze chrześcijaństwo w myśl słów Jana i Pawła? Do czego rości sobie prawo każda organizacja wchodząca w jego skład?

¹⁰ W świetle tego, co powiedzieli apostołowie Paweł i Jan, chrześcijaństwo jest wynikiem odejścia od prawdziwego, pierwotnego zboru Jezusa Chrystusa, po prostu odstępstwa, a nawet buntu przeciw temu zborowi. W odróżnieniu od tamtej społeczności uczniów Chrystusa dzisiejsze chrześcijaństwo obejmuje ponad tysiąc rozłamowych organizacji religijnych, z których każda podaje się za godną przedstawicielkę biblijnego chrystianizmu.

JAKĄ MA NAZWĘ?

11. Jakie określenie sobie obrali blisko sto lat temu wydawcy czasopisma „Strażnica”?

¹¹ Nawiązując do tych skłóconych organizacji religijnych, z których się składa chrześcijaństwo, czasopismo Strażnica w wydaniu angielskim z lutego 1884 roku (prawie sto lat temu) podało pod nagłówkiem „Jak się nazywamy”, co następuje:

„Nowi czytelnicy ze wszystkich stron kraju zapytują nieustannie: Jak siebie nazywacie? Czy jesteście ‛pierwotnymi baptystami’? Czy może ‛baptystami misyjnymi’? Czy raczej jesteście ‛uniwersalistami’? Albo ‛adwentystami’? A może ‛pierwotnymi metodystami’? itd., itp. Kilkakrotnie już staraliśmy się wyjaśnić nasze stanowisko, a teraz spróbujemy pokrótce jeszcze raz to uczynić.

„Nie należymy do ŻADNEJ ziemskiej organizacji; toteż choćbyście wymienili pełną listę sekt, odpowiedzielibyśmy NIE przy każdej z osobna i na wszystkie razem. Trzymamy się jedynie tej niebiańskiej organizacji, której członkowie mają ‛imiona zapisane (...) w niebie’ (Hebr. 12:23; Łuk. 10:20). Wszyscy święci żyjący obecnie, a także ci, którzy żyli podczas całego tego wieku, należą do ORGANIZACJI NASZEGO KOŚCIOŁA; tworzą JEDEN KOŚCIÓŁ, a Pan nie uznaje ŻADNEGO INNEGO. Dlatego każda ziemska organizacja, która w najmniejszym stopniu narusza tę jedność świętych, rozmija się z naukami Pisma Świętego i przeciwstawia woli Pana — ‛aby byli JEDNO’ (Jana 17:11)”.

12. Co napisano w „Strażnicy” z marca 1883 roku informując, że poświęceni, ochrzczeni członkowie zboru chrześcijańskiego należą do organizacji Bożej?

¹² Dla wskazania, że poświęceni, ochrzczeni członkowie prawdziwego, zrodzonego z ducha kościoła, czyli zboru, pozostają w jedności z niewidzialną, niebiańską częścią organizacji Bożej, Strażnica z marca 1883 roku zamieściła na stronie 6 takie słowa:

„Chociaż więc ziemski człowiek nie jest w stanie oglądać naszej organizacji, ponieważ nie potrafi pojąć spraw Ducha Bożego, ufamy jednak, iż zrozumiecie fakt najlepszego zorganizowania prawdziwego Kościoła i jego możliwie najskuteczniejszego przysposobienia do działania (...).

„Rozpoznawszy tę pochodzącą z Ducha organizację i postanowiwszy pod żadnym względem nie upodabniać się do świeckiej, która nie umie tego dostrzec ani sobie uświadomić, całkiem chętnie godzimy się z zarzutem, że się odróżniamy, bo jesteśmy ludem nabytym (...).

„Bezgranicznie wierzymy w naszego wodza; a ta doskonała organizacja, niewidzialna dla świata, dalej maszeruje ku pewnemu i chwalebnemu zwycięstwu”.

