Możesz zachować czystość moralną
„Miłość do Boga polega na tym, że przestrzegamy jego przykazań” (1 JANA 5:3).
1. Jaka różnica jest obecnie widoczna w zachowaniu ludzi?
DAWNO temu prorok Malachiasz przepowiedział w natchnieniu czasy, kiedy postępowanie sług Bożych będzie się wyraźnie różnić od zachowania ludzi, którzy nie służą Bogu. Napisał: „Znowu zobaczycie różnicę między prawym a niegodziwym, między tym, który służy Bogu, a tym, który mu nie służył” (Malachiasza 3:18). Proroctwo to spełnia się obecnie. Przestrzeganie Bożych nakazów, również tych wymagających czystości moralnej, to mądra i słuszna droga życiowa. Ale droga ta nie zawsze jest łatwa. Nie bez powodu Jezus powiedział, że chrześcijanie muszą wytężać siły, by dostąpić wybawienia (Łukasza 13:23, 24).
2. Jakie naciski z zewnątrz utrudniają niektórym zachowywanie czystości moralnej?
2 Dlaczego trudno jest zachowywać czystość moralną? Jednym z powodów jest presja otoczenia. Świat rozrywki ukazuje niedozwolone współżycie płciowe jako coś ekscytującego i przyjemnego, właściwego dla ludzi dorosłych, przy czym niemal całkowicie pomija jego niepożądane konsekwencje (Efezjan 4:17-19). W większości przedstawianych zbliżeń partnerzy nie są ze sobą związani węzłem małżeńskim. Programy telewizyjne i filmy często ukazują kontakty płciowe w kontekście luźnej znajomości bez zobowiązań. Zazwyczaj brakuje tam ciepła i wzajemnego szacunku. Wiele osób styka się z takimi wzorcami już od dzieciństwa. Poza tym istnieje silna presja środowiska, by dostosować się do współczesnej atmosfery pobłażliwości moralnej, a kto tego nie czyni, naraża się na drwiny albo nawet obelgi (1 Piotra 4:4).
3. Z jakich powodów wielu ludzi w świecie dopuszcza się niemoralności?
3 Czystość moralną trudno zachowywać również ze względu na wewnętrzne pragnienia. Jehowa stworzył ludzi z popędem płciowym, który potrafi być silny. Pragnienia są ściśle związane z tym, o czym się myśli, a do niemoralności prowadzi sposób myślenia, który nie harmonizuje z myślami Jehowy (Jakuba 1:14, 15). Na przykład z ankiety opublikowanej ostatnio na łamach British Medical Journal wynika, że wiele osób rozpoczęło współżycie po prostu z ciekawości. Innym wydawało się, że większość ich rówieśników podjęła już życie seksualne, więc oni też chcieli tego doświadczyć. Jeszcze inni dali się ponieść uczuciom albo ‛byli wtedy lekko pijani’. Jeśli chcemy podobać się Bogu, musimy rozumować inaczej. Jaki sposób myślenia pomoże nam zachowywać czystość moralną?
Ugruntowuj swe zasady moralne
4. Co musimy robić, żeby zachowywać czystość moralną?
4 Żeby zachowywać czystość moralną, musimy rozumieć, że warto tak żyć. Potwierdza to wypowiedź apostoła Pawła, który zachęcał chrześcijan w Rzymie, aby „sami doświadczyli, co jest dobrą i miłą, i doskonałą wolą Bożą” (Rzymian 12:2). Świadomość tego, że warto zachowywać czystość moralną, to coś więcej niż tylko wiedza o tym, iż Słowo Boże potępia niemoralność. Chodzi o zrozumienie powodów, dla których ją potępiono, oraz tego, jakie korzyści odnosimy z jej unikania. Niektóre z tych powodów omówiono w poprzednim artykule.
