Chwalebne dzieło po przejściu jeźdźców
1. Skąd wiadomo, że Czasy Pogan wyznaczone na deptanie tego, czego reprezentantem było miasto Jeruzalem, skończyły się w roku 1914?
„KRÓL królów i Pan panów”, Jezus Chrystus, jest już obecny (Obj. 19:11, 16). Widzimy to po „znaku”. Od chwili zakończenia „czasów pogan” w roku 1914, czyli już przeszło 69 lat, panuje w swoim Królestwie, które otrzymał od Boga (Łuk. 21:24, Biblia Tysiąclecia). Dobiegło wtedy kresu deptanie Królestwa Jehowy, ongiś reprezentowanego przez królestwo izraelskie z siedzibą w Jeruzalem i dynastię Dawida. W dzisiejszej Jerozolimie na Bliskim Wschodzie nie ma króla z tej linii rodowej; uchodzi za stolicę państwa Izrael, którym rządzi żydowski premier. Cóż jednak można powiedzieć o „Jeruzalem niebiańskim”? (Hebr. 12:22). Znajduje się ono w górze, ponad narodami, w dziedzinie nadludzkiej i właśnie stamtąd od zakończenia Czasów Pogan w roku 1914 „Syn Dawidowy”, Jezus Chrystus, włada jako „Król królów i Pan panów”. Pogańskie narody ziemi mogą się sprzeciwiać Królestwu i jego głosicielom, ale nie są w stanie wyrządzić mu żadnej szkody. Nie zdołają nad nim zapanować, jak to się udało pięciu z dotychczasowych mocarstw w dziejach świata, a mianowicie: Babilonii, Medo-Persji, Grecji, Rzymowi oraz anglo-amerykańskiej potędze złożonej z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych (Obj. 21:1, 2).
2. Jakiej odpowiedzi, zgodnej z widzeniem opisanym w Objawieniu 6:1-8, udzielił Jezus na pytanie o znak jego obecności i zakończenia systemu rzeczy?
2 Wizja, jaką oglądał apostoł Jan, opisana przez niego w Objawieniu 6:1-8, proroczo ukazuje, co miało towarzyszyć „Królowi królów i Panu panów”, cwałującemu na symbolicznym białym koniu ku Har-Magedonowi, gdzie się rozegra decydująca bitwa. Treść tego widzenia harmonizuje z odpowiedzią samego Jezusa Chrystusa na pytanie zadane mu przez uczniów: „Kiedy się to stanie oraz co będzie znakiem twej obecności [po grecku: parousia] i zakończenia systemu rzeczy”? (Mat. 24:3). Mówiąc o „bólach niedoli”, które miały się składać na „znak” jego obecności, czyli paruzji, oraz „zakończenia systemu rzeczy”, Jezus rzekł: „Powstanie bowiem [do wojny] naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, będą trzęsienia ziemi w jednym miejscu po drugim, będą braki żywności. Są to początki bólów niedoli [związanych z narodzinami nowego systemu rzeczy]” (Marka 13:8). „Potem mówił im dalej: ‛Naród powstanie przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu; będą wielkie trzęsienia ziemi i w jednym miejscu po drugim zarazy oraz braki żywności; będą też straszne widoki i wielkie znaki z nieba’” (Łuk. 21:10, 11; Mat. 24:7, 8).
KOŃ MAŚCI OGNISTEJ
3. Czym miał się odznaczać początek obecności Chrystusa? Co ukazano w widzeniu po zerwaniu drugiej pieczęci?
3 Tak więc początek „obecności” Chrystusa, czyli jego paruzji po zakończeniu Czasów Pogan w roku 1914, wcale nie miał być nacechowany pokojem — ani w niebie, ani na ziemi. Potwierdza to widzenie ukazane Janowi, zapisane w 6 rozdziale Księgi Objawienia. Co miało się odsłonić po zdjęciu drugiej pieczęci? Popatrzmy uważnie wraz z apostołem Janem: „A gdy przełamał drugą pieczęć, usłyszałem drugie żywe stworzenie mówiące: ‛Chodź!’ I pojawił się inny koń, maści ognistej; a siedzącemu na nim pozwolono odebrać ziemi pokój, aby wzajemnie się zabijali; i dano mu wielki miecz” (Obj. 6:3, 4).
