Błogosław święte imię Jehowy!

„Usta moje głosić będą sławę Jehowy, a wszelkie ciało niech błogosławi Jego święte imię po czas niezmierzony, już zawsze” (PSALM 145:21).

 1, 2. (a) Jakie kwestie co do panowania Bożego podniósł Szatan? (b) Jakie pytania nasuwają się w związku z Psalmem 145:11-21?

JEHOWA bezsprzecznie jest Władcą Wszechświata. Jednakże Szatan zakwestionował sprawiedliwość i prawowitość Jego panowania (Rodzaju 2:16, 17; 3:1-5). Zanegował też prawość wszystkich niebiańskich i ziemskich sług Bożych (Hioba 1:6-11; 2:1-5; Łukasza 22:31). Jehowa dał więc stworzeniom rozumnym czas na skosztowanie gorzkich owoców buntu przeciw Jego władzy oraz na wykazanie, jakie stanowisko zajęły w tej sprawie.

² Psalm 145 pomaga nam opowiedzieć się zdecydowanie za zwierzchnictwem Bożym. W jaki sposób? Co Dawid mówi w nim o królowaniu Jehowy? Jak Bóg postępuje z tymi, którzy stają po Jego stronie? Odpowiedzi znajdziemy w Psalmie 145:11-21.

Mów o królowaniu Jehowy

 3. Co będziemy czynić, jeśli jest nam drogie królowanie Jehowy?

³ Dawid żywo się interesował panowaniem Jehowy. Oświadczył: „Mówić będą o chwale Twego królowania i opowiadać o Twojej potędze; tak synom ludzkim staną się znane Jego potężne czyny oraz chwała okazałości Jego królowania” (Psalm 145:11, 12). Ludzie mówią o tym, co zaprząta ich myśli, na przykład o rodzinie, o domu, o plonach. Jezus powiedział: „Człowiek dobry z dobrej skarbnicy swego serca wydobywa dobro” (Łukasza 6:45). Jeżeli naszemu sercu drogie jest panowanie Boże, to będziemy się modlić o przyjście Królestwa i opowiadać bliźnim o pokoju, sprawiedliwości i praworządności, które ono ze sobą przyniesie. Będziemy wysławiać Jehowę jako „Króla wieczności” i głosić Jego zwierzchnictwo, które znalazło swój wyraz w mesjańskim Królestwie pod władzą Jego umiłowanego Syna — Jezusa Chrystusa (Objawienie 15:3; Izajasza 9:6, 7 [9:5, 6, Bw]). Jakimż zaszczytem jest opowiadanie o niebiańskiej chwale królowania Jehowy, której odzwierciedleniem stanie się niebawem ziemski raj, zamieszkany przez doskonale szczęśliwe stworzenia! (Łukasza 23:43).

 4. Kiedy mamy sposobność mówienia o potędze Jehowy i co nas wspiera w tej działalności?

⁴ Wdzięczność pobudzi nas również do mówienia o „potędze” Jehowy. „Wspaniały jest w swojej mocy” i nigdy jej nie nadużywa (Hioba 37:23, Brandstaetter). Za jej pośrednictwem stworzył ziemię i ludzi, dzięki niej też wytraci niegodziwców. Mamy sposobność mówienia o Jego potędze, gdy głosimy dobrą nowinę. A czyż nie jesteśmy Mu wdzięczni za to, że będąc największym Źródłem energii dodaje nam sił do wykonywania tego dzieła? (Izajasza 40:29-31). Duch Boży i Jego moc wspierają Świadków Jehowy w świętej służbie. Tylko dlatego obwieszczanie Królestwa przynosi na całym świecie tak wspaniałe wyniki (Psalm 28:7, 8; Zachariasza 4:6).

