Pytania czytelników

● W Księdze Apokalipsy 19:19-21 czytamy, że w nadciągającej walce Bożej symboliczna Bestia i Fałszywy Prorok zostaną wtrąceni do jeziora ognistego, natomiast „reszta” zginie od miecza. Kto należy do tej „reszty” i co ją właściwie spotka?

W rozdziale 19 Apokalipsy znajdujemy opis „Baranka” i jego aniołów, którzy będą prowadzić wojnę z nieprzyjaciółmi Boga, po czym w wersetach od 19 do 21 powiedziano: „Ujrzałem także Bestię i królów ziemi, i wojska ich zgromadzone po to, by stoczyć bój z Siedzącym na koniu i z Jego wojskiem. Lecz Bestia została pochwycona, a z nią Fałszywy Prorok, który czynił na jej oczach różne znaki, uwodząc tych, co nosili na sobie znamię Bestii i oddawali cześć jej obrazowi. Oboje zostali żywcem wrzuceni do jeziora pełnego ognia i gorejącego siarką. Reszta zaś zginęła od miecza, który wychodził z ust Jeźdźca. Wtedy wszystkie ptaki karmiły się do syta ich ciałami” (Romaniuk).

Przy pobieżnym odczytaniu tego urywka może powstać wrażenie, że istnieje zasadnicza różnica pomiędzy losem Bestii i Fałszywego Proroka, a przyszłością „reszty”. Jednakże zarówno z kontekstu tego fragmentu, jak i z innych miejsc w Apokalipsie wynika, że tą „resztą” są ziemscy wrogowie Boga, których czeka zagłada w nadchodzącej wojnie Bożej.

Tekst Apokalipsy 19:11-21, który w dziele pt. „The New Bible Commentary” nazwano „mesjańskim sądem Armagedonu”, zaczyna się od ukazania Baranka, Jezusa Chrystusa, na białym koniu. Wyrusza on na czele wojsk niebiańskich, aby wykonać na narodach wyrok będący następstwem gniewu Bożego (wersety 11-16). Przed przewidywaną rzezią anioł zwołuje ptaki padlinożerne, które mają jeść ciała zabitych (wersety 17, 18).

Z kolei w słowach zacytowanych na wstępie Jan opisuje samą bitwę, jak ją ujrzał w wizji. Najpierw wszczęto działania przeciwko symbolicznej Bestii (przedstawiającej ogólnoświatowy system polityczny kierowany przez Szatana) oraz przeciw Fałszywemu Prorokowi (wyobrażającemu siódmą potęgę światową)a (Apok. 13:1, 2). Z wizji wynika wyraźnie, że oba te twory aż do chwili zagłady będą sprawne, aktywnie walcząc z Bogiem. Czy później mają znowu się wyłonić, jak swego czasu symboliczny obraz Bestii? (Apok. 17:8-11). W żadnym wypadku! Zostaną przecież „wrzuceni do jeziora pełnego ognia i gorejącego siarką”. Tam też zostanie później zniszczony Szatan. „Jezioro pełne ognia” obrazuje nieodwołalne unicestwienie (Apok. 19:19, 20; 20:10, 14; 21:8, Rom.).

W Apokalipsie 19:21 powiedziano następnie: „Reszta zaś zginęła od miecza” i wydana została na żer ptactwu. Czy „reszta” oznacza po prostu ludzi niezaangażowanych, którzy w tej wojnie nie popierają żadnej ze stron?

Księga Apokalipsy wyraźnie temu zaprzecza. Zauważmy, że już w wersecie 18 rozdziału 19 anioł, zapraszając ptaki na ucztę, wymienia rozmaite grupy osób, których trupy zostaną pożarte: królów, dowódców wojskowych, bohaterów, jeźdźców oraz „wszystkich — wolnych i niewolników, małych i wielkich”. Dalej wiersz 19 podaje, że w wojnie z Barankiem królowie i ich wojska zajmują pozycje po stronie Bestii. Zatem „reszta” to przeciwnicy Syna Jehowy. Są oni gorącymi zwolennikami Bestii — niezależnie od tego, czy odgrywają dużą rolę, czy znaczą niewiele.

W Apokalipsie 14:9-11 wspomniano o takich poplecznikach Bestii, którzy w myślach aprobują jej zapędy lub nawet przykładają rękę do jej poczynań: „Jeśli kto wielbi Bestię i obraz jej, i bierze jej znamię na czoło swe lub rękę, ten również będzie pić wino zapalczywości Boga przygotowane, nierozcieńczone, w kielichu Jego gniewu; i będzie katowany ogniem i siarką wobec świętych aniołów i wobec Baranka. A dym ich katuszy na wieki wieków się wznosi i nie mają spoczynku we dnie i w nocy czciciele Bestii i jej obrazu, i ten, kto bierze znamię jej imienia”.

Ogólnoświatowe dzieło głoszenia, jakie wykonują Świadkowie Jehowy, przyczynia się teraz do oddzielenia osób opowiadających się za Bogiem od pozostałych, którzy czczą Bestię. Czas pokaże, jakie to jeszcze wydarzenia poprzedzające koniec skłonią ludzi do zajęcia zdecydowanego stanowiska po jednej lub po drugiej stronie. W każdym razie 19 rozdział Apokalipsy, zapowiadając zniszczenie Bestii i Fałszywego Proroka, wyraźnie mówi o „tych, co nosili na sobie znamię Bestii”.

Ale jak wytłumaczyć fakt, że według Apokalipsy 19:20, 21 Bestia i Fałszywy Prorok zostaną wtrąceni w jezioro ogniste, podczas gdy „reszta” zginie od miecza i będzie rzucona ptakom na pastwę?

Trzeba pamiętać, że stracenie „reszty” (czyli zwolenników Bestii) jest wyrazem „zapalczywego gniewu wszechmocnego Boga” (Apok. 19:15). Na temat tych czcicieli Bestii powiedziano w Apokalipsie 13:8, że ich „imiona (...) nie zostały zapisane w zwoju życia uśmierconego Baranka” (Brandstaetter). Księga Apokalipsy mówi o czcicielach Bestii właściwie to samo, co o Szatanie, Bestii oraz Fałszywym Proroku, o których czytamy: „Będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków” (20:10). W takim razie stracenie „reszty”, pozostawienie jej bez pogrzebania i wydanie na żer ptakom oznacza zupełne odrzucenie jej przez Boga. Ciała tych pobitych, zamiast być pochowane jako zasługujące na zmartwychwstanie, leżeć będą na powierzchni ziemi; zajmą się nimi jedynie ptaki żywiące się padliną. Dlatego w Apokalipsie 19:21 nie wspomniano nic o spaleniu. (Porównaj z tym Księgę Ezechiela 39:17-19). W dziele pt. „The Tyndale New Testament Commentary” napisano na ten temat: „Obraz zagłady uzupełnia stwierdzenie, że ptaki nasyciły się ciałami pobitych — jest to powszechnie znany symbol nieodwracalnej zguby”.

A zatem tekst Apokalipsy 19:21 przedstawia wyrok Boży, jaki będzie wykonany na wrogich Mu ludziach, zagorzałych stronnikach Bestii, którzy zostaną unicestwieni w nadciągającej „wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego” (Apok. 16:14, NW).

[Przypis]