Możliwość należenia do Jehowy wyrazem Jego niezasłużonej życzliwości
„Należymy do Jehowy” (RZYM. 14:8).
1, 2. (a) Jaki mamy niezwykły zaszczyt? (b) Jakie kwestie omówimy?
JEHOWA udostępnił Izraelitom niezwykły zaszczyt, gdy rzekł do nich: „Staniecie się moją szczególną własnością spośród wszystkich ludów” (Wyjścia 19:5). Obecnie członkowie zboru chrześcijańskiego również mają przywilej należeć do Jehowy (1 Piotra 2:9; Obj. 7:9, 14, 15). Możemy z tego odnieść wiecznotrwały pożytek.
2 Ale należenie do Jehowy to nie tylko zaszczyt — to także odpowiedzialność. Niektórzy mogą się zastanawiać: „Czy podołam wymaganiom Jehowy? Jeśli zgrzeszę, to czy mnie nie odrzuci? Czy należąc do Jehowy, nie utracę swobody?”. Warto rozważyć takie obawy. Najpierw jednak przeanalizujmy inne pytanie: Jakie korzyści wynikają z należenia do Jehowy?
Należenie do Jehowy zapewnia szczęście
3. Jaki pożytek odniosła Rachab z decyzji, by służyć Jehowie?
3 Czy ktoś, kto należy do Jehowy, odnosi z tego pożytek? Rozważmy przykład nierządnicy Rachab, która mieszkała w starożytnym Jerychu. Niewątpliwie była wychowana w odrażającym kulcie kananejskich bogów. Ale gdy usłyszała o zwycięstwach, które Jehowa dał Izraelitom, uświadomiła sobie, że to On jest prawdziwym Bogiem. Dlatego z narażeniem życia ukryła u siebie przedstawicieli wybranego ludu Bożego i w ich ręce złożyła swój los. W Biblii czytamy: „Nierządnica Rachab — czy nie została uznana za prawą dzięki uczynkom, gdy gościnnie przyjęła posłańców i wysłała ich inną drogą?” (Jak. 2:25). Wyobraź sobie, co zyskała, gdy weszła do grona czystych czcicieli Boga, wyuczonych na podstawie Prawa Bożego okazywania miłości i sprawiedliwości. Jakże musiała być szczęśliwa, że porzuciła poprzedni styl życia! Poślubiła Izraelitę i urodziła syna, Boaza, który wyrósł na niezwykłego męża Bożego (Joz. 6:25; Rut 2:4-12; Mat. 1:5, 6).
4. Co zyskała Rut dzięki temu, że postanowiła służyć Jehowie?
4 Służbę dla Jehowy postanowiła też podjąć Moabitka Rut. Od dzieciństwa zapewne oddawała cześć Kemoszowi oraz innym bóstwom moabskim. Poznała jednak prawdziwego Boga, Jehowę, i została żoną Izraelity, który schronił się w jej ziemi (odczytaj Rut 1:1-6). Później, gdy razem ze swoją szwagierką Orpą zdecydowała się towarzyszyć Noemi, ich teściowej, w drodze do Betlejem, ta zaczęła zachęcać obie synowe, by wróciły do domu. Nie byłoby im łatwo osiedlić się w Izraelu. Orpa rzeczywiście wróciła do swego ludu i kultu swych bogów, ale Rut postąpiła inaczej. Wiedziała, do kogo chce należeć, toteż powodowana wiarą, oświadczyła Noemi: „Nie nalegaj na mnie, żebym cię porzuciła i żebym przestała ci towarzyszyć; bo gdzie ty pójdziesz — ja pójdę, i gdzie ty zanocujesz — ja zanocuję. Twój lud będzie moim ludem, a twój Bóg — moim Bogiem” (Rut 1:15, 16). Wybrała służbę dla Jehowy. Dzięki temu odniosła pożytek z Prawa Bożego, zawierającego specjalne postanowienie co do wdów oraz osób ubogich i pozbawionych ziemi. Pod opieką Jehowy zaznała szczęścia, ochrony i bezpieczeństwa.
5. Co dostrzegasz u osób, które wiernie służą Jehowie?
5 Zapewne znasz osoby, które dziesiątki lat temu oddały się Jehowie i po dziś dzień wiernie Mu służą. Zapytaj je, co dzięki temu zyskały. Chociaż nikt nie jest wolny od problemów, dowody bezsprzecznie potwierdzają prawdziwość słów psalmisty: „Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Jehowa!” (Ps. 144:15).
