Dlaczego Biblia jest natchnionym darem Bożym
BIBLIA mówi, że „Bóg jest miłością”, a ponadto przypisuje Mu mądrość i moc (1 Jana 4:8, Bw; Hioba 12:13; Izajasza 40:26). Oświadcza, iż „wszystkie Jego drogi są sprawiedliwością” (Powtórzonego Prawa [5 Mojżeszowa] 32:4). Biblia uczy też, że Bóg przejawia miłosierdzie i współczucie (Wyjścia [2 Mojżeszowa] 34:6; Rzymian 9:15).
Przypisując Jehowie Bogu takie przymioty, Biblia przywodzi do Niego ludzi chodzących po omacku. Księga ta opowiada o stwarzaniu, o pochodzeniu grzechu i śmierci oraz o sposobie pojednania człowieka z Bogiem. Przedstawia też cudowną nadzieję na przywrócenie ziemskiego raju. Ale wszystko to ma wartość pod warunkiem, iż można udowodnić, że Biblia jest natchnionym darem od Boga.
Biblia a nauka
Biblia niezmiennie tryumfuje nad krytykami. Każdy, kto ją czyta z otwartym umysłem, dostrzega na przykład jej zgodność z rzetelną nauką. Rzecz jasna Biblia nie miała być podręcznikiem naukowym, lecz przewodnikiem w sprawach duchowych. Przekonajmy się jednak, czy ona harmonizuje z faktami naukowymi.
Anatomia: Biblia zgodnie z prawdą podaje, że ‛wszystkie cząstki’ ludzkiego zarodka są ‛zapisane’ (Psalm 139:13-16). Mózg, serce, płuca i oczy — zarówno te, jak i wszystkie inne części ciała są ‛zapisane’ w kodzie genetycznym zapłodnionego jaja w łonie matki. W kodzie tym są zawarte wewnętrzne rozkłady czasu pojawiania się tych części w odpowiedniej kolejności. Fakt ten został odnotowany w Biblii prawie 3000 lat przed odkryciem kodu genetycznego przez dzisiejszych naukowców.
Życie zwierząt: Biblia podaje, że ‛zając przeżuwa pokarm’ (3 Mojżeszowa [Kapłańska] 11:6, Bw). François Bourlière mówi: „Dwukrotne — a nie jednokrotne — przechodzenie pokarmu przez jelito wydaje się u królików i zajęcy zjawiskiem powszechnym. Króliki domowe zazwyczaj zjadają i połykają bez przeżuwania swoje odchody wydalone w nocy, tak iż rano stanowią one połowę zawartości żołądka. U królików żyjących dziko zjawisko to obserwuje się dwa razy dziennie; podobny zwyczaj dostrzeżono u zająca europejskiego” (The Natural History of Mammals, 1964, strona 41). W dziele Mammals of the World (Ssaki świata) czytamy: „Może to przywodzić na myśl proces ‛przeżuwania’ charakterystyczny dla przeżuwaczy” (E. P. Walker, 1964, tom II, strona 647).
Archeologia: Odkrycie tabliczek glinianych, wyrobów garncarskich, inskrypcji i tym podobnych przedmiotów niejako wskrzesiło królów, miasta i narody, o których mówi Biblia. Okazało się na przykład, że wymienieni w Piśmie Świętym Chetyci rzeczywiście istnieli (Wyjścia 3:8, BT). Sir Charles Marston napisał w książce The Bible Comes Alive (Biblia ożywa): „Ci, którzy podważali powszechną wiarę w Biblię i podkopywali jej autorytet, sami zostali pokonani przez dowody wydobyte na światło dzienne i zburzyli swój autorytet. Łopata przepędza destrukcyjny krytycyzm z pola spornych faktów w dziedzinę oczywistej fantazji”.
