Dawanie świadectwa dźwignią rozrostu dzieła Królestwa
„Oby Jehowa (...) — ilu was jest — pomnożył was tysiąckrotnie i oby was błogosławił, jak wam przyobiecał” (Powt. Pr. 1:11).
1, 2. (a) Co Jehowa obiecał Izraelowi? (b) Jak spełniał swoje obietnice, ale od czego było to uzależnione?
TYSIĄCKROTNY ROZROST! O coś takiego Mojżesz prosił Jehowę dla „narodu świętego”, dla Izraela. Jehowa obiecał temu narodowi wielkie rzeczy (Wyjścia 19:5, 6; zobacz też Rodzaju 12:2, 3). Czy spełnił swoje obietnice?
2 Otóż jakieś 500 lat po wypowiedzeniu przez Mojżesza powyższych słów zapisano w sprawozdaniu: „Juda i Izrael były tak liczne, jak mnogie są ziarna piasku nad morzem; jedząc i pijąc żyli w radości”. Królowa z Szeby, przybywszy z daleka, aby zobaczyć wspaniałości tego królestwa, wykrzyknęła wobec Salomona: „Oto nie powiedziano mi nawet połowy. Mądrość twoja i powodzenie przewyższa słuchy, jakie do mnie dochodziły. (...) Niech będzie błogosławiony Jehowa, twój Bóg, który (...) miłuje Izraela po czas niezmierzony” (1 Król. 4:20; 10:7-9). Dopóki lud wiernie służył w roli świadków na rzecz Jehowy, faktycznie Bóg zapewniał mu dobrobyt i go pomnażał.
3. (a) Co poświadczył Piotr odnośnie do ‛ludu dla imienia’ Bożego? (b) Dlaczego nazwa Świadkowie Jehowy dobrze pasuje do tego ludu?
3 Ponad tysiąc lat po czasach Salomona apostoł Piotr w trakcie składania świadectwa przed chrześcijańskim ciałem kierowniczym w Jeruzalem „wyczerpująco opowiedział, jak to Bóg po raz pierwszy zwrócił uwagę na narody, aby z nich wziąć lud dla swego imienia” (Dzieje 15:14). Dotąd ludem dla imienia Bożego byli Izraelici. Ale teraz Bóg na nowo zgromadzał „lud dla swego imienia” — chrześcijański zbór Izraela duchowego — który także miał świadczyć o Jehowie, obwieszczając Jego zamierzenia co do Królestwa (Gal. 6:16). Słusznie można dziś rozpoznawać ten lud na całej ziemi po nazwie, którą według proroctwa Izajasza 43:10-12 wyróżnił go sam Jehowa, a mianowicie: Świadkowie Jehowy. A pod jakim warunkiem mogą być ludem dla imienia Stwórcy?
„BĘDZIECIE MI ŚWIADKAMI”
4. (a) Dlaczego Świadkowie Jehowy muszą być także ‛świadkami Jezusa’? (b) Jaki przykład — według Pisma Świętego — dał nam Jezus w świadczeniu o Jehowie?
4 Sam Jezus poruczył temu ludowi misję, powiadając: „Będziecie mi świadkami (...) aż do najodleglejszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:8). „Będziecie mi świadkami” — czy te słowa Jezusa oznaczają, że należy dawać świadectwo tylko o nim, a o Jehowie nie? W żadnym wypadku! W tamtym przełomowym okresie, gdy Jehowa przenosił swą łaskę z Izraela cielesnego na duchowego, istniała potrzeba dawania gruntownego świadectwa o Chrystusie, na którym opierał się ten nowy porządek. Jezus zawsze jednak pozostaje poddany swemu Ojcu. Dał nam przykład w świadczeniu o imieniu Jehowy i Jego Królestwie (Jana 5:30; 6:38; 17:6, 26; 18:37).
5. (a) O jakich sprawach związanych z Jezusem musimy dawać świadectwo? (b) Jak pod tym względem naśladujemy samego Jezusa?