4. Co przedstawia ta scena? Dlaczego?
4 Co wyraża ta dramatyczna scena? Cóż innego, jeśli nie wybuch wojny, i to na skalę ogólnoświatową, skoro jeździec na ognistym koniu miał „odebrać ziemi pokój”!
5. Czy to znaczy, że jeździec na białym koniu był odpowiedzialny za wybuch wojny światowej? Co według 12 rozdziału Objawienia miało nastąpić po rozpoczęciu jego panowania?
5 Wojowniczego jeźdźca na koniu maści ognistej poprzedzał jeździec na białym koniu. Czy należy przez to rozumieć, że to on po swej koronacji w roku 1914 rozpętał pierwszą wojnę światową i tym samym zaczął używać swego „łuku”? W żadnym wypadku! Niewidzialną wojnę, która miała nastąpić w dziedzinie nadludzkiej po narodzeniu się jego Królestwa w roku 1914, przedstawiono w 12 rozdziale Księgi Objawienia: „I wybuchła wojna w niebie: Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem; walczył też smok i jego aniołowie, lecz ich nie przemógł ani nie znaleziono już dla nich miejsca w niebie. Zrzucony więc został wielki smok, pierwotny wąż, nazywany Diabłem i Szatanem, który zwodzi całą zamieszkaną ziemię; zrzucony został na ziemię, a jego aniołowie zostali zrzuceni wraz z nim. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: ‛Teraz nastało wybawienie i moc, i królestwo Boga naszego oraz władza Jego Chrystusa, ponieważ zrzucony został oskarżyciel naszych braci, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem! (...) Dlatego bądźcie dobrej myśli, niebiosa i wy, którzy w nich przebywacie! Biada ziemi i morzu, ponieważ zstąpił do was Diabeł z wielkim gniewem, wiedząc, że mało ma czasu!’” (Wersety od 7 do 12).
6. Co w takim razie symbolizują rozmaite szczegóły związane z drugim jeźdźcem?
6 Winą za pierwszą wojnę światową, która począwszy od 28 lipca 1914 roku pochłonęła przeszło 8 milionów ofiar, sprawozdanie to wyraźnie obciąża Diabła i jego demony. Jeździec pędzący na drugim z symbolicznych koni wyobrażał armie tego świata, którego „bogiem” jest Szatan Diabeł, a sam wierzchowiec ognistej maści — gwałtowny charakter tej pożogi wojennej oraz jej pokłosia w postaci drugiej wojny światowej. Wspomniany kawalerzysta otrzymał „wielki miecz”, aby ścinać nim swoje ofiary, przy czym rozmiary tego oręża wskazywały na zasięg owej wojny, która objęła całą ziemię, stając się wojną totalną, rozpętaną na skalę światową. Niczego takiego przedtem nie było! Są w bibliotekach książki historyczne, które szczegółowo opisują pierwszą i drugą wojnę światową. Z końcem Czasów Pogan w roku 1914 istotnie wybuchła wojna, która przybrała rozmiary globalne (Łuk. 21:24).
7. Jakie wydarzenia zaczęły się rozgrywać w roku 1914 zgodnie z Objawieniem 6:1-8 i z tym, co Jezus powiedział uczniom o znaku swojej obecności?
7 Widzenie opisane w szóstym rozdziale Księgi Objawienia otrzymał Jan od tej samej osoby, która dużo wcześniej, jeszcze w 33 roku n.e., udzieliła swym apostołom (w tym również jemu) odpowiedzi na pytanie: „Co będzie znakiem twej obecności i zakończenia systemu rzeczy?” Ponieważ kolejność wydarzeń przedstawionych przez Jezusa na krótko przed śmiercią jest taka sama jak w wizji z 6 rozdziału Objawienia, ukazany w niej obraz dowodzi, iż kres Czasów Pogan w roku 1914 i wybuch wojny światowej zapoczątkowały „obecność” Chrystusa w jego niebiańskim Królestwie oraz „zakończenie systemu rzeczy”. Zgodnie z zapowiedzią Jezusa z Ewangelii według Mateusza 24:7, 8 oraz według Łukasza 21:11 naród powstał przeciwko narodowi, a królestwo przeciw królestwu, i właśnie to znamionowało początek jego niewidzialnej „obecności”, czyli skierowania uwagi na ziemię, która przeszła teraz pod władzę jego nowo ustanowionego Królestwa. Co jednak można powiedzieć o „brakach żywności” i ‛zarazach w jednym miejscu po drugim’? Te również znajdują swój odpowiednik w szarży czterech jeźdźców, opisanej w Objawieniu 6:1-8.