Wymagania Jehowy są rozsądne
6. Dlaczego nie powinniśmy się obawiać, że nie sprostamy oczekiwaniom Jehowy?
6 Być może się zastanawiasz, czy podołasz wymaganiom, które stawia ci Jehowa. Perspektywa służenia Mu, kierowania się w życiu Jego prawem oraz mówienia w Jego imieniu może trochę przytłaczać. Na przykład Mojżesz nie czuł się na siłach, by przemawiać do Izraelitów i do władcy Egiptu. Ale Bóg nie miał wobec niego nierozsądnych oczekiwań. ‛Nauczył go, co ma czynić’ (odczytaj Wyjścia 3:11; 4:1, 10, 13-15). Mojżesz przyjął tę pomoc i zaznał radości wynikającej ze spełniania woli Bożej. Jehowa ma rozsądne oczekiwania także wobec nas. Rozumie naszą niedoskonałą naturę i pragnie nam pomagać (Ps. 103:14). Służba dla Boga w charakterze naśladowcy Jezusa pokrzepia, a nie przytłacza, ponieważ przynosi pożytek innym i rozwesela serce Jehowy. Jezus oświadczył: „Przyjdźcie do mnie (...), a ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, bo jestem łagodnie usposobiony i uniżony w sercu” (Mat. 11:28, 29).
7. Dlaczego możesz ufać, że Jehowa pomoże ci czynić to, czego od ciebie oczekuje?
7 Jehowa będzie nam udzielał potrzebnego pokrzepienia dopóty, dopóki będziemy Go prosić o siły. Na przykład Jeremiasz najwidoczniej był z natury nieśmiały. Kiedy więc usłyszał, że Jehowa wyznaczył go na proroka, odpowiedział: „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo! Oto właściwie nie umiem mówić, bo jestem tylko chłopcem”. Później nawet oświadczył: „Już więcej nie będę mówił w jego imieniu” (Jer. 1:6; 20:9). Niemniej dzięki wsparciu Jehowy zdołał przez 40 lat głosić niepopularne orędzie. Bóg niejeden raz go zapewniał: „Jestem z tobą, by cię wybawić i wyzwolić” (Jer. 1:8, 19; 15:20).
8. Jak możemy pokazać, że ufamy Jehowie?
8 Jehowa dodawał sił Mojżeszowi i Jeremiaszowi i podobnie może pomóc nam, byśmy sprostali temu, czego oczekuje od dzisiejszych chrześcijan. Kluczowe znaczenie ma poleganie na Bogu. Biblia zachęca: „Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu. Zważaj na niego na wszystkich swych drogach, a on wyprostuje twe ścieżki” (Prz. 3:5, 6). Swemu zaufaniu do Jehowy dajemy wyraz, gdy korzystamy z pomocy, którą nam zapewnia za pośrednictwem swego Słowa oraz zboru. Jeśli pozwolimy, by kierował naszymi krokami, to nic nam nie przeszkodzi w dochowaniu Mu wierności.
Jehowa dba o każdego ze swych sług
9, 10. Jaką ochronę obiecano nam w Psalmie 91?
9 Rozważając decyzję o oddaniu się Jehowie, niektórzy obawiają się tego, że mogą zgrzeszyć, okazać się niegodni i zostać odrzuceni przez Jehowę. Na szczęście On zapewnia nam wszystko, co niezbędne, byśmy mogli się ustrzec przed utratą drogocennej więzi z Nim. Zobaczmy, jak to opisano w Psalmie 91.
10 Psalm ten rozpoczyna się słowami: „Kto mieszka w ukryciu u Najwyższego, znajdzie gościnę w cieniu Wszechmocnego. Powiem do Jehowy: ‚Tyś schronieniem moim i moją twierdzą, Bogiem moim, w którym chcę pokładać ufność’. On bowiem uratuje cię z pułapki ptasznika” (Ps. 91:1-3). Zauważmy, że Bóg obiecuje osłaniać tych, którzy darzą Go miłością i zaufaniem (odczytaj Psalm 91:9, 14). Jaką ochronę ma na myśli? Niektórych swych starożytnych sług chronił w sensie fizycznym — niekiedy po to, by zachować linię rodową prowadzącą do obiecanego Mesjasza. Ale wielu innych mężów wiary zaznało uwięzienia, tortur i śmierci, gdy brutalnie usiłowano ich zmusić do niewierności wobec Boga (Hebr. 11:34-39). Odwagi potrzebnej do wytrwania dodawało im to, że Jehowa chronił ich pod względem duchowym przed niebezpieczeństwem złamania lojalności. A zatem Psalm 91 można uznać za obietnicę ochrony duchowej.