5. Głównie z jakiego względu chrześcijanom zależy na strzeżeniu czystości moralnej?
5 Jednakże dla chrześcijan najsilniejszym bodźcem do wystrzegania się niemoralności jest więź z Bogiem. Przekonaliśmy się, iż On wie, co dla nas jest najlepsze. Miłość do Niego pomaga nam nienawidzić zła (Psalm 97:10). Bóg jest Dawcą „każdego dobrego daru i każdego doskonałego podarunku” (Jakuba 1:17). On nas kocha. Swym posłuszeństwem pokazujemy, że my też Go kochamy i cenimy wszystko, co dla nas uczynił (1 Jana 5:3). Nigdy nie chcielibyśmy zawieść Jehowy ani sprawić Mu bólu łamaniem Jego słusznych nakazów (Psalm 78:41). Nie chcemy postępować tak, by mówiono obelżywie o Jego świętym i prawym wielbieniu (Tytusa 2:5; 2 Piotra 2:2). Strzeżeniem czystości moralnej sprawiamy radość Najwyższemu (Przysłów 27:11).
6. Dlaczego warto poinformować innych o swych zasadach moralnych?
6 Kiedy już postanowiliśmy zachowywać czystość moralną, dodatkową ochronę zapewni nam poinformowanie o tym innych. Niech ludzie wiedzą, że służysz Jehowie Bogu i jesteś zdecydowany trzymać się Jego wzniosłych zasad. Chodzi przecież o twoje życie, o twoje ciało i o twoje postanowienie. Co mógłbyś stracić? Drogocenną więź z naszym Ojcem niebiańskim. Dlatego postaw sprawę jasno: twoje stanowisko w kwestii moralności nie podlega dyskusji. Bądź dumny z tego, że reprezentujesz Boga przez obstawanie przy Jego zasadach (Psalm 64:10). Nigdy nie wstydź się rozmawiać o swych normach moralnych. Śmiałe mówienie o tym umocni cię i zapewni ci ochronę, a innych zachęci do naśladowania twego przykładu (1 Tymoteusza 4:12).
7. Co zrobić, by trwać w postanowieniu zachowywania czystości moralnej?
7 Jeżeli już zdecydowaliśmy trzymać się wzniosłych zasad moralnych i oznajmiliśmy to innym, musimy robić wszystko, by wytrwać w tym postanowieniu. Bardzo pomoże nam w tym staranny dobór przyjaciół. W Biblii czytamy: „Kto chodzi z mądrymi, stanie się mądry”. Przebywaj w towarzystwie ludzi, którzy podzielają twoje przekonania; oni będą cię umacniać. W tym samym wersecie powiedziano też: „Lecz kto się zadaje z głupcami, temu źle się powiedzie” (Przysłów 13:20). W miarę możliwości unikaj ludzi, którzy mogliby osłabić twoje postanowienie (1 Koryntian 15:33).
8. (a) Dlaczego powinniśmy karmić umysł zdrowymi treściami? (b) Czego musimy unikać?
8 Poza tym powinniśmy karmić swój umysł tym, co prawdziwe, poważne, prawe, czyste, miłe, zacne, chwalebne i o czym mówi się dobrze (Filipian 4:8). Można to osiągnąć przez staranny dobór tego, co czytamy i oglądamy, a także muzyki, której słuchamy. Jeśli ktoś utrzymuje, że niemoralna lektura nie wywiera szkodliwego wpływu, to tak, jakby twierdził, iż budujące publikacje nie oddziałują pozytywnie. Pamiętajmy, że niedoskonali ludzie łatwo wpadają w sidła niemoralności. Dlatego książki, czasopisma, muzyka i filmy rozbudzające popęd płciowy wywołują niestosowne pragnienia, a te mogą w końcu doprowadzić do grzechu. Żeby zachowywać czystość moralną, musimy napełniać umysł zbożną mądrością (Jakuba 3:17).
Kroki prowadzące do niemoralności
9-11. Jak Salomon opisał kolejne kroki, które doprowadziły pewnego młodzieńca do niemoralności?
