Stawiajcie czoło machinacjom Diabła

„Nałóżcie pełną zbroję od Boga, abyście zdołali stawić czoło machinacjom [po grecku: podstępnym działaniom] Diabła” (EFEZJAN 6:11).

 1. W jakiej mierze kuszenie Jezusa świadczy o istnieniu Szatana?

CZY Szatan rzeczywiście istnieje? Niektórzy twierdzą, że występujące w Biblii słowo „Szatan” odnosi się po prostu do zła drzemiącego we wnętrzu człowieka. Zaprzeczają jego istnieniu jako odrębnego stworzenia. A czego naprawdę uczy Pismo Święte? Ze sprawozdań ewangelicznych Mateusza i Łukasza wynika, że Chrystus Jezus był trzykrotnie kuszony przez samego Szatana i że za każdym razem dał mu odpór, powołując się na spisane Słowo Boże. Dlaczego Jezus odpowiadał cytatami z Pism Hebrajskich? Otóż dlatego, że Szatan w rozmowie z nim mylnie przedstawiał znaczenie tychże Pism, usiłując w ten sposób skłonić do grzechu Syna Bożego, obiecane Nasienie (Mateusza 4:1-11; Łukasza 4:1-13).

 2. Skąd wiemy, że utarczki z Szatanem nie powstały po prostu w wyobraźni Jezusa?

² Doskonały człowiek Jezus z całą pewnością nie wyimaginował sobie tych utarczek (Hebrajczyków 4:15; 7:26). Stanął oko w oko z tym samym potężnym stworzeniem duchowym, które posłużyło się wężem w ogrodzie Eden — ze swym byłym anielskim bratem, który przed wiekami wszczął bunt, a teraz chciał przeszkodzić spełnieniu się zapowiedzi z Księgi Rodzaju 3:15. Przeciwnik ten pragnął załamać prawość obiecanego Nasienia. Świadomy jego podstępnych poczynań, Jezus zdecydowanie stawił mu czoło. Jak na to zareagował kusiciel? „Diabeł zatem, zakończywszy całe kuszenie, odstąpił od niego aż do następnego czasu sposobnego”. Jezus oczywiście nie mógł odstąpić od samego siebie! To Szatan doznał rozczarowania i musiał go opuścić, „a oto przyszli aniołowie i zaczęli mu [Jezusowi] usługiwać” (Łukasza 4:13; Mateusza 4:11).

 3. Co pewien historyk napisał o roli, jaką istnienie Diabła odgrywa w chrystianizmie?

³ Pewien historyk doszedł do następującej rozsądnej konkluzji: „Kto neguje istnienie Diabła oraz jego kluczową rolę w chrystianizmie, ten zaprzecza nauce apostołów i historycznemu rozwojowi doktryny chrześcijańskiej. Wyrażanie chrystianizmu za pomocą pojęć innych niż powyższe okazuje się absolutnie niedorzeczne, toteż mówienie o nim bez uwzględnienia egzystencji Diabła jest z punktu widzenia logiki nie do przyjęcia. Gdyby nie było Diabła, chrystianizm w jednej z zasadniczych kwestii błąkałby się od samego początku po całkiem mylnej drodze”.a Wniosek ten stanowi wyzwanie dla każdego mieszkańca ziemi. Czy ty osobiście uznajesz istnienie niewidzialnego wroga, który wszelkimi siłami dąży do podważenia zwierzchniej władzy Boga oraz lojalności Jego ludzkich poddanych?

