„Malutki” stał się „tysiącem”

„Malutki stanie się tysiącem, a niewielki — potężnym narodem” (IZAJASZA 60:22).

 1, 2. (a) Dlaczego ziemię okrywa obecnie ciemność? (b) Jak światło od Jehowy stopniowo się nasilało?

„CIEMNOŚĆ zakryje ziemię, a gęsty mrok grupy narodowościowe, lecz nad tobą zajaśnieje Jehowa i będzie nad tobą widać jego chwałę” (Izajasza 60:2). Słowa te trafnie opisują sytuację na świecie po roku 1919. Chrześcijaństwo odrzuciło znak królewskiej obecności Jezusa Chrystusa, „światła świata” (Jana 8:12; Mateusza 24:3). Z powodu „wielkiego gniewu” Szatana, któremu podlegają „światowi władcy tej ciemności”, wiek XX był najbardziej okrutnym i niszczycielskim okresem w historii ludzkości (Objawienie 12:12; Efezjan 6:12). Większość ludzi jest pogrążona w duchowym mroku.

² Mimo to w naszych czasach świeci światło. Jehowa ‛jaśnieje’ nad swymi sługami, namaszczonym ostatkiem ziemskich przedstawicieli Jego niebiańskiej „niewiasty” (Izajasza 60:1). Zwłaszcza od roku 1919, kiedy to zostali wyzwoleni z niewoli babilońskiej, słudzy Boży odzwierciedlają Jego chwałę i pozwalają ‛swemu światłu świecić przed ludźmi’ (Mateusza 5:16). W latach od 1919 do 1931, w miarę jak stopniowo uwalniali się z pozostałych okowów babilońskiego sposobu myślenia, światło Królestwa świeciło coraz jaśniej. Ich liczba zwiększyła się do dziesiątek tysięcy i w ten sposób Jehowa spełnił swą obietnicę: „Niewątpliwie pozbieram pozostałych z Izraela. Przywiodę ich do jedności jak trzodę w zagrodzie, jak stado pośrodku pastwiska; będzie gwarno od ludzi” (Micheasza 2:12). W roku 1931 przyjęli nazwę Świadkowie Jehowy, co stało się jeszcze jednym dowodem, że na tym ludzie spoczywa chwała Jehowy (Izajasza 43:10, 12).

 3. Jak stało się oczywiste, że światło od Jehowy świeci nie tylko nad pomazańcami?

³ Ale czy Jehowa miał zajaśnieć tylko nad przebywającymi na ziemi członkami „małej trzódki”? (Łukasza 12:32). Bynajmniej. W angielskim wydaniu Strażnicy z 1 września 1931 roku zwrócono uwagę na jeszcze inną grupę. Omówiono Księgę Ezechiela 9:1-11 i wykazano, że opisany tam mąż z kałamarzem pisarskim wyobraża namaszczony ostatek. Komu ten „mąż” stawia znak na czołach? „Drugim owcom”, czyli ludziom, którzy mają nadzieję żyć wiecznie na rajskiej ziemi (Jana 10:16; Psalm 37:29). W roku 1935 „drugie owce” utożsamiono z „wielką rzeszą (...) ze wszystkich narodów”, ukazaną w wizji apostołowi Janowi (Objawienie 7:9-14). Od owego roku najwięcej uwagi poświęca się właśnie zgromadzaniu wielkiej rzeszy.

 4. Kim są „królowie” i „narody”, o których mowa w Księdze Izajasza 60:3?

⁴ Do tego dzieła zgromadzania nawiązuje proroctwo Izajasza: „Pójdą narody do twego światła, a królowie — do blasku twej jasności” (Izajasza 60:3). O jakich „królów” chodzi? O pozostałych z grona 144 000, którzy razem z Jezusem Chrystusem są dziedzicami niebiańskiego Królestwa i przewodzą w dziele świadczenia (Rzymian 8:17; Objawienie 12:17; 14:1). Dziś żyje jeszcze na ziemi zaledwie kilka tysięcy członków namaszczonego ostatka — bardzo niewiele w porównaniu z „narodami”, czyli osobami mającymi nadzieję ziemską, które przychodzą do Jehowy, by korzystać z Jego pouczeń, i zapraszają do tego innych (Izajasza 2:3).