 5. Co powinniśmy robić z uwagi na to, że mnóstwo ludzi nie zna „potężnych czynów” Jehowy?

⁵ Biorąc przykład z Izraelitów, którzy opowiadali swym dzieciom, jak Bóg wyzwolił ich z niewoli egipskiej, powinniśmy zapoznawać „synów ludzkich” z „potężnymi czynami” Jehowy (Wyjścia 13:14-16). Twórcom dzieł uznanych za wybitne wznosi się pomniki, podczas gdy mało kto wie, jak wielkich rzeczy dokonał Bóg. Pewien biblista ujął to następująco: „Człowiek utrwala w spiżu osiągnięcia swych bohaterów, a o chwalebnych czynach Jehowy pisze na piasku i pozwala, by upływ czasu zacierał je w pamięci”. Nie ulatują z niej całkowicie, niemniej dla mnóstwa ludzi pozostają nieznane. Dlatego podczas pracy od drzwi do drzwi, na studiach biblijnych i przy innych okazjach gorliwie mówmy o potężnych czynach Boga.

 6. (a) Przy jakiej okazji szereg lat temu wyraźnie uwidocznił się duch gorliwości, z jaką wykonujemy naszą służbę kaznodziejską? (b) Streść, co powiedziano w roku 1922 na temat rozgłaszania wieści o Królestwie.

⁶ Powinniśmy też z zapałem rozgłaszać wspaniałość królowania Jehowy. Taka gorliwość w służbie na rzecz Królestwa wyraźnie się uwidoczniła w roku 1922 na zgromadzeniu w Cedar Point, kiedy to brat J. F. Rutherford, ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica, zwrócił się do słuchaczy, mówiąc: „Od roku 1914 sprawuje władzę Król chwały (...). Królestwo niebios jest tuż, Król panuje, upada imperium Szatana, miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą. Czy w to wierzycie? (...) A zatem wracajcie na niwę, synowie Boga Najwyższego! Przywdziejcie zbroję! Bądźcie trzeźwi, bądźcie czujni, bądźcie aktywni, bądźcie mężni. Okażcie się wiernymi i prawdziwymi świadkami Pana. Ruszajcie w bój, aż opustoszeją wszelkie pozostałości Babilonu! Zwiastujcie orędzie daleko i szeroko. Świat musi się dowiedzieć, że Jehowa jest Bogiem, a Jezus Chrystus — Królem królów i Panem panów. Żyjemy w największym ze wszystkich dni. Oto Król objął władzę! Wy macie nadać temu rozgłos. Dlatego rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie wieść o Królu i jego Królestwie!”

 7. Jak powinniśmy się zapatrywać na naszą działalność w charakterze głosicieli Królestwa?

⁷ Jakąż radość sprawia ‛myślenie o imieniu Jehowy’, opowiadanie bliźnim o Jego panowaniu i rozgłaszanie wieści o mesjańskim Królestwie Jego umiłowanego Syna! (Malachiasza 3:16). Jako rzecznicy zwiastujący ten rząd, poczytujemy sobie za przywilej oznajmianie tej dobrej nowiny i zwracanie serc ludzkich ku Bogu, Chrystusowi i Królestwu. Powinniśmy pałać przemożnym pragnieniem głoszenia o chwalebnej okazałości królowania Jehowy (por. Jeremiasza 20:9).

 8. (a) Co jest dziś wyrazem zwierzchnictwa Jehowy? (b) Dlaczego można powiedzieć, że Bóg panuje „przez wszystkie kolejne pokolenia”?

⁸ Królestwo Boże powinniśmy obwieszczać bardzo gorliwie, ponieważ Dawid dodał: „Królowanie Twoje jest królowaniem po wszystkie czasy niezmierzone, a Twe panowanie — przez wszystkie kolejne pokolenia” (Psalm 145:13). W swoich rozważaniach nad zwierzchnictwem Jehowy psalmista zmienił tu zaimek z „Jego” na „Twoje”, zwracając się bezpośrednio do Boga. Rzecz jasna Królestwo Mesjasza, będące wyrazem zwierzchnictwa Jehowy, nie usunie w cień Jego wieczystego królowania. Przeciwnie, gdy posłuszna ludzkość zostanie wydźwignięta do stanu doskonałości, Chrystus przekaże Królestwo swemu Ojcu (1 Koryntian 15:24-28). Bóg panuje „przez wszystkie kolejne pokolenia”. Był Królem, gdy stwarzał Adama, i będzie władał sprawiedliwymi ludźmi przez całą wieczność.

