Podążanie coraz jaśniejszą ścieżką

„Ścieżka prawych jest jak jasne światło, które świeci coraz jaśniej, aż nastanie pełny dzień” (PRZYSŁÓW 4:18).

1, 2. Czego dostępuje lud Boży dzięki coraz jaśniejszemu światłu duchowemu od Jehowy?

KTÓŻ potrafiłby lepiej opisać rozpraszanie mroków nocy przez wschodzące słońce niż Ten, który jest Źródłem światła, Jehowa Bóg? (Psalm 36:9). Posłuchajmy Jego relacji: ‛Kiedy brzask ujmuje krańce ziemi, zmienia się ona jak glina pod pieczęcią i rzeczy stają jak w szacie’ (Hioba 38:12-14). W świetle coraz intensywniejszych promieni słonecznych wszystko na ziemi nabiera wyraźniejszych kształtów, podobnie jak miękka glina zmienia swój kształt, gdy przyłoży się do niej pieczęć.

² Jehowa jest także Źródłem światła duchowego (Psalm 43:3). Świat pogrąża się w gęstniejących ciemnościach, natomiast prawdziwy Bóg nieprzerwanie zlewa na swój lud światło. Z jakim rezultatem? Biblia odpowiada: „Ścieżka prawych jest jak jasne światło, które świeci coraz jaśniej, aż nastanie pełny dzień” (Przysłów 4:18). Jaśniejsze strugi światła od Jehowy rozświetlają ścieżkę Jego sług i uszlachetniają ich pod względem organizacyjnym, doktrynalnym i moralnym.

Usprawnienia organizacyjne

3. Co obiecano w Izajasza 60:17?

³ Za pośrednictwem proroka Izajasza Jehowa zapowiedział: „Zamiast miedzi przyniosę złoto, a zamiast żelaza przyniosę srebro, a zamiast drewna — miedź, a zamiast kamieni — żelazo” (Izajasza 60:17). Zastępowanie gorszego materiału wartościowszym oznacza ulepszenie. Właśnie taki postęp w sprawach organizacyjnych daje się zaobserwować wśród Świadków Jehowy w okresie „zakończenia systemu rzeczy”, czyli w „dniach ostatnich” (Mateusza 24:3; 2 Tymoteusza 3:1).

4. Jaka zmiana nastąpiła w roku 1919 i jaki przyniosła pożytek?

⁴ U zarania „dni ostatnich” zbory Badaczy Pisma Świętego (ówczesna nazwa Świadków Jehowy) wybierały starszych i diakonów w sposób demokratyczny. Jednak niektórzy starsi nie przejawiali szczerego ducha ewangelizacji. Część nie tylko ociągała się z uczestniczeniem w dziele głoszenia, ale też zniechęcała do niego innych. Dlatego w roku 1919 w każdym zborze zaczęto powoływać kierowników służby. Nie byli oni wybierani przez zbór, ale mianowani teokratycznie przez biura oddziałów. Do obowiązków takiego brata należało organizowanie działalności kaznodziejskiej, przydzielanie terenów i zachęcanie do służby. W następnych latach głoszenie o Królestwie nabrało rozmachu.

5. Jakie ulepszenie wprowadzono w latach dwudziestych ubiegłego wieku?

⁵ Dodatkową zachętę stanowiło wezwanie: „Rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie wieść o Królu i jego Królestwie”. Zostało ono skierowane w roku 1922 do Badaczy Pisma Świętego uczestniczących w zgromadzeniu w mieście Cedar Point. W roku 1927 służbę kaznodziejską jeszcze lepiej zorganizowano — za najodpowiedniejszy dzień na głoszenie od domu do domu uznano niedzielę. Dlaczego? Ponieważ dla większości ludzi był to dzień wolny od pracy. Dzisiaj Świadkowie Jehowy też starają się docierać do ludzi wtedy, gdy najłatwiej zastać ich w domu, na przykład w weekendy czy wieczorami.

6. Jaką rezolucję przyjęto w roku 1931 i jak ona wpłynęła na dzieło głoszenia o Królestwie?

⁶ Potężnym bodźcem do rozwoju działalności ewangelizacyjnej okazała się rezolucja przyjęta w niedzielne popołudnie 26 lipca 1931 roku na zgromadzeniu w Columbus, a potem w innych miejscach na całym świecie. Oświadczono wówczas między innymi: „Jesteśmy sługami Jehowy Boga upoważnionymi do wykonania w Jego imieniu pewnego dzieła, mianowicie dawania — zgodnie z Jego przykazaniem — świadectwa o Jezusie Chrystusie i powiadamiania ludzi, iż Jehowa jest prawdziwym i wszechmocnym Bogiem. Z radością więc obieramy i przyjmujemy imię, które Pan Bóg wypowiedział swymi ustami, i pragniemy, by nas znano pod tym imieniem i nazywano nim, a mianowicie: Świadkowie Jehowy” (Izajasza 43:10). Nowa nazwa jednoznacznie określiła najważniejsze zadanie tych, którzy mieli się z nią utożsamiać. Jehowa powierzył wszystkim swym sługom doniosłe dzieło. Reakcja na tę rezolucję była naprawdę entuzjastyczna!

