„Zjednocz moje serce, żeby się bało Twego imienia”

 1. Czym jest bojaźń wobec Boga i dlaczego osoby, które kochają Jehowę, muszą ją odczuwać?

CHRZEŚCIJANIE kochają Boga, ale też się Go boją. Zdaniem niektórych te dwie rzeczy się wykluczają. Jednak nie mówimy tu o obezwładniającym strachu. Chodzi o szczególnego rodzaju bojaźń. Osoby, które ją odczuwają, podziwiają swojego niebiańskiego Ojca i darzą Go szczerym szacunkiem. Nie chcą Go zawieść, ponieważ zależy im na Jego przyjaźni (Ps. 111:10; Prz. 8:13).

 2. Jakie dwie sprawy omówimy w związku ze słowami z Psalmu 86:11?

² Odczytaj Psalm 86:11. Kiedy myślimy o tych słowach, nie mamy wątpliwości, że król Dawid rozumiał, jak ważna jest bojaźń wobec Boga. Zobaczmy, jak te natchnione słowa odnoszą się do naszego życia. Najpierw omówimy, dlaczego imię Boże powinno budzić w nas szacunek połączony z lękiem. Potem zastanowimy się, jak możemy na co dzień pokazywać, że boimy się imienia Jehowy.

 3. Jakie przeżycie mogło pomóc Mojżeszowi odnosić się do imienia Bożego z szacunkiem i bojaźnią?

³ Pomyśl, co musiał czuć Mojżesz, kiedy ukryty w zagłębieniu skały oglądał wyobrażenie chwały Jehowy. W leksykonie Wnikliwe poznawanie Pism można przeczytać: „Mojżesz przeżył coś zdumiewającego, czego prawdopodobnie nie przeżył żaden inny człowiek do czasu przyjścia na ziemię Jezusa Chrystusa”. Mojżesz usłyszał słowa, wypowiedziane zapewne przez anioła: „Jehowa, Jehowa, Bóg miłosierny i współczujący, nieskłonny do gniewu, pełen lojalnej miłości i prawdomówny, Bóg, który okazuje lojalną miłość tysiącom, przebacza niegodziwość, wykroczenie i grzech” (Wyjścia 33:17-23; 34:5-7). Być może to wspomnienie ożywało w nim, kiedy używał imienia Jehowa. Później przypominał Izraelitom, że mają się „bać wspaniałego i budzącego lęk i szacunek imienia Jehowy” (Powt. Pr. 28:58).

 4. Co pomoże nam odczuwać wobec Jehowy coraz większy podziw połączony z lękiem?

⁴ Kiedy myślimy o imieniu Jehowy, powinniśmy zastanawiać się, jaką osobą jest Ten, który je nosi. Powinniśmy rozmyślać o Jego przymiotach, na przykład o mocy, mądrości, sprawiedliwości i miłości. Dzięki temu będziemy odczuwać wobec Niego coraz większy podziw połączony z lękiem (Ps. 77:11-15).

 5, 6. (a) Jakie jest znaczenie imienia Bożego? (b) Jak zgodnie z Wyjścia 3:13, 14 i Izajasza 64:8 Jehowa realizuje swoje zamierzenie?

⁵ Co wiemy na temat znaczenia imienia Bożego? Sporo uczonych uważa, że imię Jehowa oznacza: „On powoduje, że się staje”. Znaczenie to przypomina nam, że nic nie jest w stanie powstrzymać Jehowy, bo może On zrobić wszystko, co postanowi. Jak to możliwe?

⁶ Po pierwsze, Jehowa sam staje się, kimkolwiek trzeba, żeby wykonać swoją wolę (odczytaj Wyjścia 3:13, 14). Często jesteśmy zachęcani do rozmyślania o tym budzącym podziw aspekcie Jego osobowości. Po drugie, Jehowa może sprawić, że Jego niedoskonali ziemscy słudzy staną się, kimkolwiek trzeba, żeby Mu służyć i wykonywać Jego wolę (odczytaj Izajasza 64:8). Właśnie tak Jehowa realizuje swoje zamierzenie. Nic nie może Go powstrzymać (Izaj. 46:10, 11).

