Witamy na najlepszej drodze życiowej!
„Czy żyjemy, czy też umieramy, należymy do Jehowy” (RZYM. 14:8).
1. Czego o najlepszej drodze życiowej uczył Jezus?
JEHOWA pragnie, by nasze życie było jak najszczęśliwsze. Ludzie obierają przeróżne drogi życiowe, ale tylko jedna z nich może być najlepsza. Nic nie przynosi więcej korzyści niż zharmonizowanie własnego postępowania ze Słowem Boga i uczenie się od Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Jezus pokazał swym naśladowcom, że należy czcić Boga duchem i prawdą, i polecił im czynić uczniów (Mat. 28:19, 20; Jana 4:24). Gdy żyjemy zgodnie z tym, czego nauczał Jezus, sprawiamy radość Jehowie i zaznajemy Jego błogosławieństw.
2. Jak w I stuleciu wielu ludzi zareagowało na orędzie o Królestwie i co oznaczało należenie do „Drogi”?
2 Kiedy ludzie „odpowiednio usposobieni do życia wiecznego” zaczynają wierzyć i zostają ochrzczeni, mamy wszelkie powody, by serdecznie powitać ich na najlepszej drodze życiowej (Dzieje 13:48). W I wieku n.e. tysiące ludzi różnej narodowości poznało prawdę i publicznie poświadczyło swoim chrztem, że oddało się Bogu (Dzieje 2:41). Ci pierwsi uczniowie należeli do „Drogi” (Dzieje 9:2; 19:23). Określenie to było stosowne, ponieważ osoby stające się naśladowcami Chrystusa obierały pewną „drogę” — styl życia, który koncentrował się na wierze w Jezusa i wzorowaniu się na nim (1 Piotra 2:21).
3. Dlaczego osoby pragnące służyć Jehowie zgłaszają się do chrztu i o czym mówią statystyki z ostatnich dziesięciu lat?
3 W obecnych dniach ostatnich dzieło pozyskiwania uczniów nabiera tempa i jest już prowadzone w przeszło 230 krajach. W ciągu ostatniej dekady z górą 2 700 000 osób — tygodniowo ponad 5000 — postanowiło oddać się Jehowie, by Mu służyć, i usymbolizowało to chrztem. Decyzja taka podyktowana jest miłością do Boga, znajomością Jego Słowa i wiarą w to, czego ono uczy. Chrzest to nader doniosły krok w naszym życiu, oznacza bowiem początek zażyłej więzi z Jehową. Jest też wyrazem ufności, że Bóg pomoże nam wiernie spełniać Jego wolę, tak jak wspierał na tej drodze swych sług w czasach starożytnych (Izaj. 30:21).
Dlaczego zgłosić się do chrztu?
4, 5. Wymień niektóre korzyści wynikające z chrztu.
4 Być może zdobyłeś sporo wiedzy o Bogu, poczyniłeś zmiany w swoim życiu i zostałeś nieochrzczonym głosicielem. Twoje postępy zasługują na pochwałę. Jednak czy oddałeś się już Bogu w modlitwie i pragniesz zostać ochrzczony? Ze studium Biblii zapewne dobrze wiesz, że twoje życie powinno być skoncentrowane na wysławianiu Jehowy, a nie jedynie na dogadzaniu sobie lub gromadzeniu dóbr materialnych (odczytaj Psalm 148:11-13; Łuk. 12:15). Ale jakich korzyści i błogosławieństw przysparza chrzest?
5 Gdy oddasz się Bogu, twoje życie zyska najwznioślejszy cel. Zaznasz szczęścia wynikającego ze spełniania woli Boga (Rzym. 12:1, 2). Jego święty duch pomoże ci wypracowywać takie zbożne przymioty, jak pokój i wiara (Gal. 5:22, 23). Jehowa będzie odpowiadał na twe modlitwy i błogosławił twoim wysiłkom w dostosowaniu się do mierników biblijnych. Będziesz czerpać ogromną radość ze służby kaznodziejskiej, a postępowanie zgodne z wymaganiami Bożymi umocni twą nadzieję na życie wieczne. Ponadto przez oddanie się Jehowie i chrzest dowiedziesz, że naprawdę chcesz należeć do grona Jego Świadków (Izaj. 43:10-12).
