LICZĄ SIĘ NAWET DROBNOSTKI

⁶ Liczy się okazywanie zainteresowania drugimi, a nie to, czy jesteśmy w stanie zrobić dla nich dużo, czy mało. Ileż dobrego może zdziałać nawet napisanie kilku słów, krótkie odwiedziny, rozmowa telefoniczna, zaproszenie kogoś do siebie czy też zaspokojenie niektórych jego potrzeb pod względem materialnym lub duchowym.

⁷ Niektóre siostry uzgodniły między sobą, że przypilnują dzieci tej, która chciałaby pójść do służby polowej. Inni głosiciele wstępują po drugich, gdy idą na zebrania lub do służby. Niejedni urządzają się tak, że odwiedzają chorych w domu lub w szpitalu. Dodające otuchy doświadczenie albo jakaś myśl z Biblii, na przykład z Psalmu 55:23 czy 41:4 może pokrzepić wiarę chorych. A wszyscy możemy się za drugich modlić, zwłaszcza gdy znamy ich problemy, a sami nie potrafimy im pomóc.

⁸ Godna naśladowania jest gościnność pierwszych chrześcijan. Taka gościnność umacnia wiarę i więź miłości. Tę wybitną cechę uwypuklił Paweł, kiedy powiedział: „Tak więc nie ustawajmy w czynieniu tego, co właściwe, bo w odpowiedniej porze będziemy żąć, gdy nie zaniechamy. Zatem jak długo mamy czas sposobny ku temu, faktycznie czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza tym, którzy są z nami spokrewnieni w wierze” (Gal. 6:9, 10, NW).

Staraj się być Jemu podobny

¹ Jehowa miłuje ludzi. Okazuje im to zarówno pod względem duchowym, jak i materialnym. Pod względem materialnym korzystamy dzisiaj z wielu dobrych rzeczy, nie powinniśmy jednak zapominać, że kiedy jeszcze Adam przebywał w ogrodzie Eden, Jehowa dał ludziom orędzie nadziei, dobrą nowinę. Czy wobec tego wszystkie rozumne stworzenia nie powinny starać się naśladować Boga w okazywaniu bliźnim miłości?

JAK BÓG OKAZUJE MIŁOŚĆ

² Dowody miłości Boga względem ludzi są widoczne wszędzie wokół nas, a przede wszystkim w Jego materialnym dziele stworzenia. Poza tym Bóg troskliwie zadbał o zdrowie, przyjemność i pomysłowość człowieka! Wymownym świadectwem miłości Boga względem ludzi jest to, że ofiarował swego Syna, Jezusa (Jana 3:16). Jakie mielibyśmy widoki na przyszłość, gdyby Bóg nie dostarczył Biblii oraz podręczników, które czynią jej orędzie bardziej zrozumiałym? Biblia daje odpowiedź na pytania dotyczące życia i nadziei na przyszłość. Wszystko to, a nawet jeszcze o wiele więcej mamy dzięki temu, że Bóg miłuje ludzi.

MOŻEMY GO NAŚLADOWAĆ

³ Czy my, skromni, niedoskonali ludzie, możemy naśladować miłość Boga? Owszem, to jest możliwe, Paweł przecież powiedział: „Bądźcie więc naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane i postępujcie drogą miłości” (Efez. 5:1, 2).

⁴ Czy usilnie starasz się rozmawiać o Bogu i ciągle okazywać ludziom serdeczną miłość, żeby nigdy nie stać się nieczynnym lub choćby tylko nieregularnym w służbie? Przez głoszenie dobrej nowiny można jeszcze odnaleźć wiele ludzi i pouczyć ich o drodze zbawienia, przygotowanej przez Jehowę. Co prawda może to nieraz wymagać poświęcenia trochę więcej czasu i sił, ale to się sowicie opłaca.

