Buduj swoje zaufanie do Jehowy przez pilne studiowanie Jego Słowa

„Przyłóżcie się sercem do każdego słowa, które mówię dziś jako przestrogę dla was (...). Słowo to bowiem nie jest dla was bez wartości, lecz oznacza życie wasze” (POWTÓRZONEGO PRAWA 32:46, 47).

 1, 2. (a) Co mieli w perspektywie Izraelici obozujący na równinach moabskich? (b) Jakie wezwanie skierował do narodu Mojżesz?

DŁUGA wędrówka po pustyni dobiegała końca. Tylko kręty Jordan oddzielał ich od upragnionej Ziemi Obiecanej. Jednakże Mojżesz, przywódca tego narodu, trzeźwo oceniał szanse Izraelitów na wejście do Kanaanu. Pamiętał, że już raz zabroniono im tam wstępu, gdy popełnili błąd, okazując brak zaufania do Jehowy (Liczb 13:25 do 14:30).

² Mojżesz zgromadził więc lud na pofałdowanych równinach moabskich. Przypomniał Izraelitom ich dzieje i jeszcze raz powtórzył Prawo Boże, a to, co powiedział potem, określa się mianem jego niezrównanej pieśni. Pięknym językiem poetyckim zachęcił wszystkich do ufania Jehowie i okazywania Mu posłuszeństwa, gdyż jest „Bogiem wierności, u którego nie ma bezprawia; sprawiedliwy jest i prostolinijny”. Mojżesz zakończył swoją mowę wezwaniem: „Przyłóżcie się sercem do każdego słowa, które mówię dziś jako przestrogę dla was, abyście nakazywali synom waszym starać się o wykonywanie wszystkich słów tego prawa. Słowo to bowiem nie jest dla was bez wartości, lecz oznacza życie wasze” (Powtórzonego Prawa 32:4, 46, 47).

‛Przykładanie się sercem’ do Słowa Bożego

 3, 4. (a) Do czego Izraelici mieli ‛przykładać się sercem’? Jak należało to rozumieć? (b) Jak późniejsze pokolenia odniosły się do zaleceń Mojżesza?

³ Mojżesz napominał Izraelitów, by ‛przykładali się sercem’ nie tylko do słów jego zachęcającej pieśni, lecz także do całych świętych pism. Mieli „pilnie zważać” na Prawo Boże (Knox), „koniecznie go przestrzegać” (Today’s English Version), „rozmyślać nad nim” (The Living Bible). Jedynie wtedy, gdy byli dokładnie obeznani z jego treścią, mogli ‛nakazywać swym synom, by starali się o wykonywanie wszystkich słów tego prawa’. W Księdze Powtórzonego Prawa 6:6-8 Mojżesz napisał: „Te słowa, które ci dzisiaj przykazuję, masz sobie wziąć do serca; będziesz je wpajać swemu synowi (...). I będziesz je przywiązywać jako znak do swojej ręki, i będą służyć za przepaskę na czole między twymi oczyma”.

⁴ Biblista W.H. Davey opowiada, jak w późniejszym okresie „Żydzi brali to polecenie literalnie i przekształcili je w zabobon. Niektóre wersety (...) wypisane na pergaminie umieszczano na czole i ramieniu przed przystąpieniem do modlitwy”. Za czasów Jezusa istniał zwyczaj zdobienia się w filakterie, czyli wymyślne szkatułki z tekstami biblijnymi; w pewnych sektach żydowskich zwyczaj ten zachował się po dziś dzień (Mateusza 23:5, Biblia Tysiąclecia, wyd. II). Niemniej Davey dodaje: „Ludzie w swej głupocie zadowalali się noszeniem na sobie cytatów z prawa, zamiast dawać dowody własnym życiem, że przestrzegają zawartych w nim przykazań”.

 5. Jaki był właściwy sens słów Mojżesza z Księgi Powtórzonego Prawa 6:6-8?

⁵ Tymczasem Żydzi nie mieli przechowywać Prawa Bożego na literalnych rękach lub czołach, lecz ‛wziąć je sobie do serca’. Nie przez zwykłą wiedzę, ale dzięki głębokiemu docenianiu miało być ono dla nich zawsze widoczne, jak gdyby wypisane przed oczyma na tablicy lub przywiązane na ręce.