9 Często da się rozróżnić poszczególne kroki prowadzące do niemoralności. Po każdym z nich coraz trudniej jest zawrócić. Zobaczmy, jak opisano to w Księdze Przysłów 7:6-23. Salomon widzi „młodzieńca, któremu nie dostaje serca”, czyli brak mu właściwych pobudek. Ów młody człowiek „przechodzi ulicą blisko jej [prostytutki] narożnika i kroczy drogą ku jej domowi, o zmroku, pod wieczór dnia”. To jego pierwszy błąd. Kierując się głosem „serca”, idzie o zmierzchu nie pierwszą lepszą ulicą, lecz tą, na której zwykle można spotkać prostytutki.
10 Dalej czytamy: „Oto spotkała go kobieta w szacie nierządnicy i mająca przebiegłe serce”. On też ją zobaczył! Mógłby się odwrócić i pójść do domu, ale teraz już trudniej mu się wycofać, zwłaszcza że brak mu siły moralnej. Kobieta obejmuje go i całuje. Przyjąwszy pocałunek, młody człowiek słucha jej uwodzicielskich słów: „Miałam złożyć ofiary współuczestnictwa. Dziś dopełniłam swych ślubów”. Na ofiary współuczestnictwa składano mięso, mąkę, oliwę i wino (Kapłańska 19:5, 6; 22:21; Liczb 15:8-10). Być może chciała w ten sposób zasugerować młodzieńcowi, że interesuje się sprawami duchowymi, a zarazem dać mu do zrozumienia, iż ma w domu mnóstwo dobrych rzeczy do jedzenia i picia. „Chodźże”, nalega na niego, „upajajmy się miłością aż do rana; radujmy się wzajemnie przejawami miłości”.
11 Nietrudno przewidzieć końcowy wynik. „Gładkością swych warg go uwodzi”. Młodzieniec podąża za prostytutką „jak byk idący na rzeź” i „niczym ptak śpieszy on do pułapki”. Salomon kończy trzeźwiącymi słowami: „Nie wie, że chodzi o jego duszę”. Chodzi o jego duszę, czyli o życie, gdyż „rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg” (Hebrajczyków 13:4). Cóż za dobitna lekcja zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet! Powinniśmy unikać stawiania nawet pierwszych kroków na drodze prowadzącej do utraty łaski Bożej.
12. (a) Co to znaczy, że komuś „nie dostaje serca”? (b) Jak można wyrabiać w sobie siłę duchową?
12 Zauważmy, że wspomnianemu młodzieńcowi ‛nie dostawało serca’. Oznacza to, że jego myśli, pragnienia, uczucia i cele życiowe nie były zgodne z zasadami Bożymi. Jego duchowa słabość miała tragiczne konsekwencje. W obecnych krytycznych „dniach ostatnich” wyrabianie w sobie siły moralnej wymaga wysiłku (2 Tymoteusza 3:1). Bóg udostępnia nam jednak różne środki pomocnicze. Do podążania właściwą drogą zachęcają nas chrześcijańskie zebrania, zapewniające nam towarzystwo osób, które mają ten sam cel (Hebrajczyków 10:24, 25). Starsi w zborze zajmują się pracą pasterską i pouczają nas o drogach prawości (Efezjan 4:11, 12). Mamy do dyspozycji Słowo Boże — Biblię, zawierającą praktyczne wskazówki (2 Tymoteusza 3:16). Zawsze też możemy się modlić o pomoc ducha Bożego (Mateusza 26:41).
Nauka płynąca z grzechów Dawida
13, 14. Jak doszło do tego, że król Dawid dopuścił się rażącego grzechu?
13 Niestety, zdarzało się, że niemoralności dopuszczali się nawet wybitni słudzy Boży. Jednym z nich był król Dawid, który przez dziesiątki lat wiernie służył Jehowie. Nie ulega wątpliwości, że żarliwie Go kochał. A jednak uwikłał się w grzeszne postępowanie. Podobnie jak to było w wypadku młodzieńca opisanego przez Salomona, również Dawid poczynił pewne kroki, które doprowadziły go do grzechu i dalszych występków.
