razem z matką sama odeszła od prawdy. Dopiero ostatnio, po latach cierpliwego zachęcania, siostra ta zaczęła się ożywiać, starając się nawet zachęcić do prawdy swego niewierzącego męża. Jej matka była wrogo nastawiona do naszej siostry. Siostra opowiada: „Dwa miesiące temu, akurat w czasie mojej wizyty, przyszła do niej matka i zaczęła wtrącać do naszej rozmowy swoje uwagi tonem tak drwiącym, że aż zaciskałam usta, żeby nie odpowiedzieć. Matka nigdy jeszcze nie odpowiadała na moje pozdrowienie, unikała braci i chyba jej wpływ zaważył na tym, że córka trwała w odłączeniu. Mimo to po tym spotkaniu postanowiłam ją odwiedzić. Coś mnie do niej ciągnęło. Pomyślałam, że chyba mnie nie wyrzuci z domu. I co się okazało? Przyjęła mnie bardzo serdecznie, ugościła i sama zaproponowała, żebym jej coś przeczytała z Biblii.” Siostra wyjęła dwie ks. Prawda, wręczyła jej jedną i rozpoczęła studium biblijne. Po studium matka powiedziała, że nie chce ginąć z tym światem i że gorąco się modliła do Jehowy Boga o siłę i pomoc, by mogła wrócić. Była już na wykładzie przed Pamiątką i na Wieczerzy Pańskiej, a gdy wracała, wstąpiła do córki, żeby jej wszystko opowiedzieć. Inna nasza siostra codziennie studiowała ze swymi dziećmi tekst dzienny, chociaż mąż nie był w prawdzie. Gdy wyjechała do sanatorium, dzieci zostały z ojcem. Ten widząc wyczekującą postawę dzieci przy śniadaniu, zaczął czytać z nimi tekst dzienny. Po powrocie naszej siostry założono z nim studium biblijne. W ten sposób jeszcze raz potwierdziła się słuszność zasady, że posłuszeństwo przynosi błogosławieństwo.

⁶ Reagujmy więc żywo na rady i wskazówki podawane przez organizację Bożą. Każdą udzielaną przez nią zachętę czy pouczenie, traktujmy jako pochodzące od Jehowy. Wtedy będzie On nam obficie błogosławił. Okazujmy Mu posłuszeństwo we wszystkim i wywyższajmy Jego imię przez cierpliwe i wytrwałe spełnianie swego zadania — czynienia uczniów na przydzielonym nam terenie.

Wzmocnieni do wszystkiego

¹ Chyba każdy zgodzi się z tym, że jest dużo pracy. Studiowanie, uczęszczanie na zebrania, służba polowa, odwiedzanie i zachęcanie innych, nie mówiąc już o nieprzewidzianych zajęciach dodatkowych. Bez względu na to, kim jesteśmy lub jakie zadania pełnimy w zborze, chwilami wydaje się nam, że jest do zrobienia więcej niż na to pozwala czas. Gdy przychodzą takie chwile, dobrze jest przypomnieć sobie słowa apostoła Pawła, skierowane do Filipian 4:13: „Do wszystkiego mam siłę dzięki temu, który udziela mi mocy”. — NW.

² Paweł powołał się tu na Boga, którego moc jest nieograniczona i który w potrzebie wspiera swych sług. Nie znaczy to jednak, że Jehowa sprawi dla nas cud, ponieważ akurat mamy bardzo dużo pracy. Musimy ze swej strony robić usilne starania i zatrudnić wszystkie swoje zdolności, a wtedy Bóg pomoże nam, wzmacniając nas do wykonania każdego wyznaczonego zadania. Zwróć uwagę na słowa apostoła Pawła: „Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby się okazało, że moc, która wszystko przewyższa, jest z Boga a nie z nas”. — 2 Kor. 4:7.

³ Z tego wynika, że nie warto się zniechęcać nawałem zajęć. Jeśli chodzi o ścisłość, to dobrze jest mieć dużo pracy w służbie Jehowy. W pierwszym Liście do Koryntian 15:58 czytamy: „A zatem, umiłowani bracia moi, bądźcie ustaleni, nieporuszeni, zawsze mając dużo zajęcia w dziele Pana, wiedząc, że wasza praca w łączności z Panem nie jest daremna” (NW). Gdy się troszczymy o sprawy Boże, wtedy Bóg dba o to, żebyśmy byli szczęśliwi zamiast doznawać zniechęcenia z powodu nawału pracy. Jeżeli popadamy w stan przygnębienia i czujemy się nieszczęśliwi z powodu ogromu pracy, przyczyną może być niezupełnie biblijny pogląd na tę sprawę.

⁴ Czy może mozolisz się czasem nad przygotowaniem przemówienia ćwiczebnego do szkoły? Czy poświęcasz na to wiele czasu kosztem innych zajęć? Rzeczywiście, przygotowanie dobrego przemówienia i utrwalenie sobie w pamięci głównych myśli wymaga czasu. Dlatego staraj się znaleźć radość z faktu, że dzięki temu nadarza ci się okazja dogłębnego poznania tematu i że teraz będziesz mógł zapamiętać ten temat na dłuższy czas, a może nawet na zawsze. Ciesz się myślą, że wygłoszeniem dobrego i pouczającego przemówienia w dużej mierze przyczynisz się do wzrostu usposobienia duchowego u pozostałych członków zboru.

