Rozdział 20

Kraina Magog nie będzie już zagrażać ludzkości

 1. Na jaką „krainę” trzeba będzie zwrócić uwagę, gdy atak Goga na czcicieli Jehowy skończy się porażką, i co powinni teraz słusznie zrobić wszyscy, którzy mogliby zostać wciągnięci do udziału w tym ataku?

NIEWIDZIALNĄ bazą operacyjną, z której Gog zaatakuje duchowy „Izrael Boży”, jest „kraina Magog”. Na tę „krainę” trzeba będzie zwrócić uwagę po pokonaniu i rozbiciu ziemskich sił zbrojnych Goga. Niewidzialni mieszkańcy „krainy Magog” będą więc najpierw musieli być świadkami katastrofalnej porażki, której dozna diabelska wyprawa wojenna przeciw korzystającym z dobrobytu duchowego czcicielom Jehowy. Państwa i narody, z którymi Gog sprzymierzy się w tej zbrodniczej wyprawie wojennej, nie okryją się w niej chwałą, tylko ściągną na siebie wieczną hańbę. Wszyscy, którzy mogliby jeszcze dać się wciągnąć do tej nadchodzącej wyprawy wojennej przeciw chrześcijańskim świadkom Jehowy, zrobiliby dobrze, gdyby wzięli pod uwagę, co Jehowa mówi za pośrednictwem Ezechiela do Goga, który chciałby ich zwerbować:

 2. Skąd Jehowa ma przywieść Goga, co zrobi z jego uzbrojeniem, a co z pobitymi ludami Goga?

² „Ty zaś, synu człowieczy, prorokuj przeciwko Gogowi i mów: Tak mówi Jahwe Pan: Oto obracam się przeciwko tobie, Gogu, wielki książę [główny przywódco, NW] kraju Meszek i Tubal. Wywiodę cię i sprowadzę, i przywiodę z najdalszej północy, i wprowadzę cię na góry Izraela. Złamię ci łuk w lewej ręce, a wytrącę strzały z prawej. Na górach Izraela padniesz ty i wszystkie twoje zastępy, i ludy, które są z tobą: drapieżnym ptakom wszelkiego rodzaju oraz dzikim zwierzętom polnym oddam cię na żer.” — Ezechiela 39:1-4.

 3. Dlaczego Jehowa ma wszelkie powody do wystąpienia przeciw Gogowi, na co czeka jako na publiczne usprawiedliwienie tego wystąpienia, i jak zostaną uprzątnięte poległe hordy Goga?

³ Jehowa ma wszelkie powody do wystąpienia przeciw Gogowi z Magog z uwagi na jego wrogą postawę wobec wiernych czcicieli Jehowy, nacechowaną ciągłą gotowością do złupienia ich. Gog zasługuje na zagładę i w odpowiednim czasie Jehowa postara się schwytać go na gorącym uczynku, który będzie dla nieba i ziemi tak wyraźny i oczywisty, że wszyscy będą musieli przyznać, iż Jehowa ma uzasadnione podstawy do zniszczenia Goga. Jehowa dopadnie go na miejscu przestępstwa, gdy będzie zajęty oburzającą grabieżą, i wytrąci mu broń z ręki. Pobite hordy, uznające Goga za swego „głównego przywódcę”, nie będą mogły się spodziewać, że zostaną przyzwoicie pogrzebane z honorami wojskowymi. Staną się żerem dla ptactwa i innych zwierząt żywiących się padliną. O ich niesławnym końcu czytamy dalej: „Padniesz na otwartym polu, albowiem Ja tak powiedziałem — wyrocznia Jahwe Pana” (Ezechiela 39:5). Pobite hordy Goga nigdy już nie powrócą triumfalnie do domu!

