Nieustannie podążajmy drogą Jehowy

„Pokładaj nadzieję w Jehowie i trzymaj się jego drogi, a on cię wywyższy, byś posiadł ziemię” (PSALM 37:34).

 1, 2. Co dla króla Dawida oznaczało chodzenie z Jehową, a czego wymaga to od nas?

„DAJ mi poznać drogę, którą mam chodzić, bo ku tobie wzniosłem swą duszę” (Psalm 143:8). Dzisiejsi chrześcijanie mogą z całego serca powtórzyć te słowa za królem Dawidem. Szczerze pragną podobać się Bogu i podążać Jego drogą. Co się z tym wiąże? Dla Dawida oznaczało to przestrzeganie prawa Bożego. Nie pokładał ufności w sojuszach z narodami, lecz w Jehowie, i lojalnie służył Jemu, a nie bożkom sąsiednich ludów. W wypadku chrześcijan chodzenie drogą Jehowy obejmuje coś więcej.

² Chcąc kroczyć drogą Jehowy w naszych czasach, trzeba wierzyć w ofiarę okupu złożoną przez Jezusa oraz uznawać go za „drogę i prawdę, i życie” (Jana 3:16; 14:6; Hebrajczyków 5:9). Należy też wypełniać „prawo Chrystusowe”, które wymaga między innymi okazywania miłości bliźnim, a zwłaszcza namaszczonym duchem braciom Jezusa (Galatów 6:2; Mateusza 25:34-40). Osoby podążające drogą Jehowy miłują Jego zasady i nakazy (Psalm 119:97; Przysłów 4:5, 6). Wysoko cenią sobie wielki przywilej pełnienia chrześcijańskiej służby (Kolosan 4:17; 2 Tymoteusza 4:5). Stałym elementem ich życia jest modlitwa (Rzymian 12:12). Poza tym ‛pilnie baczą, by nie postępować jak niemądrzy, ale jak mądrzy’ (Efezjan 5:15). W żadnym wypadku nie rezygnują z dóbr duchowych dla krótkotrwałych korzyści materialnych czy niedozwolonych przyjemności cielesnych (Mateusza 6:19, 20; 1 Jana 2:15-17). Istotną rolę odgrywa również lojalność wobec Jehowy i zaufanie do Niego (2 Koryntian 1:9; 10:5; Efezjan 4:24). Dlaczego? Ponieważ znajdujemy się w podobnej sytuacji, jak starożytny naród izraelski.

Potrzeba zaufania i lojalności

 3. Jak lojalność, wiara i zaufanie pomagają podążać drogą Jehowy?

³ Izrael był niewielkim narodem. Otaczające go wrogie ludy czciły bożki i uczestniczyły w rozwiązłych obrzędach (1 Kronik 16:26). Tylko Izraelici służyli jedynemu prawdziwemu i niewidzialnemu Bogu, Jehowie, który wymagał od nich przestrzegania wysokich norm moralnych (Powtórzonego Prawa 6:4). Podobnie jest dzisiaj — zaledwie kilka milionów osób oddaje cześć Jehowie, żyjąc pośród prawie sześciu miliardów ludzi, którzy mają zupełnie inne mierniki oraz poglądy religijne. Jeżeli należymy do tych kilku milionów, miejmy się na baczności, by nie ulec złemu wpływowi. Czego to wymaga? Musimy być lojalni wobec Jehowy Boga, wierzyć Mu i całkowicie ufać, że spełni swe obietnice (Hebrajczyków 11:6). Wówczas nie będziemy polegać na rzeczach, którym ufa świat (Przysłów 20:22; 1 Tymoteusza 6:17).

 4. Dlaczego narody są „pod względem umysłowym pogrążone w ciemności”?

⁴ Apostoł Paweł wykazał, jak bardzo chrześcijanie muszą się różnić od świata: „To zatem mówię i świadczę w Panu, żebyście już nie postępowali tak, jak i narody postępują w nieużyteczności swych umysłów, będąc pod względem umysłowym pogrążone w ciemności, obce dla życia po Bożemu, z powodu tkwiącej w nich niewiedzy, z powodu niewrażliwości ich serc” (Efezjan 4:17, 18). Jezus jest „prawdziwym światłem” (Jana 1:9). Każdy, kto go odrzuca lub tylko twierdzi, że w niego wierzy, ale nie trzyma się „prawa Chrystusowego”, jest ‛pod względem umysłowym pogrążony w ciemności’. Tacy ludzie nie chodzą drogą Jehowy, toteż są „obcy dla życia po Bożemu”. Choć mogą się uważać za bardzo mądrych na sposób świecki, ‛tkwi w nich niewiedza’, gdyż nie posiedli jedynej wiedzy prowadzącej do życia wiecznego — wiedzy o Jehowie Bogu i Jezusie Chrystusie (Jana 17:3; 1 Koryntian 3:19).