5 Jezus Chrystus jest Pośrednikiem nowego przymierza, a objęci nim chrześcijanie namaszczeni duchem zostali powołani, żeby odziedziczyć Królestwo. Jest też „Głównym Pośrednikiem życia”, którym Jehowa się posłużył do wykupienia ludzkości ze śmierci. Jezus „musi bowiem królować”, aż wszyscy nieprzyjaciele Boga i ludzi będą pokonani, a tu na ziemi zostanie przywrócony wspaniały Raj. Jest on tym „Synem Bożym”, który przy zmartwychwstaniu wywoła umarłych z grobów (Hebr. 9:15; Dzieje 3:15; Ps. 110:1, 2, 5; 1 Kor. 15:25-28; Łuk. 23:42, 43; Jana 5:25-29). Dlatego jako Świadkowie Jehowy dajemy także świadectwo o wybitnym udziale Syna w obronie czci imienia Jehowy. Naśladujemy w tym swego Mistrza, który sam był największym świadkiem na rzecz Jehowy — ‛Świadkiem Wiernym’ (Obj. 1:5; 3:14; Jana 18:37; 1 Piotra 2:21).
KTO DAJE ŚWIADECTWO?
6. (a) Jedynie kto daje dziś świadectwo o Królestwie? (b) Dlaczego można powiedzieć, że ci ludzie dokonują „dzieł większych”?
6 W dobie obecnej jest taki zjednoczony lud, który daje świadectwo „aż do najodleglejszego miejsca na ziemi”. Właśnie ten lud, o którym apostoł Piotr powiedział, że jest ‛ludem dla imienia Bożego’, występuje ze świadectwem na rzecz Jehowy i Jego mesjańskiego Królestwa. W nawiązaniu do tej działalności Jezus powiedział swoim uczniom: „Kto wierzy we mnie, ten będzie także wykonywał dzieła, które ja czynię; i będzie dokonywał dzieł większych niż te, gdyż ja odchodzę do Ojca” (Jana 14:12). Zasiadając po prawicy swego Ojca w niebiosach, Król Jezus Chrystus kieruje stamtąd najrozleglejszą kampanią świadczenia w dotychczasowych dziejach ziemi. W myśl jego proroctwa, kiedy „dobra nowina o królestwie” będzie ogłoszona „po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom”, „wtedy nadejdzie koniec” (Mat. 24:14).
7. (a) Dlaczego żadne odłamy chrześcijaństwa nie dają świadectwa? (b) Dlaczego jednak Świadkowie Jehowy tak gorliwie pełnią tę służbę?
7 „Ta dobra nowina o królestwie” jest najbardziej fascynującym orędziem, jakie kiedykolwiek obwieszczano ludziom. Jest to wspaniała dobra nowina, o której sekty religijne chrześcijaństwa całkowicie milczą. Nie mają na przyszłość żadnej nadziei Królestwa. Nic zatem dziwnego, że nie dają świadectwa! Nie zwróciły uwagi na najbardziej pasjonujące wydarzenie w całej historii, na przyjście Syna Człowieczego w chwale Królestwa, by zasiąść na tronie i sądzić ludy oraz narody ziemi. To jest naprawdę coś, co zasługuje na dawanie świadectwa! Dlatego teraz świadkowie na rzecz Jehowy i Jego Chrystusa głoszą pod kierownictwem aniołów „wieczną dobrą nowinę (...) jako radosną wieść mieszkającym na ziemi, wszelkiemu narodowi i plemieniu, i językowi, i ludowi”. Czy gorliwie bierzesz udział w tym świadczeniu? (Obj. 14:6, 7; Mat. 25:31-33).
WIELKIE ŚWIADECTWO DANE W ROKU 1984
8. (a) Dlaczego możemy czuć się szczęśliwi, przeglądając sprawozdanie za rok służbowy 1984? (b) Co przyciąga nowych uczniów?