Gorliwi słudzy Jehowy

 5. (a) Co świadczy o tym, że gorliwość ludu Jehowy nie słabnie? (b) W których krajach zanotowano w roku 1999 szczególny wzrost? (Zobacz sprawozdanie na stronach 17-20).

⁵ W XX wieku współcześni Świadkowie Jehowy okazywali niezwykłą gorliwość! Pomimo rosnących trudności ich zapał w miarę zbliżania się roku 2000 wcale nie słabł. Bardzo poważnie traktowali polecenie Jezusa: „Czyńcie uczniów z ludzi ze wszystkich narodów” (Mateusza 28:19, 20). W ostatnim roku służbowym XX wieku osiągnięto nową najwyższą liczbę czynnych głosicieli dobrej nowiny — 5 912 492. Na rozmowy z bliźnimi o Bogu i Jego zamierzeniach poświęcili oni w sumie aż 1 144 566 849 godzin. Dokonali 420 047 796 odwiedzin ponownych u osób zainteresowanych i prowadzili 4 433 884 bezpłatne domowe studia biblijne. Cóż za wspaniałe świadectwo gorliwej służby!

 6. Jakie nowe postanowienie powzięto w związku z pionierami i jakie to przyniosło wyniki?

⁶ W styczniu ubiegłego roku Ciało Kierownicze ogłosiło zmianę wymaganej od pionierów liczby godzin. Wielu skorzystało z tej sposobności i przyłączyło się do grona pionierów stałych lub pomocniczych. Na przykład w Holandii w pierwszych czterech miesiącach roku 1999 do Biura Oddziału napłynęło cztery razy więcej zgłoszeń do stałej służby pionierskiej niż w tym samym okresie poprzedniego roku. W sprawozdaniu z Ghany czytamy: „Odkąd zaczęły obowiązywać nowe wymagania godzinowe, liczba pionierów stałych ciągle rośnie”. W roku 1999 na całym świecie było 738 343 pionierów — zachwycający przejaw ‛gorliwości w szlachetnych uczynkach’ (Tytusa 2:14).

 7. Jak Jehowa błogosławi gorliwej działalności swych sług?

⁷ Czy Jehowa błogosławił tej gorliwej działalności? Jak najbardziej. Za pośrednictwem Izajasza oświadczył: „Podnieś oczy wokoło i zobacz! Wszyscy oni zostali zebrani; przyszli do ciebie. Z daleka przychodzą twoi synowie oraz twoje córki, które będą piastowane u boku” (Izajasza 60:4). Zgromadzeni już namaszczeni „synowie” i „córki” Jehowy dalej gorliwie Mu służą. Teraz natomiast na terenie 234 krajów i wysp trwa zgromadzanie drugich owiec Jezusa u ich boku.

„Wszelkie dobre dzieło”

 8. Jakie ‛dobre dzieła’ wykonują Świadkowie Jehowy?

⁸ Chrześcijanie mają obowiązek głosić dobrą nowinę o Królestwie oraz pomagać zainteresowanym, żeby mogli zostać uczniami. Oprócz tego jednak są „wyposażeni do wszelkiego dobrego dzieła” (2 Tymoteusza 3:17). Dlatego też serdecznie troszczą się o swoje rodziny, okazują gościnność oraz odwiedzają chorych (1 Tymoteusza 5:8; Hebrajczyków 13:16). Niektórzy pracują ochotniczo przy takich przedsięwzięciach jak wznoszenie Sal Królestwa, co również jest wielkim świadectwem. Po wybudowaniu jednej z Sal w Togo przywódcy miejscowego kościoła charyzmatycznego chcieli się dowiedzieć, dlaczego Świadkowie Jehowy sami stawiają swe budynki, podczas gdy ich kościół musiał wynająć do tego robotników! Bracia z Togo donoszą, że wznoszenie solidnych Sal Królestwa ma tak pozytywny wpływ na otoczenie, że niektórzy ludzie celowo wynajmują lub budują domy w okolicach, gdzie mają powstać nowe Sale.