KOŃ CZARNY
8. Jakie szczegóły wizji ujawniły się po zdjęciu trzeciej pieczęci?
8 Co ukazuje nam wizja Jana po przejściu jeźdźca na koniu maści ognistej? „A gdy przełamał trzecią pieczęć, usłyszałem trzecie żywe stworzenie mówiące: ‛Chodź!’ I widziałem: oto koń czarny; a siedzący na nim miał w ręce wagę szalkową. I usłyszałem głos mówiący jak gdyby spośród czterech żywych stworzeń: ‛Kwarta pszenicy za denara i trzy kwarty jęczmienia za denara; a nie szkodź oliwie i winu’” (Obj. 6:5, 6).
9. Na co wyraźnie wskazują różne detale tej wizji? Dlaczego omawiany koń słusznie był czarny?
9 Rzecz prosta oznacza to braki żywności, niedobory artykułów spożywczych. A czy nie pojawiły się one wraz z pierwszą wojną światową „w jednym miejscu po drugim”? Czyż na ogromnych obszarach nie musiał zapanować głód, którego nie było czym zaspokoić, skoro oderwano rolników od pól i sadów, aby ich wcielić do wielomilionowych armii? To przecież logiczne! Nic dziwnego, że miliony ludzi zmarło śmiercią głodową. Wskutek inflacji ceny żywności wzrosły ponad możliwości finansowe niezliczonych wygłodzonych obywateli. Pomyślmy tylko, „denar”, całodzienny zarobek, za marną kwartę pszenicy! Całodzienna płaca zaledwie za trzy kwarty jęczmienia, żywności gorszego rodzaju, stanowiącej podstawowe pożywienie ubogich! Kto się wzbogacił na wojnie i dostawach dla wojska, mógł sobie pozwolić na wszelkie gatunki wina i oliwy, jakie tylko były na rynku. Toteż w jego wypadku nic nie zaszkodziło „oliwie i winu”. Dzięki dużym dochodom stać go było na płacenie wygórowanych cen! Wszystko to składa się na ponury obraz towarzyszący owej globalnej wojnie, która oderwała tylu ludzi od produktywnej pracy, jak na przykład uprawa roli, i popchnęła ich do działań niszczycielskich. Nic dziwnego, że koń jeźdźca trzymającego wagę na znak racjonowania żywności i odmierzania jej po wysokich cenach był czarny! Jako zwiastun śmiercionośnych klęsk głodu naprawdę przedstawiał smutny i posępny widok!
KOŃ TRUPIO BLADY
10. Jakiego trzeciego świadka wprowadzono w widzeniu Jana na dowód tego, że rozpoczęła się już obecność jeźdźca na białym koniu?
10 Jeździec na koniu maści ognistej oraz dosiadający konia czarnego to dwaj świadkowie, którzy potwierdzają, że Jezus Chrystus otrzymał koronę królewską i rozpoczął zwycięską szarżę poprzez „zakończenie systemu rzeczy” aż do jego kresu w Har-Magedonie. Dodatkowo zostaje powołany w tym celu jeszcze i trzeci świadek. Ponad 60 lat wcześniej, nim Jan otrzymał widzenie, ukoronowany jeździec na białym koniu rzekł, iż każda sprawa powinna „być ustalona z ust dwóch lub trzech świadków” (Mat. 18:16). Kto więc jest trzecim świadkiem? Nie wchodzi tu w grę jeździec, który by symbolizował trzęsienia ziemi, a więc to, co dzieje się w jej wnętrzu. Zostaje uwypuklone coś, co pod koniec pierwszej wojny światowej, w latach 1918-1919, zmiotło 20 milionów ofiar z powierzchni naszego globu. Niech więc wejdzie następny świadek. „A gdy przełamał czwartą pieczęć, usłyszałem głos czwartego żywego stworzenia, mówiący: ‛Chodź!’ I widziałem: oto koń trupio blady; siedzący na nim miał na imię Śmierć. A tuż za nim sunął Hades. I dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, aby zabijali długim mieczem i brakiem żywności, i śmiertelną zarazą, i przez dzikie zwierzęta ziemskie” (Obj. 6:7, 8).
11. Dlaczego czwarty koń był trupio blady? Jaki rodzaj śmierci symbolizuje dosiadający go jeździec, dostarczający ofiar Hadesowi?