7. Jaka zmiana nastąpiła w roku 1932 i dlaczego?

⁷ Wielu starszych pokornie zajęło się głoszeniem, ale niektórzy wybrani demokratycznie starsi nie chcieli pogodzić się z myślą, że w tej działalności powinien uczestniczyć każdy członek zboru. Na szczęście wkrótce miały nastąpić kolejne usprawnienia. W roku 1932 poinformowano zbory za pośrednictwem Strażnicy, że należy zaprzestać wybierania starszych i diakonów, a zamiast nich powołać komitet służby złożony z duchowo usposobionych mężczyzn uczestniczących w publicznym głoszeniu. W ten sposób przewodnictwo powierzono braciom, którzy wysilali się w służbie, i dzięki temu działalność energiczniej ruszyła do przodu.

Coraz jaśniejsze światło i dalsze ulepszenia

8. Jaką zmianę przyniósł rok 1938?

⁸ Światło stawało się ‛coraz jaśniejsze’. W roku 1938 całkowicie zaprzestano demokratycznego wybierania braci usługujących w zborze — każdy z nich miał być mianowany w sposób teokratyczny pod nadzorem „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mateusza 24:45-47). Zmianę tę chętnie wprowadziły praktycznie wszystkie zbory Świadków Jehowy, a dzieło głoszenia dalej wydawało wspaniałe owoce.

9. Jakie postanowienie weszło w życie w 1972 roku i dlaczego było potrzebne?

⁹ W dniu 1 października 1972 roku wprowadzono kolejne usprawnienie w sposobie sprawowania przewodnictwa. We wszystkich zborach Świadków Jehowy na całym świecie nadzór powierzono gronom starszych, a nie jak dotychczas jednemu słudze zboru. Okazało się to wielką zachętą dla dojrzałych mężczyzn do zdobywania kwalifikacji potrzebnych do przewodzenia w zborze (1 Tymoteusza 3:1-7). W rezultacie jeszcze większa liczba braci nabrała doświadczenia w troszczeniu się o trzodę Bożą. Służą oni nieocenioną pomocą w wykonywaniu pracy pasterskiej na rzecz licznej rzeszy nowych, którzy przyjęli prawdę biblijną.

10. Jaka zmiana nastąpiła w roku 1976?

¹⁰ Począwszy od 1 stycznia 1976 roku, w Ciele Kierowniczym zaczęło funkcjonować sześć komitetów, którym powierzono nadzór nad działalnością całej organizacji i wszystkich zborów. Jakże wielkim dobrodziejstwem okazało się kierowanie wszystkimi dziedzinami dzieła Królestwa przez „mnóstwo doradców”! (Przysłów 15:22; 24:6).

11. Jakie ulepszenie wprowadzono w 1992 roku i dlaczego?

¹¹ W roku 1992 wprowadzono kolejne usprawnienie, porównywalne z tym, co zarządzono po powrocie Izraelitów z niewoli babilońskiej. Brakowało wówczas Lewitów, mogących usługiwać w świątyni. Dlatego do pomocy przydzielono im nieizraelskich netynejczyków. Podobnie w 1992 roku do pomocy „niewolnikowi wiernemu i roztropnemu” dbającemu o coraz rozleglejsze ziemskie dobra Króla skierowano niektórych z grona „drugich owiec” i powierzono im dodatkowe obowiązki. Wspierają oni poszczególne komitety Ciała Kierowniczego (Jana 10:16).

12. Jak Jehowa ‛uczynił pokój naszymi nadzorcami’?

¹² Czym zaowocowały te wszystkie zmiany? Jehowa zapowiedział: „Uczynię pokój twymi nadzorcami, a prawość — wyznaczającymi ci zadania” (Izajasza 60:17). Wśród dzisiejszych sług Jehowy panuje pokój, a umiłowanie prawości ‛wyznacza im zadania’ — stanowi siłę, która pobudza ich do służenia Bogu. Są należycie zorganizowani do prowadzenia dzieła głoszenia o Królestwie oraz czynienia uczniów (Mateusza 24:14; 28:19, 20).

