przy tej czy innej grze. Inni przedkładają czytanie, leśne wędrówki lub oddawanie się jakiemuś innemu ulubionemu zajęciu. Główną rzeczą jest to, abyśmy tego zajęcia nie uczynili ośrodkiem naszego życia, lecz przydzielili mu właściwe miejsce, darząc największą uwagą rzecz najważniejszą: kazanie dobrej nowiny o Królestwie. Rodzice powinni sobie jednak koniecznie rezerwować czas, aby się odprężyć razem ze swymi dziećmi. W tej sprawie ktoś powiedział: „Niejeden chłopiec sprawiłby prawdopodobnie swemu ojcu mniej kłopotów, gdyby mu ojciec nie tylko dał w skórę, lecz też od czasu do czasu zabierał go na łowienie ryb.” Każda forma wypoczynku wyjdzie zrównoważonemu chrześcijaninowi na dobre, jeśli służyć będzie zdrowiu, a nie wykroczy przeciw zasadom chrześcijańskim.

19. (a) Na co rodzice powinni uodpornić swoje dzieci? Unaocznij to. (b) Jak Paweł wskazuje, że chrześcijanie będą prześladowani?

¹⁹ Rodzice chrześcijańscy muszą też pamiętać o tym, że ich dzieci powinny być uodpornione na szyderstwa, na które będą narażone. Dzieci chciałyby być szanowane więcej jeszcze niż dorośli. Zdarzyło się już, że dzieci kradły, żeby się móc lepiej ubrać i zabawić ze swymi kolegami. Niektórym dzieciom trudno też przychodzi opierać się naciskowi, wywieranemu na nich z powodu ich stanowiska w pewnych kwestiach. Rodzice powinni im jednak cierpliwie i z miłością objaśniać, że chrześcijanie mają szlachetne zasady i że się stosują do przepisów Chrystusa Jezusa. Apostoł Paweł powiedział: „Wszyscy pragnący żyć ze zbożnym oddaniem w łączności z Chrystusem Jezusem, będą też prześladowani.” Na dzieci chrześcijańskie ludzie nieraz patrzą krzywo i one niejedno muszą wziąć na siebie, ponieważ nie biorą udziału w rozpustnych zabawach, nie stosują się do każdej nowej mody włosów, nie ubierają się tak jak inne dzieci, albo też nie jeżdżą tak szalenie swymi samochodami. Czy dziecko ma być zasmucone, jeśli się na nie krzywo patrzy? Nie. Łaska Jehowy jest cenniejsza niż popularność u ludzi, a cnota — lepsza niż występek. — 2 Tym. 3:12.

20. Według jakiej rady biblijnej powinniśmy unikać złego towarzystwa?

²⁰ Czy jest rzeczą niewłaściwą, jeśli rodzice i niedwuznacznie, lecz z miłością zwracają uwagę swych dzieci na niebezpieczeństwa, wynikające ze schadzek i ciągłego obcowania z osobami innej wiary? Nie; mądrzy rodzice znają przykazanie Jehowy: „Nie wolno ci zawierać z nimi związku małżeńskiego. Twej córki nie wolno ci dać jego synowi, a jego córki nie wolno ci wziąć dla twego syna.” (5 Mojż. 7:3, NW) Apostoł Paweł również powiedział, że chrześcijanie powinni pobierać się „tylko w Panu”. (1 Kor. 7:39) Ten, kto lekceważy to boskie przykazanie, nie może oczekiwać, że się spodoba Jehowie. Rodzice, wy jesteście odpowiedzialni za skierowanie waszych dzieci na właściwą drogę i przygotowanie ich do czcigodnego małżeństwa, odpowiadającego wymaganiom biblijnym.

21. Dlaczego zbór chrześcijański może słusznie oczekiwać od ojców chrześcijańskich, aby dali dobry przykład?

²¹ W swym liście do Tymoteusza Paweł wyłuszcza, kto z ojców chrześcijańskich zdatny jest do urzędu nadzorcy lub sługi. Pisze on, że to musi być mąż, „który we właściwy sposób przewodniczy swemu własnemu domostwu, trzymający dzieci w podległości ze wszelką powagą; (istotnie jeśli ktoś nie wie jak przewodniczyć własnemu domostwu, jak będzie się troszczył o zbór Boży?)”. (1 Tym. 3:1-7, NW) Zbór chrześcijański może więc słusznie oczekiwać od swych nadzorców i sług, by swym rodzinom dali właściwy przykład. Ojcowie chrześcijańscy, którzy tego nie czynią, nie mogą się spodziewać, że im zostanie powierzone stanowisko nadzorcy.

Rola żony i dzieci w szczęśliwej rodzinie

 1. Jak chrześcijańska żona może się wiele przyczynić do szczęścia rodzinnego?

KTO swą ścisłą współpracą z głową rodziny przyczynia się do pomnożenia szczęścia rodzinnego? Kto wspólnie z mężem dźwiga odpowiedzialność i raduje się przywilejem czynienia rodziny szczęśliwą? Salomon rzekł: „Kto znalazł [dobrą] żonę, znalazł rzecz dobrą.” (Przyp. 18:22) Jakże prawdziwe są te słowa! Za niejedną skuteczną głową rodziny stoi niespostrzeżenie jego żona ze swym dobrym wpływem. Jak wiele żona może się przyczynić do szczęścia rodzinnego? Omówiwszy dość szczegółowo rolę rodziców, chcielibyśmy jeszcze dodać niejedno, co szczególnie obchodzi żony. Mąż i żona powinni przede wszystkim być jedno w myśleniu i działaniu, i tworzyć w ten sposób zespół, który nie może być rozbity. Ten zespół jest urządzeniem boskim. (Mat. 19:5) Dobra żona uzupełnia swego męża i zgadza się z jego decyzjami, podczas gdy dobry mąż popiera pokój i harmonię, omawiając ze swą żoną sprawy rodzinne.

 2. Co jest nieodzowne dla wyrównanego stosunku w rodzinie?

² Apostoł Paweł pisze o tym cudownym stosunku między obiema głównymi osobami społeczności rodzinnej: „Żony niech będą poddane swym mężom tak jak Panu, ponieważ mąż jest głową swojej żony, jak i Chrystus jest głową zboru, będąc zbawicielem ciała. Istotnie, jak zbór jest poddany Chrystusowi, tak też żony niech będą we wszystkim poddane swym mężom.” (Efez. 5:22-25, NW) Ten stosunek jest zupełnie wyrównany, lecz jeśli jego równowaga zostaje naruszona, powstaje w rodzinie niepokój i szczęście ustępuje. Zważmy na przykład na radę podaną w wierszu 22, że żony mają być poddane swym mężom jako Panu, ponieważ mąż jest głową swej żony. Tę zasadę żona powinna uwzględniać przy decyzjach w sprawach rodzinnych.

 3. Jak stanowisko męża w rodzinie może być mocno zachwiane?

³ Jeśli mąż i żona w obecności dzieci rozprawiają, czyje zdanie obowiązuje i kto ma ostatnie słowo, podrywają powoli sami autorytet rodzicielski. Stanowisko męża zostaje zachwiane i dzieci zaczynają wysuwać Ojca przeciw matce. Skutkiem tego jest spór, a dzieci tracą poważanie i dla ojca i dla matki. Gdy jednak rodzice są zgodni w regulowaniu spraw rodzinnych, tworzą oni