19. Jakie pytania możemy z pożytkiem zadać sobie na temat modlitwy? Czego nas uczy przykład Nehemiasza?

¹⁹ Mając teraz w pamięci tak liczne uwagi na temat wytrwałości w modlitwie i nie rezygnowania z niej, zadaj sam sobie pytanie: Jak często się modlę? — Czy tylko w ustalonych porach, jak przy posiłkach lub zebraniach? Czy myśli płyną wtedy jedynie z głowy i znajdują odbicie zaledwie na wargach, czy raczej są to prawdziwe modlitwy, usilne prośby pochodzące z serca, niekiedy ujęte „w błaganiach, których nie można wyrazić słowami”? (Rzym. 8:26). Niezależnie od rodzaju potrzeby możesz niepostrzeżenie pomodlić się, jak Nehemiasz, gdy stał przed królem; napisał on potem: „Wtedy pomodliłem się do Boga niebios” (Nehem. 2:4). Jego modlitwa, pełna wiary, została wysłuchana. Pamiętaj też o tym, że choć mogą ci pomóc modlitwy drugich, nikt nie jest w stanie naprawdę zastąpić cię w modlitwie.

Umacnianie drogocennej więzi

„Przystąpcie bliżej do Boga, to i On zbliży się do was” (Jakuba 4:8).

 1, 2. (a) Z jakiego względu można Jehowę nazywać wspaniałomyślnym Dawcą? (b) Co grozi temu, kto wątpi, i jak tego uniknąć? (c) Czy wiara może się wzmocnić? Czy jest to tylko proces psychiczny?

JEHOWA jest szczodrobliwym Dawcą. Dowiedzieliśmy się już z doniesień Łukasza, że Jehowa wysłuchuje prośby tych, którzy są wytrwali w modlitwie i w czuwaniu. Podobnie też inni pisarze biblijni pod wpływem natchnienia przekazywali praktyczne rady na temat ściśle ze sobą zespolonych czynników: modlitwy i wiary.

² Jakub na przykład przypomina nam na początku swego listu, abyśmy ‛nie przestawali prosić Boga’ o mądrość potrzebną do stawienia czoła różnym próbom i do ich przetrwania. Zachęca, ale i ostrzega: „Niech jednak nie przestaje prosić z wiarą, nic nie wątpiąc”. Kogo opadają wątpliwości, ten jest „człowiekiem niezdecydowanym [w tekście greckim: dwoistej duszy]” i niczego nie otrzymuje od Jehowy. My przeciwnie — chcemy, żeby nasza wiara była tej jakości, którą wymienia Jakub, pisząc: „Sprawdzona wartość waszej wiary daje wytrwałość” (Jak. 1:3-8, NW).a Z początku nasza wiara może nie będzie tak silna jak u Abrahama, ale da się wzmocnić, musi tylko być zawsze szczera, pełna, nie połowiczna. Niech sprawdzają się na nas słowa Pawła: „Wiara wasza bardzo wzrasta, a miłość wzajemna u każdego z was obfituje”. Prawdziwa wiara nie jest jedynie procesem psychicznym; Paweł przecież napisał także: „W sercu bowiem wyznaje się wiarę”. Zatem trzeba nam kierować się dobrymi pobudkami, prowadzącymi do właściwych uczynków (Rzym. 4:20; 10:9, 10, Romaniuk; 2 Tes. 1:3).

 3. Na jakie prawdy skierowano naszą uwagę przez przedstawienie kontrastów w Liście Jakuba 4:7, 8?

³ Na potwierdzenie powyższego Jakub napisał potem jeszcze: „Oczyśćcie ręce, grzesznicy, uświęćcie serca, ludzie chwiejni!” A przy naprowadzaniu na ten wniosek posłużył się metodą kontrastów,