13. (a) Jaką książkę wydało Towarzystwo Strażnica w 1904 roku i na jakich wersetach biblijnych oparto jej tytuł? (b) Jaki tytuł nadano Wykładowi V tej książki i w związku z tym o czym między innymi — była w nim mowa?

¹³ W roku 1904 Towarzystwo Strażnica wydało książkę pod tytułem „Nowe Stworzenie”. Określenie to zaczerpnięto z następujących tekstów biblijnych: „A tak jeśli kto [jest] w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto się wszystkie nowymi stały” (2 Kor. 5:17, Biblia gdańska). „Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezka nic nie waży, ani nieobrzezka, ale nowe stworzenie” (Gal. 6:15, Bg). Piąty wykład 6 tomu Wykładów Pisma Świętego zaczyna się na stronie 233 poniższymi słowami: „Jak Nowe Stworzenie nie osiągnie wprzód swej doskonałości i zupełności dopóki nie będzie Pierwszego Zmartwychwstania, tak też i jego organizacya nie będzie wprzód zupełną jak dopiero w owym czasie. Ilustruje to figura świątyni: Jako żywe kamienie jesteśmy teraz powołani czyli zaproszeni na miejsca w chwalebnej świątyni, a jak wyjaśnia nam Apostoł (1 Piotra 2:5), przychodzimy do Jezusa, który jako przedstawiciel Ojca, nadaje nam kształt, poleruje nas i wygładza, abyśmy nadawali się na te miejsca w przyszłej, chwalebnej Świątyni — w miejscu spotkania pomiędzy Bogiem i światem” (według polskiego wydania z roku 1925). Słusznie zatem ów wykład, czyli rozdział V tej książki, nosił tytuł „Organizacya Nowego Stworzenia”.

14. (a) Jak przeżycia z pierwszej wojny światowej podziałały na tych, którzy porzucili Babilon Wielki i związali się z Towarzystwem Strażnica? (b) Jakie wyrażenie dotyczące naszych rozważań weszło wtedy w częstsze użycie?

¹⁴ Powyższe cytaty ukazują, jak już przed wybuchem pierwszej wojny światowej w roku 1914 zapatrywali się na te sprawy ludzie, którzy opuścili Babilon Wielki i nawiązali kontakt z Towarzystwem Strażnica. Ciężkie przeżycia z okresu tego światowego konfliktu przekonały lojalnych członków „nowego stworzenia” Bożego, że od Babilonu Wielkiego dzieli ich przepaść głęboka jak nigdy przedtem. Bystrzejszym wzrokiem duchowym patrzyli na wiele proroctw biblijnych, które miały się spełnić po roku 1914. Setki tych osób zebrały się na powojennym zjeździe, zwołanym na dni od 1 do 8 września 1919 roku do Cedar Point (w stanie Ohio, USA); zaczęły wówczas dostrzegać zarysy dzieła Bożego, jakie było jeszcze do wykonania. Odtąd częściej posługiwano się określeniem „organizacja Boża”.

15. (a) Jakie proroctwo rozpatrzono szczegółowo w przemówieniu kluczowym „Dnia” podczas drugiego zgromadzenia w Cedar Point? (b) Jakie dwa przeciwstawne sobie przedsięwzięcia organizacyjne poruszono w tym wykładzie?

¹⁵ We wrześniu 1922 roku odbyło się drugie zgromadzenie w Cedar Point. Piątek, 8 września, nazwano w programie po prostu „Dniem”. Ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica, J.F. Rutherford, wygłosił wtedy pamiętny wykład pod tytułem: „Albowiem się przybliżyło Królestwo Niebieskie”, opartym na Ewangelii według Mateusza 4:17 (Bg). Omówił w nim szczegółowo rozdział 6 proroctwa Izajasza pod kątem jego aktualnego zastosowania. Warto przypomnieć jego dobitne słowa wypowiedziane na temat wrogiej organizacji:

„Jehowa, potężny Władca wszechświata, któremu słusznie należy się wszelkie zwierzchnictwo, powziął plan odkupienia i wyzwolenia ludzkości, a jako zapowiedź tego odpowiednio zorganizował naród izraelski. Narodowi temu nadał prawdziwą religię, która nakazywała oddawanie czci tylko jedynemu rzeczywistemu Bogu. Szatan, przeciwnik, udający Boga, rozpowszechnił pośród ludów otaczających Izraela religię fałszywą i nakłonił je, aby wielbiły jego i inne diabły. Jehowa oddziałuje na swój lud za pośrednictwem ducha świętego. Natomiast Szatan spętał swoich zwolenników mocą ducha diabelskiego. Izrael padł jego ofiarą, ponieważ nie dawał odporu jego knowaniom. Bóg ogłosił wyrok przeciw temu narodowi i wykonał go w 606 roku p.n.e. Szatan stał się odtąd bogiem tego świata; bywa również nazywany księciem mocarstwa powietrza, co wskazuje, że ma organizację widzialną i niewidzialną (...).

„Potentaci finansowi i możnowładcy tego świata spotkali się na konferencji pokojowej w Paryżu, mając za sobą poparcie kleru nominalnego chrześcijaństwa; w wyniku tego powstała Liga Narodów, którą diabeł przewidział na ostatnią namiastkę Królestwa Mesjasza. Nominalne chrześcijaństwo nie tylko sprzymierzyło się teraz z wielkim biznesem i polityką światową, ale nawet chełpi się tym; a nominalny kościół posunął się do palenia kadzidła, choć obecnie wchodzi w skład organizacji diabła i nie ma prawa pełnić służby kapłańskiej (...).

„Ale czy przywódcy kościelni, którzy wraz ze swą trzodą popierają organizację diabła, dadzą temu posłuch? Prorok Pański odpowiada: ‛Słuchajcie, a nie rozumiejcie; patrzcie, a nie poznawajcie’ (...)”.

16. Z jakim wezwaniem wystąpił mówca w szczytowym punkcie swego odczytu o królowaniu Boga za pośrednictwem Chrystusa?

¹⁶ Nawiązując do tekstu przewodniego swego pobudzającego przemówienia na temat Królestwa Bożego pod władzą Chrystusa, J.F. Rutherford oświadczył w punkcie kulminacyjnym:

„Zwiastujcie to orędzie daleko i szeroko. Świat musi się dowiedzieć, że Jehowa jest Bogiem, a Jezus Chrystus — Królem królów i Panem panów. Dzień dzisiejszy jest najważniejszy z wszystkich dni. Oto Król objął władzę! Wy macie temu nadać rozgłos. Dlatego rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie wieść o Królu i jego Królestwie” („Strażnica” w wydaniu angielskim z 1 listopada 1922 roku, strony 331-337).

17. Co pomimo wzrostu liczby ludności osiągnięto od 1922 roku dzięki dobrej „organizacji w terenie”? Co przez to udowodnili Świadkowie Jehowy?

¹⁷ W sprawozdaniu rocznym zamieszczonym w Strażnicy angielskiej z 15 grudnia 1922 roku powiedziano pod nagłówkiem „Organizacja w terenie”: „Rzecz jasna, że efektywność świadectwa, które musi być dawane, w dużej mierze zależy od zorganizowanych wysiłków podejmowanych w terenie” (strona 389). Od tamtego okresu powojennego (roku 1922) ludność świata wzrosła o dwa miliardy. Zwiększyła się też liczba głoszących o Królu ustanowionym przez Jehowę oraz jego mesjańskim Królestwie. Oddani i ochrzczeni słudzy Jehowy swoją prowadzoną do chwili obecnej skuteczną działalnością świadczenia udowodnili ponad wszelką wątpliwość, za czym się opowiadają w najważniejszej dziś kwestii: „Za organizacją Jehowy czy organizacją Szatana?”.

[Przypisy]

[Ilustracja na stronie 2]

Wyniesiony do chwały Jezus i jego zorganizowane zastępy anielskie zgładzą „dzikiego zwierza” podczas Har-Magedonu