Lewiatana. Jednakże w ubiegłych latach, szczególnie od roku 1935, setki tysięcy ludzi nie będących członkami duchowego Izraela Bożego też usłyszało radę Jehowy Boga i zastosowało się do niej. Wyszedłszy z morza ludzkości, w którym działa niecny Lewiatan, poszli w ślady ostatka duchowego Izraela Bożego i na podstawie krwi Jezusa Chrystusa, Baranka Bożego, zawarli pokój z Jehową Bogiem. W Objawieniu 7:9, 10 przedstawiono ich jako wielką rzeszę ludzi, w której skład wchodzą przedstawiciele wszystkich narodów, plemion, ludów i języków; przypisują oni swoje zbawienie Bogu i Jego Synowi Jezusowi Chrystusowi, mówiąc: „Zbawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie, oraz Barankowi.” — NW.

24. Jak w Objawieniu 7:14-17 opisano sposób, którym osiągnęli pokojowe stosunki?

²⁴ Członkowie tej niezliczonej, wielkiej rzeszy szukali pokoju z Bogiem i na podstawie wiary w oczyszczającą moc krwi Jezusa Chrystusa stali się dla Niego czystymi i sprawiedliwymi. W Objawieniu 7:14-17 (NT) opisano, jak doszli do pokojowych stosunków: „Obmyli szaty swoje i wybielili je we krwi Baranka. Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w przybytku jego, a ten, który siedzi na tronie [Bóg], jak namiotem osłoni ich. Ani łaknąć, ani pragnąć więcej nie będą, i nie uderzy na nich ani słońce, ani żadne gorąco. Albowiem Baranek [Jezus Chrystus], który jest pośrodku tronu, będzie ich pasł i poprowadzi ich do żywych źródeł wód [do źródeł wód życia, NW], i otrze Bóg wszelką łzę z oczu ich.”

25. Kto obrazował w starożytnym Jerycho „wielką rzeszę” i pod jakimi względami?

²⁵ Ta „wielka rzesza” została dawno temu zobrazowana przez niewiastę z ziemi Chanaan imieniem Rahab, żyjącą za czasów następcy Mojżesza — Jozuego. Mieszkała ona w chananejskim mieście Jerycho, które wraz ze wszystkimi mieszkańcami skazane było na zagładę. Tymczasem Rahab i członkowie jej rodziny uszli zniszczenia, gdy Jehowa Bóg zburzył mury Jerycha i gdy mężowie izraelscy, którzy je przez siedem dni okrążali, wtargnęli do otwartego miasta i zabili jego niegodziwych mieszkańców. Dlaczego? Ponieważ zawarła pokój z Bogiem ludu izraelskiego. Nie wydała dwóch zwiadowców, których Jozue posłał do miasta i którzy znaleźli schronienie w gospodzie Rahaby. (Joz. 2:1-21; 6:1-25) Czytamy o tym w Chrześcijańskich Pismach Greckich: „Przez wiarę obchodzili w ciągu siedmiu dni mury Jerycha, a mury runęły. Dla wiary swej nierządnica Rahab nie zginęła wespół z buntownikami, przyjąwszy przyjaźnie wysłanych na zwiady.” — Hebr. 11:30, 31, Kow.

26. Mieszkańcy którego miasta chananejskiego także zobrazowali „wielką rzeszę” tych, którzy przeżyją, i co oni zrobili?

²⁶ Ta sama „wielka rzesza” ludzi, którzy przeżyją nadchodzącą „wojnę wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”, została też zobrazowana przez mieszkańców miasta Gabaon. To chananejskie miasto również miało być zniszczone przez izraelskie wojska Jehowy pod dowództwem Jozuego. Imię Jozue Grecy wymawiali tak jak Jezus, i Jozue istotnie przedstawiał proroczo Jezusa Chrystusa, Wykonawcę wyroków Bożych. (Dzieje 7:45; Hebr. 4:8) Dziwna rzecz, ale Gabaon i trzy miasta sąsiednie uszły zagłady, którą Jozue zgotował innym miastom chananejskim. Dlaczego? Znowu przyczyną było zawarcie pokoju z Jehową Bogiem przed przybyciem wykonawcy wyroku. Na kilka dni przed nadejściem Jozuego i jego sił zbrojnych Gabaonici wysłali przebranych posłów do obozu Jozuego i prosili o pokój z Jehową Bogiem i Jego ludem. Okazali gotowość bezwarunkowego poddania się Jemu przez Jozuego.

27. Co wynikło z tego dla owych ludzi dawnych czasów i podobnie co wyniknie dla „wielkiej rzeszy” szukających pokoju?

²⁷ A wynik tego? Doniesienie odpowiada: „I uczynił z nimi Jozue pokój, i zawarłszy przymierze obiecał, że nie będą zabici; książęta też ludu [izraelskiego] przysięgli im.” (Joz. 9:15, Wu) Podobnie jak ci dawni nieizraelscy Gabaonici, tak też członkowie dzisiejszej „wielkiej rzeszy” szukających pokoju poddają się w całkowitą zależność Jehowie Bogu przez Jezusa Chrystusa, i to teraz, przed wybuchem Armagedonu. Dlatego Większy Jozue, Jezus Chrystus, zachowa ich od zagłady w tej wszechświatowej walce. Ta wielka rzesza miłuje życie tak samo jak ostatek duchowych Izraelitów. Chce na wieki widzieć dobre dni pod panowaniem Królestwa Bożego. A zatem słucha teraz rad, które Dawid i Piotr dali w odniesieniu do pokoju.

Ściganie pokoju

 1. Co człowiek miłujący życie musi czynić po znalezienia pokoju i jaki obowiązek spoczywa odtąd na nim?

CO MUSI czynić człowiek miłujący życie, jeśli szukał pokoju z Bogiem przez Jego Syna Jezusa Chrystusa i też znalazł go? Musi odtąd ‚ścigać pokój’. „Niech szuka pokoju i ściga go.” Taką radę daje chrześcijański apostoł Piotr. (1 Piotra 3:11) Przez całe pozostałe życie pokój musi być celem wszelkich jego dążeń. To oznacza, że musi zachowywać pokój. Nie tylko on cieszy się pokojem z Bogiem za pośrednictwem Chrystusa. Dostąpienie pokoju z Bogiem wprowadza go też w pokojowe stosunki ze zgromadzeniem tych wszystkich, którzy bez zastrzeżeń oddali się Bogu przez Chrystusa i którzy dzięki temu pojednali się z Bogiem. (2 Kor. 5:18-21) Nie wolno mu