Baranek, więc nigdy nie potrzebuje ono żadnego innego źródła światła, nawet słońca ani księżyca.

ŚWIATŁO DLA NARODÓW

²¹ Tymczasem narody ziemskie potrzebują słońca i księżyca, potrzeba im także duchowego oświecenia z niebiańskiego Jeruzalem. Opis z księgi Objawienia brzmi dalej:

„I chodzić będą narody w światłości jego, a królowie ziemi wnosić będą do niego chwałę swoją. A bramy jego nie będą zamknięte w dzień, bo nocy tam nie będzie; i wniosą do niego sławę i dostojeństwo narodów.” — Obj. 21:24-26.

²² Mieszkańcy ziemi poddani będą kierownictwu tego niebiańskiego miasta. Biblia stanie się dla nich całkowicie jasna, podobnie też zwoje, które mają być jeszcze spisane, a które zawierać będą sprawiedliwe ustawy, prawa i pouczenia Boże, wyjaśnione w tak doskonały sposób, że nikt ich nie pogwałci z powodu nieświadomości. Świątynia duchowa rzeczywiście służyć będzie celowi, dla którego została wzniesiona, i doprowadzi całą ludzkość do ścisłej więzi z Bogiem, umożliwiając jej kroczenie bez potknięcia drogą prowadzącą do życia wiecznotrwałego. Świątynia ta, utworzona z Nasienia Abrahamowego, naprawdę stanie się błogosławieństwem dla wszystkich rodzin i narodów ziemi. — 1 Mojż. 12:3; 22:18.

²³ Kim są wspomniani królowie ziemi, którzy wniosą chwałę swoją do tego niebiańskiego miasta, do Nowego Jeruzalem? Z całą pewnością nie chodzi tu o królów politycznych narodów. Poprzednie rozdziały księgi Objawienia wykazały, że do chwili, kiedy to miasto Jehowy zaprezentuje się ludzkości, tamci królowie ziemi będą już pobici w walce Har-Magedonu. Od czasów panowania królów judzkich jedynymi królami wyznaczonymi na ten urząd przez Jehowę Boga byli Jezus Chrystus oraz jego 144 000 współzwycięzców świata, którzy wraz z nim sprawować będą władzę niebiańskich królów przez tysiąc lat. (Obj. 5:8-10) Za swego pobytu na ziemi z pełnym oddaniem służyli oni Jehowie Bogu, Jemu też oddali swe życie i na poparcie Jego suwerennej władzy nad wszechświatem zachowali wobec Niego niezłomną lojalność. Dopóki przebywali na ziemi, nie byli królami. Zostali tutaj doświadczeni i wypróbowani. Zająwszy królewskie i kapłańskie stanowiska w niebie, będą gorliwie przekazywać daną im przez Boga chwałę świętemu miastu, Nowemu Jeruzalem, aby się tym sposobem przyczyniać do dalszego spotęgowania świetności organizacji królewskiej ku chwale Boga i uwypukleniu Jego wszechświatowego zwierzchnictwa. (1 Kor. 15:24-28) Pod panowaniem takiego oddanego Bogu rządu zostanie w całej pełni urzeczywistnione zamierzenie Jehowy, aby na rajskiej ziemi zaprowadzić doskonałość ku wiecznotrwałemu dobrodziejstwu rodzaju ludzkiego.

NASTĘPSTWA DLA LUDZKOŚCI

²⁴ U ludzi znajdzie to taki oddźwięk, że sława i dostojeństwo narodów ziemi wniesione będą do tego niebiańskiego miasta. Zapomną o dawnych różnicach narodowych i religijnych, a przestrzeganie prawdziwego wielbienia Jehowy oraz wierność wobec Jego niebiańskiego rządu skłoni ich do oddania Bogu z głębi serca chwały i do okazania Jemu wdzięczności; natomiast wśród samych ludzi zapanuje wtedy szczera miłość i rzeczywisty pokój.

