Jak dalece miłujesz Słowo Boże?
„Jakże miłuję twoje prawo! Przez cały dzień się nim zajmuję” (PSALM 119:97).
1. W jaki sposób bogobojne osoby mogą okazywać miłość do Słowa Bożego?
SETKI milionów kobiet i mężczyzn ma własny egzemplarz Biblii. Ale posiadanie jej nie jest równoznaczne z miłowaniem Słowa Bożego. Czy ktoś, kto rzadko je czyta, może powiedzieć, że je kocha? Nic podobnego! Są jednak ludzie, którzy choć dawniej nie mieli szacunku dla Biblii, teraz czytają ją codziennie. Nauczyli się miłować Słowo Boże i wzorem psalmisty zajmują się nim „przez cały dzień” (Psalm 119:97).
2. Dzięki czemu wiara pewnego Świadka Jehowy nie osłabła pomimo trudnych warunków?
2 Do takich osób należy Nasho Dori, który wraz ze współwyznawcami już dziesiątki lat służy Jehowie w swej rodzinnej Albanii. Przez większą część tego czasu działalność tamtejszych Świadków Jehowy była objęta zakazem i ci wierni chrześcijanie otrzymywali niewiele literatury biblijnej. Mimo to brat Dori zachował silną wiarę. Dzięki czemu? Oto, jak sam to wyjaśnił: „Postawiłem sobie za cel poświęcać codziennie przynajmniej godzinę na czytanie Biblii i czyniłem tak przez jakieś 60 lat, dopóki nie popsuł mi się wzrok”. Cała Biblia jest dostępna w języku albańskim dopiero od niedawna, ale brat Dori w dzieciństwie nauczył się greckiego, mógł ją więc czytać w tym języku. Regularne czytanie Biblii dodawało mu sił do przetrwania wielu prób, i tak samo może być z nami.
„Rozwińcie gorące pragnienie” Słowa Bożego
3. Jaką postawę wobec Słowa Bożego powinni pielęgnować chrześcijanie?
3 Apostoł Piotr napisał: „Jak nowo narodzone dzieciątka rozwińcie gorące pragnienie nie sfałszowanego mleka mającego związek ze słowem” (1 Piotra 2:2). Podobnie jak dziecko łaknie mleka matki, tak chrześcijanom świadomym swej potrzeby duchowej wielką przyjemność powinno sprawiać czytanie Słowa Bożego. Czy tak jest i w twoim wypadku? Jeśli nie, to nie rozpaczaj. Ty też możesz rozwinąć w sobie pragnienie Słowa Bożego.
4. Co zrobić, by codzienne czytanie Biblii stało się naszym zwyczajem?
4 Żeby to osiągnąć, przede wszystkim musisz nabrać zwyczaju regularnego czytania Biblii, najlepiej codziennie (Dzieje 17:11). Być może nie zdołasz co dzień poświęcać na to godziny, jak brat Nasho Dori, ale prawdopodobnie każdego dnia uda ci się przeznaczyć choć trochę czasu na rozważanie Słowa Bożego. Wielu chrześcijan wstaje kilka minut wcześniej, by móc porozmyślać nad fragmentem Biblii. Czyż można zacząć dzień w lepszy sposób? Niektórzy wolą czytać Biblię wieczorem, przed zaśnięciem, a niejeden znajduje na to inny dogodny czas. Najważniejsze, żeby robić to regularnie. Potem warto poświęcić kilka chwil na zastanowienie się nad przeczytanym urywkiem. Przeanalizujmy teraz przykłady osób, które odnosiły korzyści z czytania Słowa Bożego i rozmyślania nad nim.
Psalmista, który miłował Prawo Boże
5, 6. Chociaż nie znamy imienia pisarza Psalmu 119, czego możemy się o nim dowiedzieć, czytając ten psalm i rozmyślając nad jego treścią?