8 Sprawozdanie z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy za rok 1984 (zamieszczone na stronach 20-25 niniejszego czasopisma) ukazuje, jak obficie nasz Bóg Jehowa błogosławi wysiłkom swych pokornych czcicieli. Obejmuje ono ogółem 203 kraje. Spośród nich w 172 krajach nastąpił wzrost liczby głosicieli. Nie koniec na tym: ci głosiciele Królestwa opowiadają nie tylko o tym, jak ‛Pan pomnożył ich liczbę’, lecz także jak ‛spotęgował ich wzajemną miłość dla wszystkich’ (1 Tes. 3:12, Biblia Tysiąclecia). A wypływająca z tej miłości jedność wśród ludu Jehowy — w połączeniu ze świadectwem o Królestwie — przyciąga ogromne rzesze nowych uczniów. Do nich to Jezus kieruje słowa: „Poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi” (Jana 8:31, 32).
9. (a) W jakim sensie mogłeś mieć udział w powstaniu tego sprawozdania? (b) Na co wskazują zawarte w nim dane, jeśli chodzi o Jehowę i Jego lud?
9 Jak powstało to wspaniałe sprawozdanie? Zostało zestawione z raportów ze służby polowej, które wy — poszczególni głosiciele Królestwa — systematycznie składaliście każdego miesiąca. Czy się nie radujecie, że macie maleńki udział w tych wielkich osiągnięciach? Przedstawione liczby pokazują, jak cudownie Jehowa ‛zlał błogosławieństwa w przeobfitej mierze’ na swoich świadków — na „lud dla swego imienia” — których na całej ziemi zjednoczył więzią miłości do służby (Malach. 3:10; Ps. 56:11, 12; Kol. 3:14, BT).
10. (a) Z czego to wynika, że świadkowie muszą być ofiarni? (b) Co Pismo Święte mówi o zachowujących prawość i ich nagrodzie?
10 Znaczną część tego świadectwa składano z wielką ofiarnością wśród prześladowań i innych trudności. Nie stanowi to żadnej niespodzianki, gdyż słowo „świadek”, jakim się tu posługujemy, jest odpowiednikiem greckiego wyrazu martys lub martyros, które zarazem oznacza „męczennika” (składającego świadectwo przypieczętowane śmiercią) i z którego wywodzi się pojęcie „martyrologii”. Okoliczność ta podkreśla, że jako Świadkowie Jehowy powinniśmy być ofiarni, zawsze zdecydowani dawać ze siebie wszystko i zachowywać prawość bez względu na sytuację, w razie potrzeby nawet w obliczu śmierci (Łuk. 9:23; porównaj z tym Księgę Hioba 2:3; 27:5; 31:6; Dzieje Apostolskie 22:20; Objawienie 2:10).
BŁOGOSŁAWIEŃSTWA DLA ZACHOWUJĄCYCH PRAWOŚĆ
11, 12. (a) Jakich pokrzepiających zapewnień udziela nam Jehowa? (b) Jaki triumf odniósł Jego lud w pewnych krajach totalitarnych?
11 W czasach prześladowań ‛ludowi dla imienia’ Jehowy potrzebna jest „moc, która wszystko przewyższa”, aby mógł wytrzymać gwałtowne ataki Szatana i hord jego demonów. Jehowa wyposaża swoich wiernych świadków w taką moc oraz wyzwala ich i udziela im błogosławieństw (2 Kor. 4:7-9, Biblia warszawska; Izaj. 54:17; Jer. 1:19). Za przykład niech posłuży sytuacja w państwach „osi” z okresu drugiej wojny światowej, wśród których czołową rolę odegrały Niemcy, Włochy i Japonia. Diabeł za pośrednictwem okrutnych rządów dyktatorskich ‛wypuścił z paszczy rzekę’ prześladowań, aby zatopić dzieło świadczenia wykonywane pod przewodem przyrównanej do niewiasty niebiańskiej organizacji Bożej. A czy mu się to udało? Bynajmniej! Jehowa tak pokierował wydarzeniami, że demokratyczne narody ziemi wchłonęły tę powódź. ‛Grzesznicy zostali wyniszczeni’, a lojalni Świadkowie Jehowy cieszą się w tych krajach zachwycającym rozrostem (Obj. 12:15, 16; Ps. 37:28, 29, Biblia poznańska).
