-
Oddanie siebie — Komu? Dlaczego?Strażnica — 1982 | nr 4
-
-
i ‛czcili, czego nie znali’, więc teraz zgłaszając się do chrztu musieli najpierw oddać się z należytym zrozumieniem Jehowie Bogu w imieniu Mesjasza, Jezusa, jako Pośrednika nowego przymierza. Potem zostali też pochrzczeni duchem świętym i fakt ten dowodził przyjęcia ich do nowego przymierza (Mat. 16:18, 19; Jana 4:4-42; Dzieje 8:5-25).
17. (a) Kiedy i w jaki sposób Bóg po raz pierwszy zwrócił się ku nieobrzezanym nie-Żydom, aby „z nich wziąć lud dla swego imienia”? (b) Czego symbolem był ich chrzest w wodzie?
17 W roku 36 n.e., gdy upłynął czas szczególnej łaski Bożej dla Żydów, Jehowa skierował uwagę ku ludziom nieobrzezanym z narodów poza Izraelem, ku poganom, „aby z nich wziąć lud dla swego imienia” (Dzieje 15:14-18). Celem posłużenia się kolejnym „kluczem” Piotr został posłany do domu rzymskiego setnika imieniem Korneliusz, który życzliwie się odnosił do ludności żydowskiej. Poganie ci najwidoczniej z uznaniem przyjęli świadectwo o Jehowie Bogu i Jego wyniesionym do chwały Mesjaszu, gdyż zstąpił na nich duch święty i zaczęli mówić językami. Jak się okazało, Bóg w swym miłosierdziu udostępnił „również ludziom z narodów (...) skruchę, która wiedzie ku życiu” za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, „Baranka Bożego, który usuwa grzech świata” (Dzieje 11:18; Jana 1:29). Jehowa przyjął ich także do swego duchowego narodu, a to na podstawie oddania się Jemu, dokonanego w ich sercach. Duch święty to potwierdził. Dlatego żaden ze schrystianizowanych Żydów, którzy towarzyszyli Piotrowi, nie mógł nic zarzucić jego poleceniu, żeby dali się „ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa”. I tak rozpoczęło się „nawracanie ludzi z narodów” (Dzieje 10:1-48; 15:3). Od tamtej pory wszyscy, którzy pragnęli służyć Bogu — czy to Żydzi, czy poganie — musieli się zdecydować na oddanie siebie Jehowie w swoich sercach. Następnie przy chrzcie w wodzie stawiali się do dyspozycji, aby na wzór Jezusa czynić, co dla nich przewidywała wola Boża.
18. Jakie nasuwają się pytania, przewidziane do rozpatrzenia podczas następnego studium?
18 Ale jakie znaczenie ma oddanie, którego symbolem jest chrzest wodny? Jak wiąże się z nim sprawa zbawienia, zwłaszcza wobec bliskości dnia srogiego gniewu Bożego? Czy chrzest jest wymagany również od tych, którzy nie należą do duchowego narodu Jehowy, lecz spodziewają się żyć wiecznie na ziemi?
-
-
ScytaStrażnica — 1982 | nr 4
-
-
Scyta
Dla podkreślenia, że różnice ziemskie nie mają wpływu na pozycję członków ciała Chrystusowego, Paweł napisał: „Nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz wszystkim we wszystkich jest Chrystus” (Kol. 3:11, BT). Godna uwagi jest tu wzmianka o Scytach, gdyż tych zapalczywych koczowników, jak później Tatarów, uważano za najokrutniejszych najeźdźców. Jednakże dzięki mocy świętego ducha Bożego nawet tacy ludzie mogli przyodziać osobowość wzorowaną na Chrystusie (Kol. 3:9, 10). Jakże potężny jest duch Boży!
-