 5. Dlaczego serca wielu osób pozostają niewrażliwe, mimo iż na całej ziemi świeci światło prawdy?

⁵ A przecież światło prawdy świeci na całym świecie! (Psalm 43:3; Filipian 2:15). „Prawdziwa mądrość głośno woła na ulicy” (Przysłów 1:20). W zeszłym roku Świadkowie Jehowy poświęcili ponad miliard godzin na mówienie bliźnim o Jehowie Bogu i Jezusie Chrystusie. Setki tysięcy osób zareagowało pozytywnie. Czy powinno nas jednak dziwić, że wielu nie dało posłuchu temu orędziu? Bynajmniej. Paweł wszak pisał o „niewrażliwości ich serc”. Serca niektórych są niewrażliwe z powodu samolubstwa lub miłości do pieniędzy. Niejeden znajduje się pod wpływem religii fałszywej lub podziela powszechny dziś świecki punkt widzenia. Inni odwrócili się od Boga wskutek ciężkich przeżyć. Jeszcze inni nie chcą się dostosować do wysokich mierników moralnych Jehowy (Jana 3:20). Ale czy mogłoby się zdarzyć, że w takich sprawach zatwardziłoby się serce kogoś, kto już kroczy drogą Jehowy?

 6, 7. W jakich okolicznościach i dlaczego Izraelici, będący przecież czcicielami Jehowy Boga, zbaczali na manowce?

⁶ Niestety, przytrafiło się to starożytnym Izraelitom, o czym Paweł napisał: „To wszystko stało się dla nas przykładem, abyśmy nie pragnęli tego, co szkodliwe, tak jak oni pragnęli. Ani nie stawajcie się bałwochwalcami, jak niektórzy z nich; tak jak jest napisane: ‚Lud usiadł, by jeść i pić, i wstali, by się zabawić’. Ani nie dopuszczajmy się rozpusty, jak niektórzy z nich dopuścili się rozpusty i jednego dnia padło ich dwadzieścia trzy tysiące” (1 Koryntian 10:6-8).

⁷ Apostoł Paweł najpierw nawiązuje do sytuacji u podnóża góry Synaj, gdy Izraelici oddawali cześć złotemu cielcowi (Wyjścia 32:5, 6). Pogwałcili w ten sposób Boskie przykazanie, którego zgodzili się przestrzegać zaledwie kilka tygodni wcześniej (Wyjścia 20:4-6; 24:3). Następnie Paweł przypomina inne zdarzenie, kiedy to naród izraelski wraz z Moabitkami kłaniał się Baalowi (Liczb 25:1-9). Kult cielca cechowało nieskrępowane dogadzanie sobie, ‛zabawianie się’, a kult Baala — rażąca niemoralność (Objawienie 2:14).a Dlaczego Izraelici dopuścili się tych grzechów? Ponieważ pozwolili, by ich serca ‛pragnęły tego, co szkodliwe’ — bałwochwalstwa lub towarzyszących mu rozwiązłych praktyk.

 8. Czego możemy się nauczyć z przeżyć narodu izraelskiego?

⁸ Paweł wskazał, że powinniśmy się czegoś nauczyć z tych wydarzeń. Na przykład czego? Trudno sobie wyobrazić, żeby w naszych czasach chrześcijanin kłaniał się złotemu cielcowi lub starożytnemu bogu Moabitów. Ale co powiedzieć o niemoralności lub nieskrępowanym dogadzaniu sobie? Takie zachowanie jest dziś powszechne i jeśli pozwolimy, by nasze serca zapragnęły tych rzeczy, może nas to odsunąć od Jehowy. Ostateczny wynik będzie taki sam, jak w wypadku bałwochwalstwa — oddalenie się od Boga (porównaj Kolosan 3:5; Filipian 3:19). Podsumowując owe wydarzenia, Paweł usilnie zachęca współwyznawców: „Uciekajcie od bałwochwalstwa” (1 Koryntian 10:14).

