Wnikliwość, której użycza Jehowa

„Co do tych wśród ludu, którzy odznaczają się wnikliwością, ci wielu osobom udzielą zrozumienia” (DANIELA 11:33).

1, 2. (a) Dlaczego Izraelici zachowywali się buntowniczo, mimo iż znali serdeczną życzliwość Bożą? (b) Co nam może wyjść na dobre? (Jeremiasza 51:10).

STAROŻYTNI Izraelici wiedzieli, że Jehowa jest jedynym prawdziwym Bogiem. Słyszeli o Jego postępowaniu z ich przodkami, niejednokrotnie też sami odczuli Jego serdeczną życzliwość. Mimo to swymi uczynkami od czasu do czasu zdradzali rażący brak wnikliwości. ‛Zachowywali się buntowniczo’ wobec Jehowy i Jego przedstawicieli. Dlaczego? Ponieważ „nie pamiętali” o tym, co dla nich uczynił (Psalm 106:7, 13). Działo się tak nie dlatego, iżby nie znali tych dzieł Boga; po prostu nie zastanawiali się nad nimi z należytym docenianiem. W rezultacie okazywali się ludźmi, którzy „pragnęli tego, co szkodliwe” (1 Koryntian 10:6).

² Do głównych czynników, za których pośrednictwem Jehowa w naszych czasach wyodrębnił swych świadków jako lud jedyny w swoim rodzaju, należy wnikliwość, jakiej On udziela poprzez swą widzialną organizację. Rozważenie kilku przykładów takiej wnikliwości niewątpliwie pogłębi nasze docenianie sposobu, którym Jehowa prowadzi swój lud. Jeden z nich dotyczy samej istoty naszej wiary — tożsamości Boga.

Czy Bóg jest Trójcą?

3. Dzięki czemu słudzy Jehowy ponad sto lat temu zrozumieli prawdę o tożsamości Boga? (1 Koryntian 8:5, 6).

³ Chrześcijaństwo z uporem twierdzi, że kto nie popiera wiary w Trójcę, ten jest heretykiem. Ale zamiast ulec trwodze przed człowiekiem, słudzy Jehowy uświadomili sobie, że wzorcem pozwalającym rozpoznać prawdę nie są tradycje ani wyznania wiary ułożone przez ludzi nie natchnionych przez Boga, lecz tylko Pismo Święte. Opierając się na tym fundamencie, ci oddani Bogu badacze Biblii już w 1882 roku jasno oświadczyli na łamach Strażnicy: „Czytelnicy nasi dobrze wiedzą, że wierzymy w Jehowę Boga i Jezusa oraz w Ducha Świętego, niemniej jednak jako całkowicie niebiblijną odrzucamy naukę głoszącą, iż są to trzej Bogowie w jednej osobie albo — jak powiadają inni — jeden Bóg w trzech osobach” (Jana 5:19; 14:28; 20:17).

4. (a) Co zrozumieli słudzy Jehowy, gdy gruntownie zbadali podstawy doktryny o Trójcy i rozpatrzyli wpływ tej nauki? (b) Dlaczego Jehowa użyczył swym sługom takiej wnikliwości?

⁴ Tamci miłośnicy prawdy biblijnej wniknęli głębiej w sprawę i zrozumieli, że wierzenia trynitariańskie tkwią korzeniami w religiach niechrześcijańskich. Ponadto dzięki dokładnemu studiowaniu Pisma Świętego zauważyli, że gdy pewne teksty biblijne zdają się popierać poglądy zwolenników Trójcy, wynika to z błędnych założeń przyjętych przez tłumaczy, a nie z treści najstarszych manuskryptów pisanych w językach oryginału. Zdali sobie sprawę z faktu, iż dogmat ten, na pozór honorujący Jezusa, w rzeczywistości zaprzecza jego naukom i uwłacza Jehowie. Dlatego też we wspomnianym wydaniu Strażnicy oświadczono dalej: „Przystoi nam jako poszukiwaczom prawdy postępować rzetelnie wobec samych siebie oraz wobec Słowa naszego Ojca, które może nam udzielić prawdziwej mądrości. Dlatego pominąwszy tradycje i wyznania wiary zakłamanych systemów oraz ludzi nie natchnionych przez Boga, trzymajmy się mocno wzoru zdrowych słów, jaki otrzymaliśmy od naszego Pana i jego Apostołów”. Ponieważ ci słudzy Jehowy szczerze umiłowali prawdę i wzięli pod rozwagę nie tylko parę ulubionych wersetów biblijnych, lecz całe Słowo Boże, Jehowa użyczył im wnikliwości, która wyraźnie oddzieliła ich od chrześcijaństwa (2 Tymoteusza 3:16, 17; zob. New World Translation Reference Bible [Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata — wydanie z przypisami], s. 1580, wyjaśnienie 6B, oraz Biblię Tysiąclecia, przypis do 1 Jana 5:7).