Postanowienia co do uczenia się Prawa Bożego

 6, 7. (a) Co postanowił Jehowa, żeby Izraelici byli zapoznani z Prawem Mojżeszowym? (b) W jaki jeszcze sposób umożliwiono w starożytności ludowi Bożemu otrzymywanie pouczeń ze Słowa Bożego?

⁶ Ale jak Izraelici mogli się nauczyć około 600 przepisów, z których składało się Prawo? Początkowo jego kopie niewątpliwie były rzadkością. Później król Izraela miał sobie „sporządzać w księdze odpis tego prawa” i „czytać w nim przez wszystkie dni swego życia, żeby nauczył się bać Jehowy, swego Boga, by przestrzegać wszystkich słów tego prawa” (Powtórzonego Prawa 17:18, 19). Bóg polecił, aby co 7 lat czytano Prawo podczas Święta Namiotów (Powtórzonego Prawa 31:10-13). Na pewno było to budujące, ale zdarzało się zbyt rzadko, by umożliwić nabycie gruntownej wiedzy.

⁷ Prócz tego Jehowa postanowił, aby plemię Lewiego ‛pouczało Jakuba o orzeczeniach Bożych, a Izraela o Jego prawie’ (Powtórzonego Prawa 33:8, 10, por. Malachiasza 2:7). Przy pewnych okazjach Lewici przeprowadzali w tym celu specjalne kampanie, obejmujące cały naród (2 Kronik 17:7-9; Nehemiasza 8:7-9). Wydaje się, że z biegiem lat przynajmniej fragmenty Słowa Bożego stały się ogólnie dostępne.a Toteż psalmista mógł napisać: ‛Szczęśliwy człowiek, którego upodobanie jest w prawie Jehowy, i z Jego prawa czyta półgłosem dniem i nocą’ (Psalm 1:1, 2). Kiedy więc Mojżesz zalecał ‛przykładać się sercem do Słowa Bożego’, w gruncie rzeczy nakazywał pilnie studiować Biblię.

Teraz ‛przykładaj się sercem’ do Słowa Bożego

 8. Czy Izraelici usłuchali Mojżesza? Do czego to doprowadziło?

⁸ Izraelici nie usłuchali napomnień Mojżesza. Wprowadzili w końcu ustrój monarchiczny, ale większość królów najwidoczniej nie zadbała o to, by ‛sporządzać dla siebie odpis z prawa i czytać w nim przez wszystkie dni swego życia’. Do VII wieku p.n.e., kiedy to rządy objął Jozjasz, „sama księga prawa” niemal całkowicie zaginęła (2 Królów 22:8-13). Zły przykład, jaki dawali przywódcy ludu, bez wątpienia przyśpieszył popadnięcie w odstępstwo. W 607 roku p.n.e. naród spotkała straszliwa klęska, przed którą ostrzegał Mojżesz (Powtórzonego Prawa 28:15-37; 32:23-35).

 9. Pod jakim względem sytuacja chrześcijan jest dziś podobna do położenia starożytnych Izraelitów?

⁹ Podobnie jak starożytny Izrael stał na granicy Ziemi Obiecanej, tak chrześcijanie są dziś u progu sprawiedliwego nowego świata obiecanego przez Boga (2 Piotra 3:13). Na widnokręgu zarysowuje się widmo wstrząsających wydarzeń: obwołania „pokoju i bezpieczeństwa”, upadku „Babilonu Wielkiego” i ataku ‛Goga z Magog’. Wystawią one na próbę nasze zaufanie do Jehowy. Toteż właśnie teraz koniecznie musimy ‛przykładać się sercem do Słowa Bożego’! (1 Tesaloniczan 5:3; Objawienie, rozdział 18; Ezechiela, rozdział 38).

