Kto może wyzwolić wołających o pomoc?

„Boże, daj królowi swoje sądownicze rozstrzygnięcia (...). Wyzwoli bowiem biednego wołającego o pomoc” (PS. 72:1, 12).

 1. Czego z historii Dawida uczymy się o Bożym miłosierdziu?

JAKŻE pokrzepiają nas powyższe słowa, napisane najprawdopodobniej przez starożytnego króla Dawida! Sporo lat wcześniej odczuwał on wyrzuty sumienia z powodu cudzołóstwa popełnionego z Batszebą. Błagał wówczas Boga: „Stosownie do obfitości swych zmiłowań zmaż moje występki. (...) Grzech mój ciągle jest przede mną. (...) Oto z przewinieniem zostałem urodzony w boleściach i w grzechu poczęła mnie matka” (Ps. 51:1-5). Z przeżyć Dawida wynika, że Jehowa miłosiernie bierze pod uwagę nasz odziedziczony grzeszny stan.

 2. Jakie pokrzepienie znajdujemy w Psalmie 72?

² Jehowa rozumie opłakaną sytuację, w jakiej się znajdujemy. Przepowiedział, że namaszczony przez Niego Król „wyzwoli (...) biednego wołającego o pomoc, a także uciśnionego i każdego, kto nie ma wspomożyciela. Użali się nad maluczkim i biednym, a dusze biednych wybawi” (Ps. 72:12, 13). Cytowany tu Psalm 72 — opisujący królewską władzę syna Dawida, Salomona — wyjaśnia, w jaki sposób dojdzie do tego wyzwolenia. Pieśń ta proroczo ukazuje, jak panowanie Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, uwolni ludzkość od udręk.

Przedsmak panowania Chrystusa

 3. O co Salomon prosił Boga i co od Niego otrzymał?

³ Sędziwy Dawid wyznaczył Salomona na swego następcę i dał mu konkretne polecenia, z których syn wiernie się wywiązywał (1 Król. 1:32-35; 2:1-3). Nieco później Jehowa ukazał się we śnie Salomonowi i powiedział: „Proś! Co miałbym ci dać?”. Ów młody król miał tylko jedną prośbę: „Daj (...) swemu słudze posłuszne serce do sądzenia twego ludu, do rozróżniania między dobrem a złem”. Ze względu na pokorną postawę Salomona Bóg dał mu to, o co prosił, a nawet więcej (1 Król. 3:5, 9-13).

 4. Co o rządach Salomona powiedziała współczesna mu królowa?

⁴ Dzięki błogosławieństwu Jehowy rządy Salomona były okresem tak zdumiewającego pokoju i dobrobytu, jakiego nie udało się osiągnąć żadnemu władcy w historii ludzkości (1 Król. 4:25). Osiągnięcia Salomona podziwiała między innymi królowa Szeby, która przybyła do niego wraz z licznym orszakiem. Oświadczyła: „Prawdziwe okazało się słowo, które słyszałam w swoim kraju (...); a oto nie opowiedziano mi połowy. Mądrością i dobrobytem przerosłeś wieści, których słuchałam” (1 Król. 10:1, 6, 7). Jednak daleko większa mądrość cechowała Jezusa. Zgodnie z prawdą powiedział on o sobie: „Oto tu więcej niż Salomon” (Mat. 12:42).

Wyzwolenie dzięki Większemu Salomonowi

 5. Co ujawnia Psalm 72 i co proroczo zapowiada?

⁵ Aby dowiedzieć się więcej o błogosławieństwach, jakich możemy zaznać pod rządami Większego Salomona, Jezusa Chrystusa, przeanalizujmy szczegółowo Psalm 72 (odczytaj Psalm 72:1-4). Ujawnia on stosunek Jehowy do „władzy książęcej” Jego Syna, „Księcia Pokoju” (Izaj. 9:6, 7). Pod kierownictwem Bożym Większy Salomon będzie ‛bronił sprawy uciśnionych i wybawi synów biednego’. Jego królowanie zapewni ludzkości pokój i prawość. Gdy Jezus przebywał na ziemi, pokazał, czego dokona na większą skalę podczas swego Tysiącletniego Panowania (Obj. 20:4).

