Piotr pisze na wstępie: „Bóg (...) nie powstrzymał się od ukarania dawnego świata [kósmosu], ale Noego, kaznodzieję sprawiedliwości, zabezpieczył wraz z siedmioma innymi, gdy sprowadził potop na świat ludzi niezbożnych.” (2 Piotra 2:4, 5, NW) Następnie Piotr opisuje stan istniejący tuż przed owym potopem, dodając: „W dawnych czasach były niebiosa i była ziemia wystająca zwarcie z wody i pośród wody przez słowo Boże; i przez nie świat ówczesny uległ zniszczeniu, będąc zatopiony wodą.” — 2 Piotra 3:5, 6, NW.

²⁶ Zwróćmy uwagę, że Piotr wymienia tu trzy rzeczy objęte potopem: (1) „niebiosa”, które były „w dawnych czasach”. (2) ‚ziemię wystającą zwarcie z wody’ oraz (3) „świat ówczesny”. Czy wszystko to uległo zagładzie?

27. Czego potop nie zniszczył, ale jaką spowodował zmianę?

²⁷ Ziemia nie została zniszczona; nadal ‚wystaje zwarcie z wody’. Ale już nie znajduje się „pośród wody”. Dlaczego? Ponieważ otaczająca ją wtedy woda opadła w formie potopu z nieba, a nie po prostu tylko z chmur. ‚Niebiosa dawnych czasów’ do sześćsetnego roku życia Noego były inne, a przynajmniej miały pewną cechę odróżniającą ją od tych niebios, czyli obszarów zewnętrznych, które istnieją teraz. W przestworzach wysoko nad ziemią zawieszony był wtedy pierścień wodny, zawierający miliardy ton wody. Jak donosi księga 1 Mojżeszowa 1:6-8, Bóg słowem swoim rozkazał, aby w przestworzu niebios znalazł się taki pierścień wodny. Okrywał on ziemię niby baldachim, wobec czego ziemia stała „pośród wody przez słowo Boże”. W listopadzie sześćsetnego roku Noego słowo Boże spowodowało, że pierścień wodny otaczający ziemię, z której pierwotnie pochodził, opadł na nią z powrotem. Ta cecha niebios zniknęła więc, ale same niebiosa ze słońcem, księżycem i gwiazdami pozostały. (1 Mojż. 1:14-19; 6:5-8:7) Zatem co było zniszczone?

28. (a) Kto został zniszczony w potopie zgodnie ze słowami apostoła w 2 Piotra 3:6? (b) Kogo zniszczenie nie objęło?

²⁸ Zagładzie ulegli ludzie, którzy byli poza arką Noego. To o nich jest mowa w 2 Piotra 3:6, gdzie powiedziano, że „świat ówczesny uległ zniszczeniu, będąc zatopiony wodą”. (NW) Oni stanowili ‚dawny świat’ i właśnie ich Bóg ukarał — mówiąc słowami z 2 Piotra 2:5 — „gdy sprowadził potop na świat ludzi niezbożnych”. (NW) Był to świat ludzi, których zepsucie i panująca wśród nich przemoc oddaliła od Boga, wskutek czego stali się Mu obcy; odsunęli się też od Noego i pozostałych siedmiu dusz ludzkich, które z nim weszły do arki. Jak wiemy, byli w owe dni na ziemi również Nefilimowie, to znaczy mieszane potomstwo małżeństw nieposłusznych aniołów, synów Bożych, z pięknymi córkami ludzkimi. (1 Mojż. 6:1-4, NW) Chociaż Nefilimowie istotnie mogli mieć siły nadludzkie, to jednak byli ciałem i oczywiście zostali zniszczeni w potopie. Ich matki, żony zmaterializowanych anielskich synów Bożych z nieba, były cielesne i także zginęły w potopie; ale ich ojcowie uniknęli potopu przez zdematerializowanie swych ludzkich ciał i powrót do niewidzialnych dziedzin duchowych. — 1 Piotra 3:19, 20; 2 Piotra 2:4; Judy 6.

29. Streść, co było zniszczone, a co zachowane.

²⁹ Z tych trzech rzeczy, które wymienił apostoł Piotr, nie były zniszczone literalne niebiosa i literalna ziemia; natomiast usunięty z powierzchni ziemi został dawny świat ludzki, „świat ludzi niezbożnych”, „świat ówczesny”.

30. Kto będzie zniszczony w Armagedonie, a kto zachowany?

³⁰ Całą ludzkość, która była daleko od Boga, czyli „niezbożna”, spotkało zniszczenie, ale ród ludzki nie został zgładzony do szczętu. Dlatego obecnie mamy współczesne społeczeństwo. Jest ono tak samo niepobożne. Wywodzi się z Adama i Ewy, i pójdzie na zginienie w nadchodzącej bitwie Armagedonu. (Obj. 16:14, 16) Jednak ród ludzki utrzyma się na ziemi, bo jak Noe i jego siódemka w arce, tak dzisiejsze „drugie owce” będą zachowane poprzez tę walkę i wstąpią w okres „nowych niebios i nowej ziemi”. (Mat. 24:36-39) Tak więc życie ludzkie nie zaginie, lecz będzie trwało na ziemi po wsze czasy.