11. Czym jest „ukrycie u Najwyższego” i komu Bóg zapewnia tam ochronę?
11 „Ukrycie u Najwyższego”, o którym wspomina psalmista, to symboliczne miejsce zapewniające duchowe bezpieczeństwo. Przebywający tam ‛w gościnie’ u Boga są bezpieczni — nic ani nikt nie zagraża ich wierze i miłości do Niego (Ps. 15:1, 2; 121:5). Owo miejsce jest ukryte, ponieważ ludzie niebędący sługami Bożymi nie potrafią go dostrzec. Jehowa chroni każdego, kto niejako mówi: ‛Tyś Bogiem moim, w którym chcę pokładać ufność’. Jeśli pozostajemy w tym ukryciu, nie musimy się zbytnio martwić o to, że wpadniemy w pułapkę „ptasznika”, czyli Szatana, i stracimy uznanie Boże.
12. Jakie niebezpieczeństwa zagrażają naszej cennej więzi z Bogiem?
12 A jakie niebezpieczeństwa zagrażają naszej cennej więzi z Bogiem? Psalmista wymienia kilka, między innymi ‛zarazę idącą w mroku oraz zagładę pustoszącą w południe’ (Ps. 91:5, 6). „Ptasznik” schwytał już wiele osób w pułapkę samolubnego pragnienia niezależności (2 Kor. 11:3). Innych łapie w sidło chciwości, pychy i materializmu. Jeszcze innych zwodzi filozofią, patriotyzmem, teorią ewolucji czy naukami religii fałszywej (Kol. 2:8). A wielu dało się usidlić niedozwolonym kontaktom płciowym. Wskutek tych plag wyrządzających duchowe szkody miliony ludzi utraciło miłość do Boga (odczytaj Psalm 91:7-10; Mat. 24:12).
Jak strzec miłości do Boga
13. Jak Jehowa chroni nas przed niebezpieczeństwami zagrażającymi naszej duchowej pomyślności?
13 Jak Jehowa chroni swych sług przed tymi duchowymi zagrożeniami? W omawianym psalmie powiedziano: „Aniołom swoim wyda nakaz co do ciebie, by cię strzegli na wszystkich twych drogach” (Ps. 91:11). Niebiańscy aniołowie zapewniają nam kierownictwo i ochronę, żebyśmy mogli głosić dobrą nowinę (Obj. 14:6). Oprócz aniołów przed ulegnięciem fałszywemu rozumowaniu chronią nas chrześcijańscy starsi, którzy w nauczaniu niewzruszenie trzymają się Pisma Świętego. Śpieszą też z pomocą każdemu, kto zmaga się ze świeckimi wpływami (Tyt. 1:9; 1 Piotra 5:2). Ochronę przed twierdzeniami teorii ewolucji, sidłem niemoralnych pragnień, zabieganiem o bogactwo i prestiż oraz przed wieloma innymi szkodliwymi pragnieniami i wpływami stanowi także pokarm duchowy dostarczany przez „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mat. 24:45). A co tobie pomogło przeciwstawić się niektórym z tych niebezpieczeństw?
14. Jak możemy korzystać z ochrony, którą zapewnia Bóg?
14 Co należy robić, by pozostać w Bożym „ukryciu” gwarantującym bezpieczeństwo? Tak jak stale musimy uważać, by nie ponieść szkód fizycznych — na przykład w następstwie wypadku, infekcji czy działania przestępców — tak też ciągle musimy się chronić przed zagrożeniami duchowymi. W tym celu powinniśmy regularnie korzystać z przewodnictwa, które Jehowa zapewnia nam za pośrednictwem publikacji, zebrań zborowych oraz większych zgromadzeń. Szukajmy też rad u starszych. A czy nie odnosimy pożytku z różnych przymiotów, które przejawiają nasi współwyznawcy? Utrzymywanie kontaktu ze zborem naprawdę pomaga nam nabywać mądrości (Prz. 13:20; odczytaj 1 Piotra 4:10).
