Czy twój dom jest miejscem spokoju i wytchnienia?
„Niech Jehowa was obdaruje i znajdźcie wytchnienie każda w domu własnego męża” (RUTY 1:9).
1. Jakie trzy kobiety wyruszyły około 3000 lat temu w drogę do Judy?
OKOŁO 3000 lat temu trzy kobiety wyruszyły w niebezpieczną podróż. Miały iść przez tereny, w których zazwyczaj grasowali rabusie i inni osobnicy gotowi na wszystko. Wędrowały przez pełną rozpadlin krainę moabską. Najstarsza z nich — wdowa nosząca imię Noemi — koniecznie chciała dotrzeć do Betlejem w swej umiłowanej ojczyźnie, Judzie. Towarzyszyły jej dwie młode Moabitki, Orpa i Ruta, będące wdowami po zmarłych synach Noemi: Kilionie i Machlonie. Posłuchajmy ich rozmowy!
2. Czego Noemi pragnęła dla Orpy i Ruty?
2 „Idźcie”, powiedziała Noemi, „wróćcie się każda do domu swej matki. Niech Jehowa okaże wam serdeczną życzliwość, jak ją wy okazywałyście mężom teraz zmarłym i mnie”. Jakie jeszcze pragnienie wyraziła Noemi? „Niech Jehowa was obdaruje”, dodała, „i znajdźcie wytchnienie każda w domu własnego męża” (Ruty 1:8, 9). A zatem Noemi nalegała na synowe, by powróciły do swego ludu, gdyż liczyła na to, że tam Bóg da każdej z nich wytchnienie i pociechę, wynikające z posiadania dobrego męża oraz domu.
3. Jak się zachowała Ruta i jakie to dało rezultaty?
3 Orpa rzeczywiście zawróciła, ale lojalna Ruta nie poszła w jej ślady. Nie chciała opuścić teściowej, toteż postanowiła: „Lud twój będzie moim ludem i twój Bóg moim Bogiem”. Jakie to w końcu przyniosło rezultaty? Znalazła u Booza dom zapewniający spokój i wytchnienie, oraz otrzymała „doskonałą zapłatę”! W przyszłości potomkiem jej został król Dawid, jak również jego niezrównany Pan, Jezus Chrystus (Ruty 1:16; 2:12; 4:13-22; Psalm 110:1; Mateusza 1:1-6).
4. Jakie ważne pytanie nasuwa się w związku z tym?
4 Noemi pragnęła, żeby Jehowa obdarzył obie jej synowe małżeństwem dającym poczucie bezpieczeństwa oraz domem, w którym zaznawałyby wytchnienia i spokoju. Bóg z pewnością życzy sobie, by Jego słudzy cieszyli się przyjemnym życiem rodzinnym. Jeżeli więc jesteś świadkiem na rzecz Jehowy, to czy twój dom jest taką oazą?
Wybór odpowiedniego partnera
5. Jeżeli jesteś chrześcijaninem w stanie wolnym i myślisz o małżeństwie, to od czego powinieneś zacząć, aby sobie zapewnić spokojne ognisko domowe?
5 Jeżeli jesteś chrześcijaninem lub chrześcijanką w stanie wolnym i myślisz o zawarciu związku małżeńskiego, to niewątpliwie liczysz na szczęśliwe życie rodzinne. Apostoł Paweł wyjaśnił, od czego ono w pierwszej kolejności zależy: „Żona jest związana przez cały czas życia swego męża. Ale gdyby mąż zasnął w śmierci, wolno jej się wydać, za kogo zechce, byle tylko w Panu” (1 Koryntian 7:39).
6. (a) Co to znaczy pobierać się „tylko w Panu”? (b) Jakie pytania zasługują na rozważenie, gdy ktoś rozgląda się za towarzyszem życia? (c) Dlaczego przy wyborze przyszłego partnera spośród chrześcijan nie należy zapominać o modlitwie?
6 Poślubić kogoś „tylko w Panu” znaczy wstąpić w związek małżeński jedynie ze współwyznawcą. Ale chrześcijanin nie powinien się żenić, a chrześcijanka wychodzić za mąż pochopnie, nawet gdy chodzi o kogoś, kto jest oddany Jehowie. Czy osoba ta naprawdę ‛szuka sprawiedliwości i potulności’? (Sofoniasza 2:3). Czy szczerze służy Bogu? Czy z serca przepełnionego miłością wysławia Jehowę? Czy regularnie bierze udział w służbie polowej, dając jej pierwsze miejsce w swoim życiu? Czy ma niezbędne kwalifikacje do pełnienia tej służby oraz do zawarcia chrześcijańskiego małżeństwa? Nawet gdy kandydat (kandydatka) na współmałżonka jest ochrzczonym sługą Jehowy, należy przy wyborze kierować się mądrością i nie zapominać o modlitwie. Upewnij się, jak dalece to możliwe, czy dana osoba posiada szlachetne zalety duchowe. Związanie się z takim człowiekiem zapobiegnie napięciom i zgryzotom, które jakże często trapią rodziny podzielone pod względem religijnym.
7. Kiedy w małżeństwie zaznamy najwięcej szczęścia?
7 W małżeństwie dwojga osób oddanych Bogu możliwe jest zaspokajanie potrzeb emocjonalnych oraz wspólne omawianie spraw duchowych. W rezultacie wytwarza się najściślejsza więź, jaka może łączyć ludzi. Chrześcijanie z całą pewnością pragną być mocno zespoleni ze swymi partnerami małżeńskimi. Ludzie zostali tak stworzeni, że odczuwają pęd do oddawania czci, a najszczęśliwsi jesteśmy wtedy, gdy we właściwy sposób zaspokajamy swoje potrzeby duchowe (Mateusza 5:3). Skoro zdajemy sobie z tego sprawę, z całą pewnością nie zechcemy być nieposłuszni Jehowie i poślubić osobę niewierzącą, inaczej mówiąc nie mającą tej samej wiary, pozbawiając się przez to tej jedności duchowej, która umacnia wspólnotę małżeńską (Powtórzonego Prawa 7:3, 4). Istotnie, jeśli chcesz zaznawać pełni domowego szczęścia, to postaraj się koniecznie, aby w założonej przez ciebie rodzinie było miejsce dla Boga. Taki symboliczny „sznur potrójny nie daje się szybko rozerwać” (Kaznodziei 4:12). Obecność Jehowy Boga w twoim małżeństwie utrwali je oraz sprawi, że twój dom rzeczywiście stanie się miejscem spokoju i wytchnienia.
Rady wiodące do pokoju w rodzinie
8. Jakie wskazówki zasługują na szczególną uwagę chrześcijan, którzy już się pobrali?
8 O czym muszą pamiętać chrześcijanie, którzy już związali się małżeństwem, aby ich dom zapewniał ciszę i ukojenie? Oczywiście o wielu rzeczach, ale na szczególną uwagę zasługują rady apostoła Pawła z Listu do Efezjan 5:21-33. Prawdą jest, że mąż lub żona mogliby próbować na podstawie tych słów podkreślać niedociągnięcia swego współmałżonka. Ileż lepiej jednak będzie skoncentrować się na zawartych tam wskazówkach, aby samemu je uwzględniać w praktyce!
9. Jakiej rady udzielił Paweł chrześcijańskim mężom?
9 Jeżeli jesteś chrześcijańskim mężem, to osobiste zastosowanie się do rad Pawła niewątpliwie pomoże ci doprowadzić do tego, żeby twój dom był zaciszną oazą. Apostoł nalega: „Mężowie, stale miłujcie żony, jak też Chrystus umiłował zbór i za niego dał samego siebie”. Paweł dodał jeszcze: „Mężowie powinni miłować swe żony jak własne ciała. Kto miłuje żonę, miłuje siebie samego, a nikt nie ma w nienawiści własnego ciała, ale je karmi oraz pielęgnuje, jak i Chrystus postępuje wobec zboru (...) niech też każdy z was osobiście tak miłuje żonę, jak siebie samego”. Mąż ma więc ‛miłować żonę jak siebie samego’ — jak gdyby chodziło o niego. Całkiem słusznie: przecież ‛oboje stali się jednym ciałem’! (Rodzaju 2:24).
10. Jakie obowiązki spoczywają na żonatym chrześcijaninie w myśl Listu 1 do Tymoteusza 5:8?
10 Mąż, który miłuje żonę jak siebie samego, będzie przewodził rodzinie w sprawach życia duchowego. Ponosi odpowiedzialność za sytuację panującą w domu i nie może jej pozostawić własnemu biegowi. Przeciwnie, musi się należycie troszczyć o materialną i duchową pomyślność wszystkich członków rodziny. Apostoł Paweł oświadczył: „Z pewnością jeśli ktoś swoich nie zaopatruje, a już zwłaszcza domowników, to wiary się wyrzekł i jest gorszy niż człowiek w ogóle bez wiary” (1 Tymoteusza 5:8).
11. Jakich rad Paweł udzielił chrześcijańskim żonom?
11 Żona chrześcijanka także może wiele zdziałać, by dom stał się oazą wytchnienia i spokoju. Paweł skierował do mężatek następującą radę: „Żony niech będą podporządkowane mężom tak jak Panu, ponieważ mąż jest głową żony, jak i Chrystus jest głową zboru, będąc zbawicielem tego ciała. Istotnie, jak zbór jest podporządkowany Chrystusowi, tak też niech będą żony swym mężom we wszystkim (...) żona powinna mieć głęboki szacunek dla męża” (Efezjan 5:22-24, 33). Właśnie ten „głęboki szacunek” sprzyja uczynieniu domu miejscem spokoju i wytchnienia. Postawa taka niewątpliwie bardzo się różni od postawy rozpowszechnionej u żon świeckich, mających wyzywającego ducha niezależności, który wprowadza do domu zamęt i niepokój.
12. Jak powinni postępować mąż i żona, którzy są chrześcijanami?
12 Mężowie i żony będący chrześcijanami muszą postępować w sposób umacniający miłość i szacunek. Mąż powinien być wyrozumiały, kochający i dojrzały duchowo. Żona ma być bogobojna, miła i chętna do współpracy. Nietrudno pojąć, dlaczego dzięki takim postawom dom może się okazać zacisznym miejscem wytchnienia.
Nigdy „nie pozostawiajcie (...) miejsca Diabłu”
13. Co doradza Paweł w Liście do Efezjan 4:26, 27?
13 Ludzie są niedoskonali, toteż utrzymanie pokoju w rodzinie może nie być łatwe. Niekiedy na przykład zakłóca go napięcie, którego źródłem bywają naciski z zewnątrz. Do zachowania ciszy domowego ogniska może się jednak przyczynić uwzględnienie rady Pawła z Listu do Efezjan 4:26, 27. Apostoł napisał tam: „Rozgniewajcie się, a jednak nie grzeszcie; niech zachód słońca nie zastanie was w zagniewaniu, nie pozostawiajcie też miejsca Diabłu”. Nawet jeśli mąż lub żona czasem słusznie się oburzą, żadne z nich nie powinno w gniewie dopuścić się grzechu przez trwanie w rozdrażnieniu bądź żywienie urazy. Nigdy nie pozwólmy wichrzycielowi, jakim jest Szatan Diabeł, zmącić spokoju w naszych chrześcijańskich domach! (1 Piotra 5:8).
14. Jak można przywrócić pokój w rodzinie, jeśli wskutek jakichś kłopotów powstał rozdźwięk?
14 Aby utrzymać pokój w małżeństwie, oczywiście mąż i żona muszą się stosować do wskazówek biblijnych. Jeżeli wskutek jakiegoś problemu powstaje rozdźwięk, wspólna modlitwa o ducha Bożego może pomóc w wydawaniu jego owoców i przywróceniu rodzinie pokoju (Łukasza 11:13; Galatów 5:22, 23). Postępowanie takie istotnie może sprawić, że nawet w obliczu najtrudniejszych sytuacji dom będzie miejscem spokoju i wytchnienia.
Rola dzieci w utrzymaniu pokoju
15. Czym dzieci mogą się przyczyniać do pokoju w domu rodzinnym?
15 Młodzi członkowie rodziny też mogą się przyczynić do tego, by panował w niej pokój. Jak? Okazywaniem ducha posłuszeństwa i współpracy. A pojawienie się tego ducha po większej części jest uzależnione od pouczeń, jakie otrzymują z Pisma Świętego, oraz od sposobu, w jaki każde z chrześcijańskich rodziców wywiązuje się z roli nauczyciela. Istotnym elementem tego szkolenia jest dobry przykład ze strony ojca i matki. Trafnie wyrażono to w Księdze Przysłów 22:6: „Zaprawiaj chłopca stosownie do drogi właściwej dla niego; nie odwróci się od niej, nawet gdy się już zestarzeje”. Dzieci mające odpowiednie wychowanie oraz dobry przykład ze strony rodziców zazwyczaj nie schodzą ze słusznej drogi. Dużo jednak zależy od jakości i zakresu szkolenia, jak również od stanu serca samego dziecka.
16. Czego przykładem jest sposób wychowywania Tymoteusza?
16 Rozpocznij wychowywanie dzieci pod względem duchowym już w bardzo młodym wieku. Było tak u Tymoteusza, gdyż Paweł zachęcał go następującymi słowami: „Trwaj przy tym, czego cię nauczono i w co z przekonaniem uwierzyłeś, wiedząc, od jakich osób się uczyłeś i że od niemowlęctwa znasz święte pisma, które potrafią udzielić ci mądrości ku wybawieniu dzięki wierze w łączności z Chrystusem Jezusem” (2 Tymoteusza 3:14, 15). Zatem Tymoteusz ‛z przekonaniem uwierzył’ w prawdy biblijne. Użyte w tym miejscu greckie słowo znaczy: „być mocno przekonanym o czymś, być pewnym czegoś” (New Thayer’s Greek-English Lexicon [Nowy słownik grecko-angielski Thayera], strona 514). Wpojenie takiego ‛mocnego przekonania’ wymagało od chrześcijanek Euniki i Loidy, matki i babki Tymoteusza, naprawdę wielkiego wysiłku. Udało się im zaszczepić Tymoteuszowi ‛wiarę bez obłudy’, mimo iż miał on najprawdopodobniej niewierzącego ojca (2 Tymoteusza 1:5). Czy starasz się wpoić podobną wiarę swoim dzieciom?
17. Jakie fakty przemawiają za tym, że dziecko można uczyć od niemowlęctwa?
17 Tymoteusza pouczano na podstawie Pisma Świętego już od niemowlęctwa. Dlatego nigdy nie oceniaj zbyt nisko dziecięcej zdolności pojmowania. Gazeta The New York Times podała, że według pewnych badań naukowych „w niektórych okolicach mózgu dziecka istnieje dwa razy więcej połączeń synaptycznych — miejsc, gdzie się stykają rozgałęzione wypustki komórek nerwowych — niż w mózgu człowieka dorosłego”. Nawet bardzo małe dziecko potrafi się czegoś nauczyć o tym, co dobre, a co złe, co przyjemne, a co przykre. Dr Richard M. Restak, autor książki pt. The Brain (Mózg), pisze: „Wszystkie żywe organizmy potrafią gromadzić w mózgu informacje zależnie od tego, w jakim stopniu decydują one o ich przetrwaniu. Zwierzę ‛przypomina sobie’ drapieżnika i wycofuje się na pierwszy sygnał zbliżania się wroga. Trwałość śladów pamięciowych jest też związana z intensywnością doznań. Dzieciom nie trzeba drugi raz mówić, żeby nie dotykały rączkami rozgrzanego pieca”. Oczywiście niewiele jeszcze wiemy o funkcjonowaniu mózgu, ale faktem jest, że dziecko potrafi się uczyć z własnych przeżyć. I choć jest jeszcze bardzo małe, już można mu na przykład wpajać, żeby na zebraniach chrześcijańskich siedziało spokojnie.
18. Jakich rad Paweł udziela dzieciom i rodzicom w Liście do Efezjan 6:1-4?
18 W miarę dorastania dzieci potrafią coraz lepiej przyjmować duchową zaprawę. Można je między innymi pouczać, że Bóg oczekuje od nich posłuszeństwa wobec ojca i matki. Wymaga to stanowczego, ale nacechowanego miłością szkolenia dzieci przez rodziców, jak to zaleca Paweł: „Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom w jedności z Panem, bo to jest sprawiedliwe: ‛Miej w poszanowaniu ojca i matkę’; a jest to pierwsze przykazanie z obietnicą: ‛Aby ci się dobrze działo i abyś długo się utrzymał na ziemi’. A wy, ojcowie, nie drażnijcie się ze swymi dziećmi, lecz wychowujcie je w karności i podług wytycznych Jehowy” (Efezjan 6:1-4). Posłuszne dzieci mają duży wpływ na to, czy dom jest miejscem spokoju i wytchnienia.
19. Co umacnia więź między rodzicami a dziećmi?
19 A jak można umocnić więź łączącą rodziców z dziećmi? Z pewnością sprzyja temu wspólne czytanie Biblii oraz publikacji Towarzystwa. Do wspomagania dzieci szczególnie nadają się takie książki, jak: Mój zbiór opowieści biblijnych i Przysłuchiwanie się Wielkiemu Nauczycielowi. Podczas czytania Biblii, a także przy innych okazjach podkreślaj, jak ważna jest miłość do Boga. Spożywając wspólnie posiłek, wysławiaj w rozmowie Jehowę jako wspaniałego Żywiciela. Kiedy razem z dziećmi gdzieś pojedziesz, kojarz z Bogiem w ich umysłach cuda stwarzania — kwiaty, drzewa, inne rośliny, góry, strumienie, jeziora oraz świat zwierzęcy. Uczestnicząc w służbie polowej, wyzyskuj nadarzające się okazje, by mówić o miłości Bożej. Codziennie wszczepiaj dziecku miłość do Jehowy jako Osoby. Rzecz jasna, że jeśli chcesz trafić do serca dziecka, to sam musisz żywić taką miłość (Powtórzonego Prawa 6:4-7).
20. Jakie znaczenie ma stosowna karność?
20 Nigdy nie zapominaj o tym, jak ważne jest karcenie. Odpowiednio stosowane i przyjmowane wydaje „pokojowy owoc, mianowicie sprawiedliwość” (Hebrajczyków 12:11). Dzieci, które mądrze podporządkowują się karceniu ze strony ojca i matki, przysparzają rodzinie radości i szacunku oraz dbają o jej dobre imię (Przysłów 10:1; 13:1; 23:24, 25). Zatem gdy rodzice i dzieci spełniają role wyznaczone im w Piśmie Świętym, dom naprawdę staje się oazą wytchnienia i spokoju.
Dbaj o to, żeby dom był miejscem spokoju i wytchnienia
21. Co według Księgi Przysłów 24:3, 4 umożliwia utrzymanie domu jako miejsce wytchnienia i spokoju?
21 Co robić, aby dom pozostawał spokojną oazą wytchnienia? Pewne przysłowie mówi: „Mądrością dom będzie zbudowany, a dzięki rozeznaniu okaże się, że stoi mocno. I wiedza napełni komnaty wszelkimi cennymi i miłymi dobrami” (Przysłów 24:3, 4). Wiedza i praca pilnych członków rodziny może z czasem napełnić dom rzeczami wartościowymi w sensie materialnym. Ale zbudować dom rodzinny oparty na mocnym fundamencie można jedynie wtedy, gdy domownicy przejawiają rozeznanie i zbożną mądrość, właściwie spożytkowując wiedzę biblijną. Tak, mądrość umacnia rodzinę i umożliwia jej pomyślne trwanie w jedności.
22. Jakie będą rezultaty stosowania się do wskazówek Bożych?
22 Stosowanie się w gronie rodzinnym do wskazówek Bożych sprowadza pokój, gdyż Izraelitom powiedziano: „Ja, Jehowa, jestem twoim Bogiem, który cię uczy czerpać dobrodziejstwa, który sprawia, że stąpasz drogą, jaką powinieneś chodzić. Żebyś to zwracał uwagę na moje przykazania! Wtedy jak rzeka stałby się twój pokój, a twoja sprawiedliwość jak fale morskie” (Izajasza 48:17, 18). Oby więc wszyscy ludzie pełni oddania dla Boga — mężowie, żony i dzieci — robili użytek z niebiańskiej mądrości! Wtedy nasze domy zawsze będą miejscem spokoju i wytchnienia.
Czy sobie przypominasz?
◻ Jakiego wyboru powinien dokonać chrześcijanin w stanie wolnym, jeśli myśli o małżeństwie i pragnie spokojnego domu?
◻ Co w myśl Listu do Efezjan 5:21-33 muszą czynić mężowie i żony, aby zaznawać w rodzinie pokoju?
◻ Dlaczego zastosowanie się do rady z Listu do Efezjan 4:26, 27 może sprawić, że dom stanie się oazą spokoju?
◻ Jak dzieci mogą się przyczyniać do pokoju w rodzinie?
◻ Dzięki czemu nasze domy pozostaną miejscem spokoju i wytchnienia?
[Ilustracja na stronie 5]
Chrześcijańscy współmałżonkowie powinni starać się umacniać miłość i szacunek
[Ilustracja na stronie 6]
Tymoteusza uczono prawd Bożych od niemowlęctwa. Czy pomagasz swemu dziecku wzrastać w wiedzy i miłości do Jehowy?