33. (a) Jak się rozpoczyna 70-letnie spustoszenie, „by się spełniło słowo Jehowy”? (b) Jaki historyczny dekret przytoczono w dwóch ostatnich wersetach Księgi 2 Kronik?

³³ W końcu Sedekiasz buntuje się przeciw jarzmu babilońskiemu i tym razem Nebukadneccar nie okazuje miłosierdzia. Gniew Jehowy wezbrał, tak iż nie może już być uleczenia. Jerozolima zostaje zdobyta, świątynia splądrowana i spalona, a ci, którzy przeżyli 18-miesięczne oblężenie, idą jako jeńcy do Babilonu. Juda jest spustoszona. W ten sposób jeszcze w tym samym roku — w 607 roku p.n.e. — rozpoczyna się spustoszenie, „by się spełniło słowo Jehowy wypowiedziane ustami Jeremiasza (...) by się dopełniło siedemdziesiąt lat” (36:21). Potem kronikarz przeskakuje tę lukę liczącą prawie 70 lat, aby w ostatnich dwóch wersetach zapisać historyczny dekret wydany przez Cyrusa w roku 537 p.n.e. Jeńcy żydowscy mają otrzymać wolność! Jerozolima dźwignie się z ruin!

35. Jakie ważne dowody zawierają końcowe wersety Księgi 2 Kronik?

³⁵ Końcowe wersety Księgi 2 Kronik (36:17-23) zawierają niezbity dowód spełnienia się proroctwa z Księgi Jeremiasza 25:12, a ponadto wskazują, że od całkowitego spustoszenia kraju do przywrócenia wielbienia Jehowy w Jerozolimie w roku 537 p.n.e. minęło pełnych 70 lat. Spustoszenie rozpoczęło się zatem w roku 607 p.n.e. (Jer. 29:10; 2 Król. 25:1-26; Ezd. 3:1-6).c