 6. Jakie dokonania Jezusa są przedsmakiem błogosławieństw jego królewskich rządów?

⁶ Przeanalizujmy kilka dokonań Jezusa Chrystusa, które są przedsmakiem błogosławieństw, jakich zgodnie z Psalmem 72 w przyszłości zazna ludzkość. Na przykład podziw wzbudza w nas jego wielkie współczucie dla cierpiących (Mat. 9:35, 36; 15:29-31). Pewien trędowaty podszedł do Jezusa i błagał: „Jeśli tylko zechcesz, możesz mnie oczyścić”. Jezus odpowiedział: „Chcę. Bądź oczyszczony”. Człowiek ten natychmiast odzyskał zdrowie! (Marka 1:40-42). Kiedy indziej Jezus spotkał wdowę, która straciła jedynego syna. „Ulitował się nad nią” i rzekł: „Młodzieńcze, mówię ci: Wstań!”. I jej syn rzeczywiście wstał. Powrócił do życia! (Łuk. 7:11-15).

 7, 8. Jak Jezus korzystał z mocy uzdrawiania chorych?

⁷ Zdolność dokonywania cudów Jezus zawdzięczał Jehowie. Dał temu wyraz, między innymi uzdrawiając „niewiastę dwanaście lat trapioną upływem krwi”. Kobieta ta „dużo wycierpiała od wielu lekarzy i wydała wszystkie swe środki, ale nie odniosła pożytku, lecz raczej się jej pogorszyło”. Wmieszała się więc w tłum i dotknęła Jezusa. W ten sposób złamała przepis Prawa dotyczący kobiet, u których „występuje upływ krwi” (Kapł. 15:19, 25). Jezus poczuł, że wyszła z niego moc, i dlatego zapytał, kto go dotknął. „Niewiasta, wystraszona i drżąca, (...) upadła przed nim i powiedziała mu całą prawdę”. Wiedząc, że to Jehowa uleczył tę kobietę, Jezus życzliwie powiedział do niej: „Córko, twoja wiara cię uzdrowiła. Idź w pokoju i bądź wyleczona ze swej ciężkiej choroby” (Marka 5:25-27, 30, 33, 34).

⁸ Dzięki otrzymanej od Boga mocy Jezus potrafił przywracać ludziom zdrowie, co robiło ogromne wrażenie na postronnych obserwatorach. Wiele osób niewątpliwie zdumiewało się, gdy przed wygłoszeniem Kazania na Górze Jezus uzdrowił rzesze chorych (Łuk. 6:17-19). Pewnego razu Jan Chrzciciel wysłał dwóch uczniów, aby się upewnili, czy Jezus jest Mesjaszem. Przyszli oni do Jezusa w czasie, gdy „uleczył on wielu od chorób i ciężkich dolegliwości, jak również od niegodziwych duchów, a wielu ślepych łaskawie obdarzył wzrokiem”. Wtedy rzekł tym dwóm uczniom: „Opowiedzcie Janowi, coście ujrzeli i usłyszeli: Ślepi zostają obdarzeni wzrokiem, kulawi chodzą, trędowaci dostępują oczyszczenia, a głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, biednym jest opowiadana dobra nowina” (Łuk. 7:19-22). Jakże ta wieść musiała pokrzepić Jana!

 9. Czego zapowiedzią były cuda dokonywane przez Jezusa?

⁹ To prawda, że wyzwolenie od cierpień zapewniane wtedy przez Jezusa było tymczasowe. Uleczeni lub wskrzeszeni ludzie później umarli. Jednakże cuda, których Syn Boży dokonywał w trakcie swej ziemskiej służby, zwiastowały wieczne wyzwolenie, jakiego ludzkość zazna pod jego mesjańskim panowaniem.

Ogólnoziemski raj nastanie już wkrótce!

10, 11. (a) Jak długo będzie można się rozkoszować błogosławieństwami Królestwa Bożego i jaka będzie władza Jezusa? (b) Kto znajdzie się z Chrystusem w raju i pod jakim warunkiem uzyska życie wieczne?

¹⁰ Pomyśl przez chwilę o życiu w raju na ziemi (odczytaj Psalm 72:5-9). Czciciele jedynego prawdziwego Boga będą mogli rozkoszować się rajskimi warunkami tak długo, jak długo będzie istniało słońce i księżyc — a więc po wieczne czasy! Działania, które podejmie Król Jezus Chrystus, okażą się ożywcze „jak deszcz na skoszoną łąkę, jak rzęsiste ulewy, które nawilżają ziemię”.

¹¹ Czy wyobrażanie sobie bezkresnego życia w raju, zapowiedzianego w Psalmie 72, nie porusza twojego serca? Jakże więc przejęty musiał być złoczyńca, gdy wisząc na palu obok Jezusa, usłyszał od niego: „Będziesz ze mną w Raju” (Łuk. 23:43). Podczas Tysiącletniego Panowania Jezusa człowiek ten zostanie wskrzeszony. Jeżeli podporządkuje się władzy Chrystusa, to będzie mógł wiecznie żyć na ziemi w doskonałym zdrowiu i szczęściu.