31. Widocznie dlaczego Piotr pod koniec listu powstrzymał się od użycia słowa kósmos w związku z niebiosami i ziemią? Jaki więc wysnuwamy wniosek co do znaczenia wyrazu „ziemia”?

³¹ W pozostałej części tego listu, gdzie jest mowa o ‚teraźniejszych niebiosach i ziemi’ oraz o ‚nowych niebiosach i nowej ziemi’, apostoł Piotr nie używa już więcej słowa kósmos, czyli świat, w znaczeniu ludzi na ziemi. Jest tak widocznie dlatego, że tutaj Piotr używa wyrażeń „niebiosa” i „ziemia” w sensie obrazowym, symbolicznym, a nie w odniesieniu do literalnych niebios i ziemi. A co z ludzkością, to znaczy wszystkimi ludźmi niezbożnymi i obcymi Jehowie Bogu? Są oni określeni wyrazem „ziemia”, bo „ziemia” często oznacza ludzi żyjących na ziemi. — 1 Mojż. 11:1; Ps. 97:1; Jer. 22:29.

32. Co jeszcze, logicznie rzecz biorąc, określone było w liście Piotra symbolicznie?

³² Wobec powyższego określenia użyte do opisania zniszczenia obecnych symbolicznych niebios i ziemi, mianowicie „ogień”, również ma znaczenie symboliczne. Zatem to nie literalne niebiosa i ziemia zostaną zniszczone w czasie spełniania się słów z 2 listu Piotra 3:7, 10: „Przez to samo słowo teraźniejsze niebiosa i ziemia są odłożone na ogień i zachowane na dzień sądu i zniszczenia ludzi niezbożnych. (...) Dzień Jehowy nadejdzie jak złodziej i wtedy niebiosa przeminą z syczącą wrzawą, lecz żywioły od wielkiego gorąca rozpuszczą się, a ziemia i dzieła jej zostaną odkryte.” (NW) Ognista klęska załamie niewidzialną władzę Szatana Diabła nad ludzkością i usunie ziemskie społeczeństwo niezbożnych. Ale chrześcijanie, którzy są pojednani z Bogiem, będą zachowani.

33. Czym będą nowe niebiosa i nowa ziemia?

³³ Dlatego Piotr ciągnie dalej: „Ale według Jego obietnicy oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, a w nich ma mieszkać sprawiedliwość.” (2 Piotra 3:13, NW) Symbolicznymi nowymi niebiosami będzie mesjańskie Królestwo Jehowy, panujące z niewidzialnych dziedzin. Nowa ziemią będą zorganizowane „drugie owce”, za które Rzetelny Pasterz Jezus Chrystus złożył swe ludzkie życie. W tym nowym ziemskim społeczeństwie zamieszka, czyli będzie praktykowana sprawiedliwość; literalna ziemia cała będzie napełniona sprawiedliwością wśród rajskich warunków.

34. Co zatem jest rolą uprawy Bożej i do czego powinni czuć się zobowiązani wszyscy chrześcijanie?

³⁴ Powyższe chwalebne poselstwo dotyczy całej ludzkości. Jest skierowane do wszystkich. Wolą Bożą oznajmioną przez Chrystusa jest, żeby ta dobra nowina rozeszła się po całej zamieszkanej ziemi, zanim będą zniszczone teraźniejsze niebiosa i ziemia wraz ze wszystkimi niezbożnymi. (Mat. 24:14) Cały świat ludzki jest obecnie rolą uprawy Bożej i takiej działalności, jak nigdy dotąd. Jako chrześcijanie oddani zupełnie spełnianiu Jego woli jesteśmy zobowiązani współpracować z Nim w tym nader ważnym dziele zbawienia. Doceniając Jego niezasłużoną dobroć wobec nas, zdecydowanie będziemy przeć naprzód w tym dziele, „albowiem Bożymi współpracownikami jesteśmy. W ten sposób z miłości okażemy Mu, że cała ta nieogarniona dobroć, jaką nam okazuje przez Jezusa Chrystusa, nie chybia celu. — 1 Kor. 3:9; 2 Kor. 5:19 do 6:1, NT.

Obowiązek każdego chrześcijanina

■ Dzieło pt. „Podręcznik teologii chrześcijańskiej” („A Handbook of Christian Theology”) zaznacza o pierwszych chrześcijanach: „W małej gromadce złożonej z Jezusa i jego przyjaciół nie było podziału na kapłanów i laików; (...) uczniowie, którzy nam mogą się wydawać laikami, w rzeczywistości byli kaznodziejami. (...) Byli tam przewodnicy i nauczyciele, i specjalni mówcy — to prawda. Jednak wszystko, co oni czynili, to po prostu ukazanie obowiązku każdego chrześcijanina.”