MŁOT, MŁOTEK

Narzędzie służące do wbijania czegoś lub kucia. Używano go do wbijania gwoździ (Jer 10:4) i palików namiotowych (Sdz 4:21), do rozłupywania i obrabiania kamienia w kamieniołomach (1Kl 6:7), jak również do obróbki metalu, np. przy wyrobie bożków (Iz 41:7; 44:12).

Obuchy młotków wykonywano z kamienia, metalu lub drewna. Młotek, którym Jael wbiła palik namiotowy w skroń Sysery, zapewne był drewniany (Sdz 4:21; 5:26).

W sensie przenośnym słowo Jehowy przyrównano do młota kowalskiego, który rozbija skałę (Jer 23:29). Również Babilon został przyrównany do młota kowalskiego w ręku Jehowy, kruszącego narody i królestwa (Jer 50:23; por. 25:8, 9, 17-26).