Zebrania, które nam pomagają czynić uczniów

TYDZIEŃ PO 11 MAJA

 8 min. Słowa wstępne, „Wiadomości teokratyczne” i sprawy lokalne. Wiosną możemy mieć wiele dogodnych sposobności do dawania świadectwa nieoficjalnego na wolnym powietrzu. Do upatrywania i wyzyskiwania tych sposobności zachęć wszystkich, a zwłaszcza tych, którzy mają ograniczone możliwości głoszenia od domu do domu. Podaj wyniki pracy kwietniowej ze szczególnym uwzględnieniem udziału w kampanii Strażnicy.

10 min. „Staraj się być Jemu podobny” — przemówienie połączone ze stosowną zachętą.

22 min. „Radości i błogosławieństwa zaznawane w służbie pełnoczasowej”. Odczytanie i omówienie. Możesz wcześniej poprosić niektórych głosicieli, by się przygotowali do odczytania i omówienia poszczególnych doświadczeń. Jeśli w waszym ośrodku jest pionier stały lub pomocniczy, niech się podzieli swoimi budującymi doświadczeniami.

12 min. „Jehowa bezpiecznym schronieniem” (Strażnica 23/C, s. 21, 22). Starszy omawia z obecnymi Psalm 11, zwracając szczególną uwagę na potrzeby zboru (ośrodka). Możesz np. podkreślić potrzebę rozważnego działania i polegania na Jehowie, gdy się spotykamy z przeciwnościami.

 8 min. Uwagi końcowe. Czy odwiedziliście już w maju wszystkich obecnych na Pamiątce zwłaszcza tych, z którymi nikt nie utrzymuje stałego kontaktu? Jeżeli nie to dołóżcie starań, żeby to uczynić w ciągu tego tygodnia. Chcemy dać im odczuć, że nam bardzo zależy na ich pomyślności duchowej. Poproś o przygotowanie się do dyskusji nad materiałem przewidzianym na następne zebranie służby. Zapowiedz zbliżanie się kampanii rozpowszechniania Biblii. Wielu głosicieli ma zwyczaj zaopatrywać się wcześniej w potrzebną liczbę Biblii, „Nowych Testamentów”, „Czterech Ewangelii” oraz „Czterech Ewangelii i Psalmów”. Pieśń 32 i modlitwa.

TYDZIEŃ PO 18 MAJA

 5 min. Słowa wstępne i sprawy lokalne. Przypomnij o zbliżającej się kampanii Biblii oraz zachęć do udziału w niej już w pierwszych dniach po oddaniu sprawozdania za maj.

20 min. „Pielęgnujmy ducha pomagania jedni drugim”. Odczytanie i przedyskutowanie. Poproś o praktyczne sugestie, z których można by skorzystać w zborze. Podkreśl, co już w tej mierze zostało zrobione i co jeszcze chcielibyście dokonać.

18 min. „Przedstawianie dobrej nowiny — Przez interesowanie się drugimi (Część II)”. Omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi. Przy omawianiu paragrafu 4 zapytaj, jakie jeszcze pytania można by z dobrym skutkiem zadawać na waszym terenie. W paragrafie 5 wprowadź pokaz, w którym głosiciel zadaje pytanie, a następnie nie interesując się odpowiedzią ciągnie dalej swój temat. Przerwij pokaz i zapytaj, jak można by to zrobić lepiej? W paragrafie 6 zademonstrujcie, jak domownik wyraża pogląd, z którym często się spotykacie na waszym terenie. Głosiciel udziela odpowiedzi, zaczynając od słowa „ale...” i prostując błędny pogląd. Przerwij pokaz i zapytaj, jak można by to przeprowadzić jeszcze skuteczniej.

17 min. „Dobrze czyńmy naszym braciom w wierze”. Omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi. Poproś o sugestie w sprawie udzielania pomocy drugim. Pieśń 25 i modlitwa.