 9. Co wiadomo o wersecie Psalmu 145, rozpoczynającym się hebrajską literą nun?

⁹ Psalm 145 jest akrostychem, ale w tekście masoreckim brak wersetu rozpoczynającego się literą nun. Niemniej pewien manuskrypt hebrajski, podobnie jak grecka Septuaginta, syryjska Peszitta i łacińska Wulgata, zawiera w tym miejscu następujący fragment: „Jehowa jest wierny we wszystkich swoich słowach i serdecznie życzliwy [albo „lojalny”] we wszystkich swych dziełach” [zob. przypis w New World Translation of the Holy Scriptures​—⁠With References (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata, wydanie z odsyłaczami)]. Bóg spełnia wszystkie swe obietnice i jest lojalny, serdeczny i życzliwy dla każdego, kto ceni Jego dobroć (Jozuego 23:14).

Jehowa udziela niezawodnego wsparcia

10. Jak Bóg udziela nam wsparcia?

¹⁰ Wiekuisty Król nie zapomina o swych sługach, gdy znajdą się w trudnym położeniu. Dawid mógł więc oświadczyć: „Jehowa wspiera każdego, kto upada, i podnosi wszystkich zgnębionych” (Psalm 145:14). Jehowa wspiera swoich czcicieli już od czasów Abla. Gdyby zostawił nas samym sobie, raz po raz upadalibyśmy pod różnymi brzemionami. Nie zdołalibyśmy o własnych siłach przetrwać wszystkich nieszczęść i prześladowań, które spadają na nas z racji służenia Bogu. Ale Jehowa nas podtrzymuje. Czasownik hebrajski występuje tu w formie gramatycznej, która wskazuje, że Bóg ‛wspiera nas’ bezustannie. Warto zaznaczyć, że Jan Chrzciciel oraz sam Syn Boży pomagali upadłym grzesznikom podźwignąć się pod względem moralnym. Po okazaniu skruchy i podjęciu służby dla Jehowy osoby takie dostępowały cudownych błogosławieństw i pomocy od Boga (Mateusza 21:28-32; Marka 2:15-17).

11. Jak Jehowa „podnosi wszystkich zgnębionych”?

¹¹ Jak dobrze jest wiedzieć, że Jehowa „podnosi wszystkich zgnębionych” w rozmaitych próbach. Dodaje ducha załamanym, pociesza zasmuconych, pomaga nam śmiało głosić Jego Słowo w czasie prześladowań (Dzieje Apostolskie 4:29-31). Jeśli tylko przyjmiemy Jego pomoc, nie dopuści, by nas przygniotły różne ciężary (Psalm 55:22 [55:23, Bw]). Toteż gdy Bóg miłosiernie podnosi nas pod względem duchowym, powinniśmy Go za to wychwalać, jak „córka Abrahama”, która „nie mogła się wyprostować”, dopóki Jezus nie uzdrowił jej z choroby fizycznej (Łukasza 13:10-17, Bw). Pomazańcy gnębieni w niewoli babilońskiej byli wdzięczni Bogu, gdy podźwignął ich w roku 1919. A od roku 1935 wspiera On „drugie owce”, które też bardzo sobie to cenią (Jana 10:16).

