-
„Ręka Jehowy nie stała się zbyt krótka”Proroctwo Izajasza światłem dla całej ludzkości, tom II
-
-
A to jest z mojej strony przymierze z nimi, gdy usunę ich grzechy’” (Rzymian 11:26, 27).
-
-
„Ręka Jehowy nie stała się zbyt krótka”Proroctwo Izajasza światłem dla całej ludzkości, tom II
-
-
19. Jakie przymierze Jehowa zawiera z Izraelem Bożym?
19 Jehowa zawiera teraz przymierze z Izraelem Bożym: „‚Co do mnie, oto moje przymierze z nimi’ — rzekł Jehowa. ‚Mój duch, który jest na tobie, i moje słowa, które włożyłem w twe usta, nie zostaną odjęte z twoich ust ani z ust twego potomstwa, ani z ust potomków twego potomstwa — rzekł Jehowa — odtąd aż po czas niezmierzony’” (Izajasza 59:21). Bez względu na to, czy słowa te odnosiły się do samego Izajasza, niewątpliwie spełniły się na Jezusie, którego zapewniono, że ‛ujrzy swe potomstwo’ (Izajasza 53:10). Wypowiadał on słowa, których nauczył się od Jehowy, i miał Jego ducha (Jana 1:18; 7:16). Bracia i współdziedzice Jezusa, członkowie Izraela Bożego, także otrzymują świętego ducha Jehowy i ogłaszają orędzie, które poznali dzięki swemu niebiańskiemu Ojcu. Wszyscy oni są „ludźmi wyuczonymi przez Jehowę” (Izajasza 54:13; Łukasza 12:12; Dzieje 2:38). Za pośrednictwem Izajasza lub Jezusa, którego Izajasz proroczo wyobraża, Jehowa zobowiązuje się teraz, że nigdy nie posłuży się nikim innym i że będą Jego świadkami „aż po czas niezmierzony” (Izajasza 43:10). Kto jednak jest ich „potomstwem”, które również skorzysta z owego przymierza?
20. Jak obietnica, którą Jehowa dał Abrahamowi, spełniła się w I wieku n.e.?
20 W starożytności Jehowa przyrzekł Abrahamowi, że poprzez jego dzieci „będą sobie błogosławić wszystkie narody ziemi” (Rodzaju 22:18). Zgodnie z tym niewielki ostatek rodowitych Izraelitów, który przyjął Mesjasza, przystąpił do rozgłaszania wśród licznych narodów dobrej nowiny o Chrystusie. Wielu nieobrzezanych pogan, w tym Korneliusz jako pierwszy, doświadczyło błogosławieństw poprzez Jezusa, Potomka Abrahama. Oni także weszli w skład Izraela Bożego i stali się drugorzędną częścią potomstwa Abrahama. Należą do ‛świętego narodu’ Jehowy i mają ‛szeroko oznajmiać wspaniałe przymioty tego, który ich powołał z ciemności do swego zdumiewającego światła’ (1 Piotra 2:9; Galatów 3:7-9, 14, 26-29).
21. (a) Jakie „potomstwo” ma Izrael Boży w czasach nowożytnych? (b) Jak wspomniane „potomstwo” czerpie otuchę z przymierza Jehowy z Izraelem Bożym?
21 Obecnie Izrael Boży najwyraźniej został już skompletowany. Narody jednak wciąż zaznają błogosławieństw — i to na wielką skalę. Dzięki czemu? Otóż Izrael Boży wydał swoje „potomstwo”: uczniów Jezusa, którzy spodziewają się żyć wiecznie w raju na ziemi (Psalm 37:11, 29). „Potomstwo” to także uczy się od Jehowy i poznaje Jego drogi (Izajasza 2:2-4). Chociaż nie zostało ochrzczone duchem świętym ani nie jest uważane za stronę w nowym przymierzu, Jehowa za pomocą swego świętego ducha dodaje mu sił do pokonywania wszelkich przeszkód stawianych przez Szatana w dziele głoszenia (Izajasza 40:28-31). Społeczność ta liczy już teraz miliony i stale się rozrasta, gdyż jej członkowie niejako wydają na świat własnych „potomków”. Przymierze Jehowy z pomazańcami daje wspomnianemu „potomstwu” pewność, że już na zawsze będzie przez Niego używane do przemawiania w Jego imieniu (Objawienie 21:3, 4, 7).
-