TYDZIEŃ PO 25 MAJA

 8 min. Sprawy lokalne. Umów najbliższe zbiórki do służby polowej i zachęć wszystkich do wzięcia w nich udziału. Czy wasz zbór bierze udział w wycieczkach na tereny oddalone?

20 min. Przemówienie, które wygłosi starszy na temat: „Miejsce młodzieży w społeczności chrześcijańskiej” na podstawie Strażnicy 1/CI. Przedstaw, jakie możliwości wielbienia Jehowy ma młodzież. Omów główne myśli z drugiego artykułu do studium, podkreślając niebezpieczeństwa, na jakie naraża młodzież system kontrolowany przez demony. Wyjaśnij, dlaczego i jak należy unikać tych pułapek. Zachęć młodzież do trwania w organizacji Jehowy i do radowania się błogosławieństwami służby na rzecz Królestwa.

25 min. „Starajmy się wydawać owoc sprawiedliwości”. Jako uczniowie Jezusa Chrystusa, słusznie staramy się wydawać owoce — przejawiać zbożne przymioty w naszym życiu oraz obwieszczać „dobrą nowinę” mieszkańcom naszego terenu. Musimy się przy tym kierować właściwymi pobudkami — miłością do Jehowy i Jego Syna oraz do naszych braci i innych ludzi (1 Kor. 13:1-3). Ta miłość nie jest ślepa, gdyż jest podbudowana dokładną wiedzą. Musimy umieć nadać naszej miłości właściwy kierunek. Gdybyśmy nie umieli rozpoznać, co jest ważniejsze, to nasza miłość mogłaby pójść w złym kierunku (miłość własna, pragnienie przedmiotów zbytku, zadawanie się z ludźmi spoza zboru itp.) albo moglibyśmy nie okazać jej wtedy, kiedy jest bardzo potrzebna (przebaczenie komuś, kto zawinił względem nas), wywołując tym zgorszenie (Filip. 1:9-11; Mat. 18:6-10; Łuk. 14:26; 1 Kor. 10:23, 24, 31-33).

Jest więc rzeczą ważną, żebyśmy nabywali coraz więcej dokładnej wiedzy (Program czytania Biblii, staranne przygotowywanie się do wszystkich zebrań, nieopuszczanie niektórych zebrań jako mniej ważnych itp.).

Czy nie zapominamy o wspaniałym przywileju modlitwy? Czy w modlitwach za naszych braci prosimy o to, o co się modlił Paweł? Czy podobne sprawy poruszamy również w modlitwach osobistych? Czy działamy w duchu modlitw Pawła za Filipian?

Gdy będziemy unikać wikłania się w sprawy świata, gdy nie tylko nie będziemy miłować światowych postaw, skłonności i dążeń, ale nawet odniesiemy się do nich z odrazą, wtedy z punktu widzenia Boga będziemy bez skazy wydając owoce godne przyjęcia (Jak. 4:4; 1 Jana 2:15-17). Nasze postępowanie, podobnie jak nasza działalność w obwieszczaniu „dobrej nowiny”, przyniesie chwałę Jehowie. W przeciwieństwie do zgniłych owoców nominalnego, odstępczego chrześcijaństwa, będziemy przejawiać miłość w nastawieniu, słowie i czynach, okazując się prawdziwymi uczniami Jezusa Chrystusa (Jana 13:34, 35; 15:8).

 7 min. Uwagi końcowe. Zapowiedz na nadchodzącą niedzielę wykład biblijny, jeżeli jest u was zaplanowany. Zaproś wszystkich na specjalną zbiórkę w niedzielę 1 czerwca. Podaj, jaki temat będzie na niej omawiany. Zachęć też do aktywnego udziału w kampanii Biblii. Pieśń 26 i modlitwa.

