nie będzie miało za punkt wyjścia tamtego człowieka, który umarł; będzie to nowy akt stworzenia przez Boga. Między śmiercią a zmartwychwstaniem rozpościera się przepaść; jednostka co najwyżej istnieje dalej w pamięci u Boga”. (Strony 189, 532, 533).

Przez dziesiątki lat Świadków Jehowy uważano za heretyków, bo właśnie tak uczyli o duszy. Nie potrzebowali setek lat, żeby się dowiedzieć o tym, co teraz przyznają teolodzy ewangeliccy. Dzięki studiowaniu samej Biblii, a nie filozofii ludzkiej, zrozumieli, że „dusza, która grzeszy, ta umrze” i że „umarli o niczym nie wiedzą” aż do zmartwychwstania (Ezech. 18:4, 20; Kazn. 9:5, 10, Biblia gdańska).

Ale skoro doktryna o nieśmiertelności duszy jest oparta na filozofii Platona, to ile jeszcze innych nauk przedstawianych jako „chrześcijańskie” nic nie podejrzewającym parafianom wyrosło z takich samych kłamstw?

Pytania czytelników

Czy jest „czterech jeźdźców Apokalipsy”? Czy nie raczej pięciu?

Określenie „czterej jeźdźcy Apokalipsy” spopularyzowało się, zwłaszcza odkąd pisarz hiszpański Vincente Blasco Ibáñez użył go w tytule opowiadania na temat pierwszej wojny światowej. Zaczerpnięte jest z opisu podanego w szóstym rozdziale Księgi Objawienia, czyli Apokalipsy.

Apostoł Jan ogląda tam w widzeniu ‛białego konia i tego, który siedział na nim’; rozumie się przez to wyobrażenie Jezusa Chrystusa, wyruszającego w charakterze niebiańskiego Króla. Następnie pojawia się jeździec na „koniu maści ognistej”, co przedstawia wojnę, jak choćby tę, która wybuchła w roku 1914 n.e. Trzecim z kolei jest czarny koń z jeźdźcem, symbol wielkiego niedostatku żywności. Potem czytamy w sprawozdaniu: „I widziałem, a oto koń płowy; siedzący na nim miał na imię śmierć. A tuż za nim postępował Hades” (Obj. 6:1-8).a

W jaki sposób jednak Hades towarzyszył Śmierci? Czy jechał na własnym, bliżej nie opisanym koniu? Czy siedział na płowym koniu za plecami Śmierci? A może Hades w ogóle nie jechał konno, a mimo to posuwał się za poprzednikami? Nikt z nas nie potrafi powiedzieć na pewno, jak było, ponieważ Jan nie podał tego szczegółu. Na podstawie samego zapisu biblijnego można stwierdzić tylko tyle, że Jan widział czterech jeźdźców — czterech jadących na koniach: białym, rudym, karym i płowym. Nie ma potrzeby wypowiadać się dogmatycznie na temat tego, czy Hades jechał na ewentualnym piątym koniu.

W każdym razie opis sporządzony przez Jana umożliwia nam uprzytomnienie sobie czegoś, co on sam uważał za ważniejsze od informacji, w jaki sposób Hades towarzyszył Śmierci — a mianowicie: że ci którzy padli ofiarą przedwczesnej śmierci, czy to wskutek wojny, głodu, czy zarazy, gromadzą się w Hadesie, czyli wspólnym grobie ludzkości (Obj. 20:13).