Prawowite miejsce imienia Bożego

5. Co się kryło za tendencją do pomijania imienia Bożego w przekładach Biblii? (Objawienie 22:18, 19).

⁵ Rozpatrzmy drugi przykład: Pojawiało się coraz więcej przekładów biblijnych, w których osobiste imię Boga było ukrywane lub całkowicie pomijane, natomiast Towarzystwo Strażnica tym większy nacisk kładło na znaczenie tego imienia. Chrześcijaństwo argumentowało, iż usunięcie imienia „Jehowa” nada ewangelii bardziej uniwersalny charakter, ale namaszczeni słudzy Jehowy rozpoznali, kto uknuł plan, by ze świętych Pism wykreślić najdonioślejsze imię (por. Jeremiasza 23:27). Słudzy Boży zrozumieli, że judził do tego Diabeł, który chciał wymazać z ludzkiej pamięci imię prawdziwego Boga.

6. Co w przeciwieństwie do taktyki chrześcijaństwa uczynili prawdziwi słudzy Boga, żeby uwypuklić znaczenie Jego imienia? (Dzieje Apostolskie 15:14).

⁶ W przeciwieństwie do postępowania przyjętego w chrześcijaństwie Strażnica od samego początku swego istnienia (od roku 1879) wskazywała na znaczenie imienia Bożego JEHOWA. W roku 1926 ukazał się w tym czasopiśmie artykuł pt. „Kto będzie czcił Jehowę?” (Psalm 135:21). W roku 1931 badacze Pisma Świętego związani z Towarzystwem Strażnica przyjęli nazwę „Świadkowie Jehowy” (Izajasza 43:10-12). Zrozumieli też jeszcze lepiej doniosłe znaczenie uświęcania imienia Jehowy (Izajasza 12:4, 5). W roku 1944 zaczęli drukować przekład Biblii znany jako American Standard Version, w którym imię „Jehowa” występuje ponad 6800 razy. Jednakże największe znaczenie w dziedzinie wydawania Biblii miało opublikowanie w roku 1950 wersji zwanej New World Translation (Przekład Nowego Świata). Imieniu Bożemu przyznano tam należne mu miejsce zarówno w Pismach Hebrajskich, jak i w Chrześcijańskich Pismach Greckich.

7. Jak korzystnie wpłynęło na wielu ludzi uwydatnienie imienia Bożego i to wszystko, co się z nim wiąże?

⁷ Nacisk, jaki w ten sposób położono na osobiste imię Boga, przyjęły z największym zadowoleniem milionowe rzesze miłośników sprawiedliwości na całym świecie. Przekład ten dopomaga im uznawać prawdziwego Boga za Osobę. A w miarę coraz lepszego poznawania dróg Jehowy nauczyli się oni działać rozważnie, inaczej mówiąc — z wnikliwością (Micheasza 4:2, 5).

Czy dusza ludzka jest nieśmiertelna?

8. Czego świadkowie na rzecz Jehowy dowiedzieli się o duszy i stanie umarłych już w początkowym okresie swej nowożytnej historii?

⁸ Oto trzeci przykład: Umiłowanie Słowa Bożego już w zaraniu nowożytnych dziejów sług Jehowy otworzyło im oczy na inne ważne prawdy. Z górą sto lat temu „niewolnik wierny i rozumny” poprawnie zrozumiał, że duszą nie jest jakiś rozumny, odrębny duch tkwiący w człowieku, lecz że jest nią dany człowiek (Mateusza 24:45-47). W 1880 roku przeanalizowano na łamach Strażnicy występujące w pierwotnych językach Biblii słowa Szeol i Hades, po czym wysnuto wniosek, że określają one po prostu grób. Ponadto wykazano, iż ludzie wtrąceni do Gehenny nie cierpią mąk, lecz ulegają zagładzie. (Zobacz też New World Translation Reference Bible [Przekład Nowego Świata — wydanie z przypisami], strony 1573 do 1575).