12. Jaką sposobność otrzymają nieprawi, którzy zmartwychwstaną podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa?

¹² Pod panowaniem Większego Salomona, Jezusa Chrystusa, „rozkwitnie prawy”, czyli będzie mu się dobrze wiodło (Ps. 72:7). Chrystus otoczy ludzi miłością i czułą opieką, tak jak to robił, gdy przebywał na ziemi. Nawet „nieprawi”, którzy zmartwychwstaną w obiecanym nowym świecie, otrzymają wspaniałą możliwość dostosowania się do zasad Jehowy i zachowania życia (Dzieje 24:15). Oczywiście osoby, które nie zharmonizują swojego postępowania z wymaganiami Bożymi, nie będą mogły dalej żyć i zakłócać panującego wtedy spokoju.

13. Jaki zasięg będą miały rządy Chrystusa i skąd wiadomo, że nic nie zburzy wówczas pokoju?

¹³ Na ogólnoświatowy zasięg panowania Większego Salomona wskazują słowa: „Poddanych będzie miał od morza do morza i od Rzeki [Eufratu] po krańce ziemi. Pokłonią się przed nim mieszkańcy bezwodnych okolic, a jego nieprzyjaciele lizać będą proch” (Ps. 72:8, 9). Jezus Chrystus obejmie zatem rządy nad całą ziemią (Zach. 9:9, 10). Ci, którzy podporządkują się jego zwierzchnictwu i docenią związane z tym dobrodziejstwa, „pokłonią się” w dowód uległości. Natomiast zatwardziali grzesznicy zostaną niejako odcięci, i to ‛choćby mieli sto lat’ (Izaj. 65:20). Jak wspomniano w Psalmie, „lizać będą proch”.

Życzliwa troska o nas

14, 15. Skąd wiemy, że Jezus rozumie nasze uczucia i że ‛wyzwoli biednego wołającego o pomoc’?

¹⁴ Grzeszna ludzkość znajduje się w opłakanym położeniu i rozpaczliwie potrzebuje pomocy. Nasza sytuacja nie jest jednak beznadziejna (odczytaj Psalm 72:12-14). Jezus, Większy Salomon, przejawia wobec nas współczucie, gdyż zdaje sobie sprawę z naszej niedoskonałości. Ponadto sam cierpiał dla prawości i z Bożego przyzwolenia musiał samodzielnie stawić czoła próbom. Odczuwał nawet tak wielkie napięcie emocjonalne, że „jego pot stał się jak krople krwi spadające na ziemię” (Łuk. 22:44). Później, wisząc na palu męki, zawołał: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” (Mat. 27:45, 46). Mimo wszystkich udręk, które znosił, i usilnych starań Szatana, by podkopać jego lojalność wobec Jehowy, Jezus okazał się wierny.

¹⁵ Możemy być przekonani, że Syn Boży dostrzega nasz ból i „wyzwoli (...) biednego wołającego o pomoc, a także uciśnionego i każdego, kto nie ma wspomożyciela”. Ponieważ podobnie jak Ojciec przejawia pełną miłości troskę, ‛wysłucha biednych’ oraz ‛uzdrowi mających złamane serce i przewiąże im obolałe miejsca’ (Ps. 69:33; 147:3). ‛Może się wczuć w nasze słabości’, gdyż został ‛wypróbowany pod każdym względem tak jak my’ (Hebr. 4:15). Wspaniale jest wiedzieć, że Król Jezus Chrystus już objął w niebie tron i pragnie zapewnić wyzwolenie cierpiącej ludzkości!

16. Dzięki czemu Salomon potrafił współczuć swoim poddanym?

¹⁶ Ponieważ Salomon kierował się mądrością i wnikliwością, bez wątpienia ‛użalał się nad maluczkimi’. Również w jego życiu nie brakowało smutnych, a nawet tragicznych wydarzeń. Jego brat Amnon zgwałcił swoją siostrę Tamar, a drugi brat Absalom w akcie zemsty zabił Amnona (2 Sam. 13:1, 14, 28, 29). Absalom usiłował przywłaszczyć sobie tron Dawida, jednak spisek się nie powiódł. W końcu uzurpator poniósł śmierć z ręki Joaba (2 Sam. 15:10, 14; 18:9, 14). Później inny brat Salomona, Adoniasz, próbował obwołać się królem. Gdyby zrealizował swój plan, Salomon najprawdopodobniej poniósłby śmierć (1 Król. 1:5). O tym, jak dobrze Salomon rozumiał ludzkie cierpienie, świadczą słowa modlitwy, którą skierował do Boga podczas uroczystego poświęcenia świątyni. Z myślą o swoich poddanych powiedział: „Każdy będzie znał swoją plagę i swą boleść”. Prosił więc Jehowę: „Przebacz i oddaj każdemu według wszystkich jego dróg” (2 Kron. 6:29, 30).

