Niech słowo Boga będzie światłem na twoim szlaku
„Słowo twoje jest (...) światłem na moim szlaku” (PSALM 119:105).
1, 2. Pod jakim warunkiem słowo Jehowy może oświetlić nasz szlak?
SŁOWO Jehowy stanie się duchowym światłem na naszej drodze życiowej, jeśli będziemy o to zabiegać. Musimy w tym celu pilnie zgłębiać spisane Słowo Boże i stosować się do jego rad. Tylko wtedy będziemy mogli powtórzyć za psalmistą: „Słowo twoje jest lampą dla mej stopy i światłem na moim szlaku” (Psalm 119:105).
2 Przeanalizujmy teraz Psalm 119:89-176. Jakież bogactwo informacji zawiera tych jedenaście zwrotek! Wskazówki te pomogą nam trzymać się drogi prowadzącej do życia wiecznego (Mateusza 7:13, 14).
Dlaczego miłować słowo Boga?
3. Jak Psalm 119:89, 90 pokazuje, że możemy polegać na słowie Boga?
3 Umiłowanie słowa Jehowy pozwala osiągnąć stabilność pod względem duchowym (Psalm 119:89-96). Psalmista śpiewał: „Po czas niezmierzony, Jehowo, słowo twoje jest ustanowione w niebiosach. (...) Mocno utwierdziłeś ziemię, żeby stała” (Psalm 119:89, 90). Dzięki słowu Boga — Jego „ustawom niebios” — ciała niebieskie poruszają się dokładnie po swoich orbitach, a Ziemią nigdy nic nie zachwieje (Hioba 38:31-33; Psalm 104:5). Możemy całkowicie polegać na każdym słowie wychodzącym z ust Jehowy; wszystko, co On mówi, z pewnością ‛pomyślnie się spełni’ — dokładnie tak, jak to zamierzył (Izajasza 55:8-11).
4. Jak uciśnionym sługom Boga pomaga umiłowanie Jego słowa?
4 Psalmista wyznał, że ‛gdyby nie kochał prawa Bożego, zginąłby w swym uciśnieniu’ (Psalm 119:92). Prześladowania nie spotykały go z rąk cudzoziemców; nienawidzili go Izraelici, którzy łamali prawo (Kapłańska 19:17). Nie czuł się tym jednak przytłoczony, bo sam miłował prawo Boga, które go podnosiło na duchu. Apostoł Paweł, będąc w Koryncie, znalazł się „w niebezpieczeństwach między fałszywymi braćmi”, wśród których mogli być „prześwietni apostołowie” wysuwający pod jego adresem oskarżenia (2 Koryntian 11:5, 12-14, 26). Ale Paweł nie zachwiał się pod względem duchowym, gdyż miłował słowo Boga. Ponieważ my również kochamy spisane Słowo Jehowy i wprowadzamy w czyn zawarte w nim zasady, okazujemy naszym braciom miłość (1 Jana 3:15). Mimo nienawiści ze strony świata nie zapominamy o pouczeniach Bożych. Wciąż spełniamy wolę Jehowy, całym sercem zjednoczeni z naszymi braćmi, oraz wyglądamy czasów, gdy już zawsze będziemy mogli pełnić dla Niego radosną służbę (Psalm 119:93).
5. Jak król Asa szukał Jehowy?
5 Wyrażając swe oddanie Jehowie, możemy się modlić: „Jestem twój. Wybaw mnie, bo szukałem twoich rozkazów” (Psalm 119:94). Król Asa szukał Boga i wykorzenił w Judzie odstępstwo. Na wielkim zgromadzeniu w 15 roku jego panowania (963 rok p.n.e.) Judejczycy „weszli w przymierze, iż będą szukać Jehowy”. Bóg „dał się im znaleźć” i „zapewniał im wytchnienie ze wszystkich stron” (2 Kronik 15:10-15). Przykład ten powinien zachęcać każdego, kto się oddalił od zboru chrześcijańskiego, by na nowo szukał Boga. On pobłogosławi i zapewni ochronę tym, którzy powrócą w szeregi Jego ludu.
