Dom Lasu Libanu miał 100 łokci (44 m) długości, 50 łokci (22 m) szerokości i 30 łokci (13 m) wysokości. Wydaje się, że miał kamienne ściany (1Kl 7:9), pomiędzy którymi osadzono cedrowe belki, dodatkowo wsparte na czterech rzędach słupów („cztery” w tekście hebr.; „trzy” w gr. Septuagincie). Ponad tymi słupami zapewne znajdowały się komnaty wykładane drewnem cedrowym. Niektórzy uważają, że były tam trzy rzędy komnat wychodzących na odkryty dziedziniec w środku budowli.

Jak zasygnalizowano powyżej, nie ma pewności co do liczby rzędów słupów. W tekście hebrajskim powiedziano, że były cztery rzędy, potem wspomniano o 45 słupach, a następnie oznajmiono: „W jednym rzędzie było ich piętnaście” (1Kl 7:2, 3). Niektórzy uważają, że fragment ten dotyczy komnat w trzech rzędach, po 15 w jednym, natomiast słupów w czterech rzędach mogło być więcej. Inni opowiadają się za tekstem Septuaginty, gdzie jest mowa o „trzech” rzędach słupów. W niektórych przekładach liczbę „czterdzieści pięć” odniesiono do belek, a nie do słupów czy kolumn (zob. AS, NE; por. BWP).