 4. Gdzie się znajduje „kraina Magog”, i czym ona jest dla mieszkańców ziemi?

⁴ A co powiedzieć o miejscu leżącym gdzieś w „najdalszej północy”, w którym został ukartowany ten złośliwy, urągający Bogu atak na przywrócony lud Jehowy? Jest to niewidzialna siedziba Szatana Diabła i jego demonów w pobliżu ziemi po wyrzuceniu ich z nieba, gdzie ponieśli klęskę w czasie wojny, która tam miała miejsce. To upokarzające miejsce pobytu w pobliżu ziemi stanowi dla ludzkości bezustanne zagrożenie, a także jest źródłem cierpień dla ziemi i morza; dlatego musi być zlikwidowane. Jehowa usunie to zagrożenie pokoju i bezpieczeństwa dla mieszkańców ziemi, bo mówi dalej:

 5. Jak Jehowa ma usunąć to, co zagraża pokojowi i bezpieczeństwu ziemi?

⁵ „I ześlę ogień na Magog i na tych, którzy bezpiecznie zamieszkują wyspy; i ludzie będą musieli poznać, że ja jestem Jehowa. A moje święte imię uczynię znane pośród ludu mego, Izraela, i nie pozwolę już bezcześcić mego świętego imienia; i narody będą musiały poznać, że ja jestem Jehowa, Święty w Izraelu.” — Ezechiela 39:6, 7, NW.

 6. Czy znajdzie się jakieś miejsce tak odosobnione, żeby nie odczuło wykonania wyroków Jehowy, i jak Jehowa zniszczy krainę Magog zesłaniem ‚ognia na Magog’?

⁶ Nie będzie miejsca tak odosobnionego — na przykład wysp — żeby nie odczuło wykonania wyroków Jehowy za jakikolwiek udział w antychrześcijańskim ataku Goga z krainy Magog lub za pochwalanie tego ataku. Nie uniknie tego nawet najodleglejsze miejsce, nawet sama „kraina Magog”. Jak Jehowa zniszczy ten rejon zesłaniem ‚ognia na Magog’? Uczyni to w ten sposób, że z tego niewidzialnego leżącego w pobliżu ziemi miejsca ograniczenia swobody usunie wszystkich jego mieszkańców, to znaczy Szatana Diabła i demony, dla których jest on „naczelnym przywódcą”. Nastąpi to po Har-Magedonie, „wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”, przepowiedzianej w Apokalipsie 16:14, 16; 19:11-21 i tak opisanej w Apokalipsie 20:1-3: „Potem ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści [przepaści, NW] i wielki łańcuch w ręce. I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. I [z miejsca uwięzienia w obrębie ziemi] wtrącił go do Czeluści i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony.”

 7. Dlaczego ludzie już nie będą mogli bezcześcić imienia Jehowy w związku z Izraelem duchowym, i co poznają, gdy Jehowa przystąpi do działania?

⁷ To ostateczne unicestwienie symbolicznej „krainy Magog” będzie dla Jehowy walnym zwycięstwem, a kto nie zajmie stanowiska po stronie Jego mesjańskiego Królestwa, będzie musiał sobie uświadomić, że stanął do walki po stronie przeciwnika Suwerennego Pana wszechświata. Ponieważ na takich ludziach zostanie wykonany Jego wyrok, więc ‚będą musieli poznać, że on jest Jehową’, jak im to zapowiedział. Nigdy już nie będą mogli bezcześcić imienia Jehowy twierdzeniem, że jest On zbyt słaby, aby ocalić swój lud przed atakiem ze strony świata i skutecznie bronić swych spraw na ziemi. Zachowaniem i wybawieniem swych chrześcijańskich świadków podczas ostatniego szturmu Goga z Magog Jehowa jak nigdy dotąd uczyni swe imię znane pośród Izraela duchowego, który znosił hańbę wśród wszystkich narodów. Gdy ulegną zagładzie ostatnie resztki tego bezbożnego systemu rzeczy, stanie się niezawodnie tak, jak On to postanowił: „Narody będą musiały poznać, że ja jestem Jehowa, Święty w Izraelu”. — Ezechiela 39:7, NW.

 8. Dla kogo będzie to „wielki dzień”, gdy siły zbrojne Goga poniosą klęskę?

⁸ Jakże niezapomnianym „wielkim dniem” będzie to dla tego Świętego w Izraelu, gdy zada klęskę niezliczonym hordom ziemskich sił zaczepnych Goga, który jest ich „strażą” i „głównym przywódcą”.

UPRZĄTNIĘCIE SPRZĘTU WOJENNEGO I TRUPÓW

 9. Jak Jehowa wskazuje na ogromną ilość sprzętu wojennego hord Goga na ziemi, i jak lud Jehowy zużyje porzucony sprzęt wojenny?