12 Ostatnio w tych trzech krajach Towarzystwo Strażnica musiało wybudować i wyposażyć wielkie drukarnie, żeby wypuścić innego rodzaju strumień — miliony egzemplarzy Biblii i objaśniającej ją literatury na temat Królestwa dla duchowego zbudowania Świadków Jehowy oraz innych ludzi spragnionych prawdy. Obecnie w Niemczech, Włoszech i Japonii zachodzi ze świadectwem do mieszkań ludzi ponad 300 000 głosicieli Królestwa. Jehowa zresztą błogosławi swemu ludowi zachowującemu prawość, darząc go wzrostem na niwie całego świata! (Porównaj z tym Psalm 115:12-15).
13. (a) Co w sprawozdaniu rocznym ukazuje, że wierni świadkowie trzymali się tekstu na rok 1984? (b) Do czego powinno nas to pobudzać?
13 Jednakże Diabeł świadom tego, że mało ma czasu, dalej toczy walkę z tymi, „którzy przestrzegają przykazań Bożych i zajmują się dziełem świadczenia o Jezusie” (Obj. 12:12, 17). Sprzeciw Szatana jest szczególnie zawzięty na terenach ujętych w dodatkowym sprawozdaniu pod pozycją „28 innych krajów”. Świadkowie na tych obszarach trzymali się wiernie naszej myśli przewodniej na rok 1984, gdzie ‛ze wzmożoną odwagą głosili słowo Boże’ (Filip. 1:14, Bp). Zanotowany u nich wzrost liczby głosicieli o 3,1 procent jest doprawdy godny pochwały. Obyśmy wszyscy pobudzeni ich przykładem dalej gorliwie składali „Bogu ofiarę wysławiania, to jest owoc warg publicznie wyznawający Jego imię” (Hebr. 13:15).
14. (a) Co może nas spotkać na ‛świadectwo’? (b) W jakich warunkach powinniśmy dalej odważnie świadczyć i dlaczego?
14 W miarę pogarszania się sytuacji światowej niejedni z nas niewątpliwie spotkają się jeszcze z prześladowaniami, będą ciągani po sądach i osadzani w więzieniach. Jezus wymienił takie przeżycia wśród tego, co „miało się wydarzyć” przed końcem, i dodał: „Spotka was to na świadectwo”. Tak więc we wszelkich okolicznościach Świadkowie Jehowy muszą dawać świadectwo o Bogu i Chrystusie. Wielu trwa w tym pomimo ostrego sprzeciwu rodziny, drwin współpracowników lub kolegów szkolnych albo obelg rzucanych na nich podczas pełnienia służby kaznodziejskiej. Czy świadczysz odważnie pomimo trudnych warunków? Należysz więc do tych, do których Jezus powiedział: „Przez wytrwanie z waszej strony pozyskacie swoje dusze” (Łuk. 21:7, 9-19).
ROZROST DZIEŁA KRÓLESTWA
15. Jakie szczegóły rzucają ci się w oczy w wykazie na tej stronie?
15 „Rozwój Królestwa” — jakże stosowne było hasło naszych zeszłorocznych zgromadzeń okręgowych! Był to faktycznie rok najwspanialszego rozkwitu. Popatrz na wykaz zamieszczony u góry tej strony! Powstał on z zestawienia danych nadesłanych przez 95 oddziałów Towarzystwa Strażnica, nadzorujących dzieło świadczenia w 203 krajach.