 9. Co czynią Świadkowie Jehowy w obliczu klęsk żywiołowych?

⁹ Czasem niezbędne są jeszcze inne dobre dzieła. W ubiegłym roku służbowym wiele krajów dotknęły klęski żywiołowe, a Świadkowie Jehowy często byli pierwszymi, którzy docierali na miejsce z pomocą dla ofiar. Na przykład huragan Mitch spustoszył większą część Hondurasu. Tamtejsze Biuro Oddziału szybko utworzyło specjalne komitety do organizowania pomocy. Świadkowie z Hondurasu i innych krajów przekazali w darze odzież, żywność, lekarstwa i inne podstawowe produkty. Regionalne Komitety Budowlane zajęły się odbudową domów. Dzięki takiej pomocy nasi bracia, którzy ucierpieli w czasie tej klęski, wkrótce mogli powrócić do normalnego życia. W Ekwadorze Świadkowie Jehowy zorganizowali pomoc dla współwyznawców, którym powódź zniszczyła domy. Kiedy pewien urzędnik państwowy zobaczył, jak skutecznie poradzili sobie w tej sytuacji, powiedział: „Gdybym miał taką ekipę, mógłbym dokonywać cudów! Na całym świecie powinni być tacy ludzie jak wy”. Tego rodzaju piękna praca przynosi chwałę Jehowie Bogu i stanowi dowód naszego „zbożnego oddania, [które] jest pożyteczne we wszystkim” (1 Tymoteusza 4:8).

„Przylatują niczym obłok”

10. Dlaczego mimo zmniejszania się liczby pomazańców imię Jehowy jest rozgłaszane na coraz większą skalę?

¹⁰ Jehowa zapytał: „Kim są ci, którzy przylatują niczym obłok i jak gołębie do swych gołębników? We mnie bowiem będą pokładać nadzieję wyspy, również okręty Tarszisz tak jak na początku, by z daleka sprowadzić twych synów (...). I cudzoziemcy będą budować twe mury, a ich królowie będą ci usługiwać” (Izajasza 60:8-10). Pierwsi na światło od Jehowy zareagowali Jego „synowie”, chrześcijanie namaszczeni duchem. Później przyszli „cudzoziemcy” — wielka rzesza, która lojalnie usługuje swym namaszczonym braciom i podporządkowuje się ich kierownictwu w dziele głoszenia dobrej nowiny. Chociaż więc liczba namaszczonych chrześcijan się zmniejsza, imię Jehowy jest ogłaszane po całej ziemi na skalę wcześniej niespotykaną.

11. (a) Jaki proces nadal trwa i jakie były tego wyniki w roku 1999? (b) W których krajach ochrzczono szczególnie dużo osób? (Zobacz sprawozdanie na stronach 17-20).

¹¹ W wyniku tej działalności miliony osób napływają do zboru chrześcijańskiego „jak gołębie do swych gołębników” i znajdują tam schronienie. Każdego roku przyłączają się setki tysięcy ludzi, a dla wielu innych droga jest dalej otwarta. Izajasz powiedział: „Twoje bramy będą stale otwarte; nie będą zamykane ani we dnie, ani w nocy, żeby zostały do ciebie sprowadzone zasoby narodów” (Izajasza 60:11). W zeszłym roku 323 439 osób usymbolizowało chrztem swoje oddanie się Jehowie, a On jeszcze nie zamknął bram. Wciąż napływają przez nie „kosztowności wszystkich narodów” — członkowie wielkiej rzeszy (Aggeusza 2:7). Żaden człowiek, który chce wyjść z ciemności, nie zostanie odprawiony z niczym (Jana 12:46). Oby takie osoby nigdy nie przestały doceniać światła!

Nieustraszeni w obliczu sprzeciwu

12. Jak osoby, które miłują ciemność, próbują zaćmić światło?

¹² Kto kocha ciemność, ten nienawidzi światła od Jehowy (Jana 3:19). Niektórzy próbują je wręcz zgasić. Nie powinno nas to dziwić. Nawet Jezus, „prawdziwe światło, które oświetla człowieka każdego pokroju”, był wyśmiewany i prześladowany, a w końcu został zabity przez swych rodaków (Jana 1:9). W XX wieku Świadkowie Jehowy również byli więzieni, spotykali się z kpinami, musieli znosić zakaz, a niektórzy nawet stracili życie za to, że wiernie roztaczali światło pochodzące od Jehowy. W ostatnich latach wrogo do nich usposobione jednostki oczerniają ich w środkach masowego przekazu. Niektórzy chcą wmówić ludziom, że Świadkowie Jehowy są niebezpieczni i że ich działalność należałoby ograniczyć lub obłożyć całkowitym zakazem. Czy takim przeciwnikom udało się osiągnąć zamierzone cele?