⁹ Można sobie wyrobić pewne pojęcie o ogromnej ilości sprzętu wojennego, którym te hordy będą rozporządzać, gdy się weźmie pod uwagę czas potrzebny na uprzątnięcie jego części palnych. Czas ten określa Jehowa w następujący sposób: „Oto nadchodzi i spełnia się! — wyrocznia Jahwe Pana. To jest dzień, o którym mówiłem. Wtedy wyjdą mieszkańcy miast izraelskich, by zapalić ogień i spalić oręż, puklerze i tarcze, łuki i strzały, maczugi i dzidy — przez siedem lat palić tym będą. Nie będą musieli już oni przynosić drwa z pola ani wycinać go w lesie, bo będzie się palić orężem” (Ezechiela 39:8-10). Po zwycięstwie Jehowy Jego lud zużyje pożytecznie wszelkie materiały z porzuconego przez narody sprzętu wojennego.

10. Z jakim zamiarem hordy Goga zaatakują zapewniony przez Boga stan duchowy Jego ludu, ale jaki obrót to przybierze?

¹⁰ Niezliczone hordy pod wodzą Goga z Magog zaatakują stan duchowy chrześcijańskich świadków Jehowy z zamiarem złupienia ich, ale stanie się inaczej: „Będą zbierali łup na tych, którzy ich łupili, i brali zdobycze na tych, którzy ich grabili, wyrocznia Pana Jahwe.” — Ezechiela 39:10, Poz.

11, 12. Jakie pytania nasuwają się w związku z potrzebą uprzątnięcia ciał ‚zabitych przez Jehowę’, i co Jehowa obiecuje uczynić z rzeszą Goga?

¹¹ Przez zaatakowanie zgotowanego przez Boga stanu duchowego chrześcijańskich świadków Jehowy na ziemi nacierające siły pod wodzą Goga z Magog niejako same wykopią sobie grób. Ale jakże ci stosunkowo nieliczni ocaleni w „wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”, Har-Magedonie, zdołają pogrzebać ‚zabitych przez Jahwe’, którzy będą leżeć „w tym dniu od krańca do krańca ziemi”? (Jeremiasza 25:33). A gdy już ‚ptaki wszelkiego rodzaju’ oraz ‚dzikie zwierzęta polne’ nasycą się trupami hord Goga, to co jeszcze pozostanie do pogrzebania? Jeżeli jednak trzeba będzie jeszcze coś pogrzebać, to Jehowa dopuści do tego ku wieczystej hańbie tych, którzy stracą życie podczas ataku Goga. Czytamy o tym:

¹² „‚I stanie się w tym dniu, że przydzielę tam Gogowi miejsce grzebania w Izraelu, dolinę przechodzących na wschód od morza, i ona zagrodzi drogę przechodzącym. I będą tam musieli pogrzebać Goga i całą jego rzeszę, i na pewno nadadzą jej miano Doliny Rzeszy Goga. Aby oczyścić kraj, członkowie domu Izraela będą musieli ich grzebać przez siedem miesięcy. I cały lud kraju będzie musiał zająć się grzebaniem i to na pewno wyjdzie im ku chwale w dniu, w którym się wsławię’, brzmi wypowiedź Suwerennego Pana Jehowy.” — Ezechiela 39:11-13, NW.

13. Na co wskazuje okoliczność, że grzebanie rzeszy Goga potrwa tak długo, i dzięki temu do jakiego stanu będzie doprowadzona ziemia?

¹³ To nie znaczy, że chrześcijańscy świadkowie Jehowy, ocaleni przez Boga podczas „wielkiego ucisku”, który spadnie na ten system rzeczy, będą przez pierwsze siedem miesięcy sprawiedliwego nowego systemu rzeczy na ziemi kopać groby i grzebać zwłoki. Okoliczność, że grzebanie rzeszy Goga zajmie tyle miesięcy, ma jedynie dać pewne wyobrażenie o tym, jak ogromne rzesze bezbożnych zginą wraz ze starym systemem rzeczy, a zarazem jak niewielu będzie tych, którym Jehowa pozwoli dalej żyć na ziemi. Poza tym zwłoki uważano w Izraelu za nieczyste, więc pogrzebanie trupów rzeszy Goga przyczyni się do oczyszczenia kraju i oznacza, że ziemia zostanie oczyszczona z wszelkich zanieczyszczeń spowodowanych przez niezbożnych sług Szatana Diabła, to jest Goga. Nie pozostanie po nich nic, co by kalało „nową ziemię”. — 2 Piotra 3:13, NP.