6. Jakie działanie ustrzeże nas przed szkodą duchową?
6 Słowo Jehowy daje mądrość, która może nas ustrzec przed szkodą duchową (Psalm 119:97-104). Przykazania Boże sprawiają, że przewyższamy naszych wrogów mądrością. Słuchanie przypomnień Jehowy daje nam wnikliwość, a ‛dzięki przestrzeganiu Jego rozkazów wykazujemy lepsze zrozumienie niż starsi’ (Psalm 119:98-100). Jeśli wypowiedzi Jehowy ‛są dla naszego podniebienia milsze niż miód dla naszych ust’, znienawidzimy „wszelką ścieżkę fałszywą” i będziemy jej unikać (Psalm 119:103, 104). Zapewni to nam duchową ochronę przed przykrymi konsekwencjami życia wśród dzisiejszych wyniosłych, zajadłych i bezbożnych ludzi (2 Tymoteusza 3:1-5).
Lampa dla naszych stóp
7, 8. Co powinniśmy robić w myśl Psalmu 119:105?
7 Słowo Boga stanowi niezawodne źródło duchowego światła (Psalm 119:105-112). Niezależnie od tego, czy jesteśmy chrześcijańskimi pomazańcami, czy ich towarzyszami należącymi do „drugich owiec”, oświadczamy: „Słowo twoje jest lampą dla mej stopy i światłem na moim szlaku” (Jana 10:16; Psalm 119:105). Słowo Boga niczym lampa rozświetla naszą drogę, dzięki czemu nie potykamy się i nie upadamy w sensie duchowym (Przysłów 6:23). Ale każdy z nas musi osobiście uczynić słowo Jehowy lampą dla swej stopy.
8 Powinniśmy być tak samo niezłomni jak twórca Psalmu 119. On był zdecydowany mocno trzymać się nakazów Jehowy. Powiedział: „Złożyłem przysięgę — i ją spełnię — że będę strzegł twoich prawych rozstrzygnięć sądowniczych” (Psalm 119:106). Zawsze pamiętajmy o wartości regularnego studium Biblii oraz udziału w chrześcijańskich zebraniach.
9, 10. Skąd wiadomo, że osoby oddane Jehowie mogą ‛odstąpić od jego rozkazów’, i jak można tego uniknąć?
9 Psalmista ‛nie odstąpił od Bożych rozkazów’, ale z takim niebezpieczeństwem musi się liczyć każdy sługa Jehowy (Psalm 119:110). Król Salomon zszedł na manowce, chociaż był członkiem narodu oddanego Jehowie i z początku kierował się mądrością otrzymaną od Boga. „Nawet jego przywiodły do grzechu cudzoziemskie żony”, wciągając go w kult fałszywych bóstw (Nehemiasza 13:26; 1 Królów 11:1-6).
10 „Ptasznik”, Szatan, zastawia na nas wiele pułapek (Psalm 91:3). Na przykład do zejścia ze ścieżki duchowego światła w gęste mroki odstępstwa może próbować nas skłonić dawny współwyznawca. Wśród chrześcijan w Tiatyrze działała „niewiasta Jezebel” — być może grupa kobiet namawiająca innych do praktykowania bałwochwalstwa i oddawania się rozpuście. Jezus nie tolerował takich niegodziwości i my również nie możemy przymykać na nie oka (Objawienie 2:18-22; Judy 3, 4). Módlmy się do Jehowy o pomoc, byśmy nie odstąpili od Jego rozkazów, lecz raczej pozostawali w Bożym świetle (Psalm 119:111, 112).
Wspierani przez słowo Boga
11. Jak według Psalmu 119:119 Bóg zapatruje się na niegodziwych?
11 Jeżeli zawsze będziemy się trzymać przepisów Jehowy, możemy liczyć na Jego wsparcie (Psalm 119:113-120). Nie pochwalamy „ludzi o połowicznym sercu”, tak jak Jezus patrzy z dezaprobatą na osoby, które uznał za „letnie” i które są chrześcijanami tylko z nazwy (Psalm 119:113; Objawienie 3:16). Ponieważ służymy Jehowie z całego serca, On jest naszą „kryjówką” i będzie nas pokrzepiał. ‛Odrzuci wszystkich, którzy zbaczają od jego przepisów’ i uciekają się do oszustwa i fałszu (Psalm 119:114, 117, 118; Przysłów 3:32). W Jego oczach tacy ludzie przypominają „spieniony żużel” — zanieczyszczenia oddzielane od szlachetnych kruszców w rodzaju srebra czy złota (Psalm 119:119; Przysłów 17:3). Obyśmy zawsze miłowali przypomnienia Jehowy — nie chcemy przecież zostać odrzuceni z niegodziwcami niczym jakieś odpady!