5 Niewątpliwie głęboko cenił sobie Słowo Boże pisarz Psalmu 119. Kim był? W Biblii nie podano jego imienia, ale kontekst wyjawia o nim kilka szczegółów, dlatego wiemy, że jego życie nie było wolne od trudności. Niektórzy jego towarzysze, uchodzący za czcicieli Jehowy, nie podzielali jego zamiłowania do zasad biblijnych. On jednak nie pozwolił, by ich postawa powstrzymała go od czynienia tego, co słuszne (Psalm 119:23). Jeżeli mieszkasz lub pracujesz z kimś, kto nie ma szacunku dla mierników biblijnych, być może dostrzegasz podobieństwo między swoją sytuacją a położeniem psalmisty.
6 Psalmista był człowiekiem bogobojnym, ale nie nazbyt przekonanym o własnej prawości. Szczerze przyznawał się do swych błędów (Psalm 119:5, 6, 67). Nie pozwalał jednak, by grzech nad nim zapanował. Zapytał: „Jak młodzieniec oczyści swą ścieżkę?” Oto, co odpowiedział: „Mając się na baczności stosownie do twego słowa” (Psalm 119:9). Następnie podkreślił, że Słowo Boże potrafi wywierać niezwykle pozytywny wpływ: „W sercu swoim niczym skarb złożyłem twą wypowiedź, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie” (Psalm 119:11). Jakaż to potężna siła, skoro może nam pomóc powstrzymać się od grzeszenia przeciwko Bogu!
7. Dlaczego zwłaszcza młodzi powinni sobie uświadamiać potrzebę codziennego czytania Biblii?
7 Nad słowami psalmisty powinni się zastanowić zwłaszcza młodzi chrześcijanie. Są oni dzisiaj celem ataku. Szatan bardzo chciałby zdeprawować młodsze pokolenie czcicieli Jehowy. Próbuje ich skłonić, by ulegli cielesnym pragnieniom i złamali prawo Boże. Filmy i programy telewizyjne często odzwierciedlają diabelski sposób myślenia. Występujące w nich gwiazdy ekranu wydają się atrakcyjne i sympatyczne, a ich niemoralne postępki przedstawia się jako coś normalnego. Jakie przesłanie kryje się za tym? „Jeśli ludzie naprawdę się kochają, to w ich pozamałżeńskich stosunkach cielesnych nie ma nic złego”. Niestety, co roku pewna liczba młodych chrześcijan pada ofiarą takiego rozumowania. Wiara niektórych uległa rozbiciu. Młodzi znajdują się więc pod ciągłą presją! Ale czy jest ona aż tak silna, że nie można się jej przeciwstawić? Bynajmniej! Jehowa pokazał młodym chrześcijanom, jak przezwyciężać niezdrowe pragnienia. Żeby oprzeć się wszelkiej diabelskiej broni, trzeba ‛mieć się na baczności stosownie do Słowa Bożego i niczym skarb składać w swym sercu wypowiedzi Boże’. Ile czasu poświęcasz na regularne, osobiste czytanie Biblii i na rozmyślanie?