TYDZIEŃ PO 1 CZERWCA

20 min. Sprawy lokalne. Zaproś młodych, jeśli są w waszym ośrodku, do udziału w ogólnej dyskusji nad 8 rozdziałem książki Młodość pt. „Jakich przyjaciół sobie dobierasz?” Powinni już wcześniej przeczytać sobie ten materiał i zapoznać się z nim. Przeprowadź ten punkt w sposób ożywiony. Uwypuklaj główne myśli, starając się doprowadzić do tego, aby je wypowiadali głosiciele. Niech się wypowiedzą, dlaczego należy dobierać sobie takich przyjaciół, którzy się kierują zasadami biblijnymi. Można też podać pewne sugestie odnośnie do tego, jak nawiązać przyjaźń z kimś, kto jest w prawdzie. A co zrobić, jeżeli w zborze jest mało młodzieży w podobnym wieku? Jak młodzi mogą się zaprzyjaźnić z dorosłymi w zborze? (1 Sam. 18:1). Na przykład Jonatan był około 30 lat starszy od Dawida (Biblia podaje, że gdy Saul zaczął panować, Jonatan dowodził tysiącem żołnierzy. Mógł mieć wtedy około 20 lat (Liczb 1:3), czyli że zbliżał się do sześćdziesiątki, gdy zginął w roku 1077 p.n.e. Dawid natomiast miał 30 lat, gdy poległ Jonatan (1 Sam. 31:2; 2 Sam. 5:4).

18 min. „Trzeba się odłączyć od świata” — dyskusja z udziałem wszystkich obecnych. Poproś o odczytanie i skomentowanie niektórych wersetów biblijnych.

Kto chce być przyjacielem Jehowy, ten musi się trzymać z dala od świata (Jak. 4:4). Chcemy się zaprzyjaźnić z Jehową, aby On nas wzmacniał i pocieszał (2 Kor. 1:3, 4). Potrzebujemy pomocy naszego Ojca Jehowy, żeby dostąpić przebaczenia grzechów (1 Jana 2:1, 2).

Jezus dał przykład trzymania się z dala od świata (Jana 17:14). Odmówił piastowania władzy politycznej, był też przeciwny uciekaniu się do przemocy lub walki (Jana 18:36). Takie odłączenie się obejmuje neutralność w sprawach politycznych i społecznych, niemieszanie się w sprawy drugich (1 Piotra 4:15).

Poza tym nasze odłączenie się oznacza nie tylko unikanie naśladowania dróg tego świata, lecz także pielęgnowania czystości w całym naszym postępowaniu (1 Piotra 1:14, 15). Jeżeli ktoś jest zazdrosny i ma mało miłości, jeżeli używa sprośnej mowy lub wybiera rozrywki, które odzwierciedlają uczynki ciała, ten może utracić przyjaźń Bożą (Efez. 5:3-5; 1 Jana 4:20). Tak jak życie Jezusa nie obracało się wokół zdobywania dóbr materialnych, tak też powinni unikać tego ci, którzy są oddzieleni od tego świata (1 Tym. 6:8). To oddzielenie od świata uwidacznia się również w odnoszeniu się do ludzi piastujących władzę. Dotyczy zarówno pracowników, jak też ich żon i dzieci, w domu czy w szkole (1 Piotra 2:17, 18; 3:1).

Odłączenie się od świata przynosi obfite błogosławieństwa. Poza tym zapewnia czyste sumienie (1 Piotra 2:19, 20).

Przyjaciele Jehowy są znani jako Jego świadkowie i cieszą się widokami życia wiecznego (Dzieje 15:14, NP; 2 Piotra 3:13).

10 min. „Czy tego lata chcesz być pionierem pomocniczym?” — odczytanie i omówienie.

12 min. „Świadczenie od domu do domu w oczach postronnych obserwatorów” — przemówienie na podstawie artykułu ze Strażnicy 5/CI, s. 14-16. Uwagi końcowe. Zachęć do udziału w służbie od domu do domu. Podaj, jaki temat będzie omawiany na zbiórce do służby. Pieśń 65 i modlitwa.