17, 18. Z jakimi boleściami muszą się zmagać niektórzy słudzy Boży i co im w tym pomaga?

¹⁷ ‛Nasza boleść’ może być skutkiem dawnych przykrych przeżyć. Trzydziestoparoletnia Mariaa będąca Świadkiem Jehowy pisze: „Mam wszelkie powody, by być szczęśliwa, ale moja przeszłość często budzi we mnie uczucie wstydu i obrzydzenia. Popadam wtedy w głęboki smutek i płaczę, tak jakby wszystko zdarzyło się wczoraj. Uporczywe wspomnienia wywołują we mnie ogromne poczucie winy i braku wartości”.

¹⁸ Wielu sług Bożych ma podobne odczucia. Skąd czerpią siły do trwania? Maria opowiada: „Źródłem szczęścia są dla mnie najbliżsi przyjaciele, a także inni członkowie mojej duchowej rodziny. Staram się też koncentrować na obietnicach Jehowy dotyczących przyszłości i głęboko wierzę, że moje wołania o pomoc zamienią się w radosne okrzyki” (Ps. 126:5). Musimy pokładać nadzieję w postanowieniu Boga dotyczącym namaszczenia Jego Syna na Króla. O Synu tym powiedziano proroczo: „Użali się nad maluczkim i biednym, a dusze biednych wybawi. Z ucisku i gwałtu wykupi ich duszę, a ich krew będzie drogocenna w jego oczach” (Ps. 72:13, 14). Ileż otuchy wlewają w nasze serca te słowa!

Czeka nas świat pełen obfitości

19, 20. (a) Jaki problem, zgodnie z Psalmem 72, rozwiąże rząd Królestwa? (b) Komu przede wszystkim powinniśmy być wdzięczni za rządy Chrystusa i jakie uczucia budzą w tobie przyszłe błogosławieństwa?

¹⁹ Jeszcze raz spróbuj sobie wyobrazić przyszłość, jakiej w Bożym nowym świecie dostąpią prawi ludzie pod panowaniem Większego Salomona. Psalm 72:16 obiecuje: „Mnóstwo zboża będzie na ziemi; nadmiar będzie na wierzchu gór”. Ponieważ zboże zazwyczaj nie rośnie na szczytach gór, słowa te ukazują, jaki urodzaj zapanuje wówczas na ziemi. Jej plonu „będzie jak na Libanie”, który za dni Salomona był niezwykle żyzną krainą. Pomyśl tylko: Żadnych braków żywności! Nikt już nie zazna cierpień z powodu niedożywienia lub głodu! Ludzie zostaną zaproszeni na „ucztę z potraw obficie nasączonych oliwą” (Izaj. 25:6-8; 35:1, 2).

²⁰ Komu będziemy zawdzięczać te błogosławieństwa? Przede wszystkim Królowi Wieczności i Władcy Wszechświata — Jehowie Bogu. Z radością dołączymy swe głosy do chóru śpiewającego końcowy fragment owej pięknej i pokrzepiającej pieśni, który brzmi: „Imię jego [Króla Jezusa Chrystusa] niech trwa po czas niezmierzony; niech przed obliczem słońca jego imię wzrasta, dzięki niemu też niech sobie błogosławią. Niechaj wszystkie narody zwą go szczęśliwym. Błogosławiony niech będzie Jehowa Bóg, Bóg Izraela, który sam jeden dokonuje zdumiewających dzieł. I błogosławione niech będzie jego chwalebne imię po czas niezmierzony, a chwała jego niech napełni całą ziemię. Amen i amen” (Ps. 72:17-19).

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Czego zapowiedzią jest Psalm 72?

• Kto jest Większym Salomonem i jaki zasięg będzie miało jego panowanie?

• Jakich błogosławieństw spośród opisanych w Psalmie 72 szczególnie wyczekujesz?

[Ilustracja na stronie 29]

Czego przedsmakiem był dobrobyt panujący za czasów Salomona?

[Ilustracja na stronie 32]

Warto zdobyć się na każdy wysiłek, aby móc żyć w raju pod rządami Większego Salomona