12. W jakim sensie ‛oczy wszystkich z nadzieją spoglądają ku Bogu’?

¹² Jehowa nigdy nie zawodzi swojego ludu, co wyraźnie wynika z następnych słów Dawida: „Ku tobie z nadzieją spoglądają oczy wszystkich, a Ty im dajesz pokarm we właściwej porze. Otwierasz swą rękę i zaspokajasz pragnienie wszystkiego, co żyje” (Psalm 145:15, 16). W sensie przenośnym każde żywe stworzenie ufnie podnosi wzrok ku Władcy Wszechświata. Czynią to nawet aniołowie pragnąc, by podtrzymywał ich życie. I jak dziecko oczekuje od ojca lub matki tego, co niezbędne, tak my polegamy na naszym Ojcu niebiańskim. On żywi ludzi i zwierzęta. Nikt inny nie jest w stanie zaspokoić ich potrzeb. Stwórca daje im „pokarm we właściwej porze” — akurat wtedy, kiedy jest niezbędny.

13. Jak Jehowa ‛otwiera swą rękę i zaspokaja pragnienie wszystkiego, co żyje’?

¹³ Bóg ‛otwiera swą rękę i zaspokaja pragnienie wszystkiego, co żyje’ (Psalm 104:10-28). To prawda, że niektóre zwierzęta giną z braku pokarmu. Niejeden człowiek cierpi głód wskutek ludzkiego samolubstwa, wyzysku i niewłaściwego wykorzystywania zasobów. Ponadto Jezus przepowiedział, że jednym z elementów ‛znaku jego obecności’ i dni ostatnich będą „braki żywności” (Mateusza 24:3, 7). Ale nie dzieje się tak dlatego, jakoby Jehowa był skąpy lub nie potrafił zadbać o sprawy materialne. Pomyśl o miliardach stworzeń, które utrzymuje przy życiu! Co więcej, omawiany psalm zawiera zapewnienie, że pod rządami Królestwa, gdy ‛człowiek nie będzie panował nad człowiekiem ku jego szkodzie’, Bóg zaspokoi nasze potrzeby pod względem duchowym i cielesnym (Kaznodziei 8:10, Bw [8:9, NW]; Izajasza 25:6). Już dzisiaj nie odczuwamy głodu duchowego, gdyż obficie i we właściwej porze zaopatruje nas przez „niewolnika wiernego i rozumnego” (Mateusza 24:45-47; 1 Piotra 2:2). W sensie symbolicznym Świadkowie Jehowy są najlepiej odżywianymi ludźmi na ziemi. Czy głęboko cenisz sobie taki dobrobyt?

Jehowa strzeże tych, którzy Go miłują

14. Dlaczego Dawid mógł powiedzieć, że „Jehowa jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach i lojalny we wszystkich swoich dziełach”?

¹⁴ Głupota może nas niekiedy ‛sprowadzić na manowce’ i przysporzyć nam kłopotów, ale nie możemy za to winić Boga (Przypowieści [Przysłów] 19:3, Bw). Dawid wyjaśnia: „Jehowa jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach i lojalny we wszystkich swoich dziełach” (Psalm 145:17). Bóg zawsze postępuje w sposób prawy, sprawiedliwy i litościwy. Miłosierdzie Jego uwidoczniło się zwłaszcza w postanowieniu co do zbawienia na podstawie złożonej przez Jezusa ofiary okupu (Dzieje Apostolskie 2:21; 4:8-12). Jehowa jest też „lojalny we wszystkich swoich dziełach” — wierny, kochający i bezstronny. Jako ‛naśladowcy Boga’, bądźmy więc prawi, lojalni, sprawiedliwi, obiektywni i miłosierni (Efezjan 5:1, 2, Bw; Powtórzonego Prawa 32:4; Psalm 7:10 [7:11, Bw]; 25:8; Izajasza 49:7; Dzieje Apostolskie 10:34, 35).

