KOGUT

(gr. aléktor).

Samiec kury domowej. Ze względu na ogromne rozpowszechnienie kury domowej (Gallus domesticus) czupurny kogut jest ogólnie znany. Ptak ten ma jaskrawe ubarwienie, długie pióra ogona opadające łukiem nad tylną częścią ciała, czerwony mięsisty grzebień na czubku głowy i dwa mięsiste płaty skórne poniżej dzioba i gardła.

Pisma Hebrajskie w ogóle nie wspominają o kogucie, a w Chrześcijańskich Pismach Greckich znalazły się tylko wzmianki o jego pianiu (zob. PIANIE KOGUTÓW). Wszyscy czterej ewangeliści podają zapowiedź Jezusa o zaparciu się Piotra i relacjonują, jak doszło do jej spełnienia w noc poprzedzającą śmierć Mistrza (Mt 26:34, 74, 75; Mk 14:30, 72; Łk 22:34, 60, 61; Jn 13:38; 18:27).

Chociaż Miszna (Bawa kamma 7:7) zakazywała Żydom hodowania drobiu z powodu niebezpieczeństwa skalania się pod względem ceremonialnym, ze źródeł rabinicznych wynika, że zarówno Żydzi, jak i Rzymianie trzymali ptactwo domowe. Niedaleko Micpy odnaleziono onyksową pieczęć z wizerunkiem koguta, zawierającą napis: „Własność Jaazaniasza, sługi królewskiego”. Jeżeli, jak sądzą niektórzy, chodzi o Jaazaniasza (Jezaniasza) wspomnianego w 2 Królów 25:23 i Jeremiasza 40:8, oznaczałoby to, że koguty hodowano w Izraelu już w VII w. p.n.e. Sylwetka koguta widnieje też na kawałku garnka odkopanym na terenie starożytnego Gibeonu.

Jezus wspominał w przykładach o kokoszce z kurczętami oraz o jajku, co pokazuje, że kura domowa była jego słuchaczom dobrze znana (Mt 23:37; Łk 11:12; 13:34; zob. KURA).