Archeologia w różnoraki sposób poświadcza wiarogodność Biblii. Na przykład znaleziska potwierdziły istnienie miejscowości i imion występujących w 10 rozdziale Księgi Rodzaju. Odkopano ruiny chaldejskiego miasta Ur — centrum handlowego i religijnego, w którym urodził się Abraham (Rodzaju [1 Mojżeszowa] 11:27-31). Powyżej źródeł Gihonu, w południowo-wschodniej części Jerozolimy, archeolodzy znaleźli ślady miasta Jebusytów, zdobytego przez Dawida (2 Samuela 5:4-10). W roku 1880 natknięto się na tak zwaną Inskrypcję Siloe — napis wyryty w tunelu wykutym na polecenie króla Ezechiasza (2 Królów 20:20). Kronika Nabonida, odnaleziona w XIX wieku, zawiera relację o zdobyciu Babilonu przez Cyrusa Wielkiego w 539 roku p.n.e. Pewne szczegóły z Księgi Estery zostały potwierdzone dzięki inskrypcjom z Persepolis oraz dzięki temu, iż w latach 1880-1890 odkopano w Suzie (Susan) ruiny pałacu króla Kserksesa I (Aswerusa). Napis znaleziony w roku 1961 w ruinach teatru rzymskiego w Cezarei poświadczył istnienie rzymskiego namiestnika Poncjusza Piłata, który zezwolił na przybicie Jezusa do pala męki (Mateusza 27:11-26).
Astronomia: Jakieś 2700 lat temu — na długo przed powszechnym uznaniem faktu, iż ziemia jest okrągła — prorok Izajasz napisał o Bogu: „Siedzi nad okręgiem ziemi” (Izajasza 40:22, Bw). Hebrajskie słowo chug, przetłumaczone tu na „okrąg”, może także oznaczać „kulę” (A Concordance of the Hebrew and Chaldee Scriptures B. Davidsona). „Okrąg” ziemskiego horyzontu wyraźnie widać z przestrzeni kosmicznej, można go też dostrzec w czasie podróży samolotem na dużych wysokościach. Ponadto w Księdze Joba 26:7 zaznaczono, że Bóg „ziemię zawiesza nad nicością” (Bw). Faktycznie, astronomowie wiedzą, iż nasza planeta nie ma żadnej widzialnej podpory.
Botanika: Niektórzy mylnie wnioskują, że Biblia jest niedokładna, gdyż Jezus nazwał ziarnko gorczycy „najmniejszym ze wszystkich nasion” (Marka 4:30-32, BT). Jezus najprawdopodobniej miał na myśli nasienie gorczycy czarnej (Brassica nigra lub Sinapis nigra) o średnicy zaledwie 1 do 1,6 milimetra. Co prawda istnieją mniejsze ziarenka, na przykład drobne jak pył nasionka orchidei, ale Jezus nie rozmawiał z hodowcami tych roślin. Żydzi galilejscy wiedzieli, że spośród różnych ziaren wysiewanych przez miejscowych rolników nasienie gorczycy było najmniejsze. Jezus głosił o Królestwie; nie udzielał lekcji botaniki.
Geologia: Znany geolog Wallace Pratt tak się wypowiedział o biblijnym opisie stwarzania: „Gdyby mnie, jako geologa, poproszono o krótkie przedstawienie prostym ludom pasterskim, takim jak plemiona, do których była skierowana Księga Rodzaju, naszych współczesnych poglądów na powstanie Ziemi i rozwój życia na niej, nie mógłbym zrobić nic lepszego, jak tylko przytoczyć po większej części w dosłownym brzmieniu treść pierwszego rozdziału Księgi Rodzaju”. Geolog ten wspomniał ponadto, że przedstawione w tej księdze następstwo zdarzeń — od powstania oceanów i wyłonienia się lądów aż do pojawienia się zwierząt wodnych, ptaków i ssaków — w zasadzie odpowiada kolejności w podstawowym podziale okresów geologicznych.