15. W jaki sposób ‛wezwaliśmy Boga zgodnie z prawdą’ i co dzięki temu osiągnęliśmy?

¹⁵ Bóg jest sprawiedliwy i lojalny i to nas do Niego pociąga. Prócz tego Dawid zapewnił: „Jehowa jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają, wszystkim, którzy go wzywają zgodnie z prawdą” (Psalm 145:18). Przez oddanie się Bogu i chrzest wezwaliśmy imienia Jehowy (Dzieje Apostolskie 8:12; 18:8; Rzymian 10:10-15). W ten sposób zbliżyliśmy się do Niego, więc i On zbliża się do nas (Jakuba 4:8). ‛Wzywamy Go zgodnie z prawdą’, gdyż czynimy to we właściwy sposób — za pośrednictwem Jezusa Chrystusa. A jeśli będziemy oddawać cześć Jehowie „duchem i prawdą”, przejawiać „nieobłudną wiarę” i trwać ‛nieugięcie, jak gdybyśmy widzieli Niewidzialnego’, to On pozostanie blisko nas (Jana 4:23, 24; 1 Tymoteusza 1:5; Hebrajczyków 11:27). Nie będziemy się wtedy modlić na próżno ani przeciwstawiać szatańskiemu światu o własnych siłach, lecz zawsze doznamy wsparcia i kierownictwa Bożego (Psalm 65:2 [65:3, Bw]; 1 Jana 5:19). Poczujemy się naprawdę bezpieczni!

16. Dlaczego i jak Jehowa ‛spełnia pragnienie tych, co się Go boją’?

¹⁶ Jednakże Jehowa robi dużo więcej, by nam zapewnić prawdziwe bezpieczeństwo. Dawid napisał: „Pragnienie tych, co się Go boją, spełni, a ich wołanie o pomoc wysłucha i wybawi ich” (Psalm 145:19). Jehowa ‛spełnia nasze pragnienie’, gdyż żywimy dla Niego głęboki szacunek i odczuwamy zdrową bojaźń przed wywołaniem Jego niezadowolenia (Przysłów 1:7). Szczere posłuszeństwo pobudziło nas do oddania się Mu, a naszą postawę wyrażają słowa: ‛Bądź wola Twoja’. Jego wolą jest, byśmy obwieszczali orędzie Królestwa, toteż Bóg pozwala nam spełnić pragnienie uczestniczenia w tej działalności (Mateusza 6:10, Bw; Marka 13:10). ‛Spełnia nasze pragnienie’, bo nie modlimy się egoistycznie, lecz przedstawiamy Mu prośby zharmonizowane z Jego wolą. Zawsze daje to, co jest z nią zgodne i co nam przyniesie pożytek (1 Jana 3:21, 22; 5:14, 15; por. Mateusza 26:36-44).

17. Dlaczego możemy być pewni, że Bóg usłyszy nasze „wołanie o pomoc”?

¹⁷ Jako lojalni Świadkowie Jehowy, bądźmy też pewni, że słyszy On nasze „wołanie o pomoc”. Bóg wyratował Dawida z nieszczęścia i wybawił Jezusa, wskrzeszając go z martwych. Możemy zaufać, że w razie zagrożenia ze strony wrogów, a zwłaszcza podczas ataku Goga, Jehowa nas ocali (Ezechiela 38:1 do 39:16). Bez względu na napotykane trudności możemy modlić się ufnie jak Dawid: „Zmiłuj się nade mną, Jahwe, bo jestem w ucisku (...). Słyszałem bowiem potwarze wielu: ‛trwoga dokoła’, gdy przeciw mnie się zbiegli, zamyślają odebrać mi życie. Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Jahwe, mówię: ‛Ty jesteś moim Bogiem’” (Psalm 31:10-15, BT [31:9-14, NW]).