Co pomaga kroczyć drogą Bożą

 9. (a) Co pomaga nam nieustannie kroczyć drogą Jehowy? (b) Dzięki czemu między innymi możemy ‛słyszeć za sobą słowo’?

⁹ Jeżeli naprawdę chcemy nieustannie podążać drogą Jehowy, nie jesteśmy zdani tylko na siebie. Prorok Izajasz przepowiedział: „A twoje uszy usłyszą za tobą słowo, mówiące: ‚To jest ta droga. Chodźcie nią’ — gdybyście poszli w prawo lub gdybyście poszli w lewo” (Izajasza 30:21). Jak ‛nasze uszy słyszą za nami słowo’? Oczywiście nikt dziś nie słyszy literalnego głosu ani nie otrzymuje osobistych wiadomości od Boga. „Słowo”, które słyszymy, dociera do każdego z nas w ten sam sposób: przede wszystkim za pośrednictwem natchnionych Pism — Biblii, zawierającej poglądy Boga i opis Jego postępowania z ludźmi. Codziennie jesteśmy wystawieni na wpływ propagandy „obcej dla życia po Bożemu”, jeśli więc chcemy zachować zdrowie duchowe, musimy regularnie czytać tę Księgę i rozmyślać nad jej treścią. Dzięki temu ustrzeżemy się „próżnych rzeczy” i będziemy ‛w pełni umiejętni, całkowicie wyposażeni do wszelkiego dobrego dzieła’ (Dzieje 14:14, 15; 2 Tymoteusza 3:16, 17). Tak pokrzepieni i umocnieni, łatwiej ‛zapewnimy swej drodze powodzenie’ (Jozuego 1:7, 8). Dlatego Słowo Jehowy usilnie zachęca: „Teraz, synowie, słuchajcie mnie; doprawdy, szczęśliwi są ci, którzy strzegą mych dróg. Słuchajcie karcenia i stańcie się mądrzy, a nie okazujcie żadnej niedbałości” (Przysłów 8:32, 33).

10. Skąd jeszcze dociera ‛słowo za nami’?

¹⁰ ‛Słowo za nami’ dociera również przez „niewolnika wiernego i roztropnego”, który daje „pokarm we właściwym czasie” (Mateusza 24:45-47). Pokarm ten otrzymujemy między innymi na łamach literatury biblijnej, której w ostatnich latach mamy pod dostatkiem. Na przykład Strażnica pogłębia nasze zrozumienie proroctw. Zachęca nas do wytrwałości w dziele głoszenia i czynienia uczniów mimo coraz większej obojętności, pomaga unikać pułapek, a także pobudza do rozwijania pięknych przymiotów chrześcijańskich. Jakże wdzięczni jesteśmy za ten pokarm dostarczany we właściwym czasie!

11. Z jakiego trzeciego źródła ‛słyszymy za sobą słowo’?

¹¹ Pokarm przygotowywany przez niewolnika wiernego i roztropnego otrzymujemy też na różnych spotkaniach: na zebraniach zborowych, na zgromadzeniach organizowanych dwa razy w roku w obwodzie oraz na dorocznych kongresach. Wszyscy wierni chrześcijanie bardzo sobie cenią te spotkania. Są one nieodzowną pomocą w podążaniu drogą Jehowy. A ponieważ wiele osób musi spędzać dużo czasu w pracy lub w szkole pośród ludzi o odmiennych przekonaniach, regularne zgromadzanie się ze współchrześcijanami naprawdę wywiera na nas zbawienny wpływ. Zebrania są doskonałą okazją, żeby „się pobudzać do miłości i do szlachetnych uczynków” (Hebrajczyków 10:24). Kochamy naszych braci i pragniemy przebywać w ich towarzystwie (Psalm 133:1).

12. Na co są zdecydowani Świadkowie Jehowy i jak to niedawno wyrazili?

¹² Prawie sześć milionów osób, posilonych takim pokarmem duchowym, kroczy dziś drogą Jehowy, a dalsze miliony studiują Biblię i dowiadują się, jak to robić. Czy świadomość, że nie jest ich wiele w porównaniu z miliardami mieszkańców ziemi, zniechęca ich lub pozbawia sił? W żadnym wypadku! Są zdecydowani stale słuchać ‛słowa za nimi’ i lojalnie spełniać wolę Jehowy. Publicznym wyrazem tego szczerego postanowienia była rezolucja przyjęta przez uczestników ubiegłorocznych zgromadzeń okręgowych i międzynarodowych pod hasłem „Boża droga życia”. Jej treść przytaczamy poniżej.