⁵ Czy nie stwierdzasz, że inni poświęcają więcej czasu na branie udziału w służbie polowej? Jeżeli tak, to może tajemnica tkwi w tym, że mają więcej doświadczenia i są dobrymi organizatorami. Tacy bracia chętnie ci pomogą i udzielą praktycznych wskazówek. Najprawdopodobniej wyeliminowali oni pewne rozpraszające uwagę świeckie zajęcia i rozrywki, żeby sobie stworzyć dogodniejsze warunki i z tego możesz brać przykład (Efez. 5:15, 16). Ale może też być i tak, że masz rodzinę i inne obowiązki, których oni nie mają, i dlatego masz mniej czasu na służbę polową. Dlatego po zbadaniu własnych warunków i po wprowadzeniu takich zmian na lepsze, na jakie cię tylko stać, możesz być spokojny, wiedząc, że Jehowa zna twoje możliwości i warunki. On nie cofa swego uznania dlatego, że ktoś inny, mający inne warunki, jest w stanie uczynić więcej niż ty (Łuk. 21:1-4). Zamiast się więc martwić tym, czego nie możesz uczynić, ciesz się z tego, co możesz zrobić. Pamiętaj jednak, że plan zajęć, uwzględniający służbę polową często można ulepszyć, i dlatego szukaj możliwości lepszego zorganizowania swoich zajęć, licząc na to, że Jehowa pobłogosławi twoje starania. Przypowieści 16:3 radzą: „Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje”.

⁶ Czy jesteś starszym, na którym ciąży duża odpowiedzialność? Jeżeli dajesz z siebie wszystko, to nie powinieneś czuć się przygnębiony z powodu tego, czemu nie możesz podołać. Warto się jednak upewniać, czy dobrze organizujesz swoje zajęcia, czy się wywiązujesz z zadań najważniejszych. Pomoże ci w tym codzienny plan zajęć, dzięki któremu o niczym nie zapomnisz. Może otrzymasz kogoś do pomocy w pewnych sprawach. Dźwiganie odpowiedzialności wymaga czasu i wysiłku, ale jakże wielką radość sprawia uświadomienie sobie faktu, że Jehowa uznał cię za godnego zajmowania takiego stanowiska i że cieszysz się zaufaniem i szacunkiem swych braci. Dostosowuj się jak najściślej do tego, co Jehowa powiedział w swoim Słowie na temat służenia braciom, dając tym dowód, że uznajesz fakt, iż powodzenie można osiągnąć tylko na drodze posłuszeństwa. W Księdze Przysłów 3:5, 6 (BT) jest powiedziane: „Z całego serca Bogu zaufaj, nie polegaj na swoim rozsądku, myśl o Nim na każdej drodze, a On twe ścieżki wyrówna”.

⁷ O tak, w „dniach ostatnich” jest dużo pracy w służbie Jehowy. Ale jakiemuż innemu zajęciu chcielibyśmy poświęcać nasz drogocenny czas? Co mogłoby nam dać więcej radości i zadowolenia, niż udział w chrześcijańskiej służbie? A gdy w dalszym ciągu będziemy wytężać siły, starając się zawsze spełniać wolę Jehowy i znajdować szczęście w tej pracy, wtedy odczujemy na sobie spełnienie się słów apostoła Pawła, tak jak on to odczuwał: „Do wszystkiego mam siłę dzięki temu, który udziela mi mocy”.

Wiadomości teokratyczne

W USA było w marcu 424 182 głosicieli — 5909 więcej niż wynosiła poprzednia najwyższa, a 14 898 więcej niż w marcu 1971.

Birma osiągnęła nową najwyższą — 616 głosicieli. Na trzech zgromadzeniach okręgowych było obecnych 1286 osób, a 40 ochrzczono.

W Hongkongu bracia wykorzystali chiński Nowy Rok (3-dniowe święto) na działalność z czasopismami. Głosiciele rozpowszechnili w ciągu miesiąca przeciętnie po 45 czasopism, a pionierzy po 273.

Spółka wydawnicza, która w Korei drukuje nasze czasopisma w języku koreańskim, zażądała po 500 egzemplarzy każdego wydania Przebudźcie się!, żeby je rozdawać swoim pracownikom dla „kierownictwa duchowego”.

W lutym na wyspie St. Lucia oddano do użytku pierwszą Salę Królestwa. 19 świadków Jehowy było zachwyconych przybyciem na tę uroczystość 161 osób. Jeszcze w tym roku przewiduje się wykończenie trzech dalszych Sal Królestwa.

W Hiszpanii osiągnięto nową najwyższą — 21 470 studiów biblijnych. Najwyższa głosicieli (15 723) była szóstą z kolei. W kraju tym są obecnie 152 zbory.