18. Jaki pożytek odnosimy wiedząc, że Jehowa strzeże tych, którzy Go miłują, a unicestwi niegodziwych?

¹⁸ Jehowa Bóg zawsze jest gotów śpieszyć nam z pomocą. Dawid powiedział: „Jehowa strzeże wszystkich, którzy Go miłują, ale wszystkich niegodziwych unicestwi” (Psalm 145:20). Istotnie, jeśli kochamy Boga, będzie nam błogosławił i nas strzegł (Liczb 6:24-26). On „odpłaca z nawiązką tym, którzy wyniośle postępują”, natomiast chroni swoich pokornych sług i nie pozwala, by cokolwiek wyrządziło im trwałą szkodę. A skoro Jehowa jest z nami, nabierzmy odwagi (Psalm 31:21-25, BT [31:20-24, NW]; Dzieje Apostolskie 11:19-21). ‛Wszelka broń ukuta na nas będzie bezskuteczna’ (Izajasza 54:17, BT; Psalm 9:17 [9:18, BT]; 11:4-7). Może to potwierdzić każdy, kto dowodzi swej miłości do Boga, będąc Jego wiernym, oddanym sługą. Świadkowie Jehowy jako społeczność wyjdą cało z „wielkiego ucisku”, który spadnie na niegodziwych (Objawienie 7:14). Jakimż dobrodziejstwem okaże się dla ‛wszystkich, którzy miłują Jehowę’, rozstrzygnięcie wielkiej kwestii spornej co do Jego powszechnego królowania!

Zawsze błogosław święte imię Jehowy

19. Dlaczego ‛usta nasze głoszą sławę Jehowy’?

¹⁹ Dawid kończy ten porywający psalm słowami: „Usta moje głosić będą sławę Jehowy, a wszelkie ciało niech błogosławi Jego święte imię po czas niezmierzony, już zawsze” (Psalm 145:21). Jako Świadkowie Jehowy, cenimy sobie wielkość, dobroć i łaskawe królowanie Boga, Jego niezawodne wsparcie i nieustanną, troskliwą opiekę. Dlatego podobnie jak Dawid pragniemy, by nasze usta głosiły Jego sławę. Odczuwamy potrzebę świadczenia Bogu wyłącznego oddania, dziękowania Mu za liczne dobrodziejstwa oraz wysławiania Jego „chwalebnego imienia” (1 Kronik 29:10-13, Bw; Wyjścia 20:4-6).

20. Co powinniśmy sobie postanowić z myślą o wieczności?

²⁰ Jehowa błogosławi nam każdego dnia, więc i my powinniśmy regularnie Go błogosławić, czyli wypowiadać się o Nim jak najlepiej. Gorliwie głośmy dobrą nowinę ku chwale Boga, powiadamiając bliźnich, że już niebawem ‛wszelkie ciało będzie błogosławić Jego święte imię’. Jak cudowne stanie się życie, gdy wszyscy mieszkańcy ziemi — co więcej, wszystkie stworzenia rozumne we wszechświecie — opiewać będą naszego niebiańskiego Ojca! (Psalm 148:1-13). Chwała Jehowie za to, że objawił swoje imię i udostępnił nam przywilej występowania w charakterze Jego świadków! (Psalm 83:18 [83:19, BT]; Izajasza 43:10-12). Prowadźmy się, jak przystało tym, którzy uważają Jego imię za święte, i módlmy się o jego uświęcenie (Łukasza 11:2). Lojalnie służmy Bogu, aby w nowym systemie i nasz głos rozlegał się w chórze osób, które już zawsze będą błogosławić święte imię Jehowy.

Jak odpowiesz?

◻ Co będziemy czynić, jeśli drogie jest nam królowanie Jehowy?

◻ Co jest dziś wyrazem królowania Bożego?

◻ Jak Jehowa „podnosi wszystkich zgnębionych”?

◻ W jaki sposób Bóg ‛otwiera swą rękę i zaspokaja pragnienie wszystkiego, co żyje’?

◻ Jak możemy błogosławić święte imię Jehowy?

[Ilustracja na stronie 17]

W roku 1922 wezwanie, by ‛rozgłaszać wieść o Królu i Królestwie’, pobudziło rzeczników zwierzchnictwa Jehowy do wzmożonej działalności