13. Jakie wyniki przynosi rozważne przedstawianie w środkach masowego przekazu informacji o naszej działalności?

¹³ Wcale nie. Tam, gdzie to było stosowne, Świadkowie Jehowy zwracali się do środków masowego przekazu, aby przedstawić fakty. Dzięki temu w prasie, radiu i telewizji wiele pisano i mówiono o imieniu Jehowy. Miało to pozytywny wpływ na działalność kaznodziejską. Na przykład telewizja państwowa w Danii pokazała program zatytułowany: „Dlaczego wiara Duńczyków zanika”. Do udziału w nim zaproszono również Świadków Jehowy. Pewna kobieta, która oglądała ten program, przyznała później: „Wyraźnie było widać, kto ma ducha Bożego”. Zapoczątkowano z nią studium biblijne.

14. O czym ku swej rozpaczy wkrótce przekonają się przeciwnicy?

¹⁴ Świadkowie Jehowy wiedzą, że mają w tym świecie wielu przeciwników (Jana 17:14). Dodają im jednak otuchy prorocze słowa Izajasza: „Pochylając się, przyjdą do ciebie synowie tych, którzy cię uciskali; a wszyscy, którzy odnosili się do ciebie ze wzgardą, pokłonią się aż do spodów twych stóp i nazwą cię miastem Jehowy, Syjonem Świętego Izraelskiego” (Izajasza 60:14). Ku swej rozpaczy przeciwnicy wkrótce się przekonają, że w gruncie rzeczy walczyli z samym Bogiem. Czyż można zwyciężyć w takiej walce?

15. W jakim sensie Świadkowie Jehowy ‛ssą mleko narodów’ i jak się to uwidacznia w ich działalności wychowawczej i ewangelizacyjnej?

¹⁵ Jehowa obiecał jeszcze: „Będziesz za moją sprawą przedmiotem dumy po czas niezmierzony (...). I będziesz ssać mleko narodów, będziesz też ssać pierś królów; i poznasz, że ja, Jehowa, jestem twym Wybawcą” (Izajasza 60:15, 16). Jehowa rzeczywiście jest Wybawcą swych sług. Jeśli pokładają w Nim ufność, będą istnieć „po czas niezmierzony”. Będą też „ssać mleko narodów”, wykorzystując istniejące możliwości do popierania prawdziwego wielbienia. Na przykład mądre korzystanie z komputerów i systemów łączności umożliwia jednoczesne wydawanie Strażnicy w 121 językach, a Przebudźcie się! w 62. Przygotowano specjalny program komputerowy pomocny w tłumaczeniu na nowe języki Przekładu Nowego Świata. Przekład ten przysparza ogromnej radości. Gdy w roku 1999 wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie po chorwacku, tysiące osób płakało z radości. Pewien starszy brat powiedział: „Tak długo czekałem na tę Biblię. Teraz mogę spokojnie umrzeć!” Do tej pory Przekład Nowego Świata całej Biblii lub jej części ukazał się w 34 językach, w łącznym nakładzie ponad 100 milionów egzemplarzy.

Wzniosłe zasady moralne

16, 17. (a) Dlaczego to takie ważne, by pomimo trudności trzymać się wzniosłych zasad Jehowy? (b) Jaki przykład pokazuje, że młodzi ludzie mogą uniknąć skalania światem?