14. Jaka będzie pamięć o uczestnikach ataku Goga, i czym się stanie dla Jehowy ocalenie Jego zaatakowanych chrześcijańskich świadków?

¹⁴ Wszelka pamięć o sprzeciwiających się Bogu uczestnikach ataku Goga będzie tak odrażająca, jak odór rozkładających się zwłok rzeszy Goga — smród tak okropny, że nie będzie można przejść obok nich. Dolina Rzeszy Goga została umiejscowiona na wschód od Morza Martwego, w pobliżu terytorium wrogiego Moabu. (Ezechiela 25:8-11). Nie będzie to miejsce pamiątkowe, żeby pozostali przy życiu przyjaciele i krewni poległych odwiedzali ten cmentarz w jakąś rocznicę i czcili pamięć bohaterskich ofiar wojny. Nie będzie się wspominać o żadnej nadziei na zmartwychwstanie dla uczestników ataku Goga, dla przeklętych niezbożników, których Jehowa wytraci w dniu swego sądu (Mateusza 25:31-33, 41-46). Zasłużą sobie na wieczystą hańbę. Cudowne ocalenie przez Jehowę Jego chrześcijańskich świadków, zaatakowanych na całym świecie przez wroga mającego przytłaczającą przewagę liczebną, stanie się sławne po wszystkie czasy. Jehowa wsławi się na zawsze wytraceniem ich napastników, rzeszy Goga.

15. Jak oczyszczenie „nowej ziemi” zostało unaocznione przez pracę ‚wydzielonych ludzi’?

¹⁵ „Nowa ziemia”, to znaczy społeczeństwo ludzkie pod panowaniem ustanowionego przez Jehowę mesjańskiego Królestwa niebios, w którym władzę sprawuje ‚sługa mój Dawid’, musi być całkowicie oczyszczona z wszelkich śladów rzeszy Goga. Żeby to wyraźnie unaocznić, powiedziane jest dalej w ‚wypowiedzi Suwerennego Pana Jehowy’ o tych, którzy przeżyją atak Goga: „I wydzieli się ludzi, którzy będą musieli stale ciągnąć przez kraj i grzebać tych, którzy pozostali na powierzchni ziemi, aby ją oczyścić; po upływie [do skończenia, NW] siedmiu miesięcy będą przeszukiwać. A kiedy krążyć będą po kraju, a zobaczy ktoś kość ludzką, wówczas umieści przy tym jakiś znak, aż pogrzebią ją grabarze w Dolinie Tłumu [Rzeszy, NW] Goga. (A nazwa miasta będzie Hamona). W ten sposób oczyszczą oni kraj.” — Ezechiela 39:14-16.

16, 17. Co oznacza nazwa miasta Hamona, kto będzie je zamieszkiwać, i dlaczego nie może ono wyobrażać literalnego miasta o takiej nazwie?

¹⁶ W języku hebrajskim nazwa Doliny Rzeszy Goga brzmi Gei-Hamon-Gog, a miasto Hamona („Rzesza”) ma być założone przy Dolinie Rzeszy Goga, żeby zaznaczyć miejsce grzebania. Oczywiście miasto Hamona („Rzesza”) nie będzie zamieszkane przez nikogo z gogowej rzeszy napastników. Także nazwa miasta, brzmiąca po prostu Hamona („Rzesza”), nie ma być zaszczytnym przypomnieniem imienia Goga.

¹⁷ Miasto ma być zamieszkiwane przez ludzi, którzy w nadprzyrodzony sposób zostaną wyzwoleni i przeżyją nikczemny atak Goga. Przypomina nam o tym Księga Przysłów 2:21, 22 (Poz.): „Albowiem ludzie prawi będą zamieszkiwać ziemię i nieskalani na niej pozostaną, ale niezbożni zostaną wytraceni z ziemi, niewierni będą z niej wyrwani”. Ponieważ atak Goga nastąpi na całej ziemi, gdziekolwiek działają chrześcijańscy świadkowie Jehowy, więc — logicznie rzecz biorąc — nie będzie można zbudować literalnego miasta o nazwie Hamona w pobliżu miejsca klęski ich wrogów. Jednakże „nowa ziemia”, organizacja zachowanych przy życiu świadków Jehowy, będzie organizacją żywych — w jaskrawym przeciwieństwie do martwych hord rzeszy Goga.