Rezolucja

13, 14. Jaki realistyczny pogląd na obecną sytuację światową mają Świadkowie Jehowy?

¹³ „My, Świadkowie Jehowy zebrani na zgromadzeniu pod hasłem ‚Boża droga życia’, z całego serca oświadczamy, iż droga Boża to droga najlepsza. Wiemy jednak, że większość ludzi jest dziś odmiennego zdania. W poszukiwaniu najlepszej drogi życiowej ludzkość wypróbowała najróżniejsze koncepcje, filozofie i poglądy religijne. Uczciwe spojrzenie na dotychczasowe dzieje człowieka i na obecną sytuację światową potwierdza wypowiedź Bożą zapisaną w Księdze Jeremiasza 10:23: ‚Do męża, który idzie, nie należy nawet kierowanie swym krokiem’.

¹⁴ „Codziennie widzimy kolejne dowody prawdziwości tych słów. Większość ludzi ma w pogardzie życie w sposób wskazany przez Boga. Tacy wolą czynić to, co sami uważają za słuszne. Skutki są tragiczne — rozpad rodzin, pozbawiający dzieci kierownictwa; pogoń za celami materialistycznymi, prowadząca do uczucia pustki i rozgoryczenia; bezsensowna przemoc i przestępczość, pociągająca za sobą niezliczone ofiary; konflikty i wojny na tle etnicznym, zbierające potworne żniwo śmierci; powszechna niemoralność, powodująca epidemie chorób przenoszonych drogą płciową. To tylko niektóre z mnóstwa złożonych problemów, stanowiących przeszkody w osiągnięciu szczęścia, pokoju i bezpieczeństwa.

15, 16. Jakie postanowienie dotyczące Bożej drogi życia wyrażono w rezolucji?

¹⁵ „Ze względu na żałosną sytuację ludzkości oraz bliskość Armagedonu, czyli ‚wojny wielkiego dnia Boga Wszechmocnego’ (Objawienie 16:14, 16), my, Świadkowie Jehowy, oświadczamy, że:

¹⁶ „Po pierwsze, należymy do Jehowy Boga, gdyż każdy z nas osobiście oddał się Mu bez zastrzeżeń, i pragniemy zachować niezachwianą wiarę w zgotowany przez Jehowę okup w postaci Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Jesteśmy zdecydowani kroczyć Bożą drogą życia, pełnić służbę w charakterze Jego Świadków i respektować Jego zwierzchnictwo, reprezentowane przez władzę Jezusa Chrystusa.

17, 18. Jakie stanowisko co do norm moralnych i chrześcijańskiej społeczności braterskiej będą nadal zajmować Świadkowie Jehowy?

¹⁷ „Po drugie, w dalszym ciągu będziemy się trzymać wzniosłych mierników moralnych i duchowych, wyłuszczonych w Biblii. Jesteśmy zdecydowani stronić od tego, co czynią narody w nieużyteczności swych umysłów (Efezjan 4:17-19). Postanawiamy pozostawać czyści w oczach Jehowy, nie splamieni przez ten świat (Jakuba 1:27).

¹⁸ „Po trzecie, będziemy strzec swej biblijnej pozycji ogólnoświatowej chrześcijańskiej społeczności braterskiej. Będziemy przestrzegać chrześcijańskiej neutralności wobec spraw narodów i nie damy się usidlić niezgodzie ani porwać nienawiści na tle rasowym, narodowym czy etnicznym.

19, 20. (a) Co będą czynić chrześcijańscy rodzice? (b) Jak wszyscy prawdziwi chrześcijanie dalej będą dawać dowody, że są uczniami Chrystusa?

¹⁹ „Po czwarte, my, którzy jesteśmy rodzicami, będziemy wszczepiać swym dzieciom drogę Bożą. Będziemy dawać wzór chrześcijańskiego życia, obejmującego między innymi regularne czytanie Biblii, prowadzenie studium rodzinnego, a także uczestniczenie z całej duszy w działalności zboru chrześcijańskiego oraz w służbie polowej.

²⁰ „Po piąte, wszyscy będziemy się usilnie starali pielęgnować zbożne przymioty, których wzorem jest nasz Stwórca, a także naśladować Jego osobowość i sposób postępowania, jak to czynił Jezus (Efezjan 5:1). Jesteśmy zdecydowani kierować się w każdej sprawie miłością, dając w ten sposób dowód, że jesteśmy uczniami Chrystusa (Jana 13:35).