Prawdziwe oblicze Szatana

 4. Jak doskonałe stworzenie duchowe stało się Szatanem?

⁴ Szatan to potężny, niewidzialny byt, który Bóg stworzył pierwotnie jako anioła, duchowego syna należącego do niebiańskiego dworu Jehowy (Hioba 1:6). Jednakże duch ten z własnej wolnej woli przeciwstawił się Bogu; podstępnie sprowadził Ewę, a za jej pośrednictwem również Adama, na drogę nieposłuszeństwa i śmierci (2 Koryntian 11:3). W ten sposób stał się Szatanem, to znaczy „Przeciwnikiem” — a więc buntownikiem, demonem, kłamcą i zabójcą (Jana 8:44). Jakże trafnie Paweł zaznaczył, że „Szatan wciąż nadaje sobie pozór anioła światła”, podczas gdy w istocie jest ‛władcą świata ciemności’! (2 Koryntian 6:14; 11:14; Efezjan 6:12). Nakłoniwszy do buntu innych aniołów, wywiódł ich z kręgu światła Bożego do ciemności, w której sam przebywał. Stał się „władcą demonów”. Jezus utożsamił go też z „władcą tego świata”. Szatan nie mógłby pełnić takiej roli, gdyby nie był realnie istniejącym stworzeniem duchowym (Mateusza 9:34; 12:24-28; Jana 16:11).

 5. Jak dalece wyjawiono tożsamość Szatana w Chrześcijańskich Pismach Greckich?

⁵ Wprawdzie Pisma Hebrajskie rzadko wspominają o Szatanie, ale został on całkowicie zdemaskowany w Chrześcijańskich Pismach Greckich. Słowo „Szatan” można tam znaleźć 36 razy, a słowo „Diabeł” — 33 razy (zob. Comprehensive Concordance of the New World Translation of the Holy Scriptures [Szczegółowa konkordancja do Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata]). Odniesiono też do niego różne inne określenia i tytuły. Dwóch z nich użył apostoł Jan w Księdze Objawienia 12:9: „Zrzucony więc został wielki smok, pierwotny wąż, nazywany Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię” (zob. też Mateusza 12:24-27; 2 Koryntian 6:14, 15).

 6. Co znaczy słowo „Diabeł”?

⁶ W powyższym wersecie z Księgi Objawienia występuje grecki wyraz diabolos, przetłumaczony na „Diabeł”. Według znawcy języka greckiego, J.H. Thayera, dosłownie oznacza on „osobę rzucającą kalumnie, fałszywe zarzuty, oszczerstwa” (por. 1 Tymoteusza 3:11; 2 Tymoteusza 3:3, Kingdom Interlinear Translation). A biblista W.E. Vine przedstawia Diabła jako „złośliwego przeciwnika Boga i człowieka”.b

 7. Dlaczego Szatanowi łatwo przychodzi skupić wysiłki na walce z ludem Jehowy?

⁷ Ten wielki Przeciwnik nie próżnuje (1 Piotra 5:8). Może właśnie dlatego pewne przysłowie powiada: „Bezczynnej ręce Diabeł znajdzie zajęcie”. Podejmuje on usilne starania, aby doprowadzić do upadku wszystkich szczerych chrześcijan (2 Tymoteusza 3:12). I może się skoncentrować na sługach Jehowy z bardzo prostego powodu — reszta świata już podlega jego władzy! (1 Jana 5:19). Dzisiejszy świat należy do Szatana, który zajmuje w nim stanowisko władcy i boga, obojętnie, czy ludzie zdają sobie z tego sprawę (Jana 12:31; 2 Koryntian 4:4). Dlatego gotów jest zastosować wszelkie podstępne i wyrafinowane metody lub wpływy, byleby zwieść sług Jehowy — jeśli nie zbiorowo to każdego z osobna. Omówmy więc niektóre z używanych przez niego metod działania (Marka 4:14, 15; Łukasza 8:12).