¹⁶ Jezus powiedział: „Kto bowiem dopuszcza się tego, co podłe, ten nienawidzi światła” (Jana 3:20). Kto natomiast pozostaje w świetle, miłuje wzniosłe zasady Jehowy, który za pośrednictwem Izajasza oznajmił: „Jeśli chodzi o twój lud, wszyscy będą prawi” (Izajasza 60:21a). W świecie, gdzie niemoralność, kłamstwo, chciwość i duma są tak powszechne, trzymanie się prawych zasad może stanowić nie lada wyzwanie. Na przykład w niektórych krajach korzystna sytuacja gospodarcza sprawia, że łatwo można stracić z oczu ważniejsze sprawy i oddać się pogoni za bogactwem. Paweł ostrzegł jednak: „Ci, którzy są zdecydowani być bogaci, wpadają w pokusę i sidło oraz wiele nierozumnych i szkodliwych pragnień, pogrążających ludzi w zagładę i ruinę” (1 Tymoteusza 6:9). Jakież to przykre, gdy interesy pochłaniają kogoś do tego stopnia, że cierpią na tym sprawy naprawdę istotne, takie jak kontakty ze współchrześcijanami, święta służba, zasady moralne czy obowiązki rodzinne!

¹⁷ Obstawanie przy prawych zasadach może być szczególnie trudne dla młodych, gdyż mnóstwo ich rówieśników wdaje się w narkomanię lub niemoralność. W Surinamie do 14-letniej dziewczyny podszedł w szkole przystojny chłopak i zaproponował jej stosunki płciowe. Odmówiła, wyjaśniając, że Biblia potępia współżycie pozamałżeńskie. Koleżanki szkolne wyśmiały ją i próbowały wywierać na nią presję, tłumacząc, że każda dziewczyna chciałaby się z nim przespać. Ona jednak nie zmieniła zdania. Po kilku tygodniach u chłopaka tego stwierdzono obecność wirusa HIV i w rezultacie ciężko zachorował. Dziewczyna była bardzo szczęśliwa, że posłuchała nakazu Jehowy, by ‛powstrzymywać się od rozpusty’ (Dzieje 15:28, 29). Świadkowie Jehowy są dumni z młodych, którzy mocno trzymają się tego, co prawe. Wiara tych młodych oraz ich rodziców ‛ozdabia’ imię Jehowy Boga, czyli przysparza mu czci (Izajasza 60:21b).

Jehowa daje wzrost

18. (a) Jakich wielkich rzeczy dokonał dla swego ludu Jehowa? (b) Co jest zapowiedzią dalszego wzrostu i jakie wspaniałe widoki na przyszłość mają ci, którzy pozostają w świetle?

¹⁸ Jehowa rzeczywiście oświeca swój lud — błogosławi mu, udziela kierownictwa i dodaje sił. W XX wieku spełniły się słowa Izajasza: „Malutki stanie się tysiącem, a niewielki — potężnym narodem. Ja, Jehowa, przyśpieszę to w stosownym czasie” (Izajasza 60:22). Ów „malutki”, nieliczny w roku 1919, stał się więcej niż „tysiącem”. I ten wzrost ciągle trwa! W ubiegłym roku Pamiątkę śmierci Chrystusa obchodziło 14 088 751 osób. Większość z nich nie była Świadkami Jehowy. Cieszymy się, że przyszli na tę ważną uroczystość, i zachęcamy ich, by nie przestali przybliżać się do światła. Jehowa nadal jasno świeci nad swym ludem. Bramy do Jego organizacji są wciąż otwarte. Wszyscy bądźmy więc zdecydowani pozostawać w świetle od Jehowy. Iluż błogosławieństw dzięki temu zaznajemy! I ileż szczęścia przyniesie nam to w przyszłości, gdy całe stworzenie będzie sławić Jehowę i radować się wspaniałością Jego chwały! (Objawienie 5:13, 14).

Czy potrafisz wyjaśnić?

• Kto odzwierciedla chwałę Jehowy w obecnych dniach ostatnich?

• Co świadczy o tym, że gorliwość ludu Jehowy nie słabnie?

• Jakimi dobrymi dziełami są zajęci Świadkowie Jehowy?

• Czego jesteśmy pewni pomimo ostrego sprzeciwu?

[Tabela na stronach 17-20]

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI ŚWIADKÓW JEHOWY NA CAŁYM ŚWIECIE W ROKU SŁUŻBOWYM 1999

[Patrz publikacja]

[Ilustracje na stronie 15]

Do organizacji Jehowy nieprzerwanie napływają rzesze ludzi

[Ilustracja na stronie 16]

Cieszymy się, że Jehowa szeroko otworzył bramy dla tych, którzy miłują światło