na wygnaniu w Babilonie. Tak pokierował sprawami, żeby przywrócić go z niewoli i błogosławić mu we własnym kraju. To, co spotkało ów naród, według słów apostoła Pawła obrazowało większe rzeczy (1 Kor. 10:11). Wiemy stąd, że Bóg w swej głębokiej miłości do zgromadzenia chrześcijańskiego, które jest ‚duchowym Izraelem’, miał je także oswobodzić z rąk nieprzyjaciół. W pierwszym stuleciu Bóg istotnie wyzwolił ostatek wiernych Żydów, wprowadzając ich do zboru chrześcijańskiego, który został założony w dniu Pięćdziesiątnicy (Jana 8:31-36; Dzieje 2:41, 47). Podobnie teraz, w „dniach ostatnich”, Bóg okazał swoją miłość, wyprowadzając duchowego Izraela z niewoli Babilonu Wielkiego, ogólnoświatowego imperium religii fałszywej. Stopniowo przywracał mu prawdy i praktyki zboru wczesnochrześcijańskiego, zapewnił mu też powodzenie w uwalnianiu innych ludzi z jarzma niewoli religijnej. A zatem proroctwo biblijne o wyzwoleniu ludu Jehowy z Babilonu spełniło się już trzykrotnie.

Apostoł Piotr potwierdził pogląd, że proroctwa spełniają się więcej niż jeden raz, gdyż zastosował do przyszłości słowa z księgi Izajasza 65:17, wiążąc ich spełnienie z panowaniem Chrystusa. W liście do Izraela duchowego tamtych czasów Piotr oświadczył: „Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i ziemi nowej, w których będzie mieszkała sprawiedliwość” (2 Piotra 3:13). Podobnie księga Apokalipsy [Objawienia], napisana dla duchowego Izraela około roku 96 n.e., zawiera wizję „nieba nowego i ziemi nowej”, która to wizja dla dobra ludzkości, dla jej bezpieczeństwa i błogosławieństwa urzeczywistni się w nowym porządku Bożym pod władzą Królestwa Chrystusowego. — Apok. 21:1-4.

A zatem gdy trudno nam będzie zrozumieć objaśnienie proroctwa, jakie znajdziemy w publikacjach Towarzystwa Strażnica, należałoby się głębiej nad nim zastanowić. Weźmy pod uwagę możliwość więcej niż jednego spełnienia. Częstokroć doniesienia o spełnieniu w przeszłości przez Boga proroctw dotyczących Jego ludu potrafią znacznie umocnić w nas wiarę. Dają nam one tym większą pewność, że zdoła spełnić te proroctwa i rzeczywiście je spełni w szerszym zakresie dla dobra swego dzisiejszego ludu.

Ponadto jeśli się zastanawiamy nad zastosowaniem jakiegoś wersetu biblijnego, zwróćmy uwagę na jego kontekst; zadajmy też sobie pytanie: Czy czasem nie wyzyskano tu zawartej w nim zasady w poszerzonym znaczeniu, które wykracza poza zakres wynikający z bezpośredniego tła danej wypowiedzi?

A co nam wypada zrobić, gdy natrafimy na zmianę punktu widzenia, jaka może niekiedy nastąpić? Sprawa ta zostanie omówiona w następnym artykule.

Jak postąpiłoby twoje dziecko?

Podczas jednego ze zgromadzeń świadków Jehowy dwunastoletni chłopiec zgłosił się do Działu Rzeczy Znalezionych i spytał, czy czasem ktoś nie przyniósł dolara, którego on zgubił. Podano mu dolara, jaki został przyniesiony tego dnia rano, ale starannie go obejrzawszy, powiedział: „Nie jestem pewien, czy to mój dolar. Poczekam, aż zakończy się zgromadzenie, a jeśli do tego czasu nikt się nie zgłosi po niego, będę wiedział, że to mój.”

Co za wspaniały przykład współczesnego młodzieńca, który dzięki Słowu Bożemu został wychowany na zasadach sprawiedliwości! W niedzielę wieczorem, gdy chłopiec zgłosił się ponownie, czekał na niego dolar, którego nikt inny nie odebrał.