Przebiegłe, podstępne machinacje Szatana

 8. Jaką przewagę ma nad nami Szatan?

⁸ Szatan miał dość czasu na wnikliwe studium mentalności człowieka, na zgłębienie natury ludzkiej z wszelkimi jej wadami — czy to wrodzonymi, czy też nabytymi. Potrafi sprytnie wykorzystać nasze słabości i naszą próżność. A co się dzieje, gdy nieprzyjaciel zna twoje słabe strony, podczas gdy ty ich nie dostrzegasz? Nie jesteś należycie wyposażony do obrony, bo nie zdajesz sobie sprawy z usterek w swojej zbroi duchowej (1 Koryntian 10:12; Hebrajczyków 12:12, 13). Jakże słuszne są słowa szkockiego poety: ‛Gdybyż to jakaś moc widzieć siebie takimi nam pozwoliła, jak nas widzą inni! Iluż potknięć i błędów by nam oszczędziła!’

 9. Do jakiego nieszczęścia może dojść, gdy nie będziemy analizować siebie i wprowadzać koniecznych zmian?

⁹ Czy jesteśmy gotowi popatrzyć na siebie tak, jak nas widzą drudzy — zwłaszcza Bóg, a także Szatan? Potrzeba do tego uczciwej, krytycznej samooceny oraz gotowości dokonania niezbędnych zmian. Nietrudno jest zwodzić samego siebie (Jakuba 1:23, 24). Ileż wysiłku człowiek wkłada niekiedy w usprawiedliwianie swego postępowania! (por. 1 Samuela 15:13-15, 20, 21, 24). I jakże łatwo się mówi: „No cóż, nikt nie jest doskonały!” Szatan bardzo dobrze o tym wie i zręcznie wyzyskuje ten stan rzeczy (2 Samuela 11:2-27). Czy można się cieszyć, gdy ktoś po osiągnięciu wieku dojrzałego stwierdza, że wskutek despotycznego, bezwzględnego lub choćby nieżyczliwego traktowania drugich z biegiem lat został zupełnie sam, bo odstręczył od siebie wszystkich przyjaciół? Równie przykre jest uprzytomnienie sobie, że się nie zrobiło nic lub prawie nic, by kogoś uszczęśliwić. Być może Szatan przebiegle prowadził nas przez życie, zaślepiając odwoływaniem się do wrodzonego nam samolubstwa. W rezultacie nie zdołaliśmy pojąć istotnej treści usposobienia Chrystusowego — miłości, współczucia i życzliwości (1 Jana 4:8, 11, 20).

10. Jakie pytania warto sobie zadać i dlaczego?

¹⁰ Jeżeli więc chcemy się przeciwstawić Szatanowi, to musimy sami siebie badać. Czy nie masz jakiejś słabości, do której Diabeł mógłby się odwołać lub którą już wykorzystuje? Może za dużo o sobie myślisz? Czy zawsze musisz być w centrum uwagi? Czy nie kierują tobą skryte pobudki, na przykład pycha? Czy twoja osobowość nie jest spaczona przez zazdrość, zawiść lub umiłowanie pieniędzy? Czy nie masz ciągle pretensji do całego świata? Czy w kontaktach z drugimi nie jesteś chłodny lub wręcz cyniczny? A może bywasz przewrażliwiony, gdy ktoś służy ci radą albo za coś cię gani? Czy nie zdarza ci się odrzucać rady lub w ogóle ich nie słuchać? Jeżeli znamy siebie od podszewki, to zdołamy wyeliminować takie słabości, pod warunkiem oczywiście, że się zdobędziemy na pokorę. W przeciwnym razie nie obronimy się przed Szatanem (1 Tymoteusza 3:6, 7; Hebrajczyków 12:7, 11; 1 Piotra 5:6-8).