 7. Jak możemy rozwijać wdzięczność wobec naszego niebiańskiego Ojca?

⁷ Możemy rozwijać wdzięczność wobec naszego niebiańskiego Ojca, rozmyślając o tym, czego sam dokonał i co pomógł osiągnąć nam. Na przykład kiedy myślimy o dziełach stwórczych, jesteśmy pełni podziwu dla tego, co Jehowa powołał do istnienia (Ps. 8:3, 4). A kiedy myślimy o tym, jak On nas kształtuje, żebyśmy mogli spełniać Jego wolę, pogłębia się nasz szacunek wobec Niego. Imię Jehowy naprawdę budzi lęk! Wyraża całą osobowość naszego Ojca oraz to, czego dokonał do tej pory i czego dokona w przyszłości (Ps. 89:7, 8).

 8. Czego z Powtórzonego Prawa 32:2 i 3 uczymy się o stosunku Jehowy do swojego imienia?

⁸ Tuż przed wejściem Izraelitów do Ziemi Obiecanej Jehowa przekazał Mojżeszowi słowa pewnej pieśni (Powt. Pr. 31:19). Mojżesz z kolei miał jej nauczyć Izraelitów. Kiedy rozmyślamy o słowach z Księgi Powtórzonego Prawa 32:2 i 3 (odczytaj), nie mamy wątpliwości, że Jehowa nie chce, żeby Jego imię było ukrywane, uważane za zbyt święte, by je wymawiać. On pragnie, żeby wszyscy je znali! Izraelitów spotkał wielki zaszczyt, że Mojżesz uczył ich o Jehowie i Jego wspaniałym imieniu. Pokrzepiało to ich i orzeźwiało — jak łagodny deszcz, który sprawia, że rośliny pięknie się rozwijają. Co my możemy zrobić, żeby mieć taki wpływ na ludzi, których nauczamy?

 9. Jak możemy przyczyniać się do uświęcania imienia Jehowy?

⁹ Kiedy głosimy od drzwi do drzwi lub w miejscach publicznych, możemy pokazywać ludziom w Biblii imię Boże. Możemy im proponować piękne publikacje, filmy i inne materiały z naszego serwisu internetowego, które przynoszą Jehowie chwałę. W pracy, w szkole czy w środkach transportu możemy szukać okazji do rozmawiania o naszym kochanym Bogu i Jego niezwykłej osobowości. Możemy komuś opowiedzieć, co Jehowa postanowił zrobić dla ziemi i jej mieszkańców. Być może nasz rozmówca po raz pierwszy w życiu zastanowi się nad tym, jak bardzo Jehowa nas kocha. Kiedy dzielimy się z innymi wiedzą o naszym troskliwym Ojcu, przyczyniamy się do uświęcania Jego imienia. Demaskujemy kłamstwa, których mogli być uczeni. Przekazujemy im najbardziej pokrzepiające i orzeźwiające nauki (Izaj. 65:13, 14).

10. Dlaczego podczas prowadzenia studium nie możemy się ograniczać do uczenia zainteresowanego wymagań Jehowy?

¹⁰ Podczas studiów biblijnych chcemy pomagać zainteresowanym poznać imię Jehowy i go używać. Poza tym chcemy pomóc im dostrzec Osobę, która kryje się za tym imieniem. Czy osiągniemy to, jeśli będziemy ich uczyć tylko wskazówek, zasad Bożych i norm postępowania? Zainteresowany może poznać prawa Boże i nawet zacząć je podziwiać. Ale czy będzie posłuszny Jehowie dlatego, że Go pokochał? Jak pamiętamy, Ewa znała Boże polecenie, jednak w głębi serca nie kochała Tego, który je dał. Podobnie było w wypadku Adama (Rodz. 3:1-6). Dlatego to takie ważne, żebyśmy nie ograniczali się do uczenia innych prawych wymagań i zasad Jehowy.

