zajęła roztropność. Słabość przerodziła się w siłę; po okresie jałowości staliśmy się znów produktywni. W ostatnich sześciu miesiącach przybyło w naszym zborze dziesięciu nowych głosicieli, a w ciągu niespełna roku dało się ochrzcić czternaście osób. Nasze posłuszeństwo względem Jehowy spotkało się z Jego strony z obfitym błogosławieństwem.’”

²³ W sąsiednim Kamerunie policja zaaresztowała jedenastu braci w ich własnych mieszkaniach, po czym zamknęła ich w więzieniu. W chwili aresztowania nie mieli żadnego zebrania ani też nie dawali świadectwa ludziom postronnym. Przez trzy tygodnie trzymano ich w małej celi, w której panowało gorąco wprost nie do zniesienia. Zdawali sobie jednak sprawę, że to miejsce jest nietkniętym polem głoszenia. Zaczęli więc całymi dniami świadczyć; ponieważ jedni więźniowie odchodzili, a na ich miejsce przybywali nowi, mogli głosić coraz to innym osobom — prawie tak samo jak wtedy, gdy na wolności chodzili od domu do domu. Według ostatniego doniesienia jeden brat nadal znajduje się w więzieniu, po prostu dlatego, że w jego domu znaleziono literaturę biblijną. Dziesięciu zwolnionych stamtąd raduje się tym, że dostąpili przywileju, jakim jest powierzenie dobrej nowiny o Królestwie Bożym, i że mieli sposobność mówienia o niej drugim ludziom. — 1 Tes. 2:1-4.

24. Jak „czysta mowa” dotąd zdołała wpłynąć na lud Jehowy? Czego w przyszłości spodziewają się słudzy Boży?

²⁴ Bez względu na to, czy napotykamy sprzeciw, czy nie — ważne jest dla każdego z nas takie posługiwanie się otrzymanym darem mowy, żeby się podobać naszemu Stwórcy. Znając cudowne zamierzenia Jehowy, mamy zaszczyt przekazywania innym orędzia nadziei i życia. Niezależnie od tego, jakie zdobyliśmy wykształcenie, Jehowa jest w stanie tak nas posilić, byśmy mogli rozmawiać o Jego zamierzeniach z ludźmi, którzy miłują sprawiedliwość. Chociaż słudzy Jehowy rozrzuceni na całej ziemi mówią wieloma językami, to jednak ich wszystkich jednoczy „czysta mowa” prawdy biblijnej. Jeżeli faktycznie jesteśmy wdzięczni za dar tej mowy, będziemy ochotnie posługiwać się nią ku chwale Jehowy. Kto teraz to czyni, ten może się spodziewać, że pod panowaniem Królestwa Chrystusowego dożyje czasów, gdy ‚wszelki język będzie wyznawał, iż Jezus Chrystus jest Panem — ku chwale Boga Ojca’ (Filip. 2:11). Rozsądny wydaje się wniosek, że wtedy całą ludzkość wierną Bogu zjednoczy nie tylko czyste wielbienie, lecz także dobrodziejstwo, jakim będzie jedna wspólna mowa dla wszystkich ludów, język zrozumiały dla wszystkich i udostępniony przez rząd niebiańskiego Królestwa Jehowy, wielkiego Twórcy mowy.

Wyposażeni do mówienia przyjemnych słów prawdy

 1, 2. (a) Jaki nakaz dał Jezus uczniom, gdy po zmartwychwstaniu spotkał się z nimi w Galilei? (b) Dlaczego mieli powód do zdumienia? Jakie zapewnienie jednak dał im Jezus?

KIEDY Jezus zgodnie z uprzednio daną zapowiedzią powstał z umarłych, a potem ukazał się jedenastu uczniom na pewnej górze w Galilei, rozproszyły się ostatnie wątpliwości co do tego, czy