UCZTA OFIARNA DLA PTAKÓW I DZIKICH ZWIERZĄT

18, 19. Do jakiej „wielkiej ofiary” Jehowa zaprasza wszelkiego rodzaju ptaki i inne dzikie zwierzęta? Dlaczego przebija z tego myśl o odpłacie?

¹⁸ Wśród członków rzeszy Goga będzie wielu myśliwych, którzy na wzór Nemroda z Babilonu tak sobie, dla sportu albo z niskich pobudek, bezmyślnie zabijali ptaki i dzikie zwierzęta (Księga Rodzaju 10:8-10). Najprawdopodobniej z dalszych słów Jehowy, skierowanych do proroka Ezechiela, przebija myśl o odpłacie: „A ty, synu człowieczy — mówi Jahwe Pan — mów do ptaków wszelkiego rodzaju i do wszystkich dzikich zwierząt na polu: Zbierzcie się i przyjdźcie tu; zgromadźcie się ze wszystkich stron nad moją ofiarą, którą chcę wam zgotować, wielką ofiarę na górach Izraela: jedzcie ciało i pijcie krew! Ciało bohaterów jeść będziecie i krew możnowładców ziemi będziecie piły — wszystkie barany, jagnięta, kozły, cielce, bydło tuczne z Baszanu. I spożywać będziecie tłuszcz do sytości, i krew będziecie piły, aż będziecie pijane od mojej ofiary, którą wam przygotuję.

¹⁹ „Przy stole moim nasycicie się rumakiem i jeźdźcem, bohaterem i wszelkim wojownikiem — wyrocznia Jahwe Pana.” — Ezechiela 39:17-20.

20. Kto wchodzi w skład rzeszy Goga, jeśli wziąć pod uwagę wyliczenie tych, którzy mają się stać żerem dla wszystkich zaproszonych przez Jehowę na Jego „wielką ofiarę”, i kogo jeszcze wymieniono w Apokalipsie 19:17-21?

²⁰ O rzeszy Goga powiedziano zatem, że obejmuje „możnowładców”, których przyrównano do baranów, kozłów, młodych byków, utuczonych na wybornych pastwiskach Baszanu, rozciągających się na północny wschód od Morza Galilejskiego, a ponadto jeźdźców, kierowców rydwanów, silnych ludzi i „wszelkich wojowników”. Tacy ludzie muszą za naszych czasów polec w „wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”, w Har-Magedonie, od ostrza egzekucyjnego „miecza” Jehowy. W opisie tej wojny w Apokalipsie 19:17-21 jest mowa o królach, wodzach, koniach i jeźdźcach, wolnych i niewolnikach, małych i wielkich, którzy mają być zabici, leżeć nie pogrzebani i stanowić ucztę dla ptaków ścierwojadów.

21. Dlaczego Jehowa nazwał „ofiarą” ucztę, którą przygotuje dla ptaków i innych dzikich zwierząt, i czym będzie dla skazańców z rzeszy Goga takie oddanie na żer?

²¹ Tę ucztę dla wszelkiego rodzaju ptaków i innych dzikich zwierząt nazwano „ofiarą” zgotowaną przez Jehowę, ponieważ ofiary składane Mu w czasach przedchrześcijańskich wymagały zabijania zwierząt, w tym także ptaków. Trzeba było przelać ich krew. W Objawieniu 19:17 (NW) nazwano to „wielką wieczerzą Boga”. Gdy składano Jehowie ofiary wspólnego uczestnictwa lub ofiary pokoju, wówczas zarówno ofiarodawca, jak i jego krewni mogli zazwyczaj spożyć podczas uczty część mięsa z ofiary. Podczas uczty ofiarnej, którą Jehowa przygotuje dla ptaków i innych dzikich zwierząt swoim wspaniałym zwycięstwem nad rzeszą Goga, nie będzie im nakładać żadnych ograniczeń w piciu krwi poległych, chociaż ludziom picie krwi jest zabronione od czasów Noego (Księga Rodzaju 9:1-4). Będzie to dla skazanej rzeszy Goga wielkim pohańbieniem. Kiedy na przykład żywiące się padliną psy w Jizreel pożarły trupa niegodziwej królowej Izebeli, pozostało z niej do pochowania tylko trochę kości (2 Królewska 9:30-37). Cóż więc ptaki i inne dzikie zwierzęta pozostawią ze zwłok rzeszy Goga, żeby to pogrzebać w Dolinie Rzeszy Goga? Kości?