10. Dlaczego niektórzy mogą dziś zaniedbywać studium osobiste?

¹⁰ W obecnych „czasach krytycznych, trudnych do zniesienia”, sprostanie temu zadaniu może być naprawdę niełatwe (2 Tymoteusza 3:1). Praca świecka, wychowywanie dzieci, szkoła, obowiązki zborowe — wszystko to potrafi mocno absorbować. W rezultacie możemy zdradzać skłonność do usprawiedliwiania się i zaniedbywania studium, tłumacząc sobie, że to, co robimy „chyba powinno wystarczyć”. Biblia nalega jednak: „Rozmyślaj nad tymi rzeczami, bądź nimi pochłonięty” (1 Tymoteusza 4:15, 16). Zastanówmy się, dlaczego jest to nieodzowne.

Zacieśnianie więzi z Bogiem

11, 12. (a) Jak wpłynęło na Hioba bliższe poznanie Boga? (b) Dlaczego dziś można mieć jaśniejsze wyobrażenie o Bogu niż za czasów Hioba?

¹¹ Hiob był człowiekiem „bogobojnym i stroniącym od zła”. Ale dopiero wtedy, gdy Jehowa objawił mu się w wichrze, mógł powiedzieć: „Opowieść o Tobie słyszałem, ale teraz widzę Cię na własne oczy” (Hioba 1:1; 42:5). Czy dziś możemy „widzieć” Boga, to znaczy nie zadowalać się powierzchowną wiedzą o Nim, lecz z bliska poznać liczne aspekty Jego osobowości? Oczywiście! Na kartach Biblii Jehowa powiedział nam o sobie dużo więcej, niż to było wiadome nawet Hiobowi.

¹² Lepiej pojmujemy głębię miłości Boga, gdy pamiętamy, iż „tak bardzo umiłował świat, że dał swego Syna jednorodzonego” (Jana 3:16). Proroctwa biblijne kreślą nam zarys zamierzenia Bożego aż do końca tysiącletnich rządów Chrystusa! (Objawienie, rozdziały 18 do 22). Wiemy, jak Bóg postępował wobec zboru chrześcijańskiego — jak wprowadził do niego pogan, jak ustanowił „niewolnika wiernego i rozumnego”, aby karmić swój lud, jak powołał „wielką rzeszę”, która spodziewa się żyć wiecznie w raju na ziemi (Mateusza 24:45; Objawienie 7:9, 14-17; Efezjan 3:3-6). Wgląd w cudowne sprawy Boże i rozmyślanie nad tym wszystkim, co dla nas uczynił, wręcz zmusza do tego, by wykrzyknąć: „O głębokości Bożych bogactw, Jego mądrości i wiedzy!” (Rzymian 11:33).

13. Jak możemy ‛poszukiwać Boga’ i jakie odniesiemy z tego korzyści?

¹³ Psalmista napisał: „Całym sercem swoim poszukuję Ciebie”. Możemy robić to samo przez codzienne rozważanie treści Biblii, co wydatnie przyczyni się do zacieśnienia naszej więzi z Jehową. Pilne studium pomoże nam też ‛mocno ugruntować nasze drogi, żebyśmy się trzymali Bożych ustaleń’ (Psalm 119:5, 10).

Studiowanie pomaga bronić wiary

14. Wykaż na przykładzie wartość tego, że jako chrześcijanie jesteśmy „gotowi podjąć obronę” naszej nadziei.

¹⁴ „Nie życzę sobie, żebyście nachodzili mój dom!” — powiedział pewien mieszkaniec Ghany dwójce głosicieli, którzy go odwiedzili. Potem zwymyślał Świadków Jehowy za to, że „nie przyjmują transfuzji krwi i nie pozdrawiają sztandaru”. W służbie polowej dość często stawia się nam takie zarzuty. Jakąż ujmą i poniżeniem by to było, gdybyśmy nie umieli ‛podjąć obrony przed każdym, kto się od nas domaga uzasadnienia naszej nadziei’! (1 Piotra 3:15). Na szczęście wspomniani Świadkowie potrafili skutecznie posłużyć się Biblią i wyjaśnić, jak należy się zapatrywać na krew i jak chrześcijanie okazują szacunek symbolom państwa, nie godząc się przy tym na bałwochwalstwo. Co z tego wynikło? Proste i jasne odpowiedzi wywarły wrażenie na domowniku. On i jego żona są dziś ochrzczonymi Świadkami Jehowy.