Medycyna: C. Raimer Smith napisał w książce The Physician Examines the Bible (Lekarz bada Biblię): „Zdumiewa mnie, że Biblia jest tak dokładna z medycznego punktu widzenia. (...) Opisane sposoby leczenia wrzodów, ran itd. są zgodne z dzisiejszymi zasadami. (...) Wiele ludzi wciąż jeszcze hołduje rozmaitym przesądom, na przykład że noszony w kieszeni kasztan chroni przed reumatyzmem, że kto dotknie ropuchy, ten dostanie brodawek, a noszenie czerwonej flaneli owiniętej wokół szyi leczy ból gardła, że woreczek z asafetydą zabezpiecza przed chorobami, a każdą chorobę dziecka wywołują pasożyty itd. Niczego takiego nie ma w Biblii. Już samo to daje do myślenia i stanowi dla mnie kolejny dowód boskiego pochodzenia tej księgi”.
Historyczna wiarogodność Biblii
Prawnik Irwin H. Linton pisze w swej książce A Lawyer Examines the Bible (Prawnik bada Biblię): „W powieściach, legendach oraz fałszywych zeznaniach pieczołowicie umiejscawia się omawiane wydarzenia w jakimś dalekim miejscu i bliżej nie określonym czasie, naruszając w ten sposób wszczepianą nam, prawnikom, podstawową zasadę dobrej obrony: ‚Relacja musi określać czas i miejsce’. Natomiast sprawozdania biblijne precyzują z największą dokładnością czas i miejsca omawianych wydarzeń”.
Na potwierdzenie pan Linton przytacza wypowiedź z Ewangelii według Łukasza 3:1, 2. Określając czas rozpoczęcia służby przez Jezusa Chrystusa, pisarz wymienia tam siedem wysoko postawionych osobistości. Zwróć uwagę na szczegóły podane przez Łukasza: „W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy namiestnikiem Judei był Poncjusz Piłat, tetrarchą galilejskim Herod, tetrarchą iturejskim i trachonickim Filip, brat jego, a tetrarchą abileńskim Lizaniasz, za arcykapłanów Annasza i Kaifasza doszło Słowo Boże Jana, syna Zachariasza, na pustyni” (Bw).
Biblia zawiera mnóstwo takich drobiazgowych informacji. Warto też zaznaczyć, że ewangelie i inne księgi spisywano w okresie wysoko rozwiniętej kultury żydowskiej, greckiej i rzymskiej. Był to czas prawników, pisarzy, zarządców i tym podobnych ludzi. Gdyby szczegóły opisane w sprawozdaniach ewangelicznych bądź w innych częściach Biblii nie pokrywały się z prawdą, z pewnością zostałyby zdemaskowane jako oszustwa. Tymczasem historycy świeccy poświadczają takie fakty, jak chociażby istnienie Jezusa Chrystusa. Kronikarz rzymski Tacyt napisał o Jezusie i jego naśladowcach: „Początek tej nazwie [chrześcijanie] dał Chrystus, który za panowania Tyberiusza skazany został na śmierć przez prokuratora Poncjusza Pilatusa” (Roczniki, tom XV, 44). Historyczna wiarogodność Biblii pomaga wykazać, że jest ona darem danym ludzkości przez Boga.
Największy dowód
Chociaż archeologia, astronomia, historia i inne dziedziny wiedzy potwierdzają prawdziwość Biblii, nie na nich opiera się zaufanie do tej Księgi. Najwymowniejszym dowodem na to, iż pochodzi ona od Boga, jest spełnianie się zawartych w niej proroctw.