16. Przytocz niektóre dość typowe radosne wypowiedzi z różnych stron świata.
16 Brak miejsca nie pozwala nam na podanie wszystkich pisemnych wyrazów radości otrzymanych z tych oddziałów razem ze sprawozdaniami rocznymi, ale oto kilka przykładów z całego świata:
Alaska: Cała wieś Metlakatla przyszła zobaczyć, jak 230 Świadków Jehowy buduje piękną Salę Królestwa, co im zajęło zaledwie 32 godziny soboty i niedzieli, po czym od razu oddano ją do użytku.
Honduras: Osiągnęliśmy nigdy dotąd nie notowaną liczbę 3663 głosicieli; w związku z obecnością na Pamiątce 17 005 osób mamy jeszcze dużo do zrobienia.
Brazylia: Mamy nową najwyższą: 160 927 głosicieli, przy czym na Pamiątce było 474 450 obecnych.
Tajlandia: Panuje duch pionierski; w kwietniu uczestniczyło w tej służbie 22 procent ogółu głosicieli.
Papua Nowa Gwinea: Szczytowa liczba pionierów pomocniczych wzrosła o 91 procent; obecność na Pamiątce podniosła się z ponad 1000 na 7704 osoby.
Austria: Duch pionierski okazał się „zaraźliwy” i mieliśmy w tej dziedzinie piątą z kolei najwyższą; mieliśmy też siedem najwyższych liczb głosicieli, z których ostatnia wynosi 15 618.
Zambia: Osiągnęliśmy nigdy dotąd nie notowany szczyt; 58 925 głosicieli; na Pamiątce było 393 431 obecnych, to jest o 110 447 więcej niż w roku poprzednim.
17. (a) Jak się przedstawia sprawa wzrostu liczby pionierów? (b) Jakie praktyczne cele są godne polecenia, zwłaszcza komu? (c) Jaką nową najwyższą liczbę głosicieli osiągnięto i co mogło się do tego przyczynić?
17 Sprawozdania ukazują, że w dawaniu świadectwa na nowych i starych terenach dalej wiodą prym wierni misjonarze i pionierzy. Doprawdy zachęcające jest obserwowanie wzrostu szeregów pionierskich. Ogólna liczba pionierów pomocniczych raportowana w kwietniu ubiegłego roku podskoczyła do nieznanej dotąd wysokości 323 644, zwiększyła się więc o 49 procent. Spora ich część zasiliła potem szeregi pionierów stałych. Ponadto wielu naszych młodych głosicieli Królestwa obiera służbę pionierską za cel swego życia i praktycznie przygotowuje się do niej już podczas ostatnich lat nauki w szkole średniej lub zawodowej. Skutek jest taki, że zastępy pionierów wspaniale się mnożą. Przyczyniło się to także do rozniecenia ducha gorliwości w naszych zborach i niewątpliwie wpłynęło na osiągnięcie nowej ogólnoświatowej liczby najwyższej: 2 842 531 głosicieli, więcej o 7,2 procent w stosunku do najwyższej z roku 1983. Czy się nie radujesz, wiedząc o swoim udziale w tym rozkwicie?
18. (a) Jakie wspaniałe wyniki zanotowano w innych dziedzinach? (b) Na jaki prawdopodobny rozwój wskazuje sprawozdanie z Pamiątki? Jak mogą na to zareagować nasi czytelnicy?
18 Radosne dawanie świadectwa w roku 1984 znalazło też odbicie we wzmożonym rozpowszechnianiu czasopism i innej literatury, w rekordowej liczbie godzin spędzonych w służbie polowej, w zdumiewającym wzroście odwiedzin ponownych u ludzi zainteresowanych prawdą i prowadzonych z nimi domowych studiów biblijnych. Ufnie oczekujemy dalszych owoców tej gorliwej pracy. A zachodzi duże prawdopodobieństwo jeszcze obfitszych zbiorów! Wynika to z godnej uwagi frekwencji na uroczystości Wieczerzy Pańskiej w dniu 15 kwietnia zeszłego roku. W zborach Świadków Jehowy zeszły się wtedy na całej ziemi ogółem 7 416 974 osoby, z których 9081 poświadczyło przez spożywanie chleba i wina, że należą do „małej trzódki” Pana. Oby wszyscy nasi czytelnicy wzrastali dalej pod względem duchowym; wtedy znajdzie się u nich miejsce na uczestnictwo w ogromnym dziele świadczenia i zgromadzania, które jest jeszcze przed nami! (Porównaj z tym List do Efezjan 4:15; List do Filipian 1:9-11).