6. Jak doniosłe znaczenie ma nasz chrzest?
6 Oddając się Bogu, a potem potwierdzając to chrztem, publicznie poświadczamy, że należymy do Jehowy. „W gruncie rzeczy żaden z nas nie żyje tylko dla siebie i nikt nie umiera tylko dla siebie”, napisał apostoł Paweł, „bo czy żyjemy, żyjemy dla Jehowy, czy też umieramy, umieramy dla Jehowy. Dlatego czy żyjemy, czy też umieramy, należymy do Jehowy” (Rzym. 14:7, 8). Szanując naszą godność, Bóg obdarzył nas wolną wolą. Gdy więc decydujemy się obrać tę drogę życiową z miłości do Niego, radujemy tym Jego serce (Prz. 27:11). Chrzest jest zarówno symbolem naszego oddania się Bogu, jak i publicznym potwierdzeniem, że uznajemy Go za swego Władcę. Pokazuje, że stanęliśmy po stronie Jehowy w kwestii powszechnego zwierzchnictwa (Dzieje 5:29, 32). Z kolei Bóg staje po naszej stronie (odczytaj Psalm 118:6). Ponadto chrzest otwiera przed nami widoki na dostąpienie teraz i w przyszłości jeszcze wielu innych duchowych błogosławieństw.
Kochająca społeczność braterska
7-9. (a) Jakie zapewnienie dał Jezus tym, którzy pozostawili wszystko i poszli za nim? (b) Jak obecnie spełnia się obietnica Jezusa zanotowana w Marka 10:29, 30?
7 Apostoł Piotr zapytał kiedyś Jezusa: „Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy w twoje ślady; co właściwie nam z tego przyjdzie?” (Mat. 19:27). Chciał się dowiedzieć, co w przyszłości czeka jego i pozostałych uczniów. Aby w pełni poświęcić się dziełu głoszenia o Królestwie, zdobyli się na spore ofiary (Mat. 4:18-22). O czym Jezus ich zapewnił?
8 Według równoległej relacji ewangelisty Marka Jezus wskazał, że jego uczniowie staną się częścią duchowej społeczności braterskiej. Powiedział: „Nie ma takiego, który by opuścił dom lub braci, lub siostry, lub matkę, lub ojca, lub dzieci, lub pola ze względu na mnie i ze względu na dobrą nowinę, a który by teraz, w tym czasie, nie otrzymał stokrotnie domów i braci, i sióstr, i matek, i dzieci, i pól, wśród prześladowań, w nadchodzącym zaś systemie rzeczy — życia wiecznego” (Marka 10:29, 30). Zgodnie z tą obietnicą tacy chrześcijanie jak Lidia, Akwilas, Pryscylla czy Gajus zapewniali współwyznawcom „domy” i stawali się dla nich „braćmi i siostrami, i matkami” (Dzieje 16:14, 15; 18:2-4; 3 Jana 1, 5-8).
9 W dobie obecnej słowa Jezusa spełniają się w jeszcze szerszym zakresie. „Pola”, które pozostawili jego naśladowcy, wyobrażają dobra materialne, z jakich ochoczo zrezygnowało sporo naszych współwyznawców — w tym liczni misjonarze, członkowie rodzin Betel i słudzy międzynarodowi — by wspierać sprawy Królestwa w różnych częściach świata. Upraszczając życie, wielu opuściło swoje domy i teraz z radością opowiadają, jak Jehowa się o nich troszczy i ile szczęścia przysparza im służba dla Niego (Dzieje 20:35). Ale błogosławieństw wynikających z ‛szukania najpierw królestwa oraz Bożej prawości’ mogą zaznawać wszyscy ochrzczeni chwalcy Jehowy, należący do ogólnoświatowej społeczności braterskiej (Mat. 6:33).
Bezpieczne „ukrycie u Najwyższego”
10, 11. Czym jest „ukrycie u Najwyższego” i jak możemy otrzymać do niego dostęp?
10 Dzięki oddaniu się Bogu i usymbolizowaniu tego chrztem możemy liczyć na jeszcze jedno wspaniałe błogosławieństwo — zaszczyt mieszkania „w ukryciu u Najwyższego” (odczytaj Psalm 91:1). Chodzi tu o symboliczne miejsce, w którym panuje pokój i bezpieczeństwo i które zapewnia ochronę przed duchowymi szkodami. Nazwano je „ukryciem”, ponieważ nie znają go ludzie, którzy nie kierują się duchowym wzrokiem i nie ufają Bogu. Natomiast każdy, kto żyje zgodnie ze swoim oddaniem i całkowicie polega na Jehowie, niejako mówi Mu: „Tyś schronieniem moim i moją twierdzą, Bogiem moim, w którym chcę pokładać ufność” (Ps. 91:2). W sensie przenośnym Jehowa Bóg staje się dla nas bezpiecznym mieszkaniem (Ps. 91:9). Czegóż więcej moglibyśmy pragnąć?
