LEA

(prawdopodobnie od słowa akad. oznaczającego: „krowa” lub od arab. oznaczającego: „dzika krowa”).

Starsza córka Labana, wnuka brata Abrahama. Laban był bratem Rebeki, matki Jakuba, więc Lea była kuzynką Jakuba (Rdz 22:20-23; 24:24, 29; 29:16). Nie wyróżniała się tak pięknym wyglądem jak jej młodsza siostra, Rachela; jej oczy nie miały blasku (Rdz 29:17). A w krajach Wschodu to właśnie błyszczące oczy są jednym z wyznaczników kobiecej urody (por. PnP 1:15; 4:9; 7:4).

Lea została pierwszą żoną Jakuba, gdy Laban oszukał go, dając mu ją w nocy zamiast Racheli, którą on pokochał. Kiedy Jakub potem zaprotestował, Laban wyjaśnił, że miejscowy zwyczaj nie pozwala na wydanie młodszej córki przed starszą. Zgodnie ze wschodnią tradycją obowiązującą oblubienice Lea najwyraźniej miała zasłoniętą twarz, co z pewnością przyczyniło się do powodzenia tego podstępu. W rezultacie Jakub, który przez siedem lat służył za Rachelę, otrzymał jej siostrę. Wprawdzie po tygodniu świętowania z Leą dostał za żonę również Rachelę, ale musiał pracować za nią następne siedem lat (Rdz 29:18-28).

Biblia mówi, że Lea była „znienawidzona” (Rdz 29:31, 33). Jednak według tej samej relacji Jakub „okazywał więcej miłości Racheli niż Lei” (Rdz 29:30). Zapewne więc nie żywił do Lei złośliwej nienawiści — dalej się o nią troszczył i z nią współżył, ale większym uczuciem darzył Rachelę, swą szczególnie ukochaną żonę. Lea była zatem „znienawidzona” w tym sensie, że Jakub kochał ją mniej niż Rachelę (zob. NIENAWIŚĆ).

Lea miała z Jakubem siedmioro dzieci — sześciu synów: Rubena, Symeona, Lewiego, Judę, Issachara i Zebulona oraz córkę Dinę (Rdz 29:32-35; 30:16-21). Dlatego w Rut 4:11 o niej i o Racheli powiedziano, że „zbudowały dom Izraela”. Lea dostąpiła zaszczytu urodzenia Lewiego, od którego wywodziło się plemię izraelskich kapłanów, oraz Judy, przodka plemienia królewskiego.

Lea z dziećmi towarzyszyła Jakubowi, gdy opuścił Paddan-Aram i udał się do Kanaanu — kraju, w którym przyszedł na świat (Rdz 31:11-18). Przed spotkaniem z Ezawem Jakub dla bezpieczeństwa rozdzielił dzieci między obie żony i ich służące, przy czym na przedzie ustawił służące i ich dzieci, za nimi Leę i jej dzieci, a z tyłu Rachelę i Józefa (Rdz 33:1-7). Dzieci Lei przybyły z Jakubem do Egiptu, ale Biblia nic nie wspomina o tym, czy ona też była z nimi (Rdz 46:15). Czas, miejsce i okoliczności jej śmierci są nieznane; być może zmarła w Kanaanie. Jakub kazał ją pochować w grobowcu rodzinnym, w jaskini na polu Machpela. Wydane przez niego polecenia dotyczące jego własnego pogrzebu wskazują, że chciał być pochowany tam, gdzie wcześniej złożono zwłoki Abrahama i Sary, Izaaka i Rebeki, a także Lei (Rdz 49:29-32).