Źródłem wiarogodnych proroctw jest Jehowa Bóg. Za pośrednictwem proroka Izajasza oświadczył: „Oto wydarzenia dawniejsze już się dokonały, a to, co ma nastać, zwiastuję; zanim zacznie kiełkować, opowiem je wam” (Izajasza 42:9, Bw). Biblia wyjaśnia, że jej pisarze byli natchnieni duchem świętym, czynną mocą Bożą. Na przykład chrześcijański apostoł Paweł napisał: „Całe Pismo przez Boga jest natchnione” (2 Tymoteusza 3:16, Bw). A apostoł Piotr oświadczył: „Żadne proroctwo Pisma nie wypływa z jakiejś prywatnej wykładni. Gdyż proroctwo w żadnym czasie nie było przynoszone z woli człowieka, lecz ludzie mówili od Boga, uniesieni duchem świętym” (2 Piotra 1:20, 21). Przyjrzyjmy się zatem kilku proroczym wypowiedziom.
Niektóre spośród setek proroctw biblijnych dotyczyły stolicy Asyrii, Niniwy. To „krwawe miasto” ponad 15 stuleci wzbudzało grozę na całym obszarze starożytnego Bliskiego Wschodu (Nahuma 3:1, Bw). Ale gdy było u szczytu potęgi, Biblia zapowiedziała: „Niniwę obróci [Bóg] w pustkowie, w kraj suchy, jak pustynię. I wylegiwać się będą na niej trzody, wszelkie zwierzęta polne, pelikan i sowa będą nocować na głowicach kolumn, a puszczyk będzie krzyczał w oknach, kruk zaś na progu, gdyż wiązanie cedrowe będzie zawalone” (Sofoniasza 2:13, 14, Bw). Obecnie na miejscu starożytnej Niniwy turyści widzą tylko pagórek. A oprócz tego — zgodnie z zapowiedzią — pasące się stada owiec.
Prorok Boży Daniel oglądał w widzeniu dwurożnego barana oraz kozła mającego między oczami okazały róg. Kozioł powalił barana i złamał oba jego rogi. Następnie uległ złamaniu wielki róg kozła, a na jego miejscu wyrosły cztery inne (Daniela 8:1-8). Anioł Gabriel wyjaśnił: „Baran z dwoma rogami, którego widziałeś, oznacza królów Medii i Persji. A kozioł, to król grecki, a wielki róg, który jest między jego oczami, to król pierwszy. A to, że został złamany, a cztery inne wyrosły zamiast niego, znaczy: Z jego narodu powstaną cztery królestwa, ale nie z taką mocą, jaką on miał” (Daniela 8:20-22, Bw). Jak wiadomo z historii, dwurożny baran — imperium medo-perskie — został powalony przez „króla greckiego”. „Wielkim rogiem” symbolicznego kozła był Aleksander Wielki. Po jego śmierci czterej generałowie zajęli miejsce „wielkiego rogu”, obejmując władzę w „czterech królestwach”.
Liczne proroctwa z Pism Hebrajskich („Stary Testament”) spełniły się na Jezusie Chrystusie. Niektóre z nich odnieśli do niego natchnieni pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich („Nowy Testament”). Na przykład ewangelista Mateusz wskazał na urzeczywistnienie się zapowiedzi biblijnych dotyczących urodzenia Jezusa przez dziewicę, pojawienie się jego zwiastuna oraz wjazdu Jezusa na oślęciu do Jeruzalem. (Porównaj Mateusza 1:18-23; 3:1-3 i 21:1-9 z Izajasza 7:14 i 40:3 oraz Zachariasza 9:9). Ziszczenie się tych słów stanowi kolejny dowód, że Biblia rzeczywiście jest darem od Boga.