22. Zapowiedzią jakiej przyszłości jest dla zabitych fakt, że Jehowa pozostawi ich na powierzchni ziemi na pożarcie przez trupożerne zwierzęta, i jak Jehowa mógłby usunąć nadmiar zwłok?

²² Fakt, że po ataku i porażce Goga Jehowa pozostawi ciała zabitych na powierzchni ziemi, żeby się nimi najadły ptaki i inne zwierzęta, symbolizuje, że ci pobici nie zostaną złożeni do grobowców pamięci z nadzieją na zmartwychwstanie. Liczba nie pogrzebanych zmarłych ‚zabitych przez Jahwe’, będzie tak ogromna, że trupożerne ptaki i inne zwierzęta nigdy nie zdołałyby ich pożreć. Nawet pogrzebanie resztek po nasyceniu się zwierząt wymagałoby gigantycznego wysiłku. Wszechmocny Bóg niewątpliwie użyje jakichś wysoce naukowych środków, choćby antymaterii lub czegoś innego, żeby szybko i higienicznie uprzątnąć nadmiar rozkładających się ciał. Świadkami tego będą ci, którzy przeżyją „wojnę wielkiego dnia”. Pamiętajmy, że Noe i siedmiu członków jego rodziny, którzy przeżyli powszechny potop, po wyjściu z arki i podjęciu na nowo wielbienia Jehowy na ziemi nie zostali obarczeni grzebaniem ludzkich ofiar tej katastrofy światowej. — Księga Rodzaju 8:18-22.

23. Jak niektórzy mogą zareagować na myśl o takim rezultacie ataku Goga, czego jednak należy się spodziewać w związku z tym proroctwem?

²³ ‚Jakież to wszystko straszne!’ Czy taka powinna być nasza reakcja na proroctwo o katastrofalnej klęsce, której pod koniec obecnego brutalnego systemu rzeczy dozna nikczemny atak Goga na jedynych pokojowo usposobionych czcicieli Jehowy, którzy pozostaną na ziemi? Nie, taka reakcja byłaby niesłuszna! Bez względu na to, jak okropne mogą się te wydarzenia wydawać ludziom, którzy brali udział w obu krwawych wojnach światowych, Jehowa przepowiedział je proroczo, co oznacza, że na pewno tak się stanie.

24. Nad czym powinniśmy się zastanowić, jeśli chodzi o nasze obecne postępowanie, i w związku z tym jakich korzyści oraz jakiej sprawy najwyższej wagi nie powinniśmy przeoczać?

²⁴ Ponieważ trzeba się liczyć z tym, że w najbliższej przyszłości staniemy w obliczu takich wydarzeń, powinniśmy się zastanowić, czy nasze obecne postępowanie nie zaprowadzi nas z czasem jako przeciwników Jehowy do szeregów rzeszy Goga. Nie traćmy z oczu wiecznotrwałego błogosławieństwa, które wyniknie dla ludzkości z unicestwienia rzeszy Goga oraz z usunięcia groźnej „krainy Magog”. Weźmy zwłaszcza pod uwagę wynikające z tego wiecznotrwałe usprawiedliwienie wszechświatowej suwerenności Jehowy i Jego świętego imienia. Tę sprawę najwyższej wagi stawia nam przed oczy Jehowa następującymi słowami:

25. Jak zostanie sprostowany błędny pogląd narodów w sprawie dopuszczenia przez Jehowę na dom Izraela tak ciężkich doświadczeń?

²⁵ „W ten sposób znów okażę moją chwałę wśród narodów pogańskich i wszystkie narody pogańskie ujrzą mój sąd, który sprawuję, oraz rękę moją, którą na nie kładę. I pozna dom Izraela, że Ja jestem Jahwe, ich Bóg, odtąd i na zawsze. Ludy pogańskie zrozumieją jednak, że Izraelici z powodu swego przewinienia musieli pójść na wygnanie, ponieważ odpadli ode Mnie, tak że oblicze moje ukryłem przed nimi i podałem ich w moc [rękę, NW] ich nieprzyjaciół, i padli oni wszyscy od miecza. Postąpiłem z nimi według ich nieczystości i ich grzechów. Oblicze moje ukryłem przed nimi.” — Ezechiela 39:21-24.