15. Dlaczego możesz ufać, że Jehowa zapewni ci ochronę przed wszystkim, co mogłoby cię pozbawić Jego uznania?
15 Nie mamy powodów, by wątpić, że Jehowa potrafi zapewnić nam ochronę przed wszystkim, co mogłoby nas pozbawić Jego uznania (Rzym. 8:38, 39). Osłania zbór przed wpływowymi przeciwnikami religijnymi i politycznymi, którym zwykle zależy nie na tym, by nas zabić, lecz by nas oddzielić od naszego świętego Boga. Jakże prawdziwa jest Jego obietnica: „Żadna broń wykonana przeciwko tobie nie okaże się skuteczna”! (Izaj. 54:17).
Kto nam daje wolność?
16. Dlaczego świat nie może zaoferować wolności?
16 Czy należąc do Jehowy, jesteśmy ograbieni ze swobody? Ależ skąd! To przynależność do świata by nas jej pozbawiła. Świat jest oddalony od Jehowy i rządzony przez okrutnego boga, który trzyma ludzi w niewoli (Jana 14:30). Podlegający mu system rzeczy zniewala ich na przykład za pomocą presji ekonomicznej (por. Obj. 13:16, 17). Zwodniczą, zniewalającą moc ma też grzech (Jana 8:34; Hebr. 3:13). Chociaż więc osoby, które nie służą Bogu, mogą obiecywać wolność przez propagowanie stylu życia sprzecznego z Jego naukami, to jednak każdy, kto ich usłucha, szybko popadnie w niewolę grzesznego i upadlającego postępowania (Rzym. 1:24-32).
17. Jaką wolność oferuje nam Jehowa?
17 Jeśli natomiast pokładamy ufność w Jehowie, On oswobodzi nas od wszystkiego, co mogłoby nam przynieść szkodę. Poniekąd znajdujemy się w sytuacji pacjenta składającego swój los w ręce zdolnego chirurga, który może go wyratować ze stanu zagrażającego jego życiu. Wszyscy zmagamy się ze śmiercionośnym zagrożeniem — odziedziczonym grzechem. Nadzieję na uwolnienie od jego skutków i dostąpienie życia wiecznego możemy żywić jedynie wtedy, gdy na podstawie ofiary Chrystusa powierzymy siebie Jehowie (Jana 3:36). Chirurgowi możemy zaufać jeszcze bardziej, gdy zasięgniemy opinii na jego temat. Podobnie nabierzemy większego zaufania do Jehowy, gdy będziemy pogłębiać wiedzę o Nim. Dalej więc pilnie studiujmy Słowo Boga, bo dzięki temu obdarzymy Go taką miłością, która rozwieje wszelkie obawy przed oddaniem się Jemu (1 Jana 4:18).
18. Czego zaznają ci, którzy należą do Jehowy?
18 Jehowa daje każdemu człowiekowi swobodę wyboru. W swym Słowie powiedział: „Wybierz (...) życie, abyś mógł pozostać przy życiu, ty i twoje potomstwo — miłując Jehowę, swego Boga” (Powt. Pr. 30:19, 20). Jehowa pragnie, byśmy w dowód miłości do Niego sami postanowili Mu służyć. Należenie do Boga, którego kochamy, nie ograbi nas z wolności, lecz niewątpliwie przysporzy nam trwałego szczęścia.
19. Dlaczego możliwość należenia do Jehowy stanowi wyraz Jego niezasłużonej życzliwości?
19 Jako grzesznicy nie zasługujemy na to, by należeć do doskonałego Boga. Jest to możliwe tylko dzięki Jego niezasłużonej życzliwości (2 Tym. 1:9). W związku z tym Paweł napisał: „Bo czy żyjemy, żyjemy dla Jehowy, czy też umieramy, umieramy dla Jehowy. Dlatego czy żyjemy, czy też umieramy, należymy do Jehowy” (Rzym. 14:8). Z całą pewnością nigdy nie pożałujemy tego, że postanowiliśmy należeć do Jehowy.
Jak byś odpowiedział?
• Jakich korzyści przysparza należenie do Jehowy?
• Dzięki czemu jesteśmy w stanie podołać wymaganiom Bożym?
• Jak Jehowa zapewnia swym sługom ochronę?
[Ilustracje na stronie 8]
Zapytaj innych, jakich zaznali korzyści, należąc do Jehowy
[Ilustracja na stronie 10]
Jak Jehowa zapewnia nam ochronę?