19. Za co możemy dziękować Jehowie? O co modlimy się na przyszłość?
19 Kiedy mówimy o Świadkach Jehowy, współczesnym ‛ludzie dla Jego imienia’, możemy słusznie powtórzyć słowa Mojżesza: „Jehowa, wasz Bóg, rozmnożył was, a oto jesteście dzisiaj liczni jak gwiazdy niebios” (Powt. Pr. 1:10). Modlimy się szczerze, żeby nasz Pan Wszechwładny, Jehowa, w dalszym ciągu darzył pomyślnością dzieło świadczenia o Królestwie i błogosławił je wzrostem!
Co byś powiedział:
◻ Dlaczego Świadkowie Jehowy muszą także być świadkami ‛Jezusa’?
◻ Jakie wspaniałe świadectwo dano w ciągu roku 1984?
◻ Co wskazuje na to, że Jehowa błogosławi swoim wiernym świadkom?
◻ Do czego powinno nas zachęcić sprawozdanie za rok 1984?
[Ramka na stronie 28]
Uradowani, szczęśliwi, wdzięczni
Z kraju, w którym działalność Świadków Jehowy jest ograniczona od ponad 40 lat, nadeszło następujące sprawozdanie: „Największą radość sprawiło nam wzmożone udzielanie się w głoszeniu i nauczaniu. Wiele osób zostało pionierami pomocniczymi. Jedna z nich wyraziła swój nastrój następującymi słowami: ‛Przeżywam ogrom radości, szczęścia i głębokiego zadowolenia’. Inny pionier pomocniczy powiedział: ‛Jestem taki szczęśliwy, że mogę czynić coś, co się podoba Jehowie! Udało mi się założyć pięć domowych studiów biblijnych’. Jeszcze inny dodał: ‛Wdzięczny jestem Jehowie, że mogłem rozwinąć w sobie miłość potrzebną do pomagania drugim’. W pewnym zborze liczącym 61 głosicieli aż 38 pracowało jednego miesiąca w charakterze pionierów pomocniczych. Skutek: 66 nowych studiów biblijnych”.
[Tabela na stronach 20-25]
SPRAWOZDANIE ROCZNE Z OGÓLNOŚWIATOWEJ DZIAŁALNOŚCI ŚWIADKÓW JEHOWY
[Patrz publikacja]
[Tabela na stronie 27]
Porównanie sprawozdań ze służby
1984 1983 Wzrost
Oddziały Towarzystwa Strażnica 95 94
Kraje nadsyłające sprawozdania 203 205
Najwyższa liczba głosicieli 2 842 531 2 652 323 7,2%
Przeciętnie głosicieli 2 680 274 2 501 722 7,1%
Przeciętnie pionierów 258 936 206 098 25,6%
Pionierów pomocniczych (kwiecień) 323 644 217 860 48,6%
Ogólna liczba godzin w służbie 505 588 037 436 720 991 15,8%
Rozpowszechniona literatura 36 639 925 36 039 400 1,7%
Prenumeraty 1 812 221 1 756 153 3,2%
Rozpowszechnione czasopisma 287 358 064 258 698 636 11,1%
Odwiedziny ponowne 195 819 093 174 687 309 12,1%
Przeciętnie studiów biblijnych 2 047 113 1 797 112 13,9%
Obecność na Pamiątce 7 416 974 6 767 707 9,6%
Uczestnicy Pamiątki 9 081 9 292