8. Jak podane przykłady pogłębiają twoje docenianie dla Prawa Mojżeszowego?
8 Pisarz Psalmu 119 wykrzyknął: „Jakże miłuję twoje prawo!” (Psalm 119:97). Jakie prawo miał na myśli? Objawione słowo Jehowy, obejmujące między innymi kodeks Prawa Mojżeszowego. Niektórzy mogą je z miejsca uznać za przestarzałe i dziwić się, jak ktoś mógłby je miłować. Jeśli jednak wzorem psalmisty rozmyślamy nad różnymi aspektami Prawa Mojżeszowego, łatwiej nam dostrzec kryjącą się w nim mądrość. Zawierało ono wiele elementów o charakterze proroczym, a ponadto regulowało sprawy higieny i odżywiania, co sprzyjało zachowaniu czystości i dobrego zdrowia (Kapłańska 7:23, 24, 26; 11:2-8). Zachęcało do uczciwości w interesach oraz nawoływało Izraelitów do traktowania z empatią współwyznawców, którzy znaleźli się w potrzebie (Wyjścia 22:26, 27; 23:6; Kapłańska 19:35, 36; Powtórzonego Prawa 24:17-21). Decyzje w sprawach sądowniczych miały być podejmowane bezstronnie (Powtórzonego Prawa 16:19; 19:15). W miarę zdobywania doświadczenia życiowego pisarz Psalmu 119 niewątpliwie dostrzegał, że tym, którzy przestrzegają Prawa Bożego, wiedzie się dobrze; dlatego coraz bardziej je miłował. Podobnie dziś stosowanie się do zasad biblijnych zapewnia chrześcijanom powodzenie, co pogłębia ich miłość i uznanie dla Słowa Bożego.
Książę, który miał odwagę być inny
9. Jaką postawę wobec Słowa Bożego pielęgnował król Ezechiasz?
9 Treść Psalmu 119 harmonizuje z tym, co wiemy o przeżyciach młodego księcia Ezechiasza. Według niektórych biblistów właśnie on był pisarzem tego psalmu. Nie ma co do tego pewności, wiadomo jednak, że Ezechiasz darzył Słowo Boże głębokim szacunkiem. Swoim życiem pokazał, iż całkowicie zgadza się ze słowami Psalmu 119:97. W Biblii czytamy o tym mężu: „Przylgnął do Jehowy. Nie odwrócił się od podążania za nim, lecz przestrzegał jego przykazań, które Jehowa dał Mojżeszowi” (2 Królów 18:6).
10. Jaką zachętę stanowi przykład Ezechiasza dla chrześcijan, których nie wychowywali bogobojni rodzice?
10 Wszystko wskazuje na to, że Ezechiasz nie dorastał w bogobojnej rodzinie. Jego ojciec, król Achaz, był wyzutym z wiary bałwochwalcą, który co najmniej jednego syna — rodzonego brata Ezechiasza — spalił żywcem w ofierze fałszywemu bogu! (2 Królów 16:3). Pomimo tak złego przykładu Ezechiasz zapoznawał się ze Słowem Bożym i ‛oczyścił swą ścieżkę’ z pogańskich wpływów (2 Kronik 29:2).
11. Jak się powodziło niewiernemu ojcu Ezechiasza?
11 Dorastający Ezechiasz mógł z bliska obserwować jak jego bałwochwalczy ojciec kieruje sprawami państwa. Judę otaczali wrogowie. Jednym z nich był Recin, król Syrii, który wraz z Pekachem, królem Izraela, oblegał Jerozolimę (2 Królów 16:5, 6). Należeli do nich również Edomici i Filistyni. Dokonywali oni udanych najazdów na Judę i nawet zdobyli niektóre miasta judzkie (2 Kronik 28:16-19). Co w tych trudnych chwilach robił Achaz? Zamiast prosić Jehowę o pomoc w walce z Syrią, zwrócił się do króla asyryjskiego, przekupując go złotem i srebrem, pochodzącymi między innymi ze skarbca świątyni. Ale to nie zapewniło Judzie trwałego pokoju (2 Królów 16:6, 8).
12. Dzięki czemu Ezechiasz mógł uniknąć powtarzania błędów swego ojca?
12 W końcu Achaz zmarł i królem został 25-letni Ezechiasz (2 Kronik 29:1). Był stosunkowo młody, ale nie przeszkadzało mu to w sprawowaniu pomyślnych rządów. Nie naśladował niewiernego ojca, lecz raczej trzymał się Prawa Jehowy. Obejmowało ono również specjalny nakaz dla króla: „Gdy zasiądzie na tronie swego królestwa, ma sobie napisać w księdze odpis tego prawa, tego, które jest pod opieką kapłanów, Lewitów. I ma go mieć u siebie i czytać go przez wszystkie dni swego życia, żeby się nauczył bać Jehowy, swego Boga, aby przestrzegać wszystkich słów tego prawa” (Powtórzonego Prawa 17:18, 19). Dzięki codziennemu czytaniu Słowa Bożego Ezechiasz miał się uczyć bojaźni przed Jehową i unikać powtarzania błędów swego niegodziwego ojca.