9. Co napisano w Strażnicy z 1894 roku o pochodzeniu doktryny, według której dusze ludzkie są z natury nieśmiertelne?

⁹ W roku 1894 postawiono w Strażnicy pytanie: „Skąd się zatem wzięło tak rozpowszechnione przekonanie, jakoby wszystkie istoty ludzkie posiadały wrodzoną, odziedziczoną nieśmiertelność?” Udzielona odpowiedź świadczyła o wnikliwości: „Badając karty historii stwierdzamy, że natchnieni świadkowie Boży nie nauczali doktryny o nieśmiertelności człowieka, natomiast gra ona podstawową rolę we wszystkich religiach pogańskich. (...) Nie jest więc prawdą, iżby pierwszymi nauczycielami głoszącymi tę doktrynę byli Sokrates i Platon: wcześniej wymyślił ją ktoś inny, o wiele od nich zdolniejszy. Ci jedynie ją wygładzili (...) i nadali jej postać filozofii, przez co stała się bardziej strawna i ponętna dla ówczesnej klasy oświeconej, a także dla ludzi żyjących później. Pierwsza wzmianka o tej kłamliwej nauce występuje już w najstarszej kronice znanej człowiekowi — w Biblii. Nauczycielem owego fałszu był Szatan”.a

10. Jakie niepożądane skutki wynikły z kłamstw religijnych o duszy i stanie umarłych? Co jednak mogło pomóc ludziom rozsądnym?

¹⁰ Szerząc kłamliwy pogląd, że każdy człowiek ma nieśmiertelną duszę, a źli będą wiecznie męczeni w ogniu piekielnym, Szatan zniesławił i okrył hańbą imię Boga. Zrozumiał to pierwszy wydawca Strażnicy, C.T. Russell. Zauważył, że osoby myślące, które odrzucają naukę o wiecznych mękach, niestety odrzucają również Biblię, ponieważ w ich przekonaniu właśnie z niej się wywodzi ta niedorzeczna doktryna. Pragnąc — jak się wyraził — rozproszyć mroki średniowiecza, zaciemniające umysły rozsądnych ludzi, brat Russell opracował przyciągający uwagę wykład publiczny pt. „Do piekła i z powrotem! Kto się tam znajduje”.

11. (a) Jakie ostrzeżenie rozgłosiła klasa ‛wiernego niewolnika’, gdy weszło w modę paranie się spirytyzmem? (b) Kto skorzystał na tej przestrodze i pod jakim względem?

¹¹ W tym okresie dużą popularność zyskiwał spirytyzm. Niemniej dzięki wnikliwości udostępnianej przez Jehowę za pośrednictwem Jego Słowa klasa ‛wiernego niewolnika’ rozpoznała, iż rzekomymi duchami zmarłych, z którymi ludzie nawiązują kontakt, są w rzeczywistości demony. Zarówno w wykładach publicznych, jak i w formie druków przedstawiono niezbite argumenty biblijne, mające szczerym ludziom otworzyć oczy na niebezpieczeństwo uwikłania się w praktyki spirytystyczne (Powtórzonego Prawa 18:10-12; Izajasza 8:19). Wnikliwość, której Jehowa użyczył swoim sługom, pomogła tysiącom ludzi na całej kuli ziemskiej uwolnić się od strachu przed umarłymi, od uprawiania spirytyzmu oraz od różnych związanych z nim upadlających praktyk.

Chrześcijańska postawa w świecie pełnym niepokoju

12, 13. (a) Objaśnij tekst z Księgi Daniela 11:32, 33. (b) Jakie fundamentalne prawdy biblijne stanowią podstawę zrozumienia udzielanego przez tych, którzy „odznaczają się wnikliwością”?

¹² Prorok Daniel zaznaczył, że słudzy Boży będą się odznaczać wnikliwością także w czwartej sprawie — w doniosłej kwestii neutralności. Opisawszy szczegółowo zmagania między czołowymi siłami politycznymi świata, nadmienił on: „Tych, którzy podle występują przeciw przymierzu, gładkimi słowami wprowadzi w odstępstwo” (Daniela 11:32, 33). Oznacza to, że totalitarny król północy doprowadza do odstępstwa tych ludzi, którzy się podają za chrześcijan, ale miłują świat i pragną jego uznania, wobec czego ze wzgardą odnoszą się do ogłoszonego przez Jehowę przymierza co do Królestwa, w którym Jezus Chrystus będzie rządził całą ziemią. Daniel napisał dalej: „Natomiast lud, który zna swego Boga, ten się ostoi i będzie działał skutecznie. A co do tych wśród ludu, którzy odznaczają się wnikliwością, ci wielu osobom udzielą zrozumienia”.