W naszych czasach też spełniają się proroctwa biblijne, co poświadcza, że żyjemy w „dniach ostatnich” (2 Tymoteusza 3:1-5). Wojny, głody, zarazy i trzęsienia ziemi na niespotykaną skalę stanowią część „znaku” obecności Jezusa sprawującego władzę królewską. W skład owego znaku wchodzi też ogólnoświatowa działalność ponad czteromilionowej rzeszy Świadków Jehowy, głoszącej dobrą nowinę o już ustanowionym Królestwie (Mateusza 24:3-14; Łukasza 21:10, 11). Spełniające się na naszych oczach proroctwa biblijne utwierdzają nas też w przekonaniu, że niebiański rząd Boży poddany władzy Jezusa Chrystusa już wkrótce da początek nowemu światu, w którym posłuszna ludzkość będzie zaznawać wieczystego szczęścia (2 Piotra 3:13; Objawienie 21:1-5).
W załączonej tabeli, zatytułowanej „Proroctwa biblijne, które się spełniły”, przedstawiono zaledwie część z kilkuset tych proroctw. O urzeczywistnieniu się niektórych z nich wspomina sama Biblia, ale na szczególną uwagę zasługują proroctwa spełniające się w dobie obecnej.
Zapewne dostrzegasz niejedno wydarzenie światowe przepowiedziane w Piśmie Świętym. Dlaczego nie miałbyś zbadać tej sprawy głębiej? Świadkowie Jehowy chętnie udzielą ci dodatkowych wyjaśnień. Oby twoje szczere poszukiwanie wiedzy o Najwyższym i o Jego zamierzeniach wydało owoc w postaci przekonania, że Biblia rzeczywiście jest natchnionym darem od Boga.
[Tabela na stronie 7]
PROROCTWA BIBLIJNE, KTÓRE SIĘ SPEŁNIŁY
PROROCTWO
SPEŁNIENIE
Juda plemieniem królewskim w Izraelu (1 Kronik 5:2; Hebrajczyków 7:14)
Spustoszenie Niniwy około 632 roku p.n.e.
Jeremiasza 25:1-11; Izajasza 39:6
Zdobycie Jeruzalem rozpoczyna 70-letni okres spustoszenia (2 Kronik 36:17-21; Jeremiasza 39:1-9)
Izajasza 13:1, 17-22; 44:24-28; 45:1, 2
Cyrus zdobywa Babilon; powrót Żydów do ojczyzny (2 Kronik 36:20-23; Ezdrasza 1:1-4; 2:1)
Aleksander Wielki pokonuje Medo-Persję; podział mocarstwa greckiego
Izajasza 7:14; Micheasza 5:1, Bw
Dziewica rodzi Jezusa w Betlejem (Mateusza 1:18-23; 2:1-6)
Namaszczenie Jezusa na Mesjasza (rok 29 n.e.) (Łukasza 3:1-3, 21-23)
Jezus rozpoczyna w Galilei swą misję nosiciela światła (Mateusza 4:12-23)
Śmierć Chrystusa jako ofiary umożliwiającej odkupienie (Mateusza 20:28; 27:50)
Psalm 22:19, Bw
Rzucanie losów o szaty Jezusa (Jana 19:23, 24)
Chrystus zmartwychwstaje trzeciego dnia (Marka 16:1-6; 1 Koryntian 15:3-8)
Zburzenie Jeruzalem przez Rzymian (rok 70 n.e.)
Łukasza 21:10, 11; Mateusza 24:3-13; 2 Tymoteusza 3:1-5
Bezprzykładne wojny, głody, trzęsienia ziemi, zarazy, bezprawie i tym podobne szczegóły znamionujące „dni ostatnie”
Mateusza 24:14; Izajasza 43:10; Psalm 2:1-9
Świadkowie Jehowy obwieszczają po całej ziemi, że Królestwo Boże zostało ustanowione i wkrótce pokona wszystkich przeciwników
Mateusza 24:21-34; Objawienie 7:9-17
Międzynarodowa rodzina Świadków Jehowy oddaje cześć Bogu i przygotowuje się do przeżycia „wielkiego ucisku”
[Ilustracja na stronie 8]
Wojny, głody, zarazy i trzęsienia ziemi zbierają dziś obfite żniwo, ale na horyzoncie widać już nowy świat pokoju i szczęścia