13. Kiedy chrześcijanin może mieć pewność, że w sensie duchowym wszystko, czego się podejmie, wypadnie pomyślnie?
13 Ale zachęty do ciągłego zwracania uwagi na Słowo Boże kierowano nie tylko do królów; dotyczyły one wszystkich bogobojnych Izraelitów. W Psalmie 1 powiedziano, że naprawdę szczęśliwy jest ten, kto ma „upodobanie w prawie Jehowy i jego prawo czyta półgłosem dniem i nocą” (Psalm 1:1, 2). O takim człowieku psalmista napisał: „Wszystko, co on uczyni, wypadnie pomyślnie” (Psalm 1:3). Natomiast o kimś, komu brakuje wiary w Jehowę Boga, Biblia mówi: „Jest człowiekiem niezdecydowanym, niestałym na wszystkich swych drogach” (Jakuba 1:8). Każdy z nas chce osiągnąć szczęście i powodzenie. Pomoże nam w tym regularne czytanie Biblii połączone z rozmyślaniem.
Słowo Boże dodawało sił Jezusowi
14. Jak Jezus uzewnętrzniał swą miłość do Słowa Bożego?
14 Przy pewnej okazji rodzice Jezusa zastali go siedzącego w świątyni w Jerozolimie wśród nauczycieli. Jakże ci znawcy Prawa Bożego „byli zadziwieni jego zrozumieniem i odpowiedziami”! (Łukasza 2:46, 47). Jezus miał wtedy 12 lat. A zatem już w młodym wieku odznaczał się zamiłowaniem do Słowa Bożego. Później posłużył się fragmentem Pism, by zganić Szatana: „Nie samym chlebem ma żyć człowiek, lecz każdą wypowiedzią, która przechodzi przez usta Jehowy” (Mateusza 4:3-10). A wkrótce potem cytował Pisma, gdy głosił mieszkańcom swego rodzinnego miasta — Nazaretu (Łukasza 4:16-21).
15. Jaki przykład ustanowił Jezus swoim sposobem nauczania?
15 Poza tym Jezus często przytaczał Słowo Boże na poparcie swych nauk. Słuchacze byli „niezmiernie zdumieni jego sposobem nauczania” (Mateusza 7:28). Nic dziwnego — jego nauki pochodziły przecież od samego Jehowy Boga! Jezus powiedział: „To, czego nauczam, nie jest moje, lecz należy do tego, który mnie posłał. Kto mówi sam z siebie, szuka własnej chwały, ale kto szuka chwały tego, który go posłał, ten trzyma się prawdy i nie ma w nim nieprawości” (Jana 7:16, 18).
16. Na co zdobył się Jezus z miłości do Słowa Bożego?
16 W przeciwieństwie do pisarza Psalmu 119 na Jezusie nie ciążyła żadna „nieprawość”. Był bezgrzesznym Synem Bożym, który „ukorzył się i stał się posłuszny aż do śmierci” (Filipian 2:8; Hebrajczyków 7:26). Ale mimo swej doskonałości Jezus studiował Prawo Boże i go przestrzegał. Głównie dzięki temu zachował niezłomną lojalność. Kiedy Piotr użył miecza, by nie dopuścić do aresztowania Mistrza, Jezus skarcił go i zapytał: „Czy myślisz, że nie mogę się zwrócić do mego Ojca, aby mi w tejże chwili dał więcej niż dwanaście legionów aniołów? Jakże wtedy spełniłyby się Pisma, że musi się tak stać?” (Mateusza 26:53, 54). Spełnienie się Pism było więc dla Jezusa ważniejsze niż uniknięcie okrutnej i upokarzającej śmierci. Cóż za niezwykła miłość do Słowa Bożego!