21-23. Co będą wciąż czynić Świadkowie Jehowy i o czym są przekonani?

²¹ „Po szóste, będziemy nadal wytrwale głosić dobrą nowinę o Królestwie Bożym, pozyskiwać uczniów i pouczać ich o Bożej drodze życia oraz zachęcać do korzystania z dalszego szkolenia na zebraniach zborowych (Mateusza 24:14; 28:19, 20; Hebrajczyków 10:24, 25).

²² „Po siódme, jako jednostki i jako społeczność religijna będziemy w dalszym ciągu pierwsze miejsce w życiu przyznawać woli Boga. Dzięki korzystaniu z Jego Słowa, Biblii, jako naszego przewodnika nie zboczymy na prawo ani na lewo i w ten sposób potwierdzimy, iż droga Boża niezmiernie góruje nad drogami świata. Jesteśmy zdecydowani podążać Bożą drogą życia — niezachwianie i lojalnie, teraz i na zawsze!

²³ „Przyjmujemy tę rezolucję, gdyż bez reszty ufamy podyktowanej miłością obietnicy Jehowy, że każdy, kto spełnia wolę Bożą, pozostanie na wieki. Przyjmujemy tę rezolucję, gdyż jesteśmy przekonani, że życie według zasad, rad i wskazówek Pisma Świętego stanowi już dziś najlepszą drogę życiową i kładzie wspaniały fundament na przyszłość, dzięki czemu możemy się mocno uchwycić rzeczywistego życia (1 Tymoteusza 6:19; 2 Tymoteusza 4:7b, 8). Przede wszystkim zaś przyjmujemy tę rezolucję dlatego, że miłujemy Jehowę Boga całym sercem i umysłem, całą duszą i siłą!

24, 25. Z jakim odzewem spotkała się zaproponowana rezolucja i jakie postanowienie powzięli ci, którzy podążają drogą Jehowy?

²⁴ „Proszę teraz wszystkich obecnych na tym zgromadzeniu, którzy się opowiadają za przyjęciem niniejszej rezolucji, by zechcieli powiedzieć ‚TAK!’”

²⁵ Na setkach stadionów i hal na całym świecie zebrani odpowiedzieli gromkim „TAK!” Świadkowie Jehowy nie mają wątpliwości, że dalej będą podążać drogą Jehowy. Pokładają w Nim całkowitą ufność i niezachwianie wierzą, iż spełni On swe obietnice. Bez względu na okoliczności pozostają lojalni. Są też zdecydowani spełniać Jego wolę.

„Bóg jest z nami”

26. W jakim szczęśliwym położeniu znajdują się wszyscy kroczący drogą Jehowy?

²⁶ Świadkowie Jehowy pamiętają o zachęcie psalmisty: „Pokładaj nadzieję w Jehowie i trzymaj się jego drogi, a on cię wywyższy, byś posiadł ziemię” (Psalm 37:34). Nie zapominają też o pokrzepiających słowach Pawła: „Jeśli Bóg jest za nami, któż będzie przeciwko nam? Ten, który nawet własnego Syna nie oszczędził, lecz wydał go za nas wszystkich, jakże by też nie miał wraz z nim życzliwie dać nam wszystkiego innego?” (Rzymian 8:31, 32). Jeśli będziemy nieustannie kroczyć drogą Jehowy, On ‛obficie dostarczy nam wszystkiego dla naszego pożytku’ (1 Tymoteusza 6:17). Czy można sobie wyobrazić coś lepszego niż podążanie tą drogą razem z naszymi drogimi braćmi i siostrami? Bądźmy zdecydowani wytrwać do końca przy Jehowie, mając pewność, że w stosownym czasie ujrzymy spełnienie się każdej z Jego obietnic (Tytusa 1:2).

[Przypis]

Czy sobie przypominasz?

◻ Co jest niezbędne, by chrześcijanin mógł kroczyć drogą Jehowy?

◻ Dlaczego musimy pielęgnować ufność i lojalność wobec Jehowy?

◻ Z jakiej pomocy możemy korzystać, podążając drogą Jehowy?

◻ Podaj kilka szczegółów z rezolucji przyjętej na zgromadzeniach pod hasłem „Boża droga życia”.

[Ilustracje na stronie 18]

Na zgromadzeniach okręgowych i międzynarodowych pod hasłem „Boża droga życia” przyjęto ważną rezolucję