12. Dlaczego bojaźń przed Jehową jest tak ważna?
12 Psalmista wyznał Jehowie: „Ze strachu przed tobą po moim ciele przeszły ciarki” (Psalm 119:120). Jeżeli chcemy, by Bóg nas wspierał jako swych sług, musimy okazywać przed Nim zdrowy lęk, unikając wszystkiego, czego On nie pochwala. Nacechowana szacunkiem bojaźń przed Jehową skłoniła Hioba do prowadzenia się w sposób nienaganny (Hioba 1:1; 23:15). Nam również może pomóc trwać w postępowaniu, które cieszy się uznaniem Bożym, niezależnie od tego, co przeżywamy. Taka wytrwałość wymaga jednak zanoszenia szczerych modlitw wynikających z wiary (Jakuba 5:15).
Módl się z wiarą
13-15. (a) Dlaczego możemy wierzyć, że nasze modlitwy zostaną wysłuchane? (b) Co się może zdarzyć, jeśli nie umiemy wyrazić swych próśb? (c) Jaki związek z naszymi „nie wypowiedzianymi westchnieniami” może mieć Psalm 119:121-128?
13 Modląc się, możemy wierzyć, że Bóg będzie działał dla naszego dobra (Psalm 119:121-128). Podobnie jak psalmista mamy pewność, iż odpowie On na nasze błagania. Dlaczego? Ponieważ miłujemy Jego przykazania „bardziej niż złoto, nawet złoto oczyszczone”. Ponadto ‛uznajemy za słuszne wszystkie rozkazy Boże dotyczące wszelkich spraw’ (Psalm 119:127, 128).
14 Jehowa wysłuchuje nas, ponieważ modlimy się z wiarą i skrupulatnie przestrzegamy Jego rozkazów (Psalm 65:2). Ale co wtedy, gdy miewamy tak przytłaczające problemy, że nie wiemy, o co właściwie powinniśmy błagać? Wówczas „sam duch ujmuje się za nami nie wypowiedzianymi westchnieniami” (Rzymian 8:26, 27). W takich sytuacjach Bóg uznaje prośby zapisane w Jego Słowie za modlitwy dotyczące naszych potrzeb.
15 Pismo Święte zawiera mnóstwo modlitw i myśli, których treść może się wiązać z naszymi „nie wypowiedzianymi westchnieniami”. Przyjrzyjmy się choćby Psalmowi 119:121-128. Sposób, w jaki wyrażono tu pewne sprawy, może pasować do naszej sytuacji. Jeśli obawiamy się, że zostaniemy oszukani, możemy prosić Jehowę o pomoc, tak jak to uczynił psalmista (wersety 121-123). Przypuśćmy, że stoimy wobec niezwykle trudnej decyzji. Warto wtedy modlić się, by duch Jehowy przywołał nam na pamięć i pomógł zastosować przypomnienia Boże (wersety 124, 125). Chociaż ‛znienawidziliśmy każdą ścieżkę fałszywą’, może zajść potrzeba, by prosić Boga o pomoc w oparciu się pokusie złamania Jego prawa (wersety 126-128). Jeżeli każdego dnia czytamy Biblię, to gdy będziemy zwracać się do Jehowy, takie cenne wersety odżyją nam w pamięci.
Cenne przypomnienia Jehowy
16, 17. (a) Dlaczego potrzebujemy przypomnień Bożych i jak powinniśmy się na nie zapatrywać? (b) Co inni mogą o nas sądzić i co naprawdę się liczy?
16 Jeśli chcemy, by Jehowa wysłuchiwał naszych modlitw i by darzył nas uznaniem, musimy zwracać uwagę na Jego przypomnienia (Psalm 119:129-136). Ponieważ nasza pamięć jest zawodna, potrzebujemy tych wspaniałych przypomnień, które odświeżają w naszych umysłach wskazówki i przykazania Boga. Oczywiście cenimy sobie duchowe światło wynikające z coraz lepszego zrozumienia Jego słów (Psalm 119:129, 130). Ale jesteśmy też wdzięczni za to, że Jehowa łaskawie ‛rozjaśnił nad nami swe oblicze’, chociaż z powodu ludzi łamiących Jego prawo ‛z naszych oczu płyną strumienie wody’ (Psalm 119:135, 136; Liczb 6:25).