11 Dostęp do wspomnianego „ukrycia” u Jehowy oznacza też, że mamy wspaniałą możliwość nawiązania z Nim osobistej więzi. Do „ukrycia” tego wchodzimy, gdy oddajemy się Bogu i przyjmujemy chrzest. Potem zacieśniamy więź z Nim przez studium Biblii, szczere modlitwy i okazywanie Mu całkowitego posłuszeństwa (Jak. 4:8). Nikt nie był tak blisko Jehowy jak Jezus, który zawsze niezachwianie ufał swemu Ojcu (Jana 8:29). Dlatego nigdy nie powątpiewajmy w to, że Jehowa może i chce nam pomagać w wywiązywaniu się z naszego ślubu oddania (Kazn. 5:4). Duchowe dobrodziejstwa, które udostępnia On swemu ludowi, niezaprzeczalnie dowodzą, że naprawdę nas kocha i pragnie, byśmy z powodzeniem Mu służyli.
Ceńmy nasz raj duchowy
12, 13. (a) Czym jest raj duchowy? (b) Jak moglibyśmy pomagać nowym?
12 Oddanie się Bogu i chrzest toruje nam również drogę do korzystania z błogosławieństw raju duchowego. Jest to niezwykłe środowisko duchowe, w którym znajdujemy się razem ze współwyznawcami, zachowując pokój z Bogiem i ze sobą nawzajem (Ps. 29:11; Izaj. 54:13). W świecie na próżno by szukać odpowiednika naszego raju. Jego wyjątkowość wyraźnie widać na zgromadzeniach międzynarodowych, gdy bracia i siostry z licznych grup narodowościowych, językowych i etnicznych spotykają się w atmosferze pokoju, jedności i miłości braterskiej.
13 Raj duchowy, którym się cieszymy, stanowi jaskrawe przeciwieństwo żałosnych warunków panujących w dzisiejszym świecie (odczytaj Izajasza 65:13, 14). Mamy zaszczyt zapraszać do tego raju duchowego innych, gdy obwieszczamy orędzie o Królestwie. Dobrodziejstwem jest też możliwość wspierania tych, którzy dopiero niedawno przyszli do zboru i potrzebują odpowiedniego szkolenia w służbie. Jeśli starsi zlecą nam takie zadanie, otrzymamy wspaniałą sposobność pomagania nowym, podobnie jak Akwilas i Pryscylla, którzy „dokładniej objaśnili (...) drogę Bożą” Apollosowi (Dzieje 18:24-26).
Stale uczmy się od Jezusa
14, 15. Dlaczego powinniśmy stale uczyć się od Jezusa?
14 Mamy ważkie powody, by stale uczyć się od Jezusa. W swoim bycie przedludzkim niezliczone tysiąclecia pracował on u boku Ojca (Prz. 8:22, 30). Wiedział, że najlepsza droga życiowa polega na służeniu Bogu i dawaniu świadectwa prawdzie (Jana 18:37). Nie miał wątpliwości, że wybranie jakiejkolwiek innej drogi byłoby samolubne i krótkowzroczne. Zdawał sobie sprawę, że przejdzie ciężkie próby i poniesie śmierć (Mat. 20:18, 19; Hebr. 4:15). Jako nasz Wzorodawca uczył nas dochowywania lojalności.
15 Wkrótce po chrzcie Jezusa Szatan próbował skusić go do porzucenia najlepszej drogi życiowej, nie zdołał jednak tego dokonać (Mat. 4:1-11). Widać stąd, że mimo machinacji Diabła możemy pozostać lojalni wobec Boga. Szatan niewątpliwie koncentruje swoją uwagę na osobach zamierzających zgłosić się do chrztu oraz tych, które niedawno uczyniły ten krok (1 Piotra 5:8). Sprzeciw może się pojawić ze strony członków rodziny — szczerych, lecz wprowadzonych przez kogoś w błąd. Takie próby stanowią okazję do przejawiania wspaniałych chrześcijańskich przymiotów, na przykład szacunku i taktu, niezbędnych przy odpowiadaniu na pytania i dawaniu świadectwa (1 Piotra 3:15). W rezultacie możemy wywrzeć pozytywny wpływ na ludzi, którzy nas słuchają (1 Tym. 4:16).
Trwaj na najlepszej drodze życiowej!