11. Jak możemy pomóc zainteresowanemu pokochać nie tylko Boże prawa, ale też Tego, który je dał?

¹¹ Boże prawa i zasady są fascynujące (Ps. 119:97, 111, 112). Ale zainteresowany może tego nie dostrzec, dopóki nie zrozumie, że Jehowa ustanowił je z miłości. Dlatego warto zadawać zainteresowanemu pytania: „Dlaczego twoim zdaniem Bóg chce, żeby Jego słudzy tak postępowali (albo tego nie robili)? Co nam to o Nim mówi?”. Kiedy zachęcimy zainteresowanego do rozmyślania o Jehowie i rozbudzenia w sobie szczerej miłości do Jego wspaniałego imienia, możemy poruszyć jego serce. Wtedy pokocha on nie tylko prawa, ale też Prawodawcę (Ps. 119:68). Zbuduje silną wiarę, która przetrwa w ogniu prób (1 Kor. 3:12-15).

12. Jak doszło do tego, że serce Dawida stało się podzielone, i jakie były tego konsekwencje?

¹² W Psalmie 86:11 król Dawid napisał pod natchnieniem ważne słowa: „Zjednocz moje serce”. On sam przekonał się, jak łatwo można pozwolić, żeby serce stało się podzielone. Pewnego razu, spacerując po dachu, zobaczył Batszebę, która była żoną innego mężczyzny. Czy w tym momencie serce Dawida było zjednoczone, czy podzielone? Dawid dobrze znał przykazanie Jehowy: „Nie wolno ci pożądać (...) żony [swojego bliźniego]” (Wyjścia 20:17). Ale najwyraźniej nie przestał się przyglądać Batszebie. Jego serce stało się podzielone, pojawiły się w nim dwa sprzeczne pragnienia: pożądanie cudzej żony i chęć podobania się Jehowie. Chociaż Dawid od lat kochał Jehowę i się Go bał, uległ cielesnemu pragnieniu. Popełnił poważne grzechy i ściągnął hańbę na imię Jehowy. Zadał też mnóstwo bólu i cierpienia niewinnym osobom, w tym członkom swojej rodziny (2 Sam. 11:1-5, 14-17; 12:7-12).

13. Skąd wiemy, że serce Dawida znów stało się niepodzielne?

¹³ Jehowa wykazał Dawidowi jego błąd, a on przyjął skarcenie (2 Sam. 12:13; Ps. 51:2-4, 17). Ale nie zapomniał, ile kłopotów i cierpień to przyniosło, kiedy jego serce stało się podzielone. Jego słowa zapisane w Psalmie 86:11 można też przetłumaczyć: „Daj mi niepodzielne serce”. Czy Jehowa pomógł Dawidowi zjednoczyć serce, sprawić, żeby było niepodzielne? Niewątpliwie tak, bo później w Słowie Bożym Dawida określano jako człowieka, którego „serce (...) było w pełni oddane Jehowie” (1 Król. 11:4; 15:3).

14. Jakie pytanie powinniśmy sobie zadać i dlaczego?

¹⁴ Przeżycia Dawida są pokrzepiające, ale jednocześnie trzeźwiące. Stanowią dla nas ostrzeżenie, żebyśmy nie popełnili tego samego błędu, który mógłby nas doprowadzić do poważnego grzechu. Bez względu na to, czy służymy Jehowie od niedawna, czy od wielu lat, powinniśmy zadać sobie pytanie: „Czy odpieram ataki Szatana, który próbuje podzielić moje serce?”.