Inni naśladowcy Chrystusa
17. Jak ważne było Słowo Boże dla apostoła Pawła?
17 Apostoł Paweł napisał do swych współwyznawców: „Stańcie się naśladowcami moimi, tak jak ja jestem naśladowcą Chrystusa” (1 Koryntian 11:1). Wzorem swego Mistrza Paweł rozwinął w sobie zamiłowanie do Pism. Przyznał: „Według człowieka wewnętrznego mam upodobanie w zakonie Bożym” (Rzymian 7:22, Biblia warszawska). Często też cytował Słowo Boże (Dzieje 13:32-41; 17:2, 3; 28:23). A gdy udzielał końcowych wskazówek swemu umiłowanemu współpracownikowi Tymoteuszowi, podkreślił, że powinno ono odgrywać istotną rolę w życiu codziennym każdego „człowieka Bożego” (2 Tymoteusza 3:15-17).
18. Podaj współczesny przykład okazywania szacunku dla Słowa Bożego.
18 W czasach nowożytnych wielu wiernych sług Jehowy przejawiało taką samą miłość do Słowa Bożego jak Jezus. Na początku tego stulecia pewien młody mężczyzna otrzymał od przyjaciółki Biblię. Swoją reakcję na ten cenny dar opisał następująco: „Postanowiłem sobie, że nieodłącznym składnikiem mego życia będzie codzienne czytanie tej Świętej Księgi”. Owym młodym człowiekiem był Frederick Franz, a dzięki miłości do Biblii cieszył się długim i szczęśliwym życiem w służbie dla Jehowy. Do dziś ciepło się wspomina jego umiejętność przytaczania z pamięci całych rozdziałów Biblii.
19. Jak niektórzy planują sobie cotygodniowy program czytania Biblii w ramach teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej?
19 Świadkowie Jehowy przykładają dużą wagę do regularnego czytania Biblii. Przygotowując się do jednego ze swych chrześcijańskich zebrań, teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej, każdego tygodnia czytają kilka rozdziałów Biblii. W czasie tego zebrania omawia się najciekawsze szczegóły z przewidzianego materiału. Niektórzy Świadkowie wolą go podzielić na siedem mniejszych fragmentów i codziennie zapoznawać się z jednym z nich. Po przeczytaniu danego urywka zastanawiają się nad nim. W miarę możliwości szukają też dodatkowych wyjaśnień w literaturze biblijnej.
20. Co jest niezbędne, żeby znaleźć czas na regularne czytanie Biblii?
20 Żeby regularnie czytać Biblię, być może wypadnie ci ‛wykupywać czas’ przeznaczony na inne zajęcia (Efezjan 5:16). Jednak płynące z tego korzyści daleko przewyższają wszelkie wyrzeczenia. Nabranie zwyczaju codziennego czytania Biblii umocni twoją miłość do Słowa Bożego. Niebawem ty też będziesz mógł powtórzyć za psalmistą: „Jakże miłuję twoje prawo! Przez cały dzień się nim zajmuję” (Psalm 119:97). Jak wykaże następny artykuł, taka postawa przyniesie wiele pożytku zarówno teraz, jak i w przyszłości.
Czy zapamiętałeś?
◻ Jak pisarz Psalmu 119 dał dowód głębokiej miłości do Słowa Bożego?
◻ Czego możemy się nauczyć z przykładu Jezusa i Pawła?
◻ Jak możemy pogłębiać swą miłość do Słowa Bożego?
[Ilustracje na stronie 10]
Wierni królowie regularnie czytali Słowo Boże. Czy ty też tak czynisz?
[Ilustracja na stronie 12]
Jezus już jako chłopiec miłował Słowo Boże