17 Jeżeli słuchamy prawych przypomnień Jehowy, możemy liczyć na Jego przychylność (Psalm 119:137-144). Jako słudzy Jehowy, jesteśmy świadomi, że ma On prawo kierować naszą uwagę na swe przypomnienia i przedstawiać je jako nakazy, których powinniśmy przestrzegać (Psalm 119:138). Ale dlaczego psalmista, który przecież był posłuszny Bożym przykazaniom, powiedział: „Ja nic nie znaczę i jestem godny wzgardy”? (Psalm 119:141). Najwyraźniej nawiązał do tego, jak go postrzegali wrogowie. Jeśli zdecydowanie obstajemy przy prawości, inni mogą patrzeć na nas z góry. Ale tak naprawdę liczy się wyłącznie to, że zaskarbiamy sobie aprobatę Jehowy, gdyż żyjemy w zgodzie z Jego prawymi przypomnieniami.
Bezpieczni i spokojni
18, 19. Co daje nam słuchanie przypomnień Bożych?
18 Gdy reagujemy na przypomnienia Boga, zbliżamy się do Niego (Psalm 119:145-152). Ponieważ na nie zważamy, swobodnie otwieramy przed Jehową swe serce, spodziewając się, że nas wysłucha. Możemy wstawać „wcześnie o świcie” i wołać o pomoc. To znakomity czas na modlitwę! (Psalm 119:145-147). Bóg jest blisko nas również dlatego, że unikamy rozwiązłego stylu życia i tak jak Jezus uważamy Jego słowa za prawdę (Psalm 119:150, 151; Jana 17:17). Więź z Jehową dodaje nam sił w tym nękanym problemami świecie i pozwoli nam przetrwać wielką wojnę Bożą, Armagedon (Objawienie 7:9, 14; 16:13-16).
19 Dzięki głębokiemu szacunkowi dla słowa Boga cieszymy się prawdziwym bezpieczeństwem (Psalm 119:153-160). W przeciwieństwie do niegodziwców ‛nie zboczyliśmy od przypomnień Jehowy’. Miłujemy Jego rozkazy i zaznajemy Jego lojalnej życzliwości, która zapewnia ochronę (Psalm 119:157-159). Przypomnienia Jehowy pobudzają naszą pamięć, toteż wiemy, czego On od nas oczekuje w określonych sytuacjach. Z drugiej strony rozkazy Jehowy to konkretne wytyczne, a my chętnie uznajemy prawo Stwórcy do kierowania naszymi poczynaniami. Świadomi, że ‛treścią słowa Boga jest prawda’ i że nie potrafimy sami kierować swymi krokami, bez szemrania podporządkowujemy się Jehowie (Psalm 119:160; Jeremiasza 10:23).
20. Dlaczego cieszymy się „obfitym pokojem”?
20 Nasza miłość do prawa Jehowy daje nam też obfitość pokoju (Psalm 119:161-168). Prześladowania nie ograbiają nas z „pokoju Bożego”, z którym nie da się porównać niczego innego (Filipian 4:6, 7). Tak bardzo cenimy sądownicze rozstrzygnięcia Jehowy, że często — „siedem razy dziennie” — wysławiamy Go za nie (Psalm 119:161-164). Psalmista śpiewał: „Obfity pokój należy do tych, którzy miłują twe prawo, i nie ma dla nich żadnej przyczyny potknięcia” (Psalm 119:165). Jeśli miłujemy prawo Jehowy i go przestrzegamy, wtedy ani postępowanie drugich, ani w ogóle nic innego nie przywiedzie nas do potknięcia.
21. Jakie biblijne przykłady pokazują, że nie musimy się gorszyć problemami powstającymi w zborze?
21 Wiele postaci opisanych w Biblii nie pozwoliło, by cokolwiek je zgorszyło i wyrządziło im trwałą szkodę. Na przykład chrześcijanin imieniem Gajus nie zgorszył się bezbożnym postępowaniem Diotrefesa, lecz dalej ‛chodził w prawdzie’ (3 Jana 1-3, 9, 10). Paweł zachęcał dwie najwyraźniej poróżnione ze sobą chrześcijańskie niewiasty, Ewodię i Syntychę, żeby „były jednej myśli w Panu”. Zapewne udzielono im pomocy, dzięki której rozwiązały problem i dalej wiernie służyły Jehowie (Filipian 4:2, 3). A zatem gdy w zborze powstają jakieś trudności, nie powinniśmy się gorszyć. Koncentrujmy się raczej na spełnianiu rozkazów Jehowy, pamiętając, że ‛wszystkie nasze drogi są przed nim’ (Psalm 119:168; Przysłów 15:3). Wtedy nic nie ograbi nas na dłużej z „obfitego pokoju”.