¹³ Wnikliwość niezbędna do mądrego zachowania się w burzliwych czasach, w jakich przyszło nam żyć, jest oparta na docenianiu podstawowych prawd biblijnych. Pod kierownictwem Jehowy klasa ‛wiernego niewolnika’ rozpoznała te prawdy. Należy do nich uwypuklona przez Jezusa okoliczność, iż niewidzialnym władcą tego świata jest Szatan Diabeł (Łukasza 4:5-8; Jana 12:31). Zgodnie z tą prawdą w Liście 1 Jana 5:19 podkreślono, że nie tylko ten czy ów składnik obecnego systemu, ale „świat cały [ogół ludzkości poza prawdziwym zborem chrześcijańskim] podlega władzy złego” (zob. też Objawienie 12:9). Jezus zapowiedział, iż jego naśladowcy nie będą ‛należeć do świata’, i dlatego chrześcijanie muszą zachowywać neutralność (Jana 17:16).

14. (a) Na jakie aktualne sprawy skierowano uwagę sług Jehowy w latach 1939 i 1941? (b) Jak taka wnikliwość pomogła Świadkom Jehowy działać mądrze?

¹⁴ Nic więc dziwnego, że gdy w Europie rozpalała się druga wojna światowa, na łamach Strażnicy angielskiej z 1 listopada 1939 roku podniesiono kwestię chrześcijańskiej neutralności. Wiąże się z nią inna fundamentalna prawda — znaczenie kwestii spornej co do zwierzchnictwa nad wszechświatem oraz rola mesjańskiego Królestwa w jej rozstrzygnięciu. Sprawie tej słusznie poświęcono też dużo uwagi w roku 1941, w przemówieniu wygłoszonym na zjeździe Świadków Jehowy w St. Louis (stan Missouri, USA), a rok później w książce pt. The New World (Nowy Świat). Jakże skuteczną ochronę pośród podzielonego i wojującego świata zapewniła sługom Jehowy ta zbożna wnikliwość! Wprawdzie systemy religijne chrześcijaństwa dały się porozrywać, gdyż pozwoliły się wciągnąć w spory między narodami oraz w popieranie ruchów partyzanckich zmierzających do obalenia rządów, ale Świadkowie Jehowy byli we wszystkich krajach zjednoczeni w ogłaszaniu Królestwa Bożego jako jedynej nadziei dla ludzkości. Nieustannie rozwijali zbawczą działalność, którą Jezus przepowiedział słowami: „Ta dobra nowina o Królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, a wtedy nadejdzie koniec” (Mateusza 24:14).

Spełnienie się proroctw biblijnych

15. Dlaczego słudzy Jehowy posiedli wnikliwość?

¹⁵ Dlaczego słudzy Jehowy odznaczają się taką wnikliwością? Ponieważ mają pełne zaufanie do spisanego Słowa Bożego, posłusznie się do niego stosują i ponieważ są pod wpływem ducha Jehowy. Dzięki temu mogli też zrozumieć ważne proroctwa biblijne. Jest to piąte zagadnienie, które tu rozpatrzymy.

16, 17. (a) Dlaczego daty, jakimi się posługują Świadkowie Jehowy, niekiedy różnią się od dat podawanych przez historyków świeckich? (b) Jaki pożytek odnieśli Świadkowie Jehowy z tego, że zaufali Biblii w kwestii ustalenia początku dwudziestego roku panowania Artakserksesa oraz czasu zburzenia Jeruzalem przez Babilończyków?

¹⁶ Historycy świeccy, którzy polegają na interpretacji często niekompletnych fragmentów tabliczek wykopanych przez archeologów, wysnuli wniosek, że pierwszym rokiem panowania Artakserksesa I (Długorękiego) był 464 rok p.n.e., a rok 604 p.n.e. — pierwszym rokiem rządów Nabuchodonozora II. Gdyby to było prawdą, wówczas dwudziesty rok panowania Artakserksesa zacząłby się w 445 roku p.n.e., a zburzenie Jeruzalem przez Babilończyków (w osiemnastym roku królowania Nabuchodonozora) przypadałoby na rok 587 p.n.e. Ale gdy badacz Biblii posłuży się tymi datami przy obliczaniu, kiedy miały się spełnić pewne proroctwa, po prostu zaplącze się w sprzeczności.