15. Jak bojaźń wobec Boga może być dla nas ochroną, kiedy zobaczymy jakiś sugestywny obraz?

¹⁵ Załóżmy, że w telewizji lub internecie pojawia się jakiś obraz, który oddziałuje na zmysły. Jak zareagujesz? Ktoś mógłby sobie tłumaczyć, że to zdjęcie lub film nie jest pornografią. Ale czy nie jest narzędziem, za pomocą którego Szatan próbuje podzielić twoje serce? (2 Kor. 2:11). Zilustrujmy to przykładem. Do rozłupania dużej kłody drzewa często wykorzystuje się mały stalowy klin. Na początku w kłodę wbija się cienką, zaostrzoną końcówkę takiego klina, a potem wbija się go coraz głębiej, aż kłoda rozpadnie się na kawałki. Czy sugestywny obraz w mediach nie jest jak ta cienka końcówka klina? Coś, co na początku może się wydawać mało znaczące i nieszkodliwe, szybko może podzielić nasze serce i doprowadzić nas do grzechu i utraty lojalności. Dlatego nie pozwól, żeby cokolwiek niestosownego wdarło się do twojego serca! Dbaj, żeby było ono zjednoczone i bało się imienia Jehowy.

16. Jakie pytania powinniśmy sobie zadać, kiedy pojawia się jakaś pokusa?

¹⁶ Szatan może używać też innych pokus, żeby skłonić nas do czegoś złego. Jak zareagujemy? Czy będziemy się usprawiedliwiać? Ktoś mógłby pomyśleć: „Nie zostanę za to wykluczony, więc sprawa nie jest aż tak poważna”. Taki sposób myślenia jest całkowicie błędny. O wiele lepiej się zastanowić: „Czy Szatan nie próbuje tą pokusą podzielić mojego serca? Jeśli poddam się złym pragnieniom, to czy nie ściągnę hańby na imię Jehowy? Czy takie zachowanie zbliży mnie do mojego Boga, czy raczej od Niego oddali?”. Rozmyślaj nad takimi pytaniami. Proś Jehowę o mądrość, żebyś umiał odpowiedzieć na nie szczerze, nie oszukując samego siebie (Jak. 1:5). Będzie to dla ciebie prawdziwą ochroną. Pomoże ci odrzucić pokusę zdecydowanie, tak jak zrobił Jezus, kiedy powiedział: „Precz, Szatanie!” (Mat. 4:10).

17. Dlaczego podzielone serce ma niewielką wartość? Zilustruj to przykładem.

¹⁷ Podzielone serce ma niewielką wartość. Wyobraźmy sobie drużynę sportową, której członkowie nie chcą ze sobą współpracować. Niektórzy myślą tylko o sobie, kilku nie gra zgodnie z zasadami, a jeszcze inni nie szanują trenera. Mało prawdopodobne, żeby taka drużyna wygrała mecz. Zwycięży raczej ta, która jest zgrana, zjednoczona. Twoje serce może być jak zwycięska drużyna, jeśli twoje myśli, pragnienia i uczucia są zjednoczone w wielbieniu Jehowy. Pamiętaj, że Szatanowi bardzo zależy, żeby podzielić twoje serce. Chce, żeby toczyła się w nim walka między wymaganiami Jehowy a twoimi niedoskonałymi pragnieniami. Dlatego dbaj o to, żeby twoje serce było całkowicie oddane Jehowie (Mat. 22:36-38). Nigdy nie pozwól Szatanowi go podzielić!

18. Do czego zachęcają cię słowa z Micheasza 4:5?

¹⁸ Tak jak Dawid módl się do Jehowy: „Zjednocz moje serce, żeby się bało Twego imienia”. Postaw sobie za cel, że będziesz żyć zgodnie z tą modlitwą. Każdego dnia staraj się pokazywać swoimi decyzjami — w małych i wielkich sprawach — że darzysz święte imię Jehowy najgłębszym szacunkiem. W ten sposób jako Jego Świadek będziesz przynosił temu imieniu chwałę (Prz. 27:11). Obyśmy wszyscy mogli powtórzyć za prorokiem Micheaszem: „Będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po wieczne czasy, już na zawsze” (Mich. 4:5).