14 Dawid był wtedy mężczyzną w średnim wieku, zapewne już po pięćdziesiątce. Z dachu zobaczył kąpiącą się piękną Batszebę. Wywiedział się dokładnie, kim ona jest. Jej mąż, Uriasz, akurat oblegał wtedy ammonickie miasto Rabbę. Dawid kazał sprowadzić tę kobietę do swego pałacu i z nią współżył. Potem sytuacja się skomplikowała — okazało się, że Batszeba zaszła w ciążę. Dawid wezwał z frontu Uriasza, licząc na to, że spędzi on noc z żoną i później będzie uchodził za ojca jej dziecka. Ale Uriasz nie poszedł do domu. Dawid, chcąc za wszelką cenę zatuszować swój grzech, odesłał go pod Rabbę z listem do dowódcy armii. Polecił ustawić Uriasza na takiej pozycji, na której spotka go niechybna śmierć. Uriasz istotnie zginął, a Dawid poślubił wdowę, zanim jej ciąża wyszła na jaw (2 Samuela 11:1-27).
15. (a) Jak grzech Dawida wyszedł na jaw? (b) Jak Dawid zareagował na umiejętne skarcenie udzielone mu przez Natana?
15 Wydawało się, że Dawid zdołał zataić swój grzech. Po kilku miesiącach urodził mu się syn. Jeśli pisząc Psalm 32, Dawid miał na myśli swój występek, to najwyraźniej odczuwał wyrzuty sumienia (Psalm 32:3-5). Tego grzechu nie dało się jednak ukryć przed Bogiem. W Biblii czytamy: „To, co uczynił Dawid, było złe w oczach Jehowy” (2 Samuela 11:27). Posłał On proroka Natana, który w umiejętny sposób wykazał Dawidowi, czego się dopuścił. Król od razu przyznał się do winy i błagał Jehowę o przebaczenie. Szczera skrucha pozwoliła mu pojednać się z Bogiem (2 Samuela 12:1-13). Dawid nie odrzucił skarcenia. Przejawiał raczej postawę opisaną w Psalmie 141:5: „Gdyby mnie smagał prawy, byłaby to lojalna życzliwość, a gdyby mnie upominał, byłby to olejek na głowę, przed którym moja głowa nie chciałaby się wzbraniać”.
16. Jakie ostrzeżenie i radę w kwestii wykroczeń podał Salomon?
16 Salomon, drugi syn Dawida i Batszeby, być może rozmyślał nad tymi smutnymi wydarzeniami z życia ojca. Napisał później: „Kto zakrywa swe występki, temu się nie powiedzie, lecz kto je wyznaje i porzuca, temu będzie okazane miłosierdzie” (Przysłów 28:13). Jeśli zdarzy nam się popełnić poważny grzech, powinniśmy postąpić zgodnie z tą natchnioną radą, która stanowi zarazem ostrzeżenie. Trzeba wyznać grzech Jehowie i poprosić starszych zboru o pomoc. Do ich obowiązków należy korygowanie tych, którzy popełnili coś złego (Jakuba 5:14, 15).
Ponoszenie konsekwencji grzechu
17. Przed czym nie chroni nas Jehowa, mimo iż przebacza nasze grzechy?
17 Jehowa przebaczył Dawidowi. Dlaczego? Ponieważ był on człowiekiem prawym, okazywał miłosierdzie innym, a jego skrucha była szczera. Mimo to Dawid nie uniknął tragicznych konsekwencji swych czynów (2 Samuela 12:9-14). Podobnie jest dzisiaj. Jehowa nie sprowadza nieszczęść na osoby okazujące skruchę, ale też nie chroni ich przed naturalnymi skutkami złego postępowania (Galatów 6:7). Niemoralność może na przykład prowadzić do rozwodu, niechcianej ciąży, choroby przenoszonej drogą płciową oraz utraty zaufania i szacunku.
18. (a) Co Paweł radził zborowi w Koryncie w związku z pewnym rażącym grzechem? (b) Jak Jehowa okazuje grzesznikom miłość i miłosierdzie?