Coraz jaśniejsze zrozumienie nauk biblijnych

13. Jak w latach dwudziestych Jehowa oświetlał ścieżkę swego ludu pod względem doktrynalnym?

¹³ Jehowa coraz jaśniej oświetla ścieżkę swego ludu także pod względem zrozumienia nauk biblijnych. Na przykład w Księdze Objawienia 12:1-9 wspomniano o trzech symbolicznych postaciach: o brzemiennej „niewieście”, która rodzi dziecko, o „smoku” i o „synu, mężczyźnie”. Czy wiesz, kogo wyobrażają? Ich tożsamość wyjawiono w artykule „Narodziny narodu”, opublikowanym w angielskiej Strażnicy z 1 marca 1925 roku. Pozwoliło to ludowi Bożemu lepiej zrozumieć proroctwa o narodzinach Królestwa oraz pojąć, że istnieją dwie organizacje — Jehowy i Szatana. Potem w latach 1927-1928 słudzy Jehowy zaniechali obchodzenia Bożego Narodzenia i urodzin, gdyż uświadomili sobie, że nie ma to uzasadnienia biblijnego.

14. Jakie nauki biblijne wyjaśniono w latach trzydziestych?

¹⁴ W latach trzydziestych minionego stulecia snopy światła padły na trzy prawdy biblijne. Badacze Pisma Świętego od dawna wiedzieli, że „lud wielki” (czyli „wielka rzesza”) z Księgi Objawienia 7:9-17 to nie 144 000 osób mających być współkrólami i współkapłanami Chrystusa (Objawienie 5:9, 10; 14:1-5). Niemniej tożsamość „wielkiej rzeszy” nie była dostatecznie rozpoznana. Ale tak jak rano nasilające się światło sprawia, że słabo widoczne obiekty nabierają wyrazistszych kształtów i kolorów, tak w roku 1935 zrozumiano, że do grupy tej należą osoby mające nadzieję ocaleć z „wielkiego ucisku” i żyć wiecznie na ziemi. Jeszcze tego samego roku omówiono kwestię, wobec której w różnych krajach stawały dzieci Świadków Jehowy uczęszczające do szkoły. Świat był wtedy ogarnięty gorączką patriotyczną, ale Świadkowie uświadomili sobie, że pozdrawianie sztandaru nie jest zwykłą formalnością. A w następnym roku wyjaśniono, że Chrystus nie umarł na krzyżu, lecz na palu (Dzieje 10:39).

15. Kiedy i jak uwypuklono znaczenie świętości krwi?

¹⁵ W czasie II wojny światowej zaczęto rutynowo przetaczać rannym żołnierzom krew, wkrótce więc snop światła padł na kwestię jej świętości. Strażnica z 1 lipca 1945 roku (wydanie polonijne z marca 1947 roku) zawierała następujący apel: „Wszyscy czciciele Jehowy, którzy szukają życia wiecznego w nowym świecie sprawiedliwości, winni uznać świętość krwi, i podporządkować się do sprawiedliwych rozporządzeń Boga odnośnie tej tak ważnej sprawy”.

16. Kiedy wydano Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata i czym się wyróżnia to tłumaczenie?

¹⁶ W roku 1946 dostrzeżono potrzebę dokonania nowego przekładu Biblii, który uwzględniałby aktualny stan wiedzy o jej tekście i nie byłby skażony dogmatami wywodzącymi się z tradycji nominalnego chrześcijaństwa. Prace rozpoczęto w grudniu 1947 roku. W roku 1950 opublikowano po angielsku Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata. A począwszy od roku 1953, wydano w pięciu tomach angielski przekład Pism Hebrajskich. Ostatni tom ukazał się w roku 1960, co oznacza, iż prace nad całą Biblią trwały nieco ponad 12 lat. Kompletne Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata w jednym tomie opublikowano w roku 1961. Obecnie to wyjątkowe tłumaczenie jest dostępne w wielu językach. Przywrócono w nim imię Boże, Jehowa. Poza tym dzięki wiernemu oddaniu sensu tekstu oryginalnego umożliwia coraz lepsze zrozumienie prawd objawionych przez Boga.

17. Jakie jaśniejsze światło otrzymaliśmy w roku 1962?

¹⁷ W roku 1962 stało się jasne, czym są „władze zwierzchnie” wspomniane w Liście do Rzymian 13:1 i jak dalece chrześcijanie winni im się podporządkować. Wnikliwa analiza 13 rozdziału Listu do Rzymian oraz innych fragmentów Biblii, na przykład listów do Tytusa 3:1, 2 i 1 Piotra 2:13, 17, pozwoliła zrozumieć, że określenie „władze zwierzchnie” nie odnosi się do Jehowy Boga i Jezusa Chrystusa, lecz do rządów ludzkich.

