-
Spis treści„Narody mają poznać, że ja jestem Jehowa” — Jak?
-
-
Spis treści
STRONA TYTUŁY ROZDZIAŁÓW
5 1 Narody już dawno temu zmuszone były poznać, kim On jest
14 2 Jego własny lud musiał poznać, kim On jest
36 4 Upoważniony do przemawiania w imieniu Boga
49 5 Ustanowiony stróżem dla chrześcijaństwa
62 6 Dni chrześcijaństwa są policzone
76 7 Chrześcijaństwo pozna — gdy nadejdzie jego koniec
94 8 Obrzydliwości religijne, które pobudzają do wzdychania
108 9 Kreślenie znaku na czołach tych, którzy mają być oszczędzeni
121 10 Niebiański rydwan sprowadza na chrześcijaństwo ognistą zagładę
129 11 Rozczarowanie czeka zbyt pewnych siebie
141 12 „Aż przyjdzie ten, który ma słuszne prawo”
156 13 Sprzymierzeńcy chrześcijaństwa występują przeciw niemu!
173 14 Obłudni religianci oszołomieni nowiną
182 15 Stróż pozostaje przy życiu, żeby otrzymać wiadomość
192 16 Pasterz i Król dla całej ludzkości
204 17 „Ogród Eden” przez wzgląd na Jego imię
219 18 Zmartwychwstanie do jedności w „ogrodzie Eden”
228 19 Atak narodów pod dowództwem Goga kończy się klęską
241 20 Kraina Magog nie będzie już zagrażać ludzkości
250 21 Bezpieczne życie pod panowaniem Mesjasza
-
-
Narody już dawno temu zmuszone były poznać, kim On jest„Narody mają poznać, że ja jestem Jehowa” — Jak?
-
-
temu! Jednakże Wiekuisty, którego imię musi być usprawiedliwione, nie liczy takiego okresu według codziennego obrotu ziemi wokół swej osi ani według jej rocznego obiegu wokół słońca. Te trzy i pół tysiąca lat są dla Niego niby nasze trzy i pół dnia. A czymże jest dla Boga pół tygodnia? Z Jego punktu widzenia zaledwie przed pół tygodniem wystąpił przeciw czołowej potędze politycznej w XVI wieku p.n.e. A zatem nie było to jedynie poetycką przenośnią, gdy ówczesny natchniony pieśniarz zwrócił się do Niego w te słowa: „Bo tysiąc lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzień, który minął, niby straż nocna”.a
4. Co się u Niego liczyło, jeśli chodzi o tamto pierwsze mocarstwo światowe?
4 Dla Niego nie miało to najmniejszego znaczenia, że owo pierwsze mocarstwo światowe było zaopatrzone w wielką ilość najnowocześniejszego sprzętu wojennego i mogło panować nad całą zamieszkaną wówczas ziemią. Nie miała też dla Niego żadnego znaczenia wielce ceniona mądrość oraz wysoki stopień cywilizacji tego mocarstwa. Wcale Go nie onieśmielało mnóstwo czczonych w nim religijnych bogów i bogiń, stanowiło bowiem jedynie dowód, jak nieoświecone i wykolejone pod względem religijnym było to wysoko cywilizowane mocarstwo światowe. U Niego liczyła się wtedy tylko okoliczność, że owo mocarstwo znalazło się w konflikcie z Nim. Jak do tego doszło?
5. Co zagrażało, z powodu ucisku, niewinnym ludziom należącym do jednego z odgałęzień rodzaju ludzkiego, gdy się osiedlili jako przybysze w kraju zamieszkiwanym przez inną rasę?
5 Czy w obecnym XX wieku nie byliśmy już świadkami ciemiężenia jakiegoś spokojnego ludu przez potężny, zmilitaryzowany, nacjonalistyczny rząd? Takie pytanie przywodzi na myśl niektóre uciskane narody i rasy. Potrafimy więc zrozumieć, co oznaczało tyrańskie ciemiężenie przez dziesiątki lat niewinnych ludzi w kraju, w którym ci ludzie przebywali jako cudzoziemcy. Biorąc pod uwagę trzy wielkie odgałęzienia, na które dzieli się ród ludzki, ci przybysze należeli do odgałęzienia semickiego, mieszkali zaś w kraju chamickim. Ucisk, któremu zostali poddani, przybrał w końcu tak skrajne formy, że przerodził się w próbę dokonania czegoś, co dzisiaj nazwalibyśmy ludobójstwem, przy czym chodziło o wytępienie tego szczepu Semitów, ponieważ rozrósł się wtedy w wielki lud, liczny naród, który jednak nie brał czynnego udziału w rządzeniu owym krajem chamickim.
6. Co zatem wywołało wówczas niepokojącą kwestię sporną i dlaczego?
6 Mogłoby się zdawać, że ów kraj chamicki biedził się z rozwiązaniem problemu rasowego, ponieważ tak znaczna grupa obcych rasowo, osiadłych przybyszów mogła nawet stanowić zagrożenie militarne dla tego czołowego mocarstwa światowego. Kiedy jednak głębiej wnikniemy w tę sprawę, dojdziemy do wniosku, że chodziło o kwestię sporną znacznie poważniejszą niż problem rasowy. Była to kwestia religijna. Starożytne zapiski historyczne dowodzą w sposób wykluczający możliwość podważenia tego przez naszych antyreligijnych, naukowo wykształconych modernistów, że religia odgrywała dominującą rolę zarówno w życiu narodów, jak też ich władców. Ów
-