²⁵ W dobie obecnej chrześcijanie przejawiają tylko warunkowe podporządkowanie „władzom zwierzchnim”, to jest politycznym rządom tego świata, ponieważ przede wszystkim muszą być poddani Bogu. Wówczas jednak obowiązywać będzie całkowite poddaństwo wobec mesjańskiego rządu Bożego, ponieważ świątynia, centralny ośrodek wielbienia, będzie zarazem pałacem Króla Wszechświata. Narody wtedy z ochotą i radością podporządkują się zwierzchniej władzy Nowego Jeruzalem. W miarę tego, jak będą coraz lepiej poznawać przejawy jego chwały, wspaniałość obecnych rządów politycznych stopniowo zostanie wyparta z pamięci ludzkiej. Ludy ziemi po wieczne czasy pokładać będą pełną wiarę i ufność w mesjańskim rządzie Bożym. Żadna polityka, fałszywa religia czy jakikolwiek ślad skażenia nigdy nie wtargnie do sanktuarium Bożego, do miasta świętego: „Nie wejdzie do niego nic nieczystego ani nikt, kto czyni obrzydliwość i kłamie, tylko ci, którzy są zapisani w księdze żywota Baranka.” (Obj. 21:27) Mieszkańcy tego miasta, królowie „nowej ziemi”, zasługiwać będą na całkowite zaufanie.

²⁶ Jeżeli mamy wielbić prawdziwego Boga w Jego świątyni i znaleźć się pośród narodów, które chodzić będą w świetle Nowego Jeruzalem, to musimy obecnie zainteresować się tą samą Księgą, z której się można dowiedzieć o zadaniach niebiańskiej świątyni Bożej. Jasne pouczenia tam zawarte pomogą nam znaleźć się wśród pierwszych ludzi z narodów, jacy chodzić będą w świetle tego świętego miasta. Umożliwią nam przeżycie zagłady, jaka dosięgnie religie fałszywe i polityczne systemy tego świata, oraz dadzą nam dostęp do życiodajnych wód, które popłyną ze świątyni. Jehowa teraz poprzez swego Mesjasza już objął władzę króla. Już prawie ukończył budowę świątyni. Psalmista przedstawił starożytną górę Syjon w następującym pięknym opisie, który zarazem zawiera pouczenie dla nas dziś żyjących:

„Wielki jest Pan [Jehowa, NW] i wielce chwały godzien w mieście Boga naszego, na swej górze świętej. Pięknie wznosi się, rozkoszą całej ziemi jest góra Syjon, prawdziwa siedziba Boga, miasto Króla Wielkiego. Bóg w pałacach jego okazał się jako warowny gród. (...) Okrążcie Syjon i obejdźcie go, policzcie jego wieżyce! Bacznie oglądajcie jego wały, a przejdźcie się po pałacach jego, abyście mogli opowiadać (...) rodowi przyszłemu, że to jest Pan, nasz Bóg na wieki wieków. On naszym wodzem aż do śmierci.” — Ps. 48:2-4, 13-15, Sz. (B-79)

Egzemplarz czasopisma znaleziony na ulicy

W Meksyku pewna niewiasta podniosła egzemplarz Strażnicy, który leżał porzucony na ulicy. Zaczęła go czytać i treść artykułów do tego stopnia rozbudziła jej ciekawość, że postanowiła pójść do kościoła ewangelickiego i zapytać, czy może tu wydaje się Strażnicę. Odpowiedziano jej, że nie, lecz podano ulicę, na której prawdopodobnie miał się mieścić lokal, w którym można ją dostać. Przez dwa dni ta zainteresowana przemierzała ową ulicę tam i z powrotem, pytając każdego, kogo napotkała.

Znalazłszy w końcu miejsce zgromadzeń świadków Jehowy, czekała tam w niedzielę od godziny 11 przed południem do czasu, w którym miało się odbyć zebranie. Z chwilą rozpoczęcia zebrania oczywiście znajdowała się wśród obecnych, z radością śledząc stosowaną tu metodę studiowania Biblii. Podjęto starania, by udzielić jej osobistych pouczeń za pomocą domowego studium Słowa Bożego. Wkrótce to, czego się dowiedziała, skłoniło ją do wprowadzenia znacznych zmian w jej życiu. Kiedy zrozumiała, że Jehowa Bóg jest niewidzialny i że sporządzanie Jego podobizny jest właściwie niemożliwe, usunęła z domu obrazy. Zaczęła regularnie przybywać na zebrania, będąc przygotowana do udzielania komentarzy podczas studium Strażnicy. Zalegalizowała swe małżeństwo i pobudziła męża do zainteresowania się zamierzeniami Bożymi. Opowiedziała o prawdzie Bożej krewnym i niektórzy z nich przychodzą na zebrania. Wszystko to stało się, ponieważ będąc miłośniczką prawdy Bożej podniosła Strażnicę leżącą na ulicy.