16, 17. (a) Jakie trzy podstawowe wymagania, od których zależy życie, znajdujemy w Powtórzonego Prawa 30:19, 20? (b) Jak Jezus, Jan i Paweł potwierdzili słowa Mojżesza?
16 Jakieś 1500 lat przed przyjściem Jezusa na ziemię Mojżesz zachęcił Izraelitów do obrania najlepszej drogi życiowej, jaka była wtedy dostępna. Powiedział: „Powołuję dzisiaj niebiosa i ziemię na świadków przeciwko wam, że położyłem przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo; wybierz więc życie, abyś mógł pozostać przy życiu, ty i twoje potomstwo — miłując Jehowę, swego Boga, słuchając jego głosu i lgnąc do niego” (Powt. Pr. 30:19, 20). Naród izraelski sprzeniewierzył się Bogu, ale przytoczone przez Mojżesza trzy podstawowe wymagania, od których zależy życie, nie uległy zmianie. Przypomniał o nich Jezus i niektórzy jego naśladowcy.
17 Po pierwsze, ‛musimy miłować Jehowę, naszego Boga’. Takiej miłości dowodzimy, postępując zgodnie z Jego prawymi drogami (Mat. 22:37). Po drugie, ‛musimy słuchać głosu Jehowy’, studiując Biblię i przestrzegając przykazań Bożych (1 Jana 5:3). Wiąże się to z regularną obecnością na zebraniach, gdzie omawia się tę Księgę (Hebr. 10:23-25). Po trzecie, ‛musimy lgnąć do Jehowy’. Niezależnie od tego, co nas spotka, zawsze pielęgnujmy wiarę w Boga i naśladujmy Jego Syna (2 Kor. 4:16-18).
18. (a) Jak w roku 1914 opisano w Strażnicy prawdę biblijną? (b) Jak powinniśmy się zapatrywać na światło prawdy dostępne dzisiaj?
18 Ileż błogosławieństw zapewnia życie w zgodzie z prawdą biblijną! Ciekawą myśl na ten temat wyrażono blisko sto lat temu w Strażnicy: „Czyż nie jesteśmy błogosławionym, szczęśliwym ludem? Czy nasz Bóg nie jest wierny? Jeżeli ktoś zna coś lepszego, niech się tego trzyma. Jeżeli ktoś z was znajdzie kiedyś coś lepszego, wierzymy, że nam o tym powie. My nie znamy nic choćby w połowie dorównującego temu, co znaleźliśmy w Słowie Bożym. (...) Żaden język, żadne pióro nie zdoła opisać pokoju, radości i błogosławieństwa, które do naszego serca i życia wniosła czysta wiedza o prawdziwym Bogu. Opowieść o Bożej Mądrości, Sprawiedliwości, Mocy i Miłości w pełni odpowiada tęsknotom naszych serc i umysłów. Nie szukamy niczego więcej. Można tylko pragnąć, żeby ta cudowna Opowieść stała się jaśniejsza dla naszych umysłów” (Strażnica, wydanie angielskie z 15 grudnia 1914, strony 377, 378). Nasza wdzięczność za duchowe światło i prawdę nic a nic się nie zmieniła. Mamy wręcz więcej powodów, by się radować, że ‛chodzimy w świetle Jehowy’ (Izaj. 2:5; Ps. 43:3; Prz. 4:18).
19. Dlaczego nie należy zwlekać z decyzją o chrzcie?
19 Jeżeli pragniesz ‛chodzić w świetle Jehowy’, ale nie jesteś jeszcze Jego oddanym, ochrzczonym sługą, nie zwlekaj. Dołóż wszelkich starań, by sprostać biblijnym wymaganiom stawianym kandydatom do chrztu, który jest wyjątkowym sposobem wyrażenia wdzięczności za wszystko, co uczynili dla nas Bóg i Chrystus. Poświęć Jehowie to, co masz najcenniejszego — swoje życie. Pokaż, że chcesz czynić Jego wolę, naśladując Jego Syna (2 Kor. 5:14, 15). Z całą pewnością jest to najlepsza droga życiowa!
Jak byś odpowiedział?
• Czego symbolem jest chrzest?
• Jakich błogosławieństw zaznaje ten, kto oddał się Bogu i został ochrzczony?
• Dlaczego to takie ważne, byśmy uczyli się od Jezusa?
• Co pomoże nam nigdy nie zboczyć z najlepszej drogi życiowej?
[Ilustracja na stronie 25]
Swym chrztem poświadczasz, że wybrałeś najlepszą drogę życiową
[Ilustracje na stronie 26]
Czy bezpiecznie mieszkasz „w ukryciu u Najwyższego”?