¹⁷ Świadkowie Jehowy interesują się odkryciami archeologicznymi, które mają związek z Biblią. Jeżeli jednak interpretacja tych znalezisk zaprzecza wyraźnym wypowiedziom biblijnym, z pełnym zaufaniem przyjmują to, co mówi Pismo Święte — czy by chodziło o chronologię, czy o jakieś inne zagadnienie. W rezultacie słudzy Jehowy już dawno temu pojęli, że proroczy okres, który się rozpoczął w dwudziestym roku rządów Artakserksesa, należy liczyć od 455 roku p.n.e., z czego następnie wynika, iż zapowiedź z Księgi Daniela 9:24-27 niezawodnie wskazywała na jesień 29 roku n.e. jako czas namaszczenia Jezusa na Mesjasza.b Na tej samej podstawie zdali sobie sprawę z faktu, że proroctwo o „siedmiu czasach”, zanotowane w 4 rozdziale Księgi Daniela, zaczęło się spełniać w roku 607/606 p.n.e. Dokładnie wskazało ono, iż jesienią roku 1914 Chrystus obejmie w niebie tron jako panujący Król, a dla obecnego świata nastanie czas końca.c Nie rozpoznaliby jednak tego zachwycającego spełnienia się proroctw, gdyby zachwiali się w swym zaufaniu do natchnionego Pisma Świętego. A zatem wnikliwość, którą przejawili słudzy Jehowy, wiązała się bezpośrednio z poleganiem na Słowie Bożym.

18. Jaką obietnicę co do stanu duchowego lojalnych sług Jehowy dano w Księdze Izajasza 65:13, 14?

¹⁸ Przeciwstawiając stan duchowy swoich lojalnych sług sytuacji poszczególnych osób i grup, które bez namysłu odtrącają Pismo Święte, a przychylają się do opinii popularnych w danej chwili, Jehowa oświadcza: „Oto moi słudzy będą jedli, ale wy zaznacie głodu. Oto moi słudzy będą pili, ale wam dokuczy pragnienie. Oto moi słudzy będą się weselili, ale wy będziecie okryci wstydem. Oto moi słudzy będą wznosili okrzyki radości, dobrze się mając w sercu, ale wy krzyczeć będziecie z boleści serca i będziecie wyć zupełnie załamani na duchu” (Izajasza 65:13, 14).

19. (a) Jakim podstawowym narzędziem posługuje się „niewolnik wierny i rozumny” przy objaśnianiu Pisma Świętego? (b) Jaka metoda studiowania umożliwia nam odnoszenie pełnej korzyści z pokarmu duchowego?

¹⁹ Jak wynika z tego krótkiego przeglądu historycznego, Jehowa za pośrednictwem swego „niewolnika wiernego i rozumnego” wyjaśniał nam na łamach Strażnicy różne ważne prawdy biblijne. Czasopismo to jest podstawowym narzędziem służącym klasie „niewolnika” do rozdzielania pokarmu duchowego. Czy odnosisz z niego pełny pożytek? Czy czytasz każde wydanie i czy w ramach studium osobistego odszukujesz wersety, na które się powołano, lecz które nie zostały zacytowane? Czy weszło u ciebie w zwyczaj rozmyślanie nad przestudiowanym materiałem, pogłębianie doceniania dla niego oraz zastanawianie się, jak wszystko to powinno wpływać na twoje usposobienie, twe pragnienia, codzienną działalność i cele życiowe? Jeżeli tak, to w dużym stopniu właśnie dzięki temu twoje decyzje będą oparte na prawdziwej wnikliwości, jakiej użycza tylko Jehowa.

[Przypisy]

Co zapamiętałeś?

◻ Czy Bóg jest Trójcą? Dlaczego tak odpowiadasz?

◻ Gdzie imię Boże ma prawo się znajdować?

◻ Czy dusza ludzka jest nieśmiertelna?

◻ Co dało sługom Jehowy wskazane przez Niego wnikliwe spojrzenie na chrześcijańską postawę w niespokojnym świecie?

◻ Jaką wnikliwość w związku ze spełnianiem się proroctw biblijnych posiedli Świadkowie Jehowy?

[Ilustracje na stronie 74]

Na łamach Strażnicy „niewolnik wierny i rozumny” udostępnia wnikliwe poznawanie sensu wersetów biblijnych oraz ich zastosowania w dzisiejszych czasach