18 Gdyby komuś z nas zdarzyło się popełnić poważny błąd, łatwo byłoby ulec zniechęceniu z powodu przykrych konsekwencji. Mimo to nie pozwólmy, by cokolwiek powstrzymywało nas od okazania skruchy i pojednania się z Bogiem. W I wieku Paweł napisał do Koryntian, żeby usunęli ze zboru mężczyznę, który dopuszczał się kazirodztwa (1 Koryntian 5:1, 13). Kiedy człowiek ten okazał szczerą skruchę, Paweł radził, by zbór mu ‛życzliwie przebaczył i go pocieszył, i potwierdził swą miłość do niego’ (2 Koryntian 2:5-8). Ta natchniona rada odzwierciedla miłość i miłosierdzie, jakie Jehowa okazuje skruszonym grzesznikom. Nawet aniołowie w niebie radują się, gdy taka osoba zdobywa się na skruchę (Łukasza 15:10).
19. Jaki pożytek może przynieść stosowny smutek wynikający ze złego postępowania?
19 Wprawdzie możemy odczuwać smutek z powodu popełnienia czegoś niewłaściwego, ale ten żal pomoże nam ‛baczyć, żebyśmy się nie zwrócili ku temu, co nikczemne’ (Hioba 36:21). Gorzkie konsekwencje grzechu powinny ułatwić unikanie powtarzania błędu. Poza tym Dawid wykorzystał przykre doświadczenia, związane z własnym grzesznym postępowaniem, do udzielania rad innym. Powiedział: „Występnych uczyć będę o twoich drogach, by grzesznicy do ciebie zawrócili” (Psalm 51:13).
Służenie Jehowie daje szczęście
20. Jakie korzyści daje spełnianie sprawiedliwych wymagań Bożych?
20 Jezus oznajmił: „Szczęśliwi ci, którzy słuchają słowa Bożego i je zachowują!” (Łukasza 11:28). Spełnianie sprawiedliwych wymagań Bożych zapewnia szczęście już teraz i tak samo będzie w bezkresnej przyszłości. Jeśli do tej pory zachowywaliśmy czystość moralną, trwajmy na tej drodze i korzystajmy ze wszystkich środków pomocniczych udostępnianych przez Jehowę. Natomiast jeśli zdarzyło nam się wpaść w sidło niemoralności, niech pokrzepia nas świadomość, że Jehowa chętnie przebacza tym, którzy okazują szczerą skruchę, i usilnie starajmy się nigdy nie powtórzyć tego grzechu (Izajasza 55:7).
21. Jaka zachęta apostoła Piotra pomoże nam zachowywać czystość moralną?
21 Wkrótce ten niegodziwy świat przeminie, a wraz z nim jego niemoralne poglądy i praktyki. Zachowywanie czystości moralnej już teraz przynosi dobrodziejstwa, a możemy ich zaznawać przez całą wieczność. Apostoł Piotr napisał: „Umiłowani, skoro oczekujecie tych rzeczy, róbcie wszystko, co możecie, aby na koniec zastał was niesplamionych i nieskalanych, i w pokoju (...) Z góry o tym wiedząc, miejcie się na baczności, aby się nie dać wraz z nimi odwieść przez błąd ludzi urągających prawu i nie odpaść od swej niezłomności” (2 Piotra 3:14, 17).
Czy potrafisz wyjaśnić?
• Dlaczego nie jest łatwo zachowywać czystość moralną?
• Co pomoże nam wytrwać w postanowieniu trzymania się wzniosłych zasad moralnych?
• Czego możemy się nauczyć z przeżyć młodzieńca opisanego przez Salomona?
• Czego z przykładu Dawida dowiadujemy się o skrusze?
[Ilustracja na stronie 13]
Poinformowanie innych o swym stanowisku w kwestii moralności zapewnia ochronę
[Ilustracje na stronach 16, 17]
Jehowa przebaczył Dawidowi, gdyż widział u niego szczerą skruchę