SPROSTOWANIE BŁĘDNYCH WNIOSKÓW WYCIĄGNIĘTYCH PRZEZ NARODY

26. Jak Jehowa chwalebnie objawi swoją ochraniającą moc, komu pokaże swą rękę, i jakie błędne wnioski sprostuje w odpowiedzi na pytanie, dlaczego narody gnębiły Jego lud?

²⁶ A zatem to, co Jehowa uczyni z uszykowaną do bitwy rzeszą Goga, nie przyniesie Mu hańby. Dojdzie wtedy do chwalebnego objawienia Jego ochraniającej mocy, którą strzeże swego przywróconego ludu, a narody podporządkowane Gogowi będą musiały na to patrzeć. Pokaże im swoją wszechmocną „rękę”, i one to odczują, gdy ją na nie położy. Narody wyciągnęły błędne wnioski, ponieważ zdawało się im, jakoby chrześcijańscy świadkowie Jehowy wcale nie korzystali z Boskiej ochrony, gdy podczas pierwszej wojny światowej byli prześladowani i przejściowo dostali się do niewoli Babilonu Wielkiego. Narody błędnie uznały, jakoby to oznaczało, że Bóg tych świadków nie jest Bogiem, albo że jest zbyt słaby, aby ochronić swych świadków i wybawić ich z ręki narodów, które czczą innych bogów niż Jehowa. Narody nie zrozumiały, że Jehowa jedynie skarcił członków swego ludu za ich niedopisanie i brak wiary, za ich błąd, nieczystość i przewinienia — chociażby dopuścili się ich nieświadomie. Dlatego ukrył przed nimi swe oblicze łaski i uznania oraz pozwolił, żeby „ręka ich nieprzyjaciół” schwytała ich i gnębiła.

27. Czy narody muszą czekać na atak Goga, by się przekonać, że Jehowa zwrócił oblicze ku swemu ludowi?

²⁷ Narody nie potrzebują czekać, aż Jehowa w zachwycający sposób wybawi swój lud od ataku Goga. Już dawniej miały dowody, że zwrócił oblicze swej łaski ku swojemu skruszonemu ludowi i objawił mu swą nadprzyrodzoną moc. Z uwagi na to, że narody wyciągnęły błędne wnioski ze skarcenia przez Jehowę Jego ludu, który przebywał wówczas na zesłaniu w Babilonie, Jehowa oznajmił swoje zamierzenie prorokowi Ezechielowi:

28. Jak Jehowa zapowiedział wtedy, że będzie zazdrośnie bronił swego imienia i że uświęci siebie w związku z „domem Izraela” jeszcze przed atakiem Goga?

²⁸ „Dlatego tak mówi Suwerenny Pan Jehowa: ‚Teraz przyprowadzę z powrotem pojmanych z Jakuba i rzeczywiście zlituję się nad całym domem Izraela; i chcę okazać wyłączne oddanie dla mego świętego imienia. I będą musieli ponieść swe upokorzenie i całą swą niewierność, której się dopuścili wobec mnie, gdy bezpiecznie mieszkali na swej ziemi i nikt nie przyprawiał ich o drżenie. Gdy ich przyprowadzę spośród ludów i rzeczywiście zgromadzę ich z krajów ich nieprzyjaciół, chcę także uświęcić się wśród nich przed oczami wielu narodów.’” — Ezechiela 39:25-27, NW.

29. Jak w roku 1919 n.e. Jehowa przejawił zazdrość wobec swego imienia i jak okazał przed oczami narodów, że uświęca się wśród ostatka Izraela duchowego?

²⁹ Podobnie jak to było w wypadku starożytnego Izraela w roku 537 p.n.e., tak też w roku 1919 n.e. Jehowa okazał zazdrość, czyli wyłączne oddanie wobec swego świętego imienia. W jaki sposób? W tym pierwszym powojennym roku obecnego „czasu końca” wyzwolił ich z niewoli Babilonu Wielkiego oraz jego kochanków politycznych i wojskowych. Świętość Jehowy ukazywała się potem oczom przywróconego ostatka Izraela duchowego z coraz większą wyrazistością, dzięki czemu uświadomili sobie, że wymaga się od nich jeszcze większej czystości pod względem religijnym i moralnym oraz jeszcze wyraźniejszego odcięcia się od tego bezbożnego świata. Ponieważ sprawił to Jehowa, coraz bardziej odsłaniając przed nimi Biblię Świętą i oddziałując na nich swym świętym duchem, więc uświęcił się wśród tych posłusznych Izraelitów duchowych przed oczami wielu narodów, którym oni głosili dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Narody te powinny były uświadomić sobie, że Bóg tych Izraelitów duchowych w święty sposób działał wśród nich.