11 Koń trupio blady niewątpliwie sprawiał wrażenie chorego, a dosiadający go jeździec słusznie nosił imię Śmierć. Chodzi tu o śmierć niespodziewaną — nie taką, jaką dosięga ludzi w podeszłym wieku, lecz tę, która przedwcześnie zabiera ich do Hadesu, czyli do grobu. Dlaczego? Ponieważ nie jest to śmierć naturalna, ale spadająca na ludzi wskutek „długiego miecza” straszliwej wojny, braków żywności pociągających za sobą głód albo wskutek „zarazy”, to znaczy epidemii, która grasując po rozległym zaludnionym terenie zwiastuje swym licznym ofiarom raptowny kres życia. Czyż grypa „hiszpanka”, która zaatakowała mieszkańców ziemi pod koniec pierwszej wojny światowej, nie odpowiada temu opisowi? Z pewnością! Hades rozwarł swą nienasyconą gardziel, aby pochłonąć — jak się szacuje — 20 milionów istnień ludzkich. Bóg nie zesłał tej plagi, ale ją dopuścił. Bez przesady można powiedzieć o Śmierci i Hadesie, że „dano im władzę nad czwartą częścią ziemi”. Bóg nie ingerował, lecz pozwolił tym przepowiedzianym śmiercionośnym żywiołom siać spustoszenie na wyniszczonej wojną ziemi, mimo że ich ofiarą padli nawet niektórzy Jego wierni słudzy. Nie ma dotychczas oficjalnych doniesień o śmierci zadawanej przez „dzikie zwierzęta”, napadające na bezbronnych ludzi.
12. Czego dowodzi niszczycielska szarża trzech ostatnich jeźdźców, skoro ruszyli właśnie w tym, a nie innym czasie?
12 Nie sposób wymazać ze współczesnej historii ani przeoczyć niszczycielskiej szarży tych trzech świadków — jeźdźca na koniu maści ognistej, jeźdźca na koniu czarnym oraz tego na koniu trupio bladym, za którym sunął Hades. Ponieważ istotnie pojawili się oni z końcem Czasów Pogan w roku 1914, muszą symbolizować coś, co ma znaczenie w skali całego świata. A mianowicie? Oto w niebie zostało ustanowione Królestwo, o które uczniowie Jezusa mieli prosić Boga w Modlitwie Pańskiej. Doszło do tego po zakończeniu Czasów Pogan, „czasów wyznaczonych narodom”, którym przed upływem tego terminu pozwalano deptać Królestwo Boże pod zarządem Jego Mesjasza (Chrystusa) (Łuk. 21:10, 11, 24). Teraz więc Królestwo już nastało. Bóg namaścił jego Króla, osadził na tronie i ukoronował. Rozpoczęła się „obecność” Chrystusa z władzą królewską oraz „zakończenie systemu rzeczy”. Jehowa posłał królewskie berło swej mocy z niebiańskiego Syjonu, mówiąc: „Wyrusz na podbój między swoich nieprzyjaciół” (Ps. 110:1, 2). Nadszedł więc czas, aby ów Władca wyruszył na białym, królewskim rumaku i pomknął ku ostatecznemu, walnemu zwycięstwu nad swymi wrogami na ziemi i w niebie.
ZASZCZYTNY PRZYWILEJ
13. Jak na te wyjaśnienia powinni zareagować uczniowie jeźdźca na białym koniu? Jaki przepowiedziany przywilej służby powinni przyjąć, uznając to za zaszczyt?
13 Co mają robić tu na ziemi uczniowie Władcy na białym koniu podczas „zakończenia systemu rzeczy”, w obliczu szarży czterech jeźdźców opisanych w Księdze Objawienia 6:1-8? Powinni jednomyślnie wykonywać służbę rzeczników spełniających jedne z najważniejszych szczegółów „znaku” jego „obecności” w Królestwie. Oto on: „I ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkich narodom” (Mat. 24:14). Trzeba ‛ogłosić’ to świadectwo po całej ziemi i doprowadzić dzieło do końca, zanim nastanie ostateczny kres tego skazanego na zagładę „systemu rzeczy”. Ponieważ minęło już prawie 70 lat, odkąd ukoronowany jeździec na białym koniu wyruszył, aby dopełnić zwycięstwa nad przeciwnikami swego Królestwa, a warunki na świecie pogorszyły się przez ten czas do tego stopnia, jak to widzimy obecnie — wspomniany ostateczny kres musi być bardzo bliski. „Krótki czas”, jaki pozostał na ziemi Szatanowi Diabłu, najwyraźniej niebawem upłynie (Obj. 12:12, Biblia gdańska). Kto zatem przyjmie zaszczytny przywilej brania udziału w końcowej fazie ogólnoziemskiego świadczenia o ustanowionym Królestwie Bożym pod władzą Chrystusa? Świadkowie Jehowy Boga, zespoleni na całym świecie więzią jedności, odpowiadają: „My!” Oby Jehowa dopomógł im w spełnieniu tego zadania na potwierdzenie słuszności swej zwierzchniej władzy nad wszechświatem!