15. Jak studium osobiste wyposaża nas do służby?

¹⁵ Paweł nalega: „Dokładaj wszelkich starań, abyś stanął przed Bogiem wypróbowany, jako pracownik, który niczego nie potrzebuje się wstydzić, sprawnie władając słowem prawdy”. Dzięki studium osobistemu nie tylko sami będziemy trwać na drodze życia, lecz także staniemy się „w pełni przygotowani i całkowicie wyposażeni” do pomagania drugim (2 Tymoteusza 2:15; 3:17).

Unikajmy sideł Szatana

16. Jakie pułapki Szatan zastawia dziś na lud Jehowy?

¹⁶ Natarczywa reklama usiłuje wzniecić w nas „pragnienie ciała i pragnienie oczu” oraz skłonić do „popisywania się swymi środkami do życia” (1 Jana 2:16). W prasie, radiu i telewizji pochwala się niemoralność płciową, a uprawia ją i propaguje wiele osób, z którymi pracujemy lub chodzimy do szkoły. Odstępcy mogą natrętnie podsyłać nam swą zjadliwą literaturę. Niektórzy z ciekawości sięgnęli po takie kalające materiały, co poderwało ich wiarę. Szerzy się też samolubne, cielesne usposobienie — „duch działający teraz w synach nieposłuszeństwa”. Jakże łatwo się nim zarazić i zacząć przybierać negatywną, krytyczną postawę! (Efezjan 2:2).

17, 18. Jak studium osobiste może nas uchronić przed ‛uniesieniem z prądem’?

¹⁷ Oczywiście mało kto rozmyślnie wikła się w sidła Szatana. Najczęściej wskutek zaniedbywania studium osobistego zostaje raczej „uniesiony z prądem” niczym odkotwiczona łódź, a wtedy Diabeł obiera go sobie za główny cel ataku (Hebrajczyków 2:1). Na przykład pewien młody brat wdał się w niemoralność płciową z koleżanką ze szkoły. Mówi teraz: „Stwierdziłem, że zasadnicza przyczyna tkwiła w tym, iż głodowałem duchowo. Nie dbałem o studium osobiste i dlatego nie potrafiłem oprzeć się pokusie”. Jednakże dzięki systematycznemu studiowaniu Biblii zdołał odzyskać siły duchowe.

¹⁸ Szatan jest zdecydowany unicestwić jak najwięcej sług Bożych. Jeżeli chcemy uniknąć jego pułapek, musimy stale napełniać umysł dobrymi rzeczami, które można czerpać z Pisma Świętego oraz od wiernego zarządcy (Filipian 4:8). Biblia i publikacje Towarzystwa Strażnica zawierają mnóstwo ostrzeżeń przed materializmem, rozpustą, odstępczym sposobem myślenia i negatywnym nastawieniem. Jeśli rzeczywiście zwracamy na to większą niż zwykle uwagę, nie zostaniemy uniesieni z prądem.

Pomoc organizacji Jehowy

19. Na co wskazuje przykład etiopskiego eunucha, jeśli chodzi o potrzebę przewodnictwa duchowego?

¹⁹ Studiowanie to ciężka praca. Powinniśmy więc być wdzięczni, że organizacja Jehowy udziela nam pod tym względem wydatnej pomocy. Ostatnio niektórzy wysuwali twierdzenie, że poszczególnym osobom należy pozwolić na samodzielne interpretowanie Biblii. Tymczasem etiopski eunuch otwarcie przyznał, iż potrzebuje przewodnictwa duchowego. Będąc obrzezanym prozelitą, niewątpliwie posiadał spory zasób wiedzy biblijnej. Wskazuje na to choćby okoliczność, że usiłował wniknąć w tak głębokie prawdy, jak 53 rozdział proroctwa Izajasza. Ale gdy go zapytano, czy rozumie to, co czyta, powiedział: „Jakżeż mogę rozumieć, jeśli mi nikt nie wyjaśni?” (Dzieje Apostolskie 8:26-33, BT).