30. Kto na ziemi powinien już wiedzieć, że Jehowa nie zgadza się na żaden kompromis ani na splamienie się tym światem, i jak zapowiedział Ezechielowi, że da to zrozumieć?

³⁰ Nawet już teraz, jeszcze przed zdumiewającym usprawiedliwieniem Jego powszechnego zwierzchnictwa na atakujących hordach Goga, narody powinny zrozumieć, że Jehowa, Bóg ostatka Izraela duchowego, jest Bogiem żywym, zazdrosnym o swoje imię, Bogiem, który się nie zgadza na żaden kompromis ani na żadne skalanie się tym nieczystym światem. Chrześcijańscy świadkowie Jehowy już o tym wiedzą, co zresztą ich Bóg przepowiedział za pośrednictwem Ezechiela, mówiąc: „‚I poznają, że Ja, Jahwe, jestem ich Bogiem, gdy wyprowadziwszy ich na wygnanie pomiędzy pogan, zgromadzę ich znowu w ich kraju i nie pozostawię tam już żadnego z nich. I już nie będę na przyszłość ukrywał oblicza mego przed nimi, kiedy Ducha mojego wyleję na Izraelitów’ — wyrocznia Jahwe Pana.” — Ezechiela 39:28, 29.

31. Co dowodzi, że Jehowa już nie ukrywa swego oblicza przed Izraelitami duchowymi i że wylał na nich swego ducha?

³¹ Dzisiaj, z górą pięćdziesiąt lat po wyzwoleniu w roku 1919 n.e. z Babilonu Wielkiego, członkowie namaszczonego ostatka Izraelitów duchowych cenią sobie wolność, jakiej zażywają w swoim stanie duchowym, do którego przywrócił ich Jehowa. Nie posiadają się z radości z przywrócenia ich pozycji duchowej do stanu podobnego „ogrodowi Eden”. Doznawają błogiego zadowolenia, ponieważ ten, którego Jehowa nazywa ‚sługą swoim, Dawidem’, jest ich niebiańskim Pasterzem i Królem. Zgodnie z jego pouczeniem proszą w modlitwie o większą miarę ducha Jehowy, swego Boga, i ta prośba jest szczodrze spełniana. Bóg wylał swego ducha, na tych Izraelitów duchowych. Widać to wyraźnie po „owocach” ducha Jehowy, przymiotach zbożnej osobowości przypominającej osobowość Jezusa Chrystusa (Łukasza 11:13; Galatów 5:22, 23; Efezjan 4:20-24). Ponieważ Jehowa postępuje z nimi tak miłosiernie i miłościwie, jak to przepowiedział przez swych proroków, więc oni wiedzą, że jest Jehową, ich Bogiem. Zostali teraz zgromadzeni na całym świecie do jedności chrześcijańskiej i związani ze sobą miłością, tym owocem ducha Bożego, który jest „doskonałą więzią jedności”. — Kolosan 3:14, NW.

32. Kto przyjął ogłaszane przez Izraelitów duchowych orędzie o Królestwie Bożym, gdzie oni teraz zamieszkują, i czyjego zwycięstwa z radością oczekują?

³² „Wielka rzesza” przyrównanych do owiec ludzi, którzy szukają prawdziwego Boga, przyjęła orędzie o mesjańskim Królestwie Bożym, głoszone przez tych pobudzanych duchem Bożym Izraelitów duchowych, wyszła ze wszystkich narodów i zamieszkała z nimi w ich raju duchowym. Ludzie ci wielbią tam tego samego Boga, Jehowę, podporządkowani Jego Pasterzowi i Królowi, Jezusowi Chrystusowi (Apokalipsa 7:9-17; Mateusza 25:31-40, 46; Jana 10:16). Po otrzymaniu ostrzeżenia oczekują razem zbliżającego się ataku Goga z Magog oraz jego międzynarodowych hord. Członkowie tej „wielkiej rzeszy” z pełną wiarą wypatrują radośnie wspaniałego zwycięstwa Jehowy nad Gogiem, Jego niegodziwym wrogiem, które ma usprawiedliwić suwerenność Jehowy i Jego święte imię.