11. Jakimi przebiegłymi metodami Szatan może usiłować podkopać nasze usposobienie duchowe?

¹¹ Diabeł potrafi też nadwerężyć nasze usposobienie duchowe różnymi przebiegłymi, podstępnymi zabiegami. Kogoś może zaniepokoić sposób załatwienia pewnych spraw w zborze lub organizacji. Osoba taka najczęściej nie zna wszystkich faktów, skłonna jest jednak pochopnie wyciągać wnioski. Jeżeli nie utrzymuje mocnej więzi z Jehową, to już tylko mały krok będzie ją dzielił od negatywnego myślenia i podawania w wątpliwość samej prawdy. Niektórzy mogą szukać usprawiedliwienia, by się uwolnić od obowiązków, jakie nakłada służenie Bogu. Szatan wszczepia wtedy w serca takich osób nielojalność i wiarołomstwo. Niezadługo padają one ofiarą odstępstwa, ku uciesze wielkiego przeciwnika (Łukasza 22:3-6; Jana 13:2, 27; 2 Jana 9-11).

12. (a) Do czego Szatan ośmielił niektóre osoby? (b) Jak wciąga on niejednego w sidło niemoralności?

¹² Innych Szatan ośmielił nie tylko do popełnienia ciężkich grzechów, za które grozi wykluczenie ze społeczności chrześcijańskiej, lecz także do posłużenia się krętactwem i kłamstwami, żeby wywieść w pole starszych zboru. Jednostki takie łudzą się podobnie jak Ananiasz i Safira, że im się uda wprowadzić w błąd aniołów i świętego ducha Bożego (Dzieje Apostolskie 5:1-10). W ostatnich latach tysiące osób wpadły w szatańskie sidło niemoralności. Diabeł wie, jak silnie oddziałuje na człowieka popęd płciowy, i za pośrednictwem swego systemu rzeczy wyolbrzymia, kala i wypacza jego rolę w życiu (Liczb 25:1-3). Chrześcijanie lub chrześcijanki nie związani węzłem małżeńskim mogą odczuwać pokusę, by się wdać w rozpustę albo inne nadużycia z tego zakresu (Przysłów 7:6-23). A nawet już po wstąpieniu w stan małżeński wystarczy pozwolić gdzieś błądzić myślom i sercu, żeby popaść w przewrotne postępowanie i dopuścić się zdrady partnera, któremu ślubowało się wierność (1 Koryntian 6:18; 7:1-5; Hebrajczyków 13:4).

13. (a) Jak telewizja może wpływać na nasz sposób myślenia? (b) Jak można się przeciwstawić takiemu wpływowi?

¹³ Żyjemy w świecie, w którym na porządku dziennym są kłamstwa, oszustwa, napady gniewu i stosowanie przemocy. Do narzucenia ludziom takiej spaczonej umysłowości Szatan wyzyskuje na wielką skalę środki masowego przekazu. Filmy i seriale telewizyjne pokazują atrakcyjnych ludzi, jak oszukują się wzajemnie. Gdybyśmy ulegali wpływowi takiego sposobu myślenia, niebawem zaczęlibyśmy tolerować u siebie „drobne grzeszki”, które niczym klin torowałyby drogę „wielkim” grzechom. Ledwie uchwytne podszepty Szatana łatwo potrafią wśliznąć się do naszego sposobu myślenia. Jak się oprzeć takim wpływom? Zgodnie z radą apostoła Pawła nigdy ‛nie pozostawiajmy miejsca Diabłu’. Wymaga to między innymi kontrolowania, kogo się wpuszcza do domu poprzez mały ekran. Czy nie powinniśmy czuć odrazy do agresywnych, niemoralnych, wulgarnych ludzi wnoszących brud do pokoju, w którym przebywamy? (Efezjan 4:23-32).

Jak przeciwstawiać się Szatanowi i dochowywać wierności Bogu?