14. Dlaczego jeździec na białym koniu dalej musi mknąć naprzód?
14 Jeździec w koronie na głowie, cwałujący na białym koniu, jeszcze nie osiągnął triumfalnego momentu ‛dopełnienia swego zwycięstwa’ i nie zatrzyma się o krok od tego celu. Musi więc dalej pędzić naprzód. Dwa ogólnoświatowe konflikty zbrojne przeszły już do historii, niemniej zakrojone na olbrzymią skalę przygotowania do wojny w dalszym ciągu zakłócają pokój ludzkości.
15. (a) Czy jeździec na czarnym koniu i jeździec na koniu trupio bladym zakończyli swą szarżę? (b) Dlaczego to, co dzieje się od roku 1914, jest wspaniałe i porywające?
15 Miliony niedożywionych ludzi muszą zaciskać pasa, aby oddalić widmo głodu, i na próżno czekają, by uporano się z niedoborem żywności, a wyśrubowane ceny obniżono do poziomu umożliwiającego ubogim zaspokojenia podstawowych potrzeb. Medycyna staje bezradna wobec nowych cierpień, a nieuleczalne choroby pochłaniają coraz więcej ofiar; zatem jeździec imieniem Śmierć nie zatrzymał swego trupio bladego konia, a Hades-grób musi dotrzymywać mu kroku. Niemniej jednak wszystko, co się rozgrywa od zakończenia Czasów Pogan w roku 1914, oznacza coś wspaniałego, wręcz pasjonującego! Zbliża się finał „zakończenia systemu rzeczy” istniejącego od potopu za dni Noego, czyli od 2370 roku p.n.e., a więc już 4353 lata. Z pewnością jest to dobra nowina!
CHWALEBNE DZIEŁO
16. Czy to oznacza koniec naszej ziemi?
16 Kres „zakończenia systemu rzeczy” nie jest równoznaczny z zagładą ziemskiego domu ludzkości. Wprost przeciwnie! Da on początek nowemu systemowi rzeczy — na tej samej ziemi, której teraz ze strony upadłego człowieka grozi obrócenie się w jałową pustynię. Stwórca oznajmia ze swego tronu: „Oto wszystko czynię nowym” (Obj. 21:5).
17. W jakim chwalebnym dziele, które przetrwa aż do nowego systemu rzeczy, mamy zaszczyt brać udział już teraz?
17 Jakże wspaniała praca czeka tych, którzy przeżyją „zakończenie systemu rzeczy” i wkroczą do nowego porządku, gdzie koń maści ognistej, koń czarny oraz koń trupio blady i Hades nie będą już dręczyć mieszkańców ziemi, zwłaszcza że ma nastąpić zmartwychwstanie całej odkupionej ludzkości! Ale nawet teraz, dopóki jeszcze trwa szarża czterech jeźdźców, Świadkowie Jehowy uczestniczą w chwalebnym dziele przez rozgłaszanie najlepszej z nowin. Jest nią wieść o królewskim rządzie Jehowy na czele z Chrystusem. Owocem jego działalności będzie ogólnoziemski Raj — ozdoba nowego systemu rzeczy i mieszkanie pokojowo usposobionej, odkupionej ludzkości, pobłogosławionej wiecznotrwałym, doskonałym życiem, na obraz i podobieństwo Boże (Rodz. 1:26-28). Bóg obdarzył nas zaszczytnym przywilejem uczestniczenia teraz w tej wspaniałej pracy!
Jakie fragmenty złożonego „znaku” opisuje:
Jakim przywilejem cieszą się obecnie Świadkowie Jehowy? Jaka praca jeszcze ich czeka?