⁹ Jehowa powiedział Adamowi: „Mężczyzna opuści ojca i matkę i przylgnie do swej żony” (Rodz. 2:24). Co to oznacza? Więzi z przyjaciółmi i krewnymi powinny ulec zmianie. Małżonkowie muszą poświęcać uwagę przede wszystkim sobie nawzajem. Nie mogą już przyznawać pierwszeństwa przyjaciołom ani krewnym kosztem nowo założonej rodziny. Nie powinni też dopuścić, by rodzice ingerowali w podejmowanie decyzji lub rozstrzyganie różnic zdań. Mąż i żona mają przylgnąć do siebie. Taki jest nakaz Boży.

10. Co pomaga małżeństwom pielęgnować lojalność?

¹⁰ Lojalność przynosi liczne korzyści nawet w rodzinach podzielonych pod względem religijnym. Siostra mająca niewierzącego męża mówi: „Jestem bardzo wdzięczna Jehowie za to, że uczy mnie, jak okazywać mężowi podporządkowanie i głęboki respekt. Dzięki lojalności już 47 lat darzymy się miłością i szacunkiem” (1 Kor. 7:10, 11; 1 Piotra 3:1, 2). Z całych sił staraj się więc, by twój partner małżeński czuł się bezpiecznie. Słowami i czynami zapewniaj, że dla ciebie jest on najważniejszą osobą na ziemi. Jeżeli tylko masz na to wpływ, niech nikt ani nic nie stanie między tobą a współmałżonkiem (odczytaj Przysłów 5:15-20).

Jedność umacnia małżeństwo

11, 12. Jak Akwilas i Pryscylla współpracowali ze sobą (a) w domu? (b) w pracy zarobkowej? (c) w chrześcijańskiej służbie?

¹¹ Apostoł Paweł, wspominając o swych bliskich przyjaciołach, Akwilasie i Pryscylli, nigdy nie wymienia ich osobno. Ta nierozłączna para jest świetnym przykładem tego, co miał na myśli Bóg, gdy powiedział, że mąż i żona staną się „jednym ciałem” (Rodz. 2:24). Akwilas i Pryscylla zawsze współpracowali ze sobą w domu, w pracy zarobkowej i w chrześcijańskiej służbie. Kiedy Paweł po raz pierwszy przybył do Koryntu, życzliwie zaprosili go do swego domu, który najwyraźniej na pewien okres stał się dla niego bazą wypadową. Później w Efezie udostępnili dom na zebrania zborowe i wspólnie pomagali wzrastać duchowo nowym, między innymi Apollosowi (Dzieje 18:2, 18-26). Następnie przenieśli się do Rzymu, gdzie również przyjmowali zbór u siebie. Potem powrócili do Efezu i umacniali tam współwyznawców (Rzym. 16:3-5).

¹² Przez jakiś czas Akwilas i Pryscylla wraz z Pawłem wspólnie trudnili się wytwarzaniem namiotów. Znów małżonków tych wymieniono razem. Współpracowali bez rywalizacji i konfliktów (Dzieje 18:3). Ale ludźmi duchowymi byli niewątpliwie dlatego, że mnóstwo czasu poświęcali razem na zajęcia chrześcijańskie. Wszędzie, gdzie mieszkali — w Koryncie, Efezie czy Rzymie — dawali się poznać jako „współpracownicy w Chrystusie Jezusie” (Rzym. 16:3). Zawsze wysilali się ramię przy ramieniu w dziele głoszenia o Królestwie.

13, 14. (a) Co może zaszkodzić jedności w małżeństwie? (b) Jak małżonkowie mogą zacieśnić łączącą ich więź, aby faktycznie stać się „jednym ciałem”?

¹³ Wspólne cele i działania naprawdę umacniają małżeństwo (Kazn. 4:9, 10). Niestety, obecnie wiele par spędza ze sobą mało czasu. Małżonkowie pracują długie godziny z dala od siebie. Niektórzy często wyjeżdżają w delegacje lub na utrzymanie rodziny zarabiają za granicą. Nierzadko są od siebie odizolowani nawet w domu, gdyż wolne chwile poświęcają na oglądanie telewizji, hobby, sport, gry wideo lub surfowanie po Internecie. Czy podobnie jest w twoim małżeństwie? Jeśli tak, to czy możesz coś zmienić, żeby spędzać z partnerem więcej czasu? Moglibyście na przykład razem wykonywać różne codzienne czynności — przygotowywać posiłki, myć naczynia lub dbać o ogród. Warto też wspólnie opiekować się dziećmi lub niemłodymi już rodzicami.

¹⁴ Przede wszystkim regularnie angażujcie się w zajęcia związane z wielbieniem Jehowy. Wspaniałą sposobność dbania o jedność myśli i celów daje omawianie tekstu dziennego oraz wielbienie Boga w gronie rodziny. Uczestniczcie też razem w działalności kaznodziejskiej. Jeśli to możliwe, spróbujcie podjąć w tym samym czasie służbę pionierską, nawet gdybyście mogli ją pełnić jedynie przez miesiąc albo rok (odczytaj 1 Koryntian 15:58). Siostra, która wraz z mężem tak uczyniła, wspomina: „Dzięki głoszeniu mieliśmy więcej okazji, by ze sobą pobyć i naprawdę porozmawiać. Ponieważ łączył nas jeden cel, jakim jest pomaganie innym pod względem duchowym, czułam, że stanowimy zgrany zespół. Mąż stał mi się bliższy nie tylko jako partner życiowy, lecz także jako dobry przyjaciel”. Jeżeli wspólnie dążycie do wartościowych celów, wasze zainteresowania, priorytety i zwyczaje stopniowo się upodobnią. W rezultacie — wzorem Akwilasa i Pryscylli — coraz częściej będziecie myśleć, czuć i postępować jak „jedno ciało”.