14. Jakie podwójne działanie jest potrzebne do przeciwstawienia się Szatanowi? Co jest przy tym niezbędne?

¹⁴ Jak my, niedoskonali potomkowie Adama, zdołamy zachować prawość, mając przeciwko sobie tak potężnego, nadludzkiego wroga? Odpowiedź znajdujemy w słowach Jakuba, który pisze: „Podporządkujcie się więc Bogu, lecz przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was” (Jakuba 4:7). Zauważmy, że rada ta składa się z dwóch części. Jeżeli chcemy oprzeć się Diabłu i udaremnić jego zamysły, to musimy poddać się woli Bożej. Oznacza to rozmiłowanie się w woli Bożej, a znienawidzenie knowań Szatana (Rzymian 12:9). Dlatego Jakub zachęca dalej: „Przybliżcie się do Boga, a On przybliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, niezdecydowani” (Jakuba 4:8). Istotnie, jeśli chcemy dać odpór Szatanowi, to nie bądźmy chwiejni ani niezdecydowani. Nie możemy narażać na szwank swej prawości próbą ustalenia, jak dalece potrafimy się zbliżyć do granicy dzielącej nas od niegodziwości. Musimy bez reszty ‛mieć w nienawiści zło’ (Psalm 97:10).

15. Dlaczego trzeba koniecznie posiadać „pełną zbroję od Boga”? Unaocznij to.

¹⁵ Wyśmienitą radę na temat przeciwstawiania się Szatanowi znajdujemy w rozdziale 6 Listu do Efezjan. Jak według Pawła można odeprzeć „zakusy”, „zasadzki” lub „podstępne ataki” tego przeciwnika? (Efezjan 6:11, Biblia Tysiąclecia; Biblia warszawska; Romaniuk). „Nałóżcie pełną zbroję od Boga”, nalega apostoł. Wyrażenie „pełna zbroja” wyklucza niepoważne traktowanie chrystianizmu, podobnie jak żołnierz rzymski nie mógł sobie pozwolić na niedbalstwo, gdy się przygotowywał do bitwy. W jakim położeniu by się znalazł, gdyby przywdział zbroję, a zostawił tarczę i hełm? Mógłby pomyśleć: Tarcza jest taka wielka, a hełm bardzo ciężki; razem sporo ważą, a właściwie wcale ich nie potrzebuję! Wyobraźmy sobie żołnierza rzymskiego, wyposażonego do walki, ale nie posiadającego nic, czym by się mógł osłonić (Efezjan 6:16, 17).

16. (a) Jak mamy naśladować Jezusa w posługiwaniu się „mieczem”? (b) Jak możemy sobie zapewnić ochronę przed „ognistymi pociskami” Szatana?

¹⁶ Spróbujmy też ujrzeć oczyma wyobraźni żołnierza, który nie ma miecza. „Miecz ducha” to wspaniałe narzędzie, którym można odparowywać ciosy zadawane różnego rodzaju bronią, jakiej Szatan używa w walce z chrześcijanami. Nasz „miecz” powinien być zawsze w pogotowiu. Nie możemy więc zaniedbywać osobistego i rodzinnego studium biblijnego. Jednakże ‛miecz Słowa Bożego’ służy nam głównie do atakowania. Jezus posługiwał się nim w dwojaki sposób (Mateusza 4:6, 7, 10; 22:41-46). My musimy czynić tak samo. Nasze zrozumienie prawdy musi być zawsze prawidłowe. Nie zdołamy zachować usposobienia duchowego, gdy się zadowolimy wiadomościami nabytymi w kilku pierwszych miesiącach lub latach poznawania prawdy. Jeżeli przestaniemy odnawiać zasoby duchowej wiedzy, utrwalonej w pamięci, to nasz symboliczny wzrok szybko osłabnie. Zaniknie gorliwość w służeniu Jehowie. Stracimy siły duchowe. Nie będziemy już w stanie odpierać napaści krewnych, przyjaciół, znajomych i odstępców, gdyby wyszydzali nasze wierzenia. Ale znajdziemy ochronę przed Diabłem i jego „ognistymi pociskami”, jeśli będziemy zawsze nosić na sobie „pełną zbroję od Boga” (Izajasza 35:3, 4).

17, 18. Przeciw komu toczymy walkę i jak możemy odnieść zwycięstwo?

¹⁷ Paweł dał jasno do zrozumienia, jak niebezpieczną walkę toczą chrześcijanie, gdy napisał: „Bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich” (Efezjan 6:12, Bw). Jak my, marni ludzie, możemy się ostać i zwyciężyć w tak nierównej walce? Paweł ponownie zaleca: „Dlatego weźmijcie pełną zbroję od Boga, abyście w złym dniu potrafili stawić opór i po dokładnym wykonaniu wszystkiego pewnie się ostali” (Efezjan 6:13). Warto podkreślić słowa: „po dokładnym wykonaniu wszystkiego”. Jeszcze raz wykluczono połowiczne angażowanie się albo jakieś odchylenia w naszym chrześcijańskim myśleniu i postępowaniu (1 Jana 2:15-17).

¹⁸ Stójmy więc mocno w prawdzie, miłując sprawiedliwość Jehowy, głosząc dobrą nowinę o pokoju i zachowując silną wiarę w zbawienie, które Jehowa zapewnia za pośrednictwem Jezusa Chrystusa. Główną naszą podporą niech będzie Słowo Boże (Efezjan 6:14-17). Pamiętajmy, że Bóg troszczy się o nas i pomoże nam pokonać trudności oraz wyjść obronną ręką z prób, z jakimi by nam przyszło się jeszcze borykać w szatańskim systemie rzeczy. Obyśmy wszyscy wzięli sobie do serca ostrzeżenie: „Zachowujcie trzeźwą rozwagę, bądźcie czujni. Przeciwnik wasz, Diabeł, krąży jak ryczący lew, szukając, kogo by pożreć”. Jednakże „przeciwstawcie się jemu, mocni będąc w wierze” (1 Piotra 5:6-9).

19. (a) Z jakiego jeszcze ważnego środka pomocniczego musimy korzystać, by dać odpór Szatanowi? (b) Jaki los spotka go w końcu?

¹⁹ Nigdy nie zapominajmy o zaleconym przez Pawła ważnym uzupełnieniu „zbroi”. Zachęcał on: „Wszelką formą modlitwy i błagania wciąż módlcie się w duchu przy każdej sposobności. W tym celu też czuwajcie z wielką stałością i z błaganiem za wszystkich świętych” (Efezjan 6:18). Nasz niewidzialny wróg jest tak potężny, że musimy korzystać z „wszelkiej formy modlitwy i błagania”. Jakże szczere i bogate w treść powinny być nasze modlitwy! Jeżeli mamy zwyciężyć w tej walce i zachować prawość, to musimy całkowicie polegać na Jehowie. Tylko On może nam udzielić „mocy przewyższającej to, co normalne”, dzięki której zdołamy stawić czoło naszemu zawziętemu przeciwnikowi. Jakąż ulgą napawa świadomość, że już wkrótce zostanie on wtrącony do przepaści, a później ostatecznie unicestwiony! (2 Koryntian 4:7; Objawienie 20:1-3, 10).

[Przypisy]

Czy potrafisz odpowiedzieć:

◻ Skąd wiadomo, że Szatan jest realnie istniejącą osobą?

◻ Dlaczego stosowne są inne nazwy i określenia Szatana?

◻ Jaka analiza może nam pomóc w stawieniu czoła podstępnym zakusom Diabła?

◻ Jaka rada pomoże nam przeciwstawić się Szatanowi i dlaczego?

[Ilustracja na stronie 15]

Dla przeciwstawienia się wpływowi Szatana trzeba między innymi pielęgnować otwartość, uczynność i serdeczność

[Ilustracja na stronie 16]

Wystrzegajmy się pójścia w ślady Ananiasza i Safiry, którzy ulegli Szatanowi

[Ilustracja na stronie 17]

Jeżeli chcemy się zabezpieczyć przed pociskami Szatana, to nie wolno nam zapomnieć o żadnej części naszej zbroi duchowej