22. (a) Jaki przywilej jest naszym udziałem, jeśli podporządkowujemy się Bogu? (b) Jak powinniśmy się zapatrywać na osoby, które oddaliły się od zboru chrześcijańskiego?
22 Jeżeli zawsze pozostajemy posłuszni Jehowie, będziemy mogli się dalej cieszyć przywilejem wychwalania Go (Psalm 119:169-176). Żyjąc według norm ustanowionych przez Boga, zaznajemy duchowego bezpieczeństwa, a ‛nasze wargi tryskają wysławianiem Jehowy’ (Psalm 119:169-171, 174). To największy przywilej dostępny w czasach końca. Psalmista pragnął żyć i oddawać chwałę Jehowie, ale z nieznanego nam bliżej powodu ‛błąkał się jak zagubiona owca’ (Psalm 119:175, 176). Niektórzy, choć oddalili się od zboru chrześcijańskiego, być może nadal darzą Boga miłością i pragnęliby Go wysławiać. Róbmy więc wszystko, co możemy, by pomóc takim osobom znów zakosztować duchowego bezpieczeństwa i radości wynikającej z wychwalania Jehowy razem z Jego ludem (Hebrajczyków 13:15; 1 Piotra 5:6, 7).
Niegasnące światło na naszym szlaku
23, 24. Jakie korzyści przyniosło ci przeanalizowanie Psalmu 119?
23 Lektura Psalmu 119 przynosi nam wiele korzyści. Na przykład skłania nas do jeszcze większego polegania na Bogu, pokazując, że prawdziwe szczęście wynika z ‛chodzenia w prawie Jehowy’ (Psalm 119:1). Psalmista przypomina nam, iż ‛treścią słowa Boga jest prawda’ (Psalm 119:160). Z całą pewnością powinno to wzmacniać nasze docenianie całego spisanego Słowa Bożego. Rozmyślanie nad Psalmem 119 pobudza nas do skrupulatnego studiowania Pisma Świętego. Pisarz tej pieśni kilkakrotnie błagał Boga: „Naucz mnie twoich przepisów” (Psalm 119:12, 68, 135). Prosił też: „Naucz mnie dobroci, rozsądku i wiedzy, bo przykazaniom twym uwierzyłem” (Psalm 119:66). Uczynimy dobrze, jeśli my też będziemy o to zabiegać.
24 Pouczenia Boże pozwalają nam zacieśniać więź z Jehową. Psalmista wielokrotnie nazywa siebie Jego sługą. Szczerze oświadcza: „Jestem twój” (Psalm 119:17, 65, 94, 122, 125; Rzymian 14:8). Jakimż zaszczytem jest dla nas służenie Jehowie i wychwalanie Go w charakterze Jego Świadków! (Psalm 119:7). Czy z radością służysz Bogu jako głosiciel Królestwa? Bądź pewien, że Jehowa cię wesprze oraz pobłogosławi twoje starania w tym dziele, jeśli tylko zawsze będziesz ufał Jego słowu i pozwalał, aby było ono światłem na twoim szlaku.
Jak byś odpowiedział?
• Dlaczego powinniśmy miłować słowo Boga?
• Jakie wsparcie zapewnia nam słowo Boga?
• W jaki sposób pomagają nam przypomnienia Jehowy?
• Dlaczego lud Jehowy cieszy się bezpieczeństwem i pokojem?
[Ilustracja na stronie 16]
Słowo Boga jest źródłem duchowego światła
[Ilustracja na stronie 17]
Jeżeli miłujemy przypomnienia Jehowy, On nigdy nie uzna nas za „spieniony żużel”
[Ilustracje na stronie 18]
Jeśli codziennie czytamy Biblię, podczas modlitwy mogą nam się przypomnieć pomocne wersety