20. (a) Czego dostarcza organizacja Jehowy, aby nam ułatwić studiowanie Biblii? (b) Jak się zapatrujesz na te pomoce?

²⁰ Dzisiaj lud Jehowy podobnie potrzebuje przewodnictwa pod względem duchowym. Pragnie w tych sprawach „mówić zgodnie” i ceni sobie niezrównaną pomoc organizacji Jehowy (1 Koryntian 1:10). Na łamach czasopism Strażnica i Przebudźcie się! otrzymujemy coraz to nowe informacje. Liczne książki i broszury omawiają szeroki wachlarz zagadnień biblijnych. Czytelnicy znający język angielski mogą się posługiwać skorowidzem wydawnictw Towarzystwa Strażnica opublikowanych w latach 1930-1985 (Watch Tower Publications Index 1930-1985); jest to szczególnie cenne narzędzie dla kogoś, kto ‛szuka mądrości jak srebra i jak ukrytych skarbów’ (Przysłów 2:2-4).

21. (a) Co dowodzi, że apostoł Paweł dbał o studium osobiste? (b) Usłuchanie jakich wskazówek może być pomocne w studiowaniu?

²¹ Czy robisz pełny użytek z publikacji Towarzystwa, posługując się nimi przy studiowaniu i badaniu Biblii? A może tylko stoją na półce jako dekoracja? Warto zaznaczyć, że Paweł polecił kiedyś Tymoteuszowi, by przyniósł mu do Rzymu „zwoje, zwłaszcza pergaminy”; apostołowi najwyraźniej chodziło o fragmenty Pism Hebrajskich (2 Tymoteusza 4:13). Widocznie chciał mieć je do dyspozycji jako pomoc w opracowywaniu i zgłębianiu różnych tematów biblijnych. Jeżeli więc jeszcze nie zacząłeś gromadzić biblioteczki teokratycznej, która by ci ułatwiła studiowanie, czy nie warto się do tego zabrać? Miej te wydawnictwa pod ręką — uporządkowane i czyste. Urządź sobie dobrze oświetlone miejsce, gdzie w spokoju mógłbyś się zapoznawać z ich treścią. Ustal porę regularnego studium osobistego.

22. Dlaczego dziś jak jeszcze nigdy trzeba ‛przykładać się sercem do Słowa Bożego’?

²² Jak Izraelici obozowali niegdyś na żyznych równinach moabskich, tak my stoimy u progu nowego świata. Bardziej niż kiedykolwiek przedtem jest nam potrzebne pilne studiowanie Słowa Bożego i ‛wykupywanie sobie na to dogodnego czasu’, być może kosztem innych zajęć, na przykład oglądania telewizji (Efezjan 5:16). Apostoł Piotr nawołuje: „Rozwińcie pragnienie niesfałszowanego mleka związanego ze słowem, abyście dzięki niemu wzrastali” — nie tylko do dojrzałości, lecz „ku zbawieniu” (1 Piotra 2:2; por. Hebrajczyków 5:12-14). Chodzi o nasze życie! Zwalczaj więc wszelkie skłonności do zaniedbywania się w studium osobistym. Niech dzięki niemu pogłębia się twoja miłość i twoje zaufanie do Boga, niech też rośnie twoje docenianie organizacji, którą On się posługuje, by nas wspierać. Systematycznie i gorliwie ‛przykładaj się sercem’ do Słowa Bożego. ‛Słowo to bowiem nie jest dla ciebie bez wartości, lecz oznacza twoje życie’.

[Przypis]

Pytania do powtórki

◻ Dlaczego Mojżesz nawoływał Izraelitów, by ‛przyłożyli się sercem do Słowa Bożego’? Jak mieli to robić?

◻ Jak studium osobiste umacnia naszą więź z Bogiem i pomaga nam bronić wiary?

◻ Jakie znaczenie ma studium osobiste w unikaniu sideł Szatana?

◻ W jakie pomoce zaopatruje nas organizacja Jehowy, aby nam ułatwić studiowanie Słowa Bożego?

[Ilustracja na stronie 11]

Zamiast wypisać sobie Prawo Boże na sercu, Żydzi nosili szkatułki z tekstami biblijnymi