18. Jakie prawdy rozjaśniono w latach osiemdziesiątych?

¹⁸ Również w następnych latach ścieżka prawych stawała się coraz jaśniejsza. W roku 1985 zrozumiano, kto zostaje uznany za sprawiedliwego (prawego) „ku życiu”, czyli jako człowiek godny życia, a kto — jako przyjaciel Boga (Rzymian 5:18; Jakuba 2:23). W roku 1987 dokładnie wyjaśniono znaczenie jubileuszu chrześcijańskiego.

19. Jak w ostatnich latach Jehowa zsyłał swemu ludowi coraz więcej duchowego światła?

¹⁹ W roku 1995 lepiej pojęliśmy sprawę oddzielania „owiec” od „kóz”. W roku 1998 otrzymaliśmy szczegółowe objaśnienie spełniającej się obecnie wizji świątyni, opisanej w proroctwie Ezechiela. Rok później sprecyzowano, kiedy i jak ‛obrzydliwość stanie w miejscu świętym’ (Mateusza 24:15, 16; 25:32). A w roku 2002 zyskaliśmy lepsze zrozumienie tego, co to znaczy oddawać cześć Bogu „duchem i prawdą” (Jana 4:24).

20. W jakiej jeszcze dziedzinie lud Boży doznaje oświecenia?

²⁰ Oprócz usprawnień organizacyjnych i jaśniejszego zrozumienia nauk biblijnych pojawiały się też nowe wskazówki dotyczące chrześcijańskiego postępowania. Na przykład w roku 1973 uznano palenie tytoniu za „skalanie ciała”, stanowiące poważny grzech (2 Koryntian 7:1). Dziesięć lat później Strażnica z 15 lipca 1983 roku (w języku polskim numer 23 z roku 1983) wyjaśniła nasz pogląd na posługiwanie się bronią palną. To tylko kilka przykładów pokazujących, jak w dobie obecnej otrzymujemy coraz jaśniejsze duchowe światło.

Dalej podążajmy coraz jaśniejszą ścieżką

21. Jakie nastawienie pomoże nam chodzić coraz jaśniejszą ścieżką?

²¹ „Przyjęcie tej czy innej zmiany i dostosowanie się do niej może być trudne” — przyznał pewien wieloletni starszy. Co mu pomogło zaakceptować modyfikacje, które obserwował w ciągu 48 lat, odkąd został głosicielem Królestwa? On sam tak to ujął: „Najważniejsze jest właściwe nastawienie. Kto nie chce się pogodzić z usprawnieniami, zostaje w tyle za organizacją. Gdy zmiany wydają się trudne do zaakceptowania, przypominam sobie słowa, które Piotr wyrzekł do Jezusa: ‚Panie, do kogo odejdziemy? Ty masz wypowiedzi życia wiecznego’. Potem zadaję sobie pytanie: ‚Gdzie miałbym pójść — do tonącego w mrokach świata?’ Takie myślenie pomaga mi trzymać się mocno organizacji Bożej” (Jana 6:68).

22. Jaką korzyść daje nam chodzenie w świetle?

²² Otaczający nas świat rzeczywiście jest pogrążony w gęstych ciemnościach. Jehowa w dalszym ciągu zlewa światło na swych sług, wskutek czego przepaść między nimi a światem jeszcze się powiększa. Co nam daje to światło? Oczywiście snop światła rzucony na dziurę w ciemnym asfalcie nie sprawi, że ona zniknie, i podobnie światło ze Słowa Bożego nie usunie wszystkich przeszkód. Ale dzięki niemu możemy je omijać i dalej chodzić w coraz jaśniejszym świetle. Dlatego nadal zwracajmy uwagę na prorocze słowo Jehowy jak na „lampę świecącą w ciemnym miejscu” (2 Piotra 1:19).

Czy sobie przypominasz?

• Jakie ulepszenia organizacyjne wprowadził Jehowa w społeczności swego ludu?

• Jakie jaśniejsze światło padło na nauki biblijne?

• Wprowadzenie jakich zmian pamiętasz i co ci pomogło je zaakceptować?

• Dlaczego dalej pragniesz chodzić coraz jaśniejszą ścieżką?

[Ilustracje na stronie 27]

Zgromadzenie w Cedar Point (rok 1922) zachęciło Badaczy Pisma Świętego do spełniania woli Bożej

[Ilustracja na stronie 29]

Nathan Knorr ogłasza w roku 1